Verdriet - waarom lukt dit niet op vredige manier (slapen)

Heel herkenbaar verhaal dit! Niet meer weg kunnen sluipen wanneer je kind weer eenmaal slaapt. Is het een optie om de peuter bij jullie in bed te nemen? Op die manier krijgen jullie allemaal de slaap die je nodig hebt! Wij doen dit al sinds dat onze oudste, nu 5 jaar geleden, geboren is. Als baby sliep ze al niet goed en nu nog niet. Hoogsensitief en gevoelig kind die veel nabijheid nodig heeft, ook in haar slaap. Inmiddels komt ze zelf naar ons toe. De middelste, 2,5, sliep een stuk beter maar sinds kort ook veel meer nabijheid en geborgenheid nodig dus ook die ligt erbij. De jongste is nu 3 maanden, heeft een lange tijd fijn in de co sleeper geslapen, lukt hem niet meer dus slaapt tegen me aan. Net het geluk gehad hem terug te kunnen leggen, met mijn pyjama broek in zijn armen. Ik moest wel want het bed ligt nu vol..

Vervelend dat dit zo veel energie kost. Snap het wel hoor. Is het een optie om je kindje van 2,5 goed uit te leggen dat jullie in de buurt zijn enz maar dat je haar toch even troost en weer huilend achterlaat? En dit dan een paar nachten achter elkaar. Ik weet niet of het werkt, maar als het haar lukt zelf weer in slaap te komen gaat je dat denk ik veel rust geven. Ons zoontje van bijna twee is de laatste tijd vaak wakker s nachts, we lopen erheen. Geven hem een knuffel, zingen een liedje en leggen uit dat we in de buurt zijn maar nog wel even moeten slapen . Op het moment dat we de kamer aflopen is het altijd weer huilen. Maar na 1 a 2 minuten huilen valt hij dan toch altijd weer prima in slaap. De baby van drie maanden heeft s nachts gewoon nog veel zorg nodig, maar als je man minder tijd kwijt is aan de peuter kunnen jullie dat misschien ook beter/fijner verdelen en krijg jij wat meer slaap. Heel veel sterkte, ik heb het altjbd zo met ouders te doen met slechte nachten, het is allemaal al pittig genoeg (zelfs zonder die slechte nachten).

Geen tips voor je maar wel veel herkenning. Onze dochter is nu bijna 2jaar en al haar hele leven een slechte (maar ook zeer korte) slaper geweest. Nu is de tweede op komst en ik heb geeen idee hoe wij de nachten gaan overleven met een newborn erbij. Ook wij bieden nabijheid en geborgenheid en laten niet huilen. Heel veel sterkte Lieve Mama.

Zelf geen ervaring met 2 jonge kinderen, alleen met een baby van nu 3 maanden. Maar ik wou toch even reageren om je een hart onder de riem te steken. De enige dingen die ik nu kan bedenken zijn samen slapen met de peuter om toch wat aan je slaap te komen tussen voedingen door of is het misschien een idee een lampje op haar kamer te zetten waarbij je een tijd kan instellen en haar uitleggen dat zodra het lampje aan is ze naar jullie toe mag komen? Geen idee of een peuter dat al begrijpt 🤭 Heel veel succes mama, het laat alleen maar zien hoe liefdevol je bent door altijd voor je kinderen klaar te staan

Heel herkenbaar, wij hebben uiteindelijk de strijd opgegeven. Als hij ‘s nachts wakker werd mocht hij bij ons liggen. Dit heeft hij tot ongeveer 4 jaar regelmatig gedaan. Anders kom je zelf gewoon niet aan slaap toe. Toen ons zoontje 3 was werd zijn zusje geboren. Zij sliep het eerste jaar alleen heel slecht. Wij hebben regelmatig met 2 kinderen in bed geslapen. Opgeven moment zit je er helemaal doorheen, dan kan je gewoon niet meer. Ik heb altijd hoop gehouden dat het ooit beter gaat worden. Nu slapen ze allebei goed in hun eigen bed. Als je dit niet ziet zitten heb ik helaas geen andere tips. Ik heb echt alles geprobeerd..

Ik snap je helemaal en ik zou ook kiezen voor de meest liefdevolle oplossing. Is er een logeerbed? Kan je man daar dan met de oudste in slapen na het wakker worden? Of op een matras op zijn kamer erbij?

Wij geven ook die nabijheid, maar met 1 peuter vonden we het al pittig. Ik slaap licht, vriend slaapt perfect, kan een bom afgaan naast hem, en peuter die praat/huilt/duwt zich tegen me aan in zijn slaap. Wij doen zo'n 1 tot 2 keer per week samen slapen. In ons bed of in zijn eigen 1 persoons bed. Ik heb vooral gemerkt dat als mijn vriend onze zoon naar bed brengt, de nachten veel beter gaan. Hij zegt dan zoiets tegen onze zoon; je gaat lekker in je eigen bedje slapen, en als er wat is kan je papa/mama roepen en komen we gelijk. Je bent een grote jongen al, dus eerst in je eigen bed proberen te slapen. En dit werkt 🤷. Als ik onze zoon naar bed breng dan gaat het een stuk moeilijker. Hopelijk word het snel beter voor jullie!

Lief bericht en fijn dat je meedenkt. Het uitleggen en dan weglopen hebben wij geprobeerd. Helaas leidt dat bij ons niet tot kort huilen en dan in slaap vallen, maar tot lang en steeds intenser huilen.

En ik heb heel lang met onze zoon samen moeten slapen. Tot ik een keertje zo moe was dat ik zelf uit logeren ben gegaan 😅

Bedankt voor het meedenken, het lampje hebben wij, maar dit kan niet op tegen haar enorme nabijheidsbehoefte. Op samen slapen reageer ik nog even in een ander bericht.

Vraagje voor mensen die met peuter én baby samen slapen. Onze baby komt binnenkort in de fase dat de ene na de andere tand gaat doorkomen. Ons eerste kindje kon uren huilen/ krijsen in de nacht wanneer er tanden door kwamen. Dit houdt me tegen om onze peuter er aan te letten wennen ook bij ons te slapen. Nu verdelen wij het dus (vader doet peuter, moeder baby, peuter en baby zijn in de nacht nooit in dezelfde kamer). Onze peuter slaapt licht en wordt al wakker als onze baby op een andere verdieping huilt met 2 deuren dicht...

Is het ook geen optie om papa gewoon bij de peuter te laten tot het tijd is om op te staan? Gezellig is anders maar slaap is zooo belangrijk! Ik zie op het forum vaak voorbij komen dat ouders bepaalde dingen niet doen omdat ze niet willen dat het gewenning word maar ik heb nog nooit een 18 jarige gekend die nog met ouders in bed slaapt 🤪 dus ik zou me daar geen zorgen over maken.

Hey, Wat een lastige situatie zeg. Krijgt de peuter overdag genoeg ruimte om te huilen en ontladen? Als het huilen vaak (goedbedoeld) gesust wordt, stapelt de behoefte zich op en komt het in de nacht er uit. Als ze overdag meer kan ontladen, gaat ze misschien beter slapen. Mij heeft het boek 'de taal van huilen' van Aletha Solter erg geholpen.

Pfoe, zwaar zeg ... Hier alleen nog een kleine slechte slaper van 6 maanden. Is het een idee dat je man bij de peuter op de kamer (verder) slaapt, met een matrasje op de grond bijv en jij met baby in bed blijft op jullie kamer? Niet erg gezellig, maar wellicht krijgen jullie dan beide meer slaap. Wat betreft de nachtvoedingen: de eerste maanden heb ik veel zittend geslapen, aan alle kanten ondersteund met kussens en dan de baby op mn borst. Het is natuurlijk minder veilig dan braaf in een eigen bedje, maar hier was t óf zo slapen óf niet slapen. Ik sliep zo licht (nog steeds) dat ik vertrouwde wel wakker te worden als ie verschoof

Peuter tussen jullie in laten slapen? Dat is voor ons de oplossing, maar wij hebbem er geen baby bij.

Ieder natuurlijk z’n ding maar ik zag gisteren toevallig (ik was de dag ervoor dus zo in slaap gevallen) een tiktok van een moeder die zo haar kindje is verloren 😭 kind was met het gezichtje gaan draaien en met de neus en mond terecht gekomen in de elleboog waardoor zij is gestikt. Ik ga het in ieder geval niet meer doen

Geen baby maar wel meerdere kids die hier van alles wakker worden. Whitenoise helpt bij ons ook goed om de rest slapend te houden als peuter weer onrustig is.

Onze baby die nu 1 is sliep ook altijd erg onrustig. Achteraf bleek hij naast verborgen reflux een koemelkallergie te hebben, heel mild maar wel zo dat hij z’n voeding niet goed opnam en ook om de twee uur kwam en plat liggen ook niet lang fijn was. Je kan proberen om koemelk een maandje te laten staan. Dan slaapt hij wellicht rustiger? Je kan evt beginnen met de grote dingen als boter, kaas, yoghurt en melk. De peuter zal ik lekker bij jullie in bed leggen of een matras bij jullie op de kamer leggen. Evt een kast verplaatsen? Wij verwachten een baby in maart en dan is onze zoon net geen 1,5. Hij zal waarschijnlijk gewoon bij ons slapen. We hebben een ledikant tegen ons bed aan als cosleeper. Op dezelfde lijn, daar kruip ik half in en zo slaap je een beetje samen met je baby. Dat deed ik althans bij ons zoontje. Je kant evt het bedframe weghalen. En jullie matras met een extra 1 persoonmatras op de grond leggen. Of een bed op dezelfde hoogte ernaast? Dan heb je een extra groot familie bed en kan je partner of zoontje op het bed ernaast slapen. Het hoeft niet mooi te zijn, het gaat even over overleven 🥲 Je doet het super!

Hier ook heel herkenbaar. Al slaapt de baby inmiddels goed (had heel erg reflux en kreeg hier nexium voor). Onze oudste is nooit een hele goede slaper geweest. We zitten nu weer in een fase dat hij vaak wakker wordt, we weten niet waarom. Uiteindelijk wil hij dan vaak een bekertje melk. En ook wij zijn moe van die strijd dus geven hem een kopje melk zodat iedereen daarna weer verder kan slapen. Inmiddels geef ik geen bv meer dus we kunnen nu af en toe afwisselen qua ‘dienst’.

Ben je bekend met veilig samen slapen? Dat is hier de uitkomst. Zo slapen we allemaal het meest.