Wanneer wordt de newborn fase makkelijker?

Ai, wat rot dat je je zo voelt! Het aan staan herken ik wel, en dat werd zeker minder, maar het door slapen en echt minder voeden kwam bij ons echt pas na 6 maanden, en echt goed was het na een jaar. Dus zeker hulp vragen, bij proberen te slapen in een andere kamer, wat taken verdelen met je partner als je die hebt. De vermoeidheid brak mij rond 5 maanden enorm op en pas nu realiseer ik me dat ik mentaal echt niet goed zat. Dat wil ik nu ook echt anders doen met de tweede. Heel vele sterkte en ook geluk samen <3

6 weken werd het iets beter. 4 maanden veel beter en met 6 maanden vond ik het pas echt te genieten 🥹

Had ook wel postnataal depressie dus mocht je het echt niet meer zien zitten even langs de huisarts of praktijkondersteuner

De eerste 2 maanden zijn meestal het zwaarste maar het verschilt ook erg per baby en ouder. Ik vond zelf rond de periode waar jij nu zit het allerzwaarste. Ik kreeg bijna een postpartum depressie en heb veel hulp ingeroepen via de verloskundige. Mijn advies is daarom: DOE DAT! VRAAG HULP! En probeer ook alle hulp van familie of vrienden te vragen die je kunt. Ik voelde me heel bezwaard omdat ik dacht dat ik het allemaal maar zelf moest kunnen. Maar 1 uurtje met de baby zitten is voor hen prima te doen, terwijl 1 uurtje slaap voor jou nu goud waard is. Slaap is ook het allerbelangrijkste voor je mentale gezondheid. Wat mij qua slapen hielp was een zacht rustgevend muziekje aanzetten zodat ik beter in de 'stemming' kwam om te slapen. En fysiek had ik nog veel pijn van de bevalling, als dat voor jou ook geldt, neem alsjeblieft pijnstilling (pcm en ibuprofen mogen ook met borstvoeding als je dat geeft) en bezoek een gespecialiseerde fysio. TOI TOI JE KUNT HET!!!!!!!! ❤️❤️❤️

Ik denk dat je het jezelf zo makkelijk mogelijk moet maken. Ik heb het nooit echt als zwaar ervaren. Terwijl de eerste 2 maanden ons zoontje echt veel deed huilen. Ik sliep met ons zoontje samen in een ander bed. Waardoor we continu huid op huid contact hadden en ik niet uit bed hoefde om te voeden. Luier verschonen deed ik ook gewoon op bed. Ik voed al 5 maanden op verzoek. Ik heb nog nooit naar de klok gekeken. Maak het jezelf dus zo makkelijk mogelijk ❤️ Veel succes en probeer ook een beetje te genieten

Inmiddels zwanger van mijn derde kindje, maar wij zeggen steeds tegen elkaar: na 3 maanden wordt het pas leuk 😅. Ik had ook bij mijn eerste dat mijn hoofd alleen maar aanstond. Het voelde fysiek als pijn doen als ik dacht mijn zoontje te horen huilen, wat nog niet eens altijd het geval was. Wij hadden geluk dat onze kinderen na +- 12/14 weken begonnen met doorslapen en dat het ritme er goed in zat. Bij mij tweede ervaarde ik veel minder ‘klachten’ bij mezelf, ook omdat we al veel beter wisten wat er te wachten stond en dat we wisten dat we het konden 💪🏻. Schaam je niet voor je gevoel, het is echt pittig, maar wordt echt beter.

Ah super balen dat je je op dit moment zo slecht voelt. Helemaal begrijpelijk. Korte nachten, veel handelingen, ontzwangeren en dus overal hormonen. Daarnaast wil iedereen je kindje zien en wil iedereen dus ook iets van je. Méga intensief! Je bent ook nog aan het herstellen van een bevalling en ga zo maar door… Ik denk dat vrijwel iedereen de newbornfase heel intens vond, er zullen altijd uitzonderingen zijn of mensen die dat niet eerlijk durven te zeggen. Het vraagt ontzettend veel van je. Weet dat je niet alleen bent! Ik vond het ook heel heftig allemaal. Het wordt iedere week een stukje beter. Kleine stapjes. Hopelijk vind je gauw wat meer rust waardoor je ook wat beter kan slapen. Vooral de hulp aan blijven pakken en op z’n minst lekker gaan liggen. Als slaap je niet, rust je toch een beetje 😊 Sterkte! (Het komt echt goed😘)

Heftig he zo'n kleine die je zo moet leren kennenm Hier een kleine van 1,5 jr. Het doorslapen was bij ons vanaf een maand of 7 tot een week of zes terug. Nu flinke slaapregessie dus partner en ik wisselen de nachten. In het begin met de new born ging ik rond 21.00-21.30 naar bed en pakte ik wat slaap alleen in de kamer. Mijn man kwam dan met de kleine tussen 00.00-01.30 na de voeding. Ik pakte dan weer ergens in de nacht een voeding. En nam mijn man zijn rust. Zo hadden we beiden rust en indien nodig een van ons op logeerbed. Ik voelde mij bij maand of zes pas weer wat opgeknapt. Elk kleintje is anders en heeft iets anders nodig. Enige wat je nu kan doen is eraan overgeven. Je kleintje heb je 9 mnd bij je gedragen. Die moet nog zoveel leren en wil gewoon graag dicht bij je zijn. Schroom niet om hulp te vragen aan familie en vrienden ook al is het maar een poetsbeurt door het huis of dat ze zorgen voor een warme maaltijd.

Bij mijn dochter vond ik de eerste 7 weken erg pittig. Daarna werd het echt veeeeel beter. Ik sliep die 7 weken wel meer uurtjes dan jij nu doet. Jeetje wat zwaar. Het gaat wel echt beter worden. En sneller dan je denkt. Natuurlijk is het met een kindje van 3 of 4 maanden soms ook nog zwaar, maar die newbornfase is soms gewoon echt next level. Dat gaat echt wel gauw verbeteren gok ik. Gewoon tegen jezelf blijven zeggen.. manifesteren 😉 In de tussentijd vooral om hulp vragen. Een uur (of 2) slapen terwijl iemand de baby even knuffelt is echt heel fijn. Je bent in hetzelfde huis dus als er wat is hoor je het wel toch? Is er ook iets dat je kunt doen waar je wat energie van krijgt? Ik vond het echt fijn om even een wandeling te maken met de baby in de draagzak een zonnebril op, muziek in mijn oren en een ijskoffie in mijn hand.

Aah wat naar dat je, je zo voelt! Ik vond het in het begin ook heel zwaar en dacht hoe ga ik dit volhouden?? Inmiddels is onze dochter 9 maanden en ik ga er na 2 a 3x per nacht uit voor voedingen en geruststelling. Wat mij geholpen heeft is: - Samen met dochtertje slapen, zodat we beiden rust kregen - dochtertje overdag veel in de draagzak, zodat ik mijn handen vrij had en wat voor mezelf kon rommelen - weinig visite laten komen en ze ook na een uur weer laten vertrekken -praten met andere mama's die in het zelfde schuitje zitten Het wordt echt beter! Je lichaam gaat van de bevalling herstellen en het aan staan wordt minder. Mocht je het gevoel hebben dat er meer is dan tijdelijk even last hebben van het wennen aan je nieuwe rol. Dan zou ik wel echt professionele hulp zoeken. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt!

Wat is het toch zwaar he.. het wordt toch soms zo onderschat. Hier begon mijn dochter 'langere' blokjes te slape snachts vanaf 8 weken ongeveer

Het verschilt heel erg per kindje. Ik vond de new born fase veel minder vermoeiend dan nu met 6 maanden. Ze sliep altijd door en nu niet meer. Wil de hele dag rollen en is gefrustreerd dat ze niet terug kan en de slaapjes overdag gaan ellendig. Geef mij maar die new born. Ik hoop dat het snel beter wordt🤞

Wij hadden geen moeilijke babies. Maar wij gingen de eerste weken wel rond 21.00 al slapen zodat we tussen de voedingen door toch wat konden slapen. Ik weet niet of je borstvoeding of flesvoeding geeft. Maar kan je partner niet in de nacht een flesje flesvoeding of gegolfde melk geven, zodat jij net wat langer kunt slapen? En anders misschien langs de huisarts voor slaapmedicatie? Chronisch slaapgebrek kan voor allemaal rare dingen zorgen. Volgens mij kan het zelfs in het ergste geval tot een psychose lijden. En dat moet je ook niet willen.

Oei dat klinkt zwaar. Het is wel herkenbaar hoor. Heel eerlijk vond ik het pas wat makkelijker worden na 6 maanden, toen sliep hij goed. Sowieso was de babytijd niet mijn ding en we hebben ook een kind met een pittig karakter. Na 2.5 jaar vind ik het echt heel leuk worden. Maar wat gemakkelijker werd het dus na 6 maanden vanwege het doorslapen en na 1 jaar vanwege het wegvallen van de flessen. Het lastige is, dat het niet te voorspellen is. Probeer echt voor jezelf te zorgen en te kijken naar wat jij nodig hebt om hier doorheen te komen. De situatie qua slaap van je kind, daar heb je geen invloed op maar hoe je het dragelijk kan maken eventueel wel. En bespreek dit met je partner of ouders oid. Succes 🫂

Wij hebben de nachten tijdens die newborn fase verdeeld, ook al gaf ik borstvoeding. ik deed het eerste deel tot net na de voeding van 3 u en dan gaf ik de huilende wakkere baby aan mijn partner die dan opstond en dan kon ik 'doorslapen' tot 6u. In mijn deel had ik soms ook wel eens een uurtje om te slapen en mijn vrouw bracht de oudste naar school en dan kon ik vaak ook tussen half 8 en 10 uur nog wat slapen. Tip: elke slaap die je kan pakken, pakken!

newborn fase kan ook heel pittig zijn!! Alleen zou ik niet wachten op een fase dat je kleine meer gaat slapen snachts etc. Want voor elk kind is dat op een ander moment. Probeer toch je rust te pakken als de kleine tussendoor slaapt. Heb je hulp? Hoe is de verdeling tussen jou en je partner? Mocht de kleine heel onrustig zijn kan je altijd nog proberen in te bakeren, white noise aan oid. Maar 2.5 week is echt mini hee! In uiterste geva kan je even langs je huisarts gaan als je er echt aan onderdoor gaat. Want dat kan ook voor onveilige situaties zorgen. succes!

Elke dag, is er 1 die je al gehad hebt. Maak het jezelf zo gemakkelijk mogelijk. Kolf lekker af en laat je man/vriend/ moeder voor een nacht je baby verzorgen terwijl jij bijtankt. De hoofdpijn bij dit termijn is een hormonale schommeling die intens kan zijn.. is dus niet perse gebonden aan het slaap te kort. Het gaat echt voorbij.

Ik herken heel erg wat je zegt. Ik vond de kraamweek loodzwaar. Ik was ook superalert, hoorde elk geluidje en na elke voeding eerst nog bezig met in slaap sussen en erg gefocust op hoeveel tijd er nog overbleef om te slapen en daardoor juist niet in slaap viel. Ik sliep steeds minder en uiteindelijk helemaal niet meer zelfs. Ik had een raar soort adrenaline wat me wakker hield. Op den duur voelde ik niet eens de pijn van de keizersnede meer, heel raar. De kraamhulp was er toen nog en dat was echt mijn redding. Zij bleef zo rustig en vertelde dat zintuigen van pas bevallen vrouwen op scherp staan, elk geluidje hoor je. Zij heeft toen een paar dingen in gang gezet: onze oudste dochter ging een paar dagen logeren en daarna overdag met opa's en oma's mee, de baby sliep tijdelijk bij papa op zolder en werd alleen voor de voeding bij mij gebracht, ik heb hulp gekregen voor de verwerking vd bevalling (die was redelijk traumatisch) en dat zorgde ervoor dat ik weer kon slapen en dus rustiger werd. Nu is onze zoon bijna 4 weken en ik voel me veel beter! En inmiddels slaapt hij ook langer. Nu al 2 nachten van 2230 tot 0430. Ik doe nu de nachten en mijn man neemt s morgens onze dochter mee zodat ik kan uitslapen. Onze zoon is trouwens wel ingebakerd. Dat had ik liever niet maar sindsdien slaapt hij veel rustiger en dus ik ook 😉.

Suizende oren en barstende koppijn zijn wel symptomen van overspannenheid (of iets anders). Ik zou dus zeker niet wachten totdat je baby ‘makkelijker’ wordt, maar nu al aan de bel trekken. Bijvoorbeeld bij de huisarts of verloskundige!

Met 3 maanden wordt het makkelijker. Dan gaan de krampjes vaak weg. Maar de vragen die je stelt. Doorslapen enzo. 1.5 jaar bij ons....