Voordelen/nadelen kindjes kort op elkaar 👶🏼

Ik lees mee

Ik ben nu zwanger van de eerste en ik wil er 2, en het liefst ben ik gewoon zo snel mogelijk klaar met die zwangerschappen 😂 maarja ik lees mee voor de reacties van mensen die het al hebben ervaren!

Ik ben nu zwanger van de 2e. Zoontje is van november 2022, deze baby komt in september. Ik vind de zwangerschap wel echt een stuk zwaarder. Je kan je rust niet pakken wanneer dit nodig is, zoontje loopt nog niet dus het is een hoop gesjouw. Hoe het straks zal zijn weet ik dus nog niet, maar kijk er niet tegenop. Loopt allemaal wel los.

22 maanden verschil tussen broer en zus. Pittig: baby die 's nachts spookt en peuter die overdag pittig kan zijn 😅 Superleuk: nu de baby begint te kruipen en dergelijke beginnen ze ook al samen te spelen 🥰 Alle leeftijdsverschillen hebben voor en nadelen :)

Zo in te vullen heb je niet zo’n hele prettige zwangerschap 🤭 Ik hoop voor je dat het snel wat beter word en je eventuele volgende zwangerschap fijner verloopt. Mocht ik het mis hebben dan hoor ik het wel haha

Knap hoor! Inderdaad de nachten kan ik begrijpen, al slaapt ons zoontje wel fijn door. Ook niet altijd maar over het algemeen mogen we niet klagen. Hoe was het zwanger zijn en zorgen voor je kindje? Ging je dan in je verlof samen even naar bed om je rust te pakken of hoe heb je het gecombineerd?

Mijn kinderen zijn nu 5,3 en bijna 2 tussen de jongste 2 zit 14 maanden. Ja het is pittig maar het is ook wel hoe je er zelf mee omgaat. Wij zijn over het algemeen heel relax en als we dingen vandaag niet lukken komt het morgen wel. Het huis is niet altijd zo schoon en opgeruimd als ik zou willen maar daar heb ik me bij neergelegd want ik weet dat daar straks weer meer tijd voor gaat zijn. Daarnaast merk ik wel dat het echte zorgen steeds minder wordt, dat maakt het ook gewoon alweer makkelijker. Wij zijn nu bezig voor nummer 4 en dat zouden we natuurlijk niet doen als het zo zwaar zou zijn haha.

Tussen mijn kinderen zit 13 maanden. Ik vind het heerlijk. 2de zwangerschap was wel loodzwaar, want ik was hele zwangerschap🤢 en onwijs veel last van mijn bekken. Maar nu vind ik het zo leuk. De oudste is 1.5 en wordt steeds zelfstandiger. De jongste is 6 maanden en die kan alleen maar naar zijn zus lachen haha. Nou heb ik vrij makkelijke kinderen.. dat scheelt denk ik ook wel. Hoewel het niet gepland was (4 maandebn na keizersnede dus weer zwanger) zou ik het niet anders gewild hebben.

Hoi hoi. Hier een zoontje van 9 maanden en een dochter van 21 maanden. Ik kan wel 100 voordelen opnoemen. Ik vind het zo ontzettend leuk om er 2 onder de 2 te hebben. Als ik dan toch een nadeel moet noemen is dat Ik de 2de zwangerschap veel zwaarder en vond ook de herstelperiode zwaarder. Omdat je nog een kleintje hebt, die getild etc moeten worden. De momentjes dat ik het wel eens pittig vind. Is al de een de ander aansteekt en je dus 2 zieke kindjes hebt. Of als ze allebei een moeilijke nacht hebben. Ik wilde in eerste instantie langer wachten met een tweede, maar nu zou ik niet anders meer willen.

Mijn oudste en tweede zoon schelen net geen jaar. De eerste tijd heel pittig, het is alsof je een tweeling hebt (die kreeg ik 4 jaar later, dus weet wat het is;) ) . Maar nu ze ouder zijn, 19 en 18 hebben ze heel veel aan elkaar. Echte vrienden!

Hier een meisje van 9 maand en nu 6 weken zwanger van de tweede! We zijn heel benieuwd 🥰

Ik heb 2 kinderen die precies 2 jaar schelen. Ik moet zeggen.de baby fase vond ik zwaar want ze waren allebei zo klein. Maar nadat de jongste 1 jaar was geworden, deden ze alles samen. Ik gaf ze te gelijk eten, gingen samen in bad en hadden altijd elkaar om te spelen. Nu zijn ze 8 en 6 jaar. Ze leren elkaar veel, spelen met elkaar, ook ruzie maken ze. Er zijn nu niet veel nadelen. Ik denk als ze ruzie hebben met elkaar maar dat is ook zo snel weer goed. En soms met dubbele kosten zoals zwemmen. Maar ik had het niet anders gewild.

Ik lees mee, zwanger van de tweede. De oudste is ongeveer 16 maanden als deze geboren wordt.

Ik heb 15 maanden verschil tussen beide kindjes. Ik zou niet anders willen. Voordelen: - in een keer door de luiers - lekker samen middagdutjes doen waardoor je dus zelf nog een periode de handen vrij hebt in je dag. - ze leren van elkaar - er wordt fijn samen gespeeld - slapen op 1 kamer, dus hebben elkaar ook in de nacht. Slapen hierdoor lekkerder en hebben ons minder “nodig” - het is heerlijk om hun band te zien - dezelfde belevingswereld, dus ze vinden (ongeveer) hetzelfde leuk. - de oudste helpt de jongste heel vaak Nadelen: heb ik eigenlijk niet ervaren. Maar ik heb goede slapers, lekkere eters, kunnen goed alleen en samen spelen. Zijn niet zo’n zorgintensieve kindjes eigenlijk. Heb zelfs de zwangerschap van de 2e niet als extra zwaar ervaren. Als ik dat iets móét benoemen is het dat uitjes en vakanties een halve volksverhuizing zijn en je je helemaal idioot sleept aan de luiers met doekjes en een grote dubbele kinderwagen. Maar goed. Die functioneert dan ook weer prima als bagagekar, waardoor dat probleem zich ook weer oplost. Ik heb denk ik meer last gehad van dat anderen er last van hadden dat wij onze kinderen zo dicht op elkaar kregen (in de zin van: “ik zou er zelf niet aan moeten denken” en dat dan ook keer op keer benoemen naar mij toe. Op een gegeven moment weet je het wel 🙄🤭. Dus hier hangt de vlag uit en is het met name gezellig, leuk en heel liefdevol. 🥰 En die hele kleine korte momentjes waarop ze allebei huilen, honger hebben of vreselijk moe zijn: die doe je.. en die vergeet je. Nu zijn mijn kindjes nog jong (net 2 en 10 maanden). Maar als het nu al zo fijn gaat, heb ik alle vertrouwen in de toekomst. 🥰 Wij willen zelfs voor een 3e gaan nu, dus in het meest gunstige geval zit er dan weer dik 1,5 jaar tussen nummer 2 en 3.

Ik ben niet de biologische moeder, maar ik heb wel 2 kindjes die 11 maanden van elkaar schelen. De voordelen zijn voornamelijk dat ze veel samen doen, samen spelen en steun hebben aan elkaar. De nadelen zijn vele malen groter. Doordat ze zo dicht op elkaar liggen qua leeftijd is echt alles een onderlinge strijd. Ze kunnen dus zeker niet zonder elkaar, maar zien elkaar ook als concurrentie. Dezelfde vriendjes waardoor ze altijd samen 'moeten' spelen, waardoor er rivaliteit ontstaat. Op school zoeken ze elkaar ook veel op, waardoor er weinig met anderen gespeelt wordt, of weer tegelijk. Qua speelgoed willen ze altijd met hetzelfde tegelijk spelen. Ze starten verschillend, maar dan zien ze van elkaar waar ze mee spelen en is er strijd. Wat de een mag niet met dat speelgoedje spelen, want ineens wil de ander het ook. Ze nemen gedrag van elkaar over, ook de minder positieve dingen, want X doet het immers ook. Wil de 1 buiten spelen, maar de ander niet, is het steevast drama, want de 1 wil niet zonder de ander. En zo zijn er nog meer voorbeelden. Dus nee, ik zou zeker niet bewust nog een keer hiervoor kiezen.

Mijn dochter zal net 2 zijn of net niet, als m’n zoontje komt. Ik vind de zwangerschap nu wel pittig(er) maar ja je kunt niet neerploffen wanneer je er zin in hebt hé? En mijn dochter is een pittige dame die graag geëntertaind wordt 🤣 hoe het zal zijn als m’n zoontje er is.. ja dat weet ik nog niet maar ik denk altijd zo: als iemand anders het kan, dan kan ik het ook!

Hier schelen ze ruim een jaar. Ik vond zelf de zwangerschap echt wel pittig, je loopt toch veel te tillen en hoewel ik dacht dat mn lichaam helemaal hersteld was na de eerste bevalling, was dat misschien toch niet helemaal zo. Dan na de bevalling heb je opeens twee kleine kindjes, wat super is, maar ook uitdagend. Zeker omdat mijn partner avonddiensten werkt en de kinderen beiden nog wel veel aandacht nodig hebben. In de ochtend is het ook altijd rennen omdat je dubbel zo lang bezig bent met aankleden enz. Onze tweede had een lastige start en is erg ziek geweest, waardoor alles net wat meer energie en tijd kost bij haar. Ik ben nu dan ook gewoon best heel moe 🙈😬 Aan de andere kant vind ik de interactie wel super mooi om te zien. Het heeft gewoon voor- en nadelen, maar die zijn er ook als er een paar jaar tussen zit

Ik denk dat dit ook heel erg afhankelijk is van je eigen lijf en situatie. Bij ons zit er uiteindelijk ruim 2.5 jaar tussen en bij mij was dat een bewuste keuze. Allereerst voelde ik niet direct de behoefte om weer zwanger te raken, daarnaast wilde ik zowel lichamelijk als mentaal goed in mijn vel zitten, ook omdat mijn man een baan heeft waarbij hij lange dagen maakt en soms wel 6 dagen per week werkt. Dat maakt dat de zorg grotendeels op mijn schouders terechtkomt. Tot slot hield ik ook in mijn achterhoofd dat onderzoek heeft laten zien dat het wenselijk is om 12 tot 18 maanden te wachten. Dit omdat het ontzwangeren en opnieuw aansterken van het lichaam bij veel vrouwen langer duurt dan slechts enkele maanden en het schijnt dat je door wat langer te wachten ook minder risico's hebt op vroeggeboorte en complicaties. Vriendinnen waarschuwden mij ook dat het zwanger zijn de tweede keer wel echt andere koek is als je er al eentje hebt. Ik heb zelf uiteindelijk echt wel een jaar tot anderhalf jaar nodig gehad voordat ik het gevoel kreeg dat ik er lichamelijk en mentaal klaar voor was: ik was weer terug op mijn gewicht (zelfs iets meer afgevallen nog) en had rust in mijn hoofd. Vervolgens hebben we nog enkele maanden gewacht omdat we tussendoor zijn getrouwd en ik niet zwanger wilde zijn op de bruiloft. Daarna was het gelukkig meteen raak (mazzel!). Voor mij was dit dus de perfecte timing, maar snap ook heel goed dat dat voor andere vrouwen weer heel anders kan liggen.

Zeg dat haha. Ik ben mezelf helemaal kwijt en voel me heel beperkt. Even gaat dat wel maar ik ben er inmiddels echt klaar mee 😅 nog +/-12 weekjes voor nu!

Ik heb bewust gewacht wat langer. Mijn dochter is inmiddels 2 en we gaan nu starten voor een tweede. Het idee dat ik m'n dochter dingen kan uitleggen en zeker als Jr zwanger bent. Maar je gaat er natuurlijk wel ff uit met een lekker ritme. En de baby zal dat wel ff door de war halen. Dus van alle twee is iets te zeggen. Vooral doen waar je goed bij voelt🍀