Wie is thuisblijfmoeder, en hoe is dit?

Hier lekker gestopt, werkte op het kdv. Financieel haalbaar en vond de rust thuis belangrijker dan werk! Dan maar iets minder "luxe". Na 3 jaar begonnen als gastouder 😉. Maar mocht ik weer aan het werk willen, kdv's hebben allemaal personeel te kort. En scholen ook volgens mij! Als het financieel kan, en je hebt een gezellig netwerk van vriendinnen/familie die je doordeweeks kunt opzoeken.. zeker doen! Ik ging wekelijks naar de speeltuin met een vriendin of we liepen samen naar de winkel toe. Bezoekjes aan opa en oma ook heel veel. Als iedereen weet dat je vrij bent vullen die dagen zich vanzelf 😀. Lekker de tijd om ook in je eentje naar speeltuintjes, winkels of kinderboerderij of strand te gaan etc. Heeeeerlijk! Die vrijheid mis ik nu weer een beetje als gastouder 😀. Na mijn verlof ga ik ook minder werken en heb ik weer wat extra daagjes terug. Dit werk als gastouder ben ik puur begonnen om mensen uit het dorp te helpen. Deed dit altijd zwart en nu verdien ik er nog wat aan en zijn ouders goedkoper uit als mij zwart betalen. (Dat leverde mij bijna niks op..)

En nu de oudste 2 naar school gaan is een beetje werk ook wel weer lekker! Maar voor die basisschool tijd.. oh wat genieten en wat een rust. Geen stress geen tijd om op te letten ♡

Ik lees graag even mee! :)

Ik ben thuismoeder, me zoontje is bijna 7 maanden oud en serious, ik was nog nooit zo gelukkig zoals momenteel. Mooi rust en je kan je eigen tijd in plannen. Financieel is het te doen, maar we moeten wel op de centen letten, maar alles wat echt nodig is, rekening etc kunnen we maandelijks gewoon betalen. En via eenzaamheid : ik ben me erg een Mama netwerk aan het opbouwen, met andere moeders uit de buurt en hun kids. Heb eigenlijk wel elke week een Playdate of iets met andere mamas.

Ik ben ook gestopt met werken. Ook pabo diploma gehaald vorig jaar. Gezien alle tekorten in het onderwijs, lijkt het mij dat je zo wordt aangenomen. Financieel is het wel wat beter opletten, maar dit is prima te doen. Zoals hierboven ook al gezegd is: de dagen vullen zich snel. Zorg dat je elke dag sowieso een keer naar buiten gaat en geniet er vooral lekker van.

Hoi! Ik ben na mijn zwangerschapsverlof gestopt met werken. Ik was zelf helemaal niet gelukkig met mijn baan en in overleg met m'n partner gestopt. Hoewel ik mijn werk niet miste, vond ik de eerste maanden wel echt Mega zwaar. Heb ook geen familie in buurt en daarom moest ik veel zelf. Ik heb nu ik geen baan meer heb, meer vriendinnen dan voorheen 😅 dat vind ik een leuke bijkomstigheid. En maak je elke gebeurtenis mee van je kind. Dat vind ik zelf echt een zegen. Hoe het in de toekomst zal gaan betreft wel of niet werken.. Geen idee.. Ik heb zelf bijvoorbeeld geen diploma waar ik iets mee kan. Wel wil ik weer uiteindelijk graag een eigen inkomen hebben. Ik heb nog tijd om daar overna te denken. Er zullen in bepaalde sectoren altijd wel mensen te kort komen en elk bedrijf heeft zo z'n redenen om je wel of niet aan te nemen. Dit kan van alles zijn. Je hebt de tijd om in ieder geval te oriënteren, om onder de mensen te blijven, vrijwilligers werk wellicht te doen.. tzt iets voor een school of opvang doen? Oudercommissie of whatever. Ik noem maar wat. Waar een wil is, is een weg.

Ik ben de flex in gegaan met een 0-uren contract. Ik bepaal zelf wanneer ik ‘zin’ heb om te werken. Mijn jongste is nu 8 maanden en heb 2 keer gewerkt tot nu toe 😂 dit is meer om heel even een andere omgeving te hebben. Financieel verdienen we nu meer, mijn man kan nu meer werken en hij verdient meer per uur. Alleen vind ik het wel lastig om zo nu en dan te moeten ‘zeuren’ om geld. Mijn man ziet dit niet zo gelukkig, dat is meer mijn eigen gevoel.

Ik ben nu bijna 3 jaar thuis bij ons zoontje en het is de beste beslissing die we hebben gemaakt. De rust in huis is heel fijn. Ik zorg dat alles in en rondom het huis geregeld is en mijn man zorgt dat er geld binnen komt. Financieel is het hier goed haalbaar. We letten wel op de boodschappen, en kopen niet van alles zomaar. Maar we kunnen gewoon op vakantie en leuke dingen doen. Ben nu bijna uitgerekend van de 2e en zo'n heerlijk vooruitzicht ook hier weer elk moment mee te mogen maken. Ik ben zelf ook wel een huismus dus vind het prima een paar dagen zelf dingen te ondernemen met ons zoontje. Ik kan mij wel voorstellen dat dit lastiger is als je liever veel mensen om je heen hebt. Ik krijg trouwens wel erg vaak scheve gezichten wanneer ik vertel dat ik thuis ben en niet werk. Ik vind dat wel vervelend, vooral als andere mensen bemoeien met welke risico's daar wel niet allemaal aan vast zitten ( alsof we dat zelf niet weten en goed hebben besproken ). Ik werkte hiervoor in de zorg en zou er ook zo weer in terug kunnen mocht dit nodig zijn. Maar voor nu redden we het prima zo😊

Ik ben nu 5 jaar thuis, zoon is 10 en nu 30 weken zwanger. Ik ben arbeidsongeschikt maar mis het werk enorm. Het gewoon even wat anders zijn dan moeder en vrouw. Mijn wereld is voor mijn gevoel zo klein. Ik ga in maart starten met omscholing

Ik denk dat je met een pabo diploma snel weer aan het werk zou kunnen als je dat wilt, die tekorten in het onderwijs blijven echt nog wel even. Zou me daar niet druk over maken! Voor mij zou het niets zijn. Ik heb nu wel extra lang verlof, wat fijn is, maar ik vind het ook wel een beetje saai worden. Begin steeds meer zin krijgen om weer aan het werk te gaan. Vind het prettig om met collegas samen te werken. Heb wel gewoon een mamadag en volop tijd in het weekend om met gezin te besteden. Mn baan is interessant en ik verdien meer dan mijn man. Daarnaast vind ik het belangrijk om niet alleen maar de mamarol te vervullen.

Hier al 3 jaar thuis, ook met een pabo diploma en ook nog een wo opleiding 😅 Ik vind het heerlijk! Ik geniet erg van het opvoeden en de dagen vliegen voorbij. Ik bedenk veel activiteiten voor mijn kinderen, zet bijvoorbeeld speelgoed klaar (invitation to play; toy rotation). Mijn peuter is nu helemaal gek van cijfers dus dan gaan we alle huisnummers in de wijk bekijken en opnoemen. Mijn man verdient veel geld, dus daar hoeven we niet op te letten. En dat scheelt wel veel stress. Wij hebben wel bewust afgesproken dat ik er voor de kinderen ben en niet een huishoudster ben. Dat doen we gewoon samen, kinderen opvoeden is al topsport 🤗

Misschien een "brutale" vraag, maar hoeveel geld komt er binnen ongeveer om rond van te komen? Ik werk nu bijvoorbeeld partime en mijn man 32uur (ouderschapsverlof) maar merk met alle stijgende kosten dat het soms wel puzzelen is. Geven ook makkelijk teveel uit 🫣 maar erg benieuwd wat het leefbudget is van degene die niet werken.

Ik ben al 10 jaar thuis voor de kinderen. We hebben samen deze keuze heel bewust gemaakt, beide hebben we ook moeders gehad die thuis waren en dit als heel fijn ervaren. Onze 3 dochters vinden het ook erg fijn dat ze altijd thuis kunnen komen, en ik vind het heel fijn om ze dat te kunnen bieden! Nu is nr 4 onderweg, dus ik zal nog wel even thuis zitten voorlopig 😊 Ik heb ook gewoon vriendinnen en familie die ik zie doordeweeks, en met kinderen op school spreek je sowieso wel vaak anderen. Mijn man heeft een prima baan, daar komen we goed van rond. Al doen we wel zuinig aan hoor, dat zijn we beiden ook gewend van huis uit. We hoeven niet zo nodig een groot huis, luxe auto, luxe vakantie, vaak uit eten oid. We zijn eigenlijk allemaal erg tevreden met hoe het nu is, man komt lekker thuis in een opgeruimd huis met eten op tafel, geeft ook rust (niet dat hij niks doet in huis hoor, hij helpt altijd waar nodig!).

Bedankt voor alle reacties... wel goed om te lezen dat de meesten het een hele goede keus vonden toen ze dit hebben besloten. Ik merk dat ik een soort van 'verplichting' voel om te werken omdat dit nu in de maatschappij eenmaal de norm is. Ik heb daarbij ook nog 's een wetenschappelijke opleiding en ook de pabo, dus ik voel me dan helemaal soort van verplicht. Maarja dan denk ik, verplicht naar wie... en ja waarschijnlijk kom ik over 2-3 jaar ook nog wel aan een baan maarja 😅 Het is even een overweging, ik merk vooral dat ik t heel lastig vind om de knoop door te hakken. Zit bijv te denken om eerst m'n resterende ouderschapsverlof (deels betaald deels onbetaald) op te nemen, om even te kijken hoe t bevalt ook qua inkomsten. Ik kan nog voor 7 weken betaald ouderschapsverlof opnemen en nog daarna 13 weken onbetaald eventueel.

Hier thuisblijfmoeder. Dat stuk van eenzaamheid herken ik enigszins, want ik woon in een stad waar ik niemand ken. Dus dat is wel kut. Financieel is alles haalbaar voor ons. Mede ook doordat we op tijd ons huis hebben gekocht en een hele lage hypotheekbedrag betalen. Het gaat hier om een nieuwbouw tussenwoning uit 2016. Dus “luxe” auto, “luxe” vakanties en “luxe” spullen kunnen wij makkelijk betalen (gelukkig). Mijn man verdient wel meer dan gemiddeld. Ik vind het heel fijn om elke dag die tijd met mijn dochter te hebben. Vooral op dagen dat ze zich niet lekker voelt/ ziek is of slecht heeft geslapen vind ik het extra fijn om er voor haar te kunnen zijn zonder dat ik nog aan werk moet denken. Ik ben nog niet begonnen met werken en ben ook niet van plan te werken op korte termijn. Hier staat op de planning een beetje afvallen, mezelf weer helemaal fit voelen en weer naar de fertiliteitspoli voor hopelijk een tweede kindje🥰.

Dat gevoel van ‘verplichting’ ga je wel even houden. Nu na 3 jaar durf ik het gewoon trots te vertellen dat thuis ben voor de kinderen. Stom eigenlijk dat die norm zo in je zit, zeker met een wetenschappelijke opleiding. Als je de mogelijkheid hebt om het uit te proberen met ouderschapsverlof, zou ik dat zeker doen! En anders vind je wel een andere baan, zeker nu je het toch niet zo leuk vindt op je werk 😉

Haha dat makkelijk uitgegeven herken ik! Mijn man verdient ruim 3x modaal 😬

Een ander verhaal, maar ik heb door omstandigheden een tijd thuis gezeten. Ik ben maar wat blij dat ik nu weer (al is het deeltijd) kan werken en na de bevalling van mijn eerste kindje wil ik ook weer gaan werken. Mij doet alle dagen thuis geen goed. Mijn wereldje werd heel snel heel klein en dat maakt nu dat ik dat niet meer wil. Iedereen is anders, succes met je keuze.

Ik vind het heerlijk! ;) ben al 6 jaar thuis. Ik heb een zorg achtergrond... geen werk meer vinden na een aantal jaren thuis zitten is echt onzin.... Ik weet wel dat het tegenwoordig bijzonder is om thuis te blijven voor de kinderen en daarom zullen mensen daar op " wat anders " op reageren. Probeer naar jezelf te kijken en wat jij graag wilt. Het gaat er om dat jij en jullie gezin daar gelukkig van wordt;) Ik wel! Werken kan heel mijn leven nog.. de kinderen zijn maar even klein.

Ik ben tijdelijk thuisblijfmama voor 1 a 2 jaar. Ik ben verre van eenzaam, verveel me nog lang niet en ben ook niet bang om geen werk te vinden hierna. Waarom niet? Ik heb mn opleiding, mn specialisatie en 5 jaar werkervaring, dat ben ik over 2 jaar niet kwijt ofzo. Op dit moment ben ik flexibeler voor sociale afspraken en meer energie om bij de sportclub de derde helft bij te wonen. Er is een bepaalde rust in huis, de thuisbasis is goed geregeld en stress vrij. Zowel mijn man en kinderen profiteren daar ook van. Maar, mijn jongste gaat wel naar de peuterspeelzaal. En dat is wel iets wat ik aanraad, omdat je niks meer hebt echt voor jezelf. Kan ook gewoon een ochtendje opa/oma zijn. Maar pak ook me-time.