Wie laat zijn of haar baby wél huilen

Ik wel soms. Maar ligt helemaal aan de situatie. Als hij heel moe is en niks wil, laat ik hem wel huilen, als ik weet dat hij tandjes krijgt of niet lekker is, laat ik hem niet huilen.

Als ik weet dat het uit vermoeidheid jengelen is, dan laat ik haar wel huilen. Voor de rest niet, maar dat komt omdat ze bijna nooit huilt en ik dus weet dat er dan echt iets is.

Afhankelijk van het huiltje laat ik het kind wel of niet huilen. Het is niet zo dat als de baby een vermoeidheids huiltje heeft ik er dan ook niet naar om kijk. Vaak ga ik dan om de zoveel minuten naar toe om hem te laten weten dat ik er wel ben. Ik pak hem dan niet op en zeg dan ook niet wat maar leg bv mijn hand op zijn buikje of geef hem zijn speentje

Wij laten ons zoontje huilen bij het in slaap vallen. Vaak is het ff jengelen en is ie zo weg. Bij krijsen gaan we er wel heen, vaak is het dan honger of ff kort troosten. Van ff huilen krijgen ze niks.

Je hebt huilen en huilen.. als het jengel huilen is.. ja dan laat ik haar even huilen. Is het echt pijn of gemeend huilen dan niet.

Hier hetzelfde. Ze huilt/jammert zichzelf in slaap. Vanaf dat ze geboren is al. Herkennen dit huiltje, degene die oppassen ook. Bij echt krijsen gaan we erheen, troosten en opnieuw proberen. Als ze echt over de rooie gaat, halen wij haar even uit het kamertje om het iets later opnieuw te proberen

Dit idd 😊. En als ik op de wc zit of ff de deur moet open doen kan het ook voorkomen dat hij ff huilt.

Ik denk dat het ook heel erg aan ligt hoe oud je kindje is. Tot 6 maanden gewoon niet, wordt tot die leeftijd ook afgeraden. Daarna misschien weleens bij het in slaap vallen mocht het nodig zijn, maar zover ben ik nog niet😉 En idd weleens als ik op de wc zit of het flesjeaan het maken ben.

Tot 6 maanden niet, nooit (tenzij ik net even op de wc zat en echt meteen op kon staan). Daarna, jawel hoor.. ze heeft het vaak even nodig om in slaap te vallen. Max 10 minuten, maar vaak haalt ze de 3 minuten niet eens. En ze huilt nu (8 maanden) soms ook even omdat ze het er niet mee eens is. En dan snap ik best dat het even niet leuk is om in de box te moeten. Maar als ik even naar de wc moet, is het niet anders.. dan moppert ze wel even, en speelt ze alweer voordat ik terug kom.

Wij deden het vanaf 3,5 maand bij het in slaap vallen. Ieder kind is anders bij ons zoontje werkt het heel goed.

Ligt eraan. Hoe oud is de kleine en wat voor huil. Ons manneke hebben we nooit laten huilen tot de nachtmerries kwamen en de slaapregressies. Als hij echt krijst dan sta ik er gelijk, als hij jammert dan laat ik hem. Bij de slaap regressie en nachtmerries hebben we geleidelijk afgebouwd. Eerst 1 minuut wachten, toen 2 en zo door tot hij sliep en dat werkte. Maar laten huilen op jonge leeftijd is niet nodig, dan hebben ze iets nodig. Hun enige manier om te communiceren is het hè. En dan is het fijn als ze begrepen worden. 🥰

Ze was een huilbaby, dus voor haar en mijn veiligheid liet ik haar regelmatig een half uur krijsen en ging ik beneden zitten met de deuren dicht. Klinkt voor anderen misschien erg, maar als je een huilbaby hebt snap je het pas. Nu gaat het huilen veel beter (12 weken) maar heeft ze huilen echt nodig om in slaap te komen. Ik leg haar in haar bedje en dan huilt ze, maar komt dan vanzelf in slaap. Als ik haar blijf troosten bleef ze continu huilen dus dat had geen zin.

Hier een huilbaby gehad. Ze huilde (heel hard, hoe meer tijd verstreek hoe heser ze werd) ook in onze armen dus in hoeverre is het dan nog "laten" huilen. Dus ja, ik ben ook wel eens eventjes beneden gaan zitten met de afzuigkap aan als ik het even niet meer trok. Om me daarna super rot te voelen omdat je een baby niet "mag laten huilen"😳

Hier in principe nooit laten huilen. Wel even jammeren, mopperen en jengelen. Maar echt huilen (verdrietig, boos, paniek) nooit! In het begin had hij wel huiluurtjes. Die konden wij niet troosten, dus dan was het wel huilen in onze armen. Later was het huiluurtje verkort naar 10 min, toen had hij even een aantal weken een ik moet huilen om in slaap te komen, maar dat duurde dus 10 min. En wanneer wij er naartoe gingen dan werd hij weet geprikkeld en duurde het huilen langer. Dus toen lieten we hem even. Maar dit was ook geen huilen vanuit paniek, pijn, verdriet.

Ligt er aan. Voor de zes maanden hebben wij hem niet laten huilen. Althans niet alleen. Nu hij wat ouder is laten we hem vaak gecontroleerd huilen. Hij is dat af en toe nodig. Niet vaak gelukkig, maar soms moet hij even huilen voordat hij gaat slapen. Om de 10 minuten ga ik dan kijken, maar vaak is dat geen eens nodig, binnen de 10 minuten is hij al vertrokken. Ik vind het wel lastig, maar ik weet wel dat ik het vaak erger maak. Als ik die 10 minuten regel niet aanhoudt zijn we soms na een uur nog bezig. Gelukkig komt dit maar iets van 3 x in de maand voor 🤷‍♀️

Hier jengelt ze zichzelf al in slaap sinds ze geboren is. Nu met 7 maanden heeft ze dat niet meer nodig. Ja we hebben haar wel laten huilen, soms ook krijsen, omdat ik mezelf soms niet meer in de hand had. Uiteraard gingen we er daarna wel heen, ik wist niet of ik voor mezelf kon instaan, dus dan liet ik haar liggen. Is nu veel minder.

Bij kind nr 1 stond ik bij elk huiltje meteen klaar heb hem toe hij net paar weekjes was 1 x 10 min laten huilen omdat ik zelf ff moest afkoelen was moe was alleen was er klaar mee. Bij nr 2 al iets makkelijke met huilen wel hoor je wel wat egt belangrijk is of niet en daarbij heb je er al 1 lopen dus soms moet de baby ook even wachten. Bijna komt nr 3 en denk dat ik hier mee nog iets makkelijk ga worden nu heb je nog 2 anderen die er ook zijn en me nodig hebben voel me veel ervarende rustige en makkelijke.

Wij hebben ons zoontje tot ongeveer 1 jaar niet alleen laten huilen. Daarna ging hij begrijpen dat hij er onze aandacht mee kon trekken en toen zijn we gestart met gecontroleerd laten huilen (5,10,15 minuten). Moet zeggen dat het niet laten huilen het eerste jaar niet zo lastig was. Hij huilde niet heel vaak, alleen als hij echt ergens last van had. Dus dan weet je ook wel dat hij je nodig heeft.

Wij hebben ons dochtertje voor de zes maanden nooit laten huilen. Ze was erg prikkelbaar en huilde ‘s avonds en soms ook overdag uren achtereen.. Soms zeker 4 à 5 uur per dag. Ik nam haar bij me in de draagdoek (al hielp dat helaas niet), maar wilde haar vooral laten weten dat ik er voor haar was. Heb mezelf wel helemaal voorbij gelopen en ben toen ze zo’n vier maanden oud was helemaal ingestort, dus de vraag is of dat slim is.. Ik denk dat niemand het je kwalijk neemt als je je kindje op zo’n moment even laat liggen als dat beter is voor je eigen gezondheid (ik had gewoon een heel streng stemmetje in mijn hoofd). Vanaf zes maanden liet ik haar jengelen in haar bedje als ik merkte dat ze huilde uit vermoeidheid. En nu ze tien maanden is laat ik haar soms huilen als ze haar zin niet krijgt (mijn telefoon is geen bijtring, een naaktslak geen eten, en de keukenkastjes zijn gevaarlijk 🤷‍♀️). Ze wordt dan flink boos, maar probeer het uit te leggen en de situatie dan maar even te laten gaan. Als ze te lang blijft huilen troost ik haar natuurlijk wel. Het is voor haar ook een vreemde ervaring dat mama niet alleen meer ‘lief’ is, maar ook iemand is van wie je dingen niet mag ;)

Dit vind ik ook echt een ander verhaal. Heftig voor jullie ❤️ Hoop dat het nu beter is!