Wat te doen?

Hoi hoi! Wat is dat pittig! Gaan de nachten verder wel goed met doorslapen? Is het misschien een idee om Beetje af te bouwen….? Of dat je knuffeltje geeft, handje vasthoudt als hij in zn bedje ligt en dan in slaap valt. Steeds verder weg gaan zitten etc…?

Lukt het je een tussenvariant te proberen? Ik heb zelf goede ervaring met je kleintje in bed leggen, handje op de rug en billen zodat ze blijven liggen en dan zachtjes zeggen dat het nu tijd is om te slapen. En als je wat verder bent daarmee, zit je ernaast en zeg je hetzelfde (zonder aanraken dus). Daarna doe je hetzelfde maar zit je verder van het bedje. Het lijkt een beetje op de chair methode. We zijn nu zo ver dat ik soms even een hand op haar rug moet leggen en andere keren 10 minuutjes bij haar deur zit (binnen) terwijl ze rustig in slaap valt. Ik heb dit alleen savonds hoeven doen, want overdag leg ik haar in bed en gaat ze wel of niet slapen. Als ze niet gaat slapen helpt daar geen enkele methode tegen haha, dus vandaar dat ik het alleen savonds doe. Veel succes. Ik weet hoe vermoeiend het soms kan zijn. En wat een tweestrijd waar je goed aan doet. Mijn tip is wel. Begin savonds. Dan is de melatoline het hoogst en ging het bij mij het makkelijkst. Overdag kan je hetzelfde doen als je weet dat de timing goed is en het goed donker in de kamer is. Als het niet donker genoeg is, blijft mijn kleine contact zoeken. En dat werkt niet voor het proces haha.

Hier ook een kleine die alleen maar in slaap valt als ik hem vast hou. En in het begin duurde dat best lang. Maar nu gaat het steeds beter. Het gaat ook ooit weer over.

Wij hebben onze zoon wel laten huilen, hier zijn methodes voor. Het betekent dus niet dat je je kind uren laat krijsen. Hij is nu 3 en slaapt heel goed. Heb je ook een avond ritueel dat steeds hetzelfde is? De meningen over laten huilen zijn enorm verdeeld, doe wat voor jou goed voelt. In mijn omgeving heb ik wel gezien dat mensen die dit lastig vonden vaak wel langdurig met slaapproblemen van hun kinderen te maken hadden.

Welke methode gebruikte jullie? Mijn zoon staat dan steeds rechtop in zijn bedje te huilen

Wij zijn er wel wat eerder mee begonnen. Vanaf een half jaar altijd hetzelfde avond ritueel. Verschonen, pyjama aan, tandenpoetsen en boekje lezen en dan in bed en muziek mobiel aan. We spraken af hoe lang huilen voor ons ok was. En dan erheen, benoemen dat hij gaat slapen en weer weg. We pakten hem er dus niet uit. En we hebben nooit een babyfoon gebruikt dus we konden ook niet zien wat hij deed in bed. Dat kan ook stress schelen om die uit te doen. Jullie zoon heeft echt wel door dat huilen werkt. Want bij de opvang gaat hij wel slapen en hij weet dat ze hem daar niet in slaap knuffelen. Ieder zijn ding maar ik zou het echt niet trekken om de hele avond bezig te moeten zijn om mijn kind in slaap te krijgen of om hem in slaap te knuffelen.

Wij liggen naast haar totdat ze slaapt (vloerbed vanaf maand 8). Gaat prima. De ene periode kost het meer tijd dan de andere periode. Zelf in slaap vallen komt vanzelf denken we dan 😜.

Lieve mama huilen is niet traumatisch, dan was onze generatie en die voor ons allemaal zwaar getraumatiseerd. Niet te letterlijk nemen, maar je snapt m’n punt. En stel je hebt een meerling? Dan huilt er altijd wellicht wel 1 of meer. Deze moeders (en vaders) doen dan ook niet direct iets verkeerd toch? Wij zijn met 8-8,5 maand gestart met slaaptrainen want vooral ik kon niet meer. Nu valt die zelfstandig in slaap, ja met jammeren. Bij echt huilen pak ik hem op en kroelen we uitgebreid. Hij slaapt sindsdien door, en dan echt door van 19-7. Tot die tijd moesten we er 10-15 keer per nacht heen.

https://community.24baby.nl/forum/geboorteclub-juni-2023/estivill-methode-RKKzJx4?utm_source=24Baby&utm_medium=app In dit topic uitgelegd hoe we het nu doen.

Ik zou lekker zo doorgaan. Hier was het na maand 9 ook echt even pittig maar rond 12 maand hadden we een kindje dat heerlijk in slaap viel (soms knuffelend, soms zelfstandig) en sindsdien slaapt ze meestal heel goed en fijn.

Deze reactie wilde ik ook geven. Wij hebben onze kids ook gecontroleerd laten huilen. Als ze helemaal overstuur zijn natuurlijk gewoon er naar toe gegaan.. Wij hadden een vast ritueeltje, zelfde zinnetje zeggen (ga maar lekker liggen, het is tijd om te slapen, weltruste of net wat je fijn vindt!) en dan 1 min laten huilen, weer ernaartoe , zelfde rideltje, en dan de huiltijd steeds verdubbelen.. 2-4-8min enz..

Wij hadden ook een slechte slaper maar hebben nooit laten huilen. Maar ik herken wel dat het soms heel zwaar is. Zelf geloof ik dat huilen op deze leeftijd de enige manier van communicatie is en dat met laten huilen ik haar meer had uitgedoofd dan zelf in slaap had leren vallen. Uiteindelijk moet je je eigen moedergevoel volgen. Voelt het oke om je zoontje te laten huilen? Dan kun je daar voor kiezen. Voelt het niet oke? Dan zijn er misschien nog meer dingen die je kunt proberen. Wij zijn met 8 maanden op een vloerbed overgegaan, zo konden we in slaap knuffelen, en als ze eenmaal goed sliep zelf weg gaan. Misschien is dit nog een optie voor je? Ik zou het trouwens juist super fijn vinden, dat mijn kind het gevoel heeft "mama pakt mij toch wel". Zo fijn dat je kindje het vertrouwen heeft dat jij er altijd voor hem bent. ❤️

Hi mama, Zoals al is aangegeven: een kindje krijgt geen trauma als hij even huilt. Als er sprake is van verwaarlozing, spreek je pas over trauma's rondom het huilen. Dat is echt heel iets anders, so no worries. Helaas staat het internet vol onwaarheden. Bij gezinnen met meerdere kinderen is er vaker geen tijd om altijd direct te reageren op een kindje dat huilt. Het kan best dat jullie in een patroon zijn geraakt samen. Dat hebben wij ook gehad. Sinds ons zoontje 8 maanden oud is laten we hem eventjes huilen, max. 5 minuten . Altijd als hij huilt gaan we er naar toe natuurlijk. We hebben een periode gekend dat hij weer huilde als we de kamer uitliepen. Na 5 min. gaven we opnieuw een aai over de bol en verlieten we zijn kamer weer. Dit voelt eerst naar. Een langetermijnvisie is helpend. Daar doe je het voor. Binnen een paar dagen was het voorbij en viel hij in slaap zonder te huilen. De appel is zuur maar daarna is iedereen er mee geholpen. Natuurlijk heeft ieder zijn eigen keuzes en stijl! Zet 'm op!

Toch nog even hier op aanhaken. Er wordt heel makkelijk gezegd "je baby krijgt geen trauma's als het even huilt". Dat klopt, maar er is een heel groot verschil tussen een kindje dat even moet wachten en daarom wat langer huilt en daarna liefdevol geholpen wordt, en een kindje dat zich avonden achter elkaar toch in slaap moet huilen. Het gaat niet om het direct reageren, het gaat erom dat er uiteindelijk op een goede manier gereageerd wordt. Er zijn veel verschillende onderzoeken gedaan naar slaaptrainen bij baby's d.m.v. huilmethoden. Het probleem met veel onderzoeken is dat deze vooral naar ervaring van ouders gekeken hebben, en niet naar of het kind ook daadwerkelijk beter slaapt. Dat een kindje 's nachts stil is, wil namelijk niet zeggen dat het slaapt. Dat een kindje stil is na x minuten huilen (ja ook als je om de x minuten even gaat kijken) wil niet zeggen dat het zichzelf gekalmeerd heeft. Dat kan het namelijk nog niet, het heeft daar de hersenontwikkeling nog niet voor doorgemaakt, een kindje heeft een coregulator nodig. Wat ze wél hebben gezien in onderzoeken is dat cortisol (stresshormonen) omhoog is geschoten op dat moment. M.a.w. je kindje is niet rustiger geworden, maar het is biologisch gezien veiliger om niet meer om hulp te roepen. Het is ook niet voor niets zo moeilijk om je huilende kind te negeren, het is jouw natuur die aangeeft dat er wat aan de hand is: https://www.instagram.com/reel/CvvGV1sMMdV/?igsh=MTQ3bGR6bWEycTI2Mw== Er is genoeg onderzoek ook op internet te vinden waarom je geen huilmethodes wil toepassen bij je baby. Wil dat zeggen dat er direct sprake is van een groot trauma wanneer je je kindje slaaptraint dmv laten huilen? Nee. Maar het is een feit dat je kindje er op dat moment met ontzettend veel stress alleen ligt. Iedereen moet voor zichzelf de afweging maken. Maar direct roepen dat het allemaal geen kwaad kan en je er maar even doorheen moet vind ik niet oke. Vandaar het tegengeluid, zodat er uit alle dingen wel een eerlijke afweging gemaakt kan worden en TS niet het gevoel krijgt dat ze het maar **moet** doen.

Het is ook gewoon nog echt zoeken he, die eerste periode met je kind. Zoeken naar oplossingen die er niet altijd zijn. Kindjes voelen zich nu eenmaal graag veilig en geborgen en zijn het liefst bij een opvoeder. Achteraf gezien (ze is nu 2) besef ik me dat zo goed. En uiteindelijk komt alles steeds vanzelf wel goed en vind je gewoon je eigen weg samen met je kindje. En bij sommige kindjes is dat even 5 minuten huilen in bed terwijl andere kindjes op den duur gewoon lekker in slaap vallen na veel knuffelen. Het komt goed TS, en je vindt vast je eigen weg hierin. Gun jezelf ook de ontdekking en de tijd en weet dat andermans adviezen lang niet altijd op jouw gezin van toepassing zijn 💞