Wie stressvolle/angstige zwangerschap en hoe is jou baby nu?

Ah lieverd wat een heftig verhaal ❤️ Ik denk persoonlijk dat stress maar een hele kleine invloed heeft. Sommige kindjes zijn gewoon sneller overprikkeld dan andere kindjes.

Ik heb absoluut geen stressvolle of angstige zwangerschap gehad maar ons kind is me er ook 1... thuis mega druk kan ook moeilijk stil zitten, luisteren doet hij naar mij ook vrij weinig. Maar bij anderen luisterd hij echt onwijs goed en wil zelfs soms knuffelen. Ik hoor dan ook regelmatig dat hij in bijna alles een kopie van mij is😅 Ook is niet echt geïnteresseerd in speelgoed, hij speelt het meest met portemonnees of inderdaad afstandbediening, sleutels deksels, een oude babyfoon. Dat overal zijn tanden in zetten is nu echt pas sinds 2 maanden een beetje over en meneer is anderhalf en mist nog maar 4 kiezen. Overprikkelen kan echt elke baby last van hebben dus ik lees niets raars, denk niet dat het door stress in de zwangerschap komt. Vaak is het zo dat je kind zich bij jou kan ontladen omdat jij zijn veilige basis bent, ik zal eerlijk zeggen dat ik er ook moeite mee heb alleen het is niet anders. Ik merk wel dat hij nu hij iets ouder wordt dat hij soms ook wel voorkeur heeft voor mij, die momenten koester ik echt.

Ik heb een hele stressvolle zwangerschap gehad. Mijn zoontje is een druktemaker, actief maar niet snel overprikkeld of zelf stresserig ofzo. Slaapt al vanaf de geboorte als een roosje. Ik denk dus niet dat stress een dusdanige invloed heeft dat het gedrag van een kind ervan verandert. Sommige kinderen hebben nu eenmaal meer last van prikkels dan andere, of slapen slechter, of hebben een sterke eigen wil of een driftig karakter. Of er zit iets anders dwars, maar de link met stress tijdens zwangerschap is maar klein denk ik. Er zijn hele periodes in de geschiedenis geweest waarin zwangeren stress en zorgen hadden, dan zouden alle kinderen uit die tijden last gehad moeten hebben? Jij bent mama en dus een veilige haven. Dus dat hij zich bij jou wat anders gedraagt dan bijvoorbeeld op het kdv is ook niet vreemd. Bij jou kan hij zichzelf zijn en alles eruit laten. Dus ja, jij krijgt het lastigste gedrag te zien.

Wat een heftige ervaring heb je al meegemaakt. Mijn zwangerschap en bevalling waren ook stressvol. Mijn zoontje is echt een lachebek, op het kdv zouden ze er 10 van hem willen hebben. Belangrijk om te weten als hij overprikkeld raakt dan krijgt hij ook huilbuien en kan hij niet goed slapen. Wat ik zelf hierin merk is dat ik soms me zelf zorgen maak hierover en dan wordt het alleen maar erger. Ik probeer zelf goed op mijn ademhaling te letten en kalm te blijven, voor ons werkt dit stukken beter. Heb je zelf al eens goed gekeken of gevoeld hoe jij op zo'n moment bent? Wat er door je heen gaat, is je ademhaling rustig, probeer je heel veel dingen achter elkaar om hem rustig te krijgen of blijf je zitten en maak je 1 beweging? Misschien werkt het voor jou niet maar voor mij wel dus misschien kan je er iets mee. Je geeft aan dat je je nu druk maakt wat ik wel logisch vindt, heb je nu geen therapie meer, kun je dat niet oppakken? Als je 'veilige haven' gestresst is kan ik me voorstellen dat je niet rustig wordt.

Ik heb een hele heftige zwangerschap gehad. Ik was zwanger van een tweeling en 1 van onze zoontjes is met 17 weken zwangerschap overleden en ons andere zoontje is nu 13 maanden. Hij heeft dus al die tijd met zijn dode broertje in de buik gezeten en ik had elke week een controle. Ik heb enorm veel stress gehad. We hebben nu een heel blij en vrolijk mannetje. Je merkt niks aan hem. De start na zijn geboorte was wel moeilijk maar na 3 maanden ging het steeds beter.

Super herkenbaar. Hier na een stressvolle zwangerschap en bevalling met navelstreng omstrengeling een heftige drukte maker in huis. Wij hebben pas iets gedaan wat een wereld van verschil heeft gemaakt. Om de zwangerschap en bevalling samen te verwerken hebben wij een Geboorte in Kaart consult gedaan. Dit is een consult waarin je met iemand bespreekt hoe je zwangerschap en bevalling zijn gegaan en hoe je er nu tegen aan kijkt. Waar ontstaat er onrust en wat kun je er mee. Het is nu een dikke maand geleden en wij hebben een ander kind. 😍 Nooit verwacht want ik ging er in met het idee dat het vooral mijzelf wat meer rust zou geven. Wij volgende geboorte in Kaart bij Slaapmagie in Haren maar er zijn meer aanbieders. Misschien heb je er iets aan.

Oh en luister naar je gevoel. Stress hoeft niet perse een overprikkeld kind op te leveren maar het kan wel. Jij bent mama en je eigen gevoel dat er iets zou kunnen zijn wat terug te leiden is op je zwangerschap mag je echt wel volgen. Het kan geen kwaad om het uit te zoeken.. en anders heb je in ieder geval een antwoord op je vragen. 🥰

Niet zelf meegemaakt maar iemand dichtbij wel. Zij was er slecht aan toe de gehele zwangerschap; wilde het kindje dood hebben, ging daar ook vanuit en was continu bezig met een uitvaart. Van begin tot einde continu in stress. Haar kindje is juist super makkelijk! We denken wel eens dat dat zo komt omdat hij al vroeg geleerd heeft haar niet " tot last" te zijn. Maar uiteindelijk weet je het nooit! Belangrijkste is dat je er nu voor hem bent en het niet kan veranderen hoe je je toen voelde😘

Hoi lieve mama! Mijn verhaal lijkt behoorlijk op het jouwe. Mijn eerste kindje is overleden toen hij 5,5 maand was. Heel onverwachts. Toen ik later weer zwanger was van zijn broertje maakte iedere scheet me angstig. We waren ongelofelijk bang om hem ook te verliezen. Bij de extra controles die we kregen werd ook nog eens van alles gevonden aan zijn hart en nieren. We wisten bijna zeker dat we hem zouden verliezen! Toen hij geboren werd bleek er medisch gezien echter niets aan de hand met hem. Hij was best een alerte baby en had moeite met in zijn bedje slapen. De eerste 4/5 maanden leefde hij in de draagdoek. Snachts sliep hij al na 6 weken door. Inmiddels is de kleine man al 3,5 jaar en het is het meest lieve, relaxte en slimme kind dat ik ken💙. Van zijn jongere broertje had ik een veel relaxter zwangerschap en waren er minder angsten bij ons. Hij is inmiddels 1 en een echte doerak met een flink temperamentje. Ook een lieverd en vooral een heel blij ei, maar zeker ook met een kort lontje. Kortom, natuurlijk is het fijner om geen of weinig stress te hebben tijdens de zwangerschap. Maar je doet wat je kunt en het overkomt je zoals het komt... laat alles wat je voelt er gewoon zijn, dat is in mijn beleving de beste manier om met alles om te gaan in het leven. 💚

Lieve mama's Ik bedacht me net dat ik helemaal niet meer had gereageerd op jullie berichtjes dank voor jullie tijd en moeite om te lezen/reageren. Fijn om te lezen dat de situatie ook anders kan zijn of wel wat herkenning jaar geen bevestiging.

O sorry te vroeg op enter, was nog helemaal niet klaar. Ik ga bekijken of ik bijv zelf misschien gestresst op hem over zou kunnen komen. In principe ben ik nog er druk van mezelf. Wel in bewegen (ADHD) maar niet in praten of gek doen met hem. Met meestal dat hoe drukker en huilerig er hij wordt, hoe meer ik naar binnen keer. Maar ik ga dit zeker eens wat meer bewust bij mezelf na. Ik ben vooral gewoon geruster dat ik er naast dat ik er niks aan an veranderen hoe m'n zwangerschap was ik gewoon n nogal gevoelig bezig, baasje thuis heb. En dat ik me daar niet schuldig over hoef te voelen. En hoe pittig het soms ook is en ik soms even blij ben dat anderen eventjes voor hem zorgen. Hij is en blijft m'n grote trots en liefde! Nogmaals heel veel dank voor jullie reacties en begrip en veel geluk met jullie kleine ontdekkingsreizigers 😉

Wat een heftige ervaring heb je gehad. En ik begrijp je zorgen. In onze situatie geen stress tijdens de zwangerschap maar wel een actief ventje. Hij is enorm sociaal, grappig en avontuurlijk. Maar als iets hem niet zint gaat hij gerust kei hard gillen (gelukkig zijn dat wel fases). Hij is heel erg bewegelijk. Altijd druk met hem terwijl ik ook vriendinnen heb waarvan de kindjes van dezelfde leeftijd aan tafel rustig een kleurplaat kleuren.. Wat ik doe. Misschien helpt je dat. - Ik hou altijd een vast ritme aan. Als hij smiddags gaat slapen zorg ik dat we +-30min eerder thuis zijn zodat hij even kan landen en dan naar bed. - Rust momenten inbouwen met bijv een rlx muziekje. Even niet praten of gek doen. - Ons kindje wordt rustig in bad dus elke dag gaat hij savonds in bad. Als hij door de drukke dag te moe is om te eten geef ik zijn eten terwijl hij in bad zit. Op de 1 of andere manier werkt dat dan beter dan de strijd in de stoel.

Ik heb er geen ervaring mee en ik zou het echt niet weten, maar mocht je dingen willen uitsluiten, kun je misschien een traject doen met Lisa de Bruin. Instagram: lisavoorouderenkind. Zij is orthopedagoog en helpt jonge kinderen met trauma's. Ook al is er geen sprake van trauma, het klinkt wel alsof je er misschien baat bij kan hebben! Succes lieve mama!