Zelfstandig slapen met methode baby in een droomritme: ervaringen gezocht

Slaaptraining is pas vanaf ongeveer 6 maanden. Je kindje is nu echt nog te klein om pick up put down te doen. Je zal voorlopig dus nog even blijven hangen op slaperig wegleggen. Op de opvang is dit vaak geen probleem, ze is niet de enige die zo jong is en nog niet zelfstandig in slaap kan vallen.

In het boek lijkt het alsof het gelijk al een bruikbare methode is. Soms voelt het alsof ze alleen is als niet zelf slapende baby 🙈 Dan bespaar ik mezelf en haar misschien beter de moeite om het te intensiveren als het waarschijnlijk toch niks gaat doen nog

Sommige mensen in mijn geven me het gevoel dat het door mij komt dat ze nog niet zelfstandig kan slapen aangezien ik haar altijd bij me heb bij bedtijd, dat maakt me ook onzeker

*omgeving

Lekker helpen met slapen en in slaap vallen. Denk dat je het boek beter even weg kunt leggen en vanaf een maand of 6 echt proberen iets qua slaaptraining te doen als je dat echt wilt. In de tussentijd lekker naar Liefde van een moeder luisteren op spotify 😁🙌🏻

Je doet je best mama. Als er een gebruiksaanwijzing zat bij een baby was dit het bestverkochte boek ter wereld geweest. Deze methode werkte helaas bij ons ook niet. wij hebben ook een snel overprikkelde en vermoeide baby gehad (nooit boven de minimale wakkertijd uitgekomen) Door elke keer op te pakken uit bed verstoorden we juist zijn slaapmoment. Mijn zoontje moest prikkels verwerken en baby’s doen dat op de enige manier die ze kunnen: huilen. Door elke keer erheen te gaan en op te pakken verergerden we ook nog eens de prikkels. We deden alles met de beste intenties, maar we hielpen hem dus niet. Wij kregen van het cb gelukkig hulp. Wij leerden dat huilen communiceren is voor een baby en niet elke huil betekent: pak mij op/ troost mij. En dat ging tegen elke vezel in mijn lichaam in, maar het bleek echt zo te zijn. Mijn zoontje viel daarna zonder stress in slaap (dat kon je bij mijn zoontje gelijk merken als dat wel het geval was) en het hielp ons daarna ook. Anderen hoorden dan een jammertje of een flinke huil en ik wist dan dat het specifieke huiltje een schone luier betekende of nog 1 knuffel voor het slapengaan (hoe vaak ik niet draaiende ogen of opmerkingen kreeg dat ik het niet nodig was om naar hem toe te gaan…waarbij ze daarna altijd verbaasd waren dat mijn conclusie klopte over de knuffel, luier, prikkelverwerking etc). Wij hoorden dus niet enkel meer een huil, maar bijna woorden en doordat wij wisten wat het betekende konden wij “antwoorden” i.p.v. goedbedoelde probeersels. Ik weet het niet meer tot in detail, maar het ging ongeveer als volgt. Het ging met naar bed brengen om een kort ritueel en dan de kamer uitlopen. Vervolgens echt oprecht luisteren naar het gehuil op de babyfoon (wat je echt niet alleen wilt doen de eerste dag. Ik was compleet in een “ik kom eraan-modus). Ik weet niet meer of het 2 of 5 minuten huilen was, maar het moest gaan om huilen zonder tussenstop. Zat er ruimte tussen dan gingen de minuten opnieuw lopen. Na de minuten ging je erheen en probeerde je eerst te troosten in bed. Hand op het buikje en sussen. Pas als dat niet werkte oppakken en daarna begon je weer opnieuw. Bij krijsen was het simpel: per direct erheen. En dan ook eerst in bed proberen te troosten. Wij merkten echter al snel dat in de tijd dat wij gehuil hoorden de huil veranderde. En de eerste week werden we er echt nog niet wijs uit, maar al snel hadden we precies door wat het betekende. Ik probeerde het altijd maximaal een halfuur. Daarna ging hij in de draagdoek. Sliep hij na meen ik een uur na zijn voeding nog niet dan kreeg hij eerst weer een beetje melk. Hij sliep als het goed ging eigenlijk altijd wel na een kwartier. Het ging een paar dagen goed, daarna een paar dagen totaal niet, maar we bleven ook die dagen op dezelfde manier bezig en toen ging het zonder probleem (m.u.v. periodes van krampjes, ziekte etc) en we hebben er echt de hele babyperiode profijt van gehad dat we de huiltjes kenden. En maak je niet zorgen om de opvang. Vraag vooral aan ze hoe zij hiermee omgaan. Bij onze opvang wiegden ze hem in slaap of deden hem na een tijdje wiegen in een draagdoek.

Het boek gelezen en toegepast. Ging redelijk, ookal vind ik 5 minuten huilen al teveel. 😥 Daarna leek het weer slechter te gaan en heb ik PrikkelProofPlan gelezen en vrijwel zelfde methode weer opgepakt. Ineens ging mijn dochter de speen accepteren waardoor het wegleggen en troosten veel gemakkelijker werd. Nu heb ik geleerd echt heel goed naar haar slaapsignalen te kijken en ze op tijd weg te leggen en dan huilt ze niet! Haar signalen zijn niet super duidelijk maar meestal met 55 minuten begint het slaapritueel. Ik merk dat ze geen of weinig oogcontact meer maakt dus is ze moe. In haar slaapkamer begint ze vaak te geeuwen, ik zing een liedje in de schommelstoel en dan gaat ze vaak al protesteren dat ze het te lang vind duren en weggelegd wilt worden. Niet troosten dus, wat ik voorheen dacht! Zodra ik ze in bed leg word ze stil, maar meestal wilt ze dan geen speen. Ik wens ze welterusten, ga weg en zie op de babyfoon dat ze zich vermaakt met om zich heen kijken. Na kwartier ongeveer gaat ze jammeren en wilt ze haar speen. Tien minuten later slaapt ze na wat gedraai. Dit is hier het hier meestal gaat. Geen idee of je er wat aan heb, maar slaapsignalen zijn dus heel belangrijk. Sommige zijn haast onzichtbaar! En niet te lang treuzelen met wegleggen. Sommige kindjes willen helemaal niet vastgehouden worden als ze moe zijn. Dan zorgt juist voor prikkels waardoor ze niet in slaap vallen. Geen idee of dit bij jouw kindje zo is. 😊 De slaapjes aan elkaar koppelen vind ze nog wel moeilijk en daardoor zit ik veel naast haar bedje in de speen terug te doen zodat ze snel verder slaapt.

Wat fijn om te lezen en wat lijkt mij die weg moeilijk met het huilen. Ik vind het nog zo lastig om de verschillende huiltjes te herkennen. Honger, oververmoeidheid kan ik wel onderscheiden. Maar ontprikkelen nog niet echt. Vanaf welke leeftijd hebben jullie dit gedaan? Klinkt een beetje als gecontroleerd huilen. Ik zal het eens aankaarten bij het CB.

Ik heb prikkelproof plan ook, maar niet echt het idee dat daar nieuwe handvatten in staan. Hier accepteert ze ook geen speen wat het troosten soms lastig maakt. Ik vind de slaapsignalen inderdaad lastig af te lezen. Mijn kindje gaat soms wel harder huilen als ik haar vast heb als ze moe is voordat ik haar slaperig weg leg, ik denk dat dat een soort prikkel ontlading is. Vanaf welke leeftijd lukte het jouw kindje? Bedankt voor het delen van je ervaring!

De eerste week is moeilijk, maar ik wist dat ik het deed voor mijn zoontje en dat hielp. Het ontprikkelhuiltje vond ik persoonlijk het ergste nu dat een huiltje is waarbij je het liefst gelijk naar hem toe gaat om hem te knuffelen, maar je weet dat je het daarmee erger maakt voor je kind. Dat vond ik heel machteloos voelen en zorgde er ook voor dat ik juist mijn invloed erop pakte waar kon door bijvoorbeeld echt goed te letten op vermoeidheid (hij gaf geen typische signalen) en rust. Wij deden dit met 8 weken oud. Het heeft een overeenkomst gelet op de tijd, maar dat is meer een we zetten een wekker en we trainen het kind (huilen haalt niks uit) Dit is een we zetten een wekker en trainen de ouder (wat zegt je kind en welke reactie hoort daarbij vanuit jou als ouder waardoor je kind niet alleen weet dat je er bent, maar zich echt gehoord voelt).

Poh, knap hoor. Ik ben hier niet aan toe, dit zou echt iets zijn wat ik net als jullie via het CB geadviseerd zou willen krijgen. Heel fijn dat jullie een weg hebben gevonden

Ok misschien niet wat je wil horen, maar door te proberen wat dit boek zei waren we binnen 1 dag op het punt van een zenuwinzinking. Dus boek weggedaan en verder gegaan op de oude manier wat voor ons eigenlijk prima werkte, maar inderdaad waren wij ook met het boek begonnen vanwege naderende kinderopvang. Maar vervolgens ook geen last gehad toen hij erheen moest. Misschien wel makkelijk van mijn kant, maar ik denk wel eens: bij jullie is het jullie probleem, los het daar maar op op jullie manier. Kinderen zijn best goed in staat te leren dat het op verschillende plekken anders gaat. Succes

Bedankt, ik hoop dat ze daar goed meekomt in het ritme. Misschien maar gewoon afwachten in plaats van "overthinking" waar ik helaas goed in ben. Ze gaat op 27nov voor de eerste keer naar de opvang, mijn grote kleine meid 🥺💓

Liefde van een moeder podcast en ook op insta, net als the gentle kidd (met dubbel d)! 🥰

Heel veel kindjes slapen op de opvang beter dan thuis. Onze dochter is nu bijna 23 maanden en hebben we tot, ik denk, zeker 20 maanden in slaap gewiegd. Op de opvang deden ze dit nauwelijks en sliep ze gewoon... vergelijkbaar met de uitdrukking "vreemde ogen dwingen". Willen jullie zelf dat ze zelf in dlaap valt ivm opvang of ook omdat de omgeving het zegt? Volg vooral je moeder gevoel en kijk naar je kleine meid, niet naar boeken 😘 Dat slapen op de opvang komt echt goed en zo niet... dan toch 😉 Dan komen jullie daar ook wel weer uit!

Ja, heb maar vertrouwen. De meeste kinderen doen het heel goed op de opvang en draaien goed mee, zonder dat ouders ze eerst iets bijzonders leren. ❤️

Je doet het super! Je geeft je kindje steun en geborgenheid als hij/zij dat nodig heeft. Ik heb het boek ook gebruikt en vond het echt een fijn boek. Pas het boek ook gewoon aan naar wat voor jou fijn is! Wij zijn nu pas, 20maanden, overgegaan op wakker in bed leggen. We vonden het bij ons in slaap vallen heel fijn na een dag opvang en ze sliep super snel in dus die 5 minuten knuffelen waren voor ons heel waardevol. Op de opvang valt ze wel zelfstandig in slaap. Andere omgeving, andere rituelen. Maak je daar niet al te druk om. En ook daar zijn ze gewend dat zulke jonge kindjes nog niet goed zelfstandig in slaap vallen. Als je een goede opvang hebt dan helpen ze je kindje echt.

❤️

Hier een positief verhaal! Onze jongens sliepen alleen na eindeloos wiegen en altijd maar 30 minuten. Toen gestart met droomritme. Wakker wegleggen, bij huilen op zij draaien en kloppen op de billetjes. Als het huilen echt krijsen werd oppakken (niet wiegen) tot ze weer stil waren. En zo door. En heel consequent blijven doen. Op dag 2 sliepen ze al binnen 7 minuten en daarna eigenlijk meteen! En toen waren ze pas 2,5 maand… mij heeft het echt gered, met een tweeling elk slaapje wiegen was echt funest voor mn rug… maar elk kindje is natuurlijk anders! Ik ben wel heel blij dat ik heb doorgezet (mn vriend had allang opgegeven) en ik vond t fijn dat je ze niet hoeft te laten huilen maar wel mag oppakken en troosten.

Nee de inhoud komt aardig overeen van beide boeken. Ik zou toch de speen blijven aanbieden, ookal moet je het een keer afleren. Het is echt een uitkomst hier. Als ze huilt tussen de slaapjes door goed ik vaak enkel de speen te geven en daarna loop ik direct weg om ze niet te wakker te maken. En het zelfstandig in slaap vallen is met speen ook een stuk gemakkelijker. Heb je al verschillende geprobeerd? Hier was het ineens raak, geen idee waarom. Heb je een mogelijkheid om naast haar bedje te zitten? Dan kan je evt je hand op haar leggen als ze dat fijn vind? En ligt ze wel ingebakerd? White noise? Verduisterde kamer?