Weinig kunnen ondernemen met onze dochter

Ik herken dit precies wat je schrijft. Zou ons verhaal kunnen zijn. Wij hebben ook een meid met pit. Leuk hoor, alleen valt er geen land mee te bezeilen. Ook wij hebben geprobeerd om ergens wat te drinken met haar erbij in kinderwagen maar ze begint direct met huilen. Echt...dit gebeurt iedere x. Ik zie heel veel ouders waarbij kindjes lekker slapen in de wagen. We hebben een ondernemend en alert kind, dat weten we, maar soms is het gewoon lastig allemaal! Ik word er ook heel vaak verdrietig van. Ik hoop ook dat het beter wordt straks. Ik weet niet of je iets met mijn verhaal kan, maar wou even laten weten dat je niet alleen bent ❤!

Hier ook zo'n gevalletje. Ik ga er niet eens aan beginnen om haar mee naar het strand te nemen. Of de stad. Of een terras. Of überhaupt een openbare plek. 🤣 Nouja, het winkelcentrum vlakbij ons huis wel maar dat is dan max. een uurtje en dat gaat nog wel. Zelfs met haar in de wandelwagen naar de supermarkt lopen is een drama. Ben eergister na 10 minuten lopen maar weer omgedraaid want ze kon alleen maar krijsen. Ik heb me er maar bij neergelegd... Het zal ooit makkelijker worden, net zoals dat de afgelopen maanden is gebeurd.

Lief dat je het deelt. Het voelt inderdaad alsof ik de enige ben momenteel. Het houdt ons echt tegen om dingen te proberen ook. Hoop dat onze pittige dames toch wat makkelijker worden over een tijdje.

Oh wat pittig. Ze houdt duidelijk niet van de wandelwagen. Heb je een draagzak geprobeerd zodat ze vooruit kan kijken? Hoop dat het voor jou ook snel beter wordt. Je erbij neerleggen is het beste ja. Al ben ik zo jaloers op iedereen die heerlijk geniet van vakantie en leuke dingen doen. Komt vast goed.

Hej! Ik heb een jongetje die als baby ook nooit ergens anders sliep dan thuis in de draagdoek (als ik ergens heen ging bleef hij gewoon wakker om zich heen kijken in de doek) en in zijn bedje. De eerste maanden zijn we eerlijk gezegd gewoon weinig op pad gegaan met hem. Hij had blijkbaar behoefte aan weinig prikkels om zich heen en daar probeerden we aan toe te geven. Soms was dat heeeeel lastig en voelde ik me ook de enige met een kind die niet in een druk restaurant kon slapen of mee naar t strand kon. Maar, toen hij een dik half jaar was en goed kon zitten + iets langer wakker kon blijven ben ik begonnen wel met hem naar restaurantjes te gaan voor even een kop koffie en een stukje taart voor mama. Dit vond hij toen zo onwijs leuk! Hij was alleen maar mensen aan t kijken en vermaakte zich prima. Nu hebben wij een peuter van bijna 2 die we overal mee naar toe kunnen nemen en die altijd superlief is ! Als we uiteten gaan kunnen we rustig 3 gangen bestellen, hij wordt niet vervelend. Hij vermaakt zich heel goed zelf en heeft ook geen schermpje nodig om hem zoet te houden. Moraal van het verhaal; het hoeft niet zo te zijn dat jullie dochter voor altijd moeilijk mee gaat naar restaurantjes of t strand of...... Liefs

Heb wel een draagzak maar niet eentje waar ze vooruit kan kijken. Ik dacht dat dat niet zo goed was voor de heupjes (en ik denk dat mijn vriend een beroerte krijgt als ik een nieuwe koop aangezien we er eentje van artipoppe hebben 🤣). Maar ze vindt weinig echt leuk... Ze is overal binnen 10 minuten op uit gekeken, ook de draagdoek/zak/wipstoel/speelkleed/speelgoed, zelfs een hapje moet niet te lang duren. Ja, ik ben er ook jaloers op hoor! En uitgerekend hebben mijn beste vriendinnen super makkelijke babies wat betreft overal mee naar toe nemen. Dus dat steekt soms wel. Maar goed, over een tijdje gaan we het gewoon weer proberen! Hopelijk wordt ze dan, uiteindelijk, net zo makkelijk als het kindje van mamavan3schatjes1989 😁

Mijn zoontje is na 10 minuten ook uitgekeken op slapen... En nu bijna een jaar en nee het is nog niet beter, eerder erger. Maar als hij thuis krijst en uit ook ga ik er net zo lief even uit. Zie ik tenminste iets anders..

Hier was de eerste ook echt super pittig. Geen huilbaby gelukkig maar wel erg alert en snel afgeleid en niet snel tevreden. Bij 6 maanden ook hier meer rust omdat ze toen ook in het zit gedeelte van de wagen ging. Nu zijn we 3 jaar verder en nog steeds een super alert en snel over prikkels meisje. Maar wel super lief en luisterd goed. Maar na een te drukke dag kunnen we er gif op innemen dat we een onrustige nacht hebben en een driftbui voordat ze in bed ligt. Haar kleine broertje van 4 maanden is een stuk relaxter gelukkig. Maar het komt goed al ze het alerte karakter er wel doorheen blijven komen maar dat mag ook wel in deze tijd dat ze oplettend is en van zich af kan bijten als ze ergens niet mee eens is.

Hier precies zo... wij proberen steeds iets langer weg te blijven en het op die manier te proberen... mijn dochtertje wil alles zien en niks missen! Maakt het daardoor erg moeilijk voor zichzelf... denk maar zo het word vast en zeker een keer beter 😊

Oh heel herkenbaar je verhaal! Hier een alert maar prikkelgevoelig jongetje. Slaapt slecht, is snel verveeld en afgeleid, maar heb er ondertussen m’n draai een beetje in gevonden. Moet ook toegeven dat het frustrerend is dat er vriendinnen zijn met makkelijke baby’s die overal doorheen slapen en waar je dus gerust 4 uur mee op het terras kan doorbrengen.. Maakt me soms best onzeker. Maar het is ook toegeven aan zijn behoeften en rekening houden met, na een drukke dag met veel prikkels weet ik dat ik een slechte avond/nacht heb, en daar heb ik ook weinig zin in. Ik hoop dat het straks allemaal wat beter wordt, en als ik de verhalen van anderen hoor heb ik daar best vertrouwen in.

Mijn zoontje was ook zo pittig en kon eigenlijk nergens mee naartoe omdat hij super snel overprikkeld was. Het gaat echt over. Hij is nu ondertussen 3 maar vanaf 1.5 ofzo ging het steeds beter en nu is hij gek op gezellig uit lunchen gaan of dagjes uit. Vond het zelf ook echt jammer dat het niet ging maar alle kindjes zijn verschillend en ik heb uiteindelijk gewoon naar hem "geluisterd" en bijv oma laten oppassen als we wat wilden gaan doen. Was iedereen blij. En het komt vanzelf echt waar :) !

Dat geeft hoop!

Hiet hetzelfde! Kan ook slecht ergens naartoe. In de auto 10-15 min max voordat het geschreeuw begint. Vandaag een uitje geprobeerd in draagdoek en dat ging gelukkig wel. Ik herken je verdriet van dat je andere mensen allemaal leuke dingen ziet doen en je zelf aan huis gebonden bent. Ik word er ook erg verdrietig van! De dagen worden erg saai zo. Wel vind ik dat je voorzichtig moet zijn met het bestempelen van je kind als pittig. De situatie is pittig, maar je kind hoeft niet per se pittig te zijn. Ik denk dat die van mij gewoon behoefte heeft aan rust, ritme en regelmaat. Zo lang ik me daar aan houd dan heb ik een heel blije en vrolijke baby. Heeft naar mijn mening niets te maken met het hebben van een pittig karakter. Buitenshuis zijn nou eenmaal erg veel prikkels die ze allemaal moeten verwerken en het ene kind kan dat beter dan het andere.

Hier ook een prikkelbaar kindje, inmiddels 20 maanden maar wat bij ons of eigenlijk voor hem enorm hielp was rust, reinheid en regelmaat. Hij wist op een gegeven moment wat er komen ging. Voor alles hebben (nog steeds) een routine/patroon en daar wijken we niet vanaf. Werkt fantastisch bij hem. Rustig een uitje uitbreiden, 1 per dag en rustdagen in plannen. Het is zoeken en wennen, maar ook kijken naar de behoeftes van jullie kindje. En niet wat een ander doet. Als hij dat nodig heeft..... En hoe ouder ze worden hoe beter het gaat..

Hoi, ik heb een zoontje die in het begin reflux en koemelkallergie had. Veel onrustig, huilen en hyper alert (dus moeilijk slapen). Pas toen hij zelf kon zitten (en hij was gelukkig vlot met 7 mnd) werd het beter. Ik heb hem veel gedragen, gewandeld en verder aan weinig prikkels blootgesteld. En bij zelf behoefte eropuit, oppas, opa en oma geregeld. Zo kon ik zonder kind ook even eropuit (zonder frustratie ;)). Veel succes en niet teveel naar anderen kijken hoor. Hoe het echt gaat, zie je vaak niet aan de buitenkant.

Heel erg voor jullie, helaas ook heel herkenbaar. Nog vervelender (ik weet niet of jij dit ook ervaar) is als je omgeving het beter weet en zegt dat je je baby gewoon mee moet nemen en die daar aan echt wel aan gaat wennen... want babys slapen toch overal. 🤨🤮 Enige wat bij mij hielp was echt zo weinig mogelijk prikkels. En dat was dus echt thuis gewoon, helaas. Ik had, als ik echt tijd voor mezelf nodig had of tijd voor ons , gewoon oppas geregeld. Je wordt inderdaad helaas echt beperkt in dingen, maar gelukkig zijn dit maanden en geen jaren. Het gaat makkelijker worden😘

Ik denk niet dat het met een pittig karakter te maken heeft. Maar eerder dat de baby het moet leren of moet wennen. Wij nemen onze baby ook bijna nooit een hele dag mee, ik heb namelijk geen zin om dat bijvoorbeeld 10 keer te moeten doen, voordat het de 11e keer pas goed gaat. Maar wij gaan wel regelmatig lunchen of wat drinken met hem. Dan gaan we meteen als hij goed geslapen heeft en zijn een paar uur later ook weer thuis.

Ja heel herkenbaar! Gewoon meenemen, dan went ze eraan zeggen ze. Ja en vervolgens zit ik daar met een huilend en onrustig kind. Wij hebben gelukkig soms geluk en kunnen een drankje drinken ergens. We proberen het soms toch gewoon en kunnen in het ergste geval gaan lopen met de kinderwagen. Dat helpt. Binnenkort gaan we toch proberen ergens buiten op een terras wat te eten. Haar voeden of rijden met de kinderwagen kan helpen. Het lijkt bij anderen inderdaad makkelijker te zijn. Het zal vast een keertje beter gaan. Gisteren was ik gewoon even down omdat ik iemand enorm zag genieten van de vakantie terwijl de vakantie bij ons echt drama was. Uiteraard heel blij voor haar. Begrijp me niet verkeerd. Bedankt voor de reacties! Ik voel me wat minder alleen en goed te lezen dat het vanzelf beter zal gaan.