Verhaal schoonmoeder

Ik denk dat je nooit iemand alleen moet toevertrouwen met je eigen kind. Als ik het zo in schat, is zij erg onstabiel en er zal wel een reden zijn dat ze gescheiden zijn. Ik lees soms erge scenario’s waar zelfs de papa een kind iets aandoet, so trust nobody…

Het zijn wel nare woorden over je schoonmoeder mbt hoe haar gedrag is .. Vind je het wel fijn om je kind bij haar te laten.. Misschien beter om bij beiden niet alleen te laten dan..

Denk niet dat dit iets is waarbij forumleden je kunnen helpen qua inschatting. Wij kennen deze mensen alleen van jouw beschrijving. Het zijn jouw schoonouders, wat vindt jouw man ervan? Als het bij je schoonvader ging om vreemdgaan/affaires met 'vrouwen' dan maakt hem dat geen pedofiel. Maar uit jouw beschrijving van je schoonouders (een gierige narcist en een depressieve vermoeide verslaafde) lijken ze me beiden geen ideale oppas voor je kindje 😓

Wat jouw schoonmoeder doet over jouw schoonvader (zwart maken en/of beschuldigen) doe jij bij zowel je schoonvader als je schoonmoeder. Volg dus je eigen gevoel ipv die van je schoonmoeder. Hoe staat je partner hierin? Hij kent zijn ouders natuurlijk ook goed

Dus jou vriend/man mag nooit alleen zijn met jullie toekomstige kind? Niemand vertrouwen lijkt me erg vermoeiend.

Klinkt als een complexe scheiding waarin er flink met modder gegooid wordt. Heftig dat zelfs je kleine daar onderdeel van gemaakt wordt. Dat volwassenen elkaar kwetsen door affaires en wat dan ook maakt nog geen pedofiel. Ik zou hier zeker het laatste woord nog niet over gezegd hebben. Je moeder kan het niet maken zich vaag te houden tegenover jou en je kindje als het een dergelijke beschuldiging betreft. Ze heeft a gezegd dus moet nu ook b zeggen en gewoon concreet benoemen wat ze nou eigenlijk wil zeggen.

Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat hoe goed iemand zich voor de buitenwereld ook voordoet, achter gesloten deuren zijn het soms totaal andere mensen. Dan is je schoonmoeder de enige die deze kant van hem kent... Dat zij depressief enzo is heeft hier, voor mijn gevoel, Weinig mee te maken? Ze zei dat dat haar voorgevoel is zonder dat ze bewijzen heeft. Bij zwartmaken zou ze ieder minuscul dingetje als bewijs zien en situaties uitvergoten en verdraaien om haar gelijk te halen? Vooral omdat je schrijft dat ze een leugenaar zou zijn. Ik zou er wel even over nadenken, blijkbaar heb je enorm slechte gevoelend bij haar, maar je verwijt ook hem in je verhaal naast dat je voor hem opkomt... hoe veilig voel je je bij beide? Hoe denkt je man over zijn ouders?

Hoe gedraagt je schoonvader zich naar je dochter als jullie erbij zijn? Daar zou ik voorlopig naar kijken en kijken of je zo iets kan opvangen. Je man kent zijn vader het beste en zou eens kijken of hij vroeger eens iets heeft opgevangen. Je schoonmoeder kan dit natuurlijk ook uit jaloezie zeggen dat ze niet wilt dat je dochter alleen naar hem gaat omdat zij dan natuurlijk niet bij je dochter is. Verder kan ik je helaas niet helpen

Dus je kan jezelf ook niet vertrouwen met je kind? Of je vriend kan jou niet vertrouwen met jullie kind ?🤣

Dan zou jij ook niet alleen met je kindje moeten zijn? Of moeten andere jou wel vertrouwen, maar andersom niet?

Precies dit is ook mijn gevoel! We gaan binnenkort langs voor een gesprek vrij apart dat ze niet vertelt waarop deze vermoedens gebaseerd zijn. Maakt me ook echt boos want vertrouwde m’n schoonvader het meest van de 2. Nu heb ik r gevoel dat ik er niet eens op visite kan. Het hebben van affaires en flirten met vrouwen heeft niets met kinderen te maken. .

Kortom? Jij zou je eigen vent niet bij je kind vertrouwen? Wat is dit toch weer voor heftige uitspraak

Mijn man heeft een oppervlakkige relatie met z’n ouders. Hij noemt ze beide kinderen. Mijn schoonvader wil gewoon alles op zijn manier en zijn wil is wet. Mijn schoonmoeder wil dit eigenlijk ook en gooit anders haar emotionele gesteldheid in de strijd… Mijn schoonvader is in ieder geval stabiel,.. Ook al is hij egoïstisch en narcistisch. Natuurlijk wil ik het liefst niemand op laten passen maar soms is het gewoon nodig voor een paar uurtjes. We laten hen beide nu niet oppassen maar dit begint al op t evallen.

Ik begrijp niet waarover je precies advies wil. Er zijn 2 mogelijkheden: Of je schoonmoeder liegt over de vermoedens die ze heeft. Of je schoonmoeder heeft inderdaad deze vermoedens, dat zegt dan nog niets over de werkelijkheid. Je zult samen met je partner de afweging moeten maken wat jullie doen met het 'vermoeden' van je schoonmoeder. En wat dit betekent voor jullie contact met hem en de omgang met jullie dochter. Los van dat alles, je zegt dat je misschien soms een paar uurtjes oppas nodig hebt. Je omschrijft je schoonmoeder als een vrouw zonder gevoel van eigenwaarde, geeft aan dat ze verslaafd is aan medicatie en veel liegt. Je schoonvader noem je egoïstisch en narcistisch. Je man heeft een oppervlakkige bang met ze en noemt ze kinderen. Waarom zou je een van deze twee mensen dan op je kind willen laten passen? Er is toch vast wel iemand in je omgeving aan wie je dan liever de zorg op je kindje toevertrouwd als het nodig is?

Als ik dit zo lees zou ik het risico niet nemen en hem laten oppassen. Stél dat ze gelijk heeft. Dan ben je gewaarschuwd en heb je toch je dochter daar achter gelaten. Op bezoek gaan en een band met hem opbouwen kan nog steeds maar dan zou ik er zeker bijblijven.

Je kunt je kind toch niet tot 18 jaar 24/7 bij je houden en je partner de kans tot zorgen ontzeggen? Zelfs als je niet werkt komen er momenten dat jij ziek bent, naar de tandarts moet etc of gewoon een keer iets leuks wil doen. TS: ik zou de beschuldiging niet voor waar aannemen maar zoals je zelf over je schoonouders praat zou ik ze geen van beiden laten oppassen maar alleen op bezoek gaan/komen met jou of je vriend erbij

Ik vind dat je vrij heftige woorden gebruikt. Is je schoonvader echt (gediagnosticeerd) als narcist? Dit is namelijk een vrij heftige stoornis waarin als hij dit heeft ik mijn kindje sowieso niet alleen met hem zou laten. Dit staat eigenlijk compleet los van de insinuaties die je schoonmoeder maakt. Het gebrek aan kunnen inleven in emoties van anderen, constant bevestiging nodig hebben om het zelfbeeld te voeden en daarin zo nodig gebruik maken van mensen om zich heen is niet gedrag waar een klein kindje alleen mee kan dealen. Dit kunnen de meeste volwassenen namelijk al niet. Hetzelfde vind ik eigenlijk voor je schoonmoeder gelden. Als zij is zoals je ze omschrijft. Als zij verslaafd is aan medicatie weet je nooit de invloed hiervan op haar bewustzijn dus ook daarin zou ik m’n kindje niet alleen laten. Of die insinuaties nou verder kloppen of niet verteld denk ik meer over de oorzaak van je schoonmoeders gemoedstoestand …

Jouw schoonouders klinken echt precies als mijn schoonouders. Schoonmoeder is chronisch depressief en labiel. Schoonvader is vooral met zichzelf bezig, maar absoluut geen nare man. Ook hier is er een nare scheiding geweest en nemen ze elkaar nog steeds van alles kwalijk. Ik zou dan ook totaal niet serieus nemen als mijn schoonmoeder dit soort dingen zegt, ik zou eerder denken dat dit uit een bepaald soort boosheid komt. Mijn schoonmoeder mag absoluut niet op mijn kinderen passen en wil dit zelf ook niet. Schoonvader mag het best, maar wil het niet. Zolang wij er erbij zijn vind ik het prima om langs oma/opa te gaan Wij hebben alleen mijn moeder die af en toe oppast, heb je niemand anders? Familielid, vrienden, oppas uit de buurt?

Als ik dit lees zijn ze beide knettergek en zou ik mijn kind bij geen van 2 achterlaten. Een narcist of een verslaafde. Beiden erg. En als dit klopt dan zou ik alleen op bezoek gaan met mijn kind als ik erbij ben. Je vergeeft het jezelf nooit als er bij 1 van 2 iets gebeurd

Het zijn inderdaad vrij heftige labels. Overigens worden narcisten vaker niet dan wel gediagnosticeerd door een psycholoog/psychiater. Een pure narcist zal namelijk niet uit zichzelf hulp zoeken/accepteren. En zal ook niet zo snel erkennen dat hij een stoornis heeft en het hier met een psycholoog/psychiater over hebben. Dat gezegd te hebben ken ik ook wel een aantal personen met narcistische trekjes. Ze zijn nooit gediagnosticeerd, maar de trekjes schijnen duidelijk genoeg door naar de oppervlakte dat ik geen van deze mensen ooit op mijn kind zou laten passen. Ik zou ze zeker niet de diagnose narcist geven, ik ben daartoe helemaal niet de juiste persoon. Maar bepaalde trekjes kan ik/iedereen wel herkennen. Overigens zou ik ook iemand die een medicijnen verslaving heeft en depressies niet alleen laten oppassen. Ik wil een goed gevoel hebben als ik ergens mijn kind achterlaat.