Wat had jij graag eerder geweten?

Ik had bij mijn eerste graag vanaf het begin geweten dat ik het beste mijn kindje kan volgen, het kindje weet het het beste. Offtopic maar ik val een beetje over je zin ‘bij het consultatiebureau vernomen dat ze binnenkort vaste hapjes gaat eten’. Wil jij dat jouw kindje met 4 maanden vast voedsel gaat eten? Onderzoek of je daar achter staat.

De 1ste periode na de geboorte van je kindje is het ook echt het opnieuw uitvinden van het wiel.. Zo heb ik het ook echt ervaren. Het gevoel van loedermoeder heb ik nog vaak na bijna 2 jaar haha! Ik ging er ook vrij blanco in eerlijk gezegd. Alles komt vanzelf wel op je pad of niet. Sprongetjes ook voorheen nooit van gehoord. Zijn bij ons zoontje ook echt 100% meegevallen gelukkig. Dat is gewoon allemaal typisch de westerse wereld waarin we leven. Alles moet in hokjes, boekjes etc gestopt worden. Alles moet een naampje hebben. Het is ook maar goed dat ik voorheen nog nooit van sommige termen had gehoord. Dan had ik al een complex gehad voordat ik überhaupt ons zoontje in mijn armen had gehad pffff

Ik moet zeggen dat het moederschap mij echt alles meevalt tot nu toe, maar wij volgen vanaf dag 1 ons kindje. En ik werk in de kinderopvang, dus dat scheelt waarschijnlijk wel iets! Ik had graag van te voren willen weten hoe heftig je emoties kunnen zijn na de bevalling/in de kraamweek. Ik zat te janken van trots, van blijheid, maar ook omdat ik m'n baan kwijt was en om hoe intens alles voelde op dat moment. Iedereen had mij alleen maar verteld over hun horrorbevalling..

Precies dit! Ik heb heel bewust de oei ik groei app niet geïnstalleerd. Ik wil niet bij elk huiltje denken oh ze zal wel in een sprongetje zitten. Ik begreep trouwens dat die app in je agenda zet wanneer een sprongetje begint.. Ik zou helemaal gek worden denk ik🙈. Denk dat je overal wat achter kan zoeken dan!

Ik had hem wel uiteindelijk later gedownload. Ik vond voornamelijk de dingetjes die ons kindje dan weer had geleerd wel leuk om te lezen. Klopte niet altijd natuurlijk. Maar in grote lijnen wel. Maar de ellende rondom een sprongetje klopte vaak helemaal niet gelukkig bij onze kleine. Maar ieder kind is anders natuurlijk.

Ze zit nu in "sprongetje 4". Dat weet ik doordat er in de geboorteclub over gepraat wordt. Nu merk ik wel wat, maar de andere sprongetjes vielen best mee.. Het is inderdaad leuk om te lezen wat ze hebben geleerd! Dat zie ik hier nu bij 24baby ook. Leuk om een indicatie te hebben 😊

Allereerst ik ben dolblij met m’n dochter en zou moeder zijn ook nooit niet willen hebben meegemaakt zeg maar. Maaaaar… wat een klap is het. Je hoort tijdens je zwangerschap ‘slaap nu nog maar wanneer het kan, neem nog even tijd voor jezelf’ en ik dacht toen altijd jaa jaa, hoor dit nu voor de 100ste keer. Maar wat een ander leven ga je leven.. ik ben nooit uitgerust, ik heb nog maar heel weinig tijd voor mezelf, je hebt altijd wel wat te doen. En elke fase brengt nieuwe uitdagingen met zich mee. Dus wat ik had willen weten.. ik had het advies ‘neem nog tijd voor jezelf en slaap nog genoeg’ wat serieuzer genomen bij nader inzien. Ik zag het echt als zo’n cliché zinnetje. Maar aub NEEM NOG TIJD VOOR JEZELF. Binge je Netflix serie in je verlof. Ga uitgebreid douchen, ga lekker uren in de keuken staan als dat je hobby is, ga lekker alleen de stad in. Neem het er van 🙈

Hoe onzeker je je soms kunt voelen als moeder. Je doet alles op gevoel en soms zou ik wel wat bevestiging willen hebben dat dit het juiste is. Tuurlijk krijg ik dat ook wel, want mijn dochter ontwikkeld zich hartstikke goed, maar toch zou een stukje bevestiging (misschien dan meer mondeling ofzo) fijn zijn..

Dat het voor sommigen helemaal niet zo zwaar hoeft te zijn. Zoals voor mij. Ik was voorbereid op de 'hel' maar toen m'n dochter eenmaal geboren was, ging alles vanzelf. Tuurlijk heb je moeilijke dagen, maar na 9 maanden zwangerschap en alleen maar lezen over problemen en hoe zwaar alles wel niet is, heb ik nu zoiets van "🤷 valt wel mee". Zo kan het dus óók.

Wat “9 maanden op en 9 maanden af” inhoudt. Ik kende de uitdrukking maar had totaal geen inzicht dat je ook ruim na de kraamweek lichamelijk nog moet herstellen van de bevalling. Ik dacht dat je dan alleen wat verstrooid kon zijn😳

Intrusies. Lang mee rondgelopen en er niet over durven praten, bang om gek gevonden te worden. Scheen doodnormaal te zijn en mijn zus had er ook last van gehad bij haar 2e... nooit geweten daarvoor.

Wauw wat een helpende reacties! Onze dame is een behoorlijk pittige (heeft heel veel moeite met prikkels, dus ondanks alles wat ik doe om het te verminderen huilt ze zeker een uur of 4-5 per dag) dus ik ontdek ineens allerlei hulpplekken en termen waar ik nog nooit van gehoord had! Soms kan ik me daar echt een beetje alleen en dommig in voelen, dus deze reacties helpen enorm!

Dat ik werkelijk niks aan het consultatiebureau heb haha. Naar mijn idee volgen ze hun eigen boekjes en vrijwel niks komt overeen met hoe ik zelf in het moederschap sta en wat ik voor mijn kinderen wil. De kinderarts heeft ook best grote fouten gemaakt, om een voorbeeld te noemen: ik vroeg (ivm klachten) of de mondanatomie er goed uit zag. Volgens de kinderarts van het CB prima, niks opgemerkt. Lactatiekundige zei echter te korte tongriem én lipbandje. Bij mijn vriendin zelfde verhaal alleen ging het over een afgeplat hoofdje. Het was minimaal maar zou vanzelf wegtrekken, niet dus! Ik ben nu zwanger en bij m’n volgende ga ik alleen nog om te wegen en meten. Mocht er iets zijn ga ik wel naar de huisarts.

Super fijn dat je dit deelt, ik vond het loodzwaar. Van zwanger worden, zwanger zijn, tot aan de bevalling en het jaar erna 😂 ik hoop oprecht dat ik het bij m’n volgende ook zo makkelijk mag gaan ervaren 🙏

Of langer😫 duurde zeker een jaar totdat mijn lichaam hormoon vrij en weer van mezelf voelde en nu na 2 jaar nog steeds bekken klachten. Little did I know

Dat zwangerschaps/bevallingsverlof kort is 😂 ik dacht: woooow 16 weken, hoe chill. Eerst 4 weken lekker “vakantie” en daarna nog 3 héle maanden bijkomen. Nou, in die “vakantie” lag ik voornamelijk voor pampus op de bank (had net covid gehad wat icm hoogzwanger zijn niet bepaald bevorderlijk was voor mijn conditie). Het heeft geen moment als vakantie gevoeld want ik zou echt niet meer in staat zijn geweest om te werken. Het voelde meer als 4 weken ziekteverlof. En die 3 maanden na de bevalling vlogen om waarna ik me totaal nog niet klaar voelde om een hele dag gescheiden te zijn van mijn dochter. Nu bij nr. 2 ga ik twee maanden langer thuisblijven 🤗

Dit inderdaad. Ik vind het echt balen hoeveel ik fysiek ben teruggevallen. Ik voel me al maanden nooit echt uitgeslapen, bekkenklachten, heb verkoudheid op verkoudheid door al die KDV-bacillen, conditie is prut en daaraan werken lukt moeilijk door tijdgebrek, en ik heb een geheugen als een vergiet :( Nu 8 maanden, gaat dit ooit nog goedkomen...?

Oh heb je even? 🥹 ik had nooit van m’n leven verwacht een postnatale te krijgen, en had graag willen weten dat dit ook kan bestaan naast wél gek zijn op je kindje. Hierdoor trok niemand aan de bel “want ze houdt wel van die kleine”. Ik wist genoeg over borstvoeding, praktisch, maar het mentale deel kwam echt als een verrassing. Ook wist ik wel dat je zo om de 3 uur moest voeden, maar dat dat dan ook betekent dat je maar max 2 uur tussendoor kan slapen (met een beetje geluk) vond ik ook echt een eye opener. Dat je als moeder zijnde hormonaal helemaal gekoppeld bent aan je kindje, m’n gehoor was altijd slecht maar ik hoor de zachtste piepjes al van der. En ik had ook helemaal niet verwacht dat ik een enorme koala moeder zou zijn hahaha. Het liefst ben ik ieder moment met der.

Als ik bepaalde dingen van te voren had geweten, was ik misschien wel nooit moeder geworden🙈🫣 hoeveel ik ook van dr hou. Ik wist nmlk niet dat hormonen écht wat met je doen en dit geen onzin ia

Haha er ging echt een hele wereld van mij open. Nu heb ik een peuter en hoor ineens van parken waar ik nog nooit van heb gehoord 😂