voogd kiezen: we komen er maar niet uit :(

Volgens mij vind je je schoonzus gewoon niet zo aardig. ‘Volwassen kinderen’ worden ineens heel snel volwassen hoor als er iets ergs gebeurt met hun familie. Succes met kiezen!

Moeilijk dilemma. Ik vond t ook een heel ding en heb het dus ook telkens voor ons uitgeschoven. Maar toch maar uiteindelijk de knoop doorgehakt. Mijn zus heeft al drie kinderen. Die zouden onze zoon zeker in huis nemen maar met die verplichting wilden we ze niet opzadelen. Mn broer en schoonzus zijn bewust kinderloos en reizen veel. Ook hen wilden we die verplichting niet geven. Mn zwager is autistisch en kan net voor zichzelf zorgen. En ouders te oud. Daarnaast vinden we familie lastig omdat zij, als wij overlijden zoveel andere zorgen en verdriet hebben dat het moeilijk zorgen is voor het kind van zusje en zwager. We hebben maar een stel gezamelijke vrienden. Verder alleen eigen vrienden allebei. Dus gekozen om in elk geval de zeggenschap bij het stel te leggen. Zij hebben kinderen die al wat ouder zijn. Hebben vergelijkbare opvoedstijl en snappen dat onze zoon altijd contact met familie moet kunnen houden. Ook met hen besproken dat ze nooit de verplichting hoeven te voelen hem in huis te nemen maar wel dat ze altijd zijn belangen voorop stellen. Op welke plek dat dan ook gaat zijn. Ook als dat alsnog familie wordt of juist een pleeggezin. Hier konden zij achter staan. Ik heb er heel veel tranen om gelaten omdat ik de gedachte alleen al ondragelijk vind. Maar het vast laten leggen vonden we beide essentieel. Succes met jullie afwegingen en keuzes. Helaas kunnen jullie die alleen zelf maken.

Zijn deze mensen zelf wel allemaal bereid om jullie kindje in huis te nemen?

Dat vind ik een hele goede vraag. Want als jouw schoonzus zelf helemaal geen kinderen wil, zit ze waarschijnlijk ook niet op die van jou te wachten 😅 Wij hebben een bevriend stel gevraagd (en zij hebben ja gezegd). Zij wonen wel wat verder weg, maar in onze woonplaats kenden we niemand die we ermee zouden vertrouwen. Dit stel staat vergelijkbaar in het leven als wij, en zijn van onze leeftijd. Ze willen zelf ook graag kinderen. Onze broers en zussen vielen af omdat ze óf al heel veel kinderen hebben, óf bewust geen kinderen hebben, óf letterlijk aan de andere kant van het land wonen. Het is een lastige keuze om te maken, maar wel heel goed dat jullie er mee bezig zijn. Hopelijk kunnen jullie binnenkort de knoop doorhakken.

Wij hebben daarom ook mijn beide zussen gekozen mocht er iets gebeuren. De broer en zus van mijn vriend zijn nogal feestbeesten, al het geld direct uitgeven wat ze hebben, vinden hun neefjes leuk voor een paar uurtjes en willen beide nog lang geen kinderen ze zijn 24&27. Mijn zussen hebben zelf ook al kinderen en zijn 35&36. Wij hebben wel gevraagd of hun het zelf ook akkoord vinden.

Ik zou eerst met beide het gesprek aangaan, of ze het überhaupt zien zitten aangesteld te worden als voogd. Hopelijk dat jullie daarna een goede afweging kunnen maken. Succes!

Qua keuze lijkt het mij duidelijk maar ik heb dan ook niet die gevoelens en mijn man en ik waren het er al over eens. Mijn moeder kon het niet worden helaas (was ten tijde van testament opstellen terminaal) mijn man zn ouders wilden wij beide niet om persoonlijke redenen en zijn broer en vrouw al helemaal niet. Hierdoor hebben we mijn nicht gekozen waar wij beide een zeer veilig gevoel bij hebben. Ze heeft zelf 2 volwassen kinderen en ze is super zorgzaam en verantwoordelijk. Echt een moeder moeder ook voor mij. Een tweede voogd hebben wij niet.

Jouw zus lijkt me vanzelfsprekend. Spreek met je man af het nog eens te herzien als zijn zus wat meer gesettled is? Je kunt ook beide zussen aanwijzen als voogd: dan wordt er op het moment gekeken waar het kindje het best past.

Je schoonzus en partner zijn geen optie in mijn ogen, want willen geen kinderen zeg je. Je partner vindt je zus minder geschikt vanwege de afstand en het opgroeien in dorp/stad. Deze redenen vind ik niet legitiem. In de huidige individualistisch samenleving, mag je blij zijn als je iemand in de omgeving kan vinden die jij als persoon geschikt vindt EN daarbij open staat voor het opnemen van jouw kind(eren) voor de rest van hun leven. Woonplaats lijkt me dan bijzonder irrelevant. Persoonlijk heb ik het niet vastgelegd. Commitment kan ontzettend veranderen door de jaren heen door leefomstandigheden, relaties, eigen kinderwens of juist niet. Mocht het nodig zijn, heb ik vertrouwen in mijn omgeving dat er iemand (geschikt) op zal staan die de verantwoordelijkheid neemt

Wij hebben in ons testament onze ouders opgenomen. Eerst mijn ouders, daarna mijn schoonouders (ivm ruimte in huis en locatie). Het testament wordt elk 5 jaar geëvalueerd, dus dat zal in de toekomst waarschijnlijk broers/zussen worden. Wij vonden het wel belangrijk om 2 opties op te nemen, omdat het altijd kan zijn dat de eerste optie op dat moment nee zegt. En natuurlijk hebben we wel gevraagd aan onze ouders of ze het willen.

Toen mijn man en ik dit onderwerp bespraken keken we vooral naar wie het beste past in onze normen en waarden. We zijn daarin vooral gericht op het sociaal-emotionele, dat onze dochter op dat gebied zo veilig mogelijk opgroeit; dat zij zich gezien voelt, alle emoties er mogen zijn. Er zijn best wat familieleden die écht van haar houden, maar die er ook andere normen en waarden op na houden dan wij. Zij zijn meer van het "kom op, niet zo zeuren" en ook de 'lastige' gesprekken vermijden. En dat is prima hoor. Wij zien deze mensen graag, alleen is dit niet wat wij voor onze dochter willen. Dat is natuurlijk heel persoonlijk en voor iedereen anders. Klopt het dat jouw mans voorkeur vooral gericht is op het 'praktische' of speelt er meer mee? En voor wie wil hij vasthouden aan de locatie van 'niet te ver', is dat echt voor jullie kind of is dat meer voor zijn familie? Misschien kun je dit vanuit daar, zonder oordeel, nog eens bespreken met hem. In elk geval mooi dat jullie hiermee bezig zijn!

Hoe regel je dit eigenlijl officieel?

Via een testament of een aantekening in het gezagsregister.

Het hielp ons door ook te denken: wie zou onze dochter net zo opvoeden zoals wij het zouden doen? Misschien helpt dat je

Misschien eerst bij beide het onderwerp bespreken om te kijken of ze het zien zitten?

Als je schoonzus en haar partner geen kinderen willen, hoe duidelijk wil je het hebben dan? Dan wordt het dus jouw zus.

Hier sluit ik me helemaal bij aan! Je zus klinkt als een fijne en geschikte optie, dan lijkt woonplaats me absoluut niet relevant. Bovendien is dat iets wat makkelijk kan veranderen, ook bij de andere partij. Zelf komen wij er ook niet uit, maar hele andere redenen. Uiteindelijk heb ik ook het vertrouwen dat iemand zal opstaan en de zorg op zich zal nemen. Wij hebben dit ook niet vastgelegd voor de neefjes en nichtjes, maar ik zou het wel doen!

Dat je man zijn zus überhaupt overweegt🙈 Sowieso voor jouw zus kiezen.

Dit komt misschien wat bot over nu ik het zo lees😅 Iets genuanceerder: het argument dat hij aandraagt valt wat mij betreft in het niet tegenover de rest.