Zelfstimulatie aanvallen

Jeetje wat heftig, lijkt me heel lastig om aan te zien inderdaad. Dank je wel voor het delen en goed dat je op je moeder gevoel hebt vertrouwd! Heel veel sterkte, hopelijk heeft jullie dochtertje er inderdaad weinig tot geen last van en gaat het snel over!

Ik kom je bericht toevallig tegen na wat speurwerk op internet. Onze dochter doet hetzelfde vanaf een maand of 6. Ze is nu bijna 1.5 en doet dit in perioden in meer en mindere mate. Ik heb ongeveer alle wetenschappelijk literatuur hierover al doorgespit. Conclusie gaat vanzelf over, meestal voor het 4e levensjaar. Het enige wat ik niet heb kunnen vinden is hoe we verlichting kunnen bieden. Ik heb hier een jaar later zelf ook nog niets op gevonden. Hebben jullie hier iets voor kunnen vinden? Groetjes Chrissie

Ook ik kom je bericht tegen na zo vaak googlen op internet wat onze dochter kan hebben. Onze dochter is nu 6 jaar en heeft ook (wat nu blijkt) zelfstimulatie-aanvallen. Wij noemen het thuis "kronkelen" om het maar een naam te geven. We hebben al zoveel geprobeerd om onze dochter te helpen zodat ze het minder gaat doen. Het lijkt bij haar wel echt een obsessie. En als ze aan het "kronkelen" is, is ze er ook moeilijk uit te halen. Het grootste probleem is dat ze het ook op school en op de BSO doet. En we willen uiteraard niet dat ze hierom gepest gaat worden. We gaan nu dus proberen om het met behulp van therapie gericht op prikkelverwerking te verminderen. En we hopen dat we een andere manier kunnen vinden om onze dochter prikkels te laten verwerken (wij denken namelijk dat het "kronkelen" voor haar een manier is om indrukken, spanningen en stress te verwerken). Het is heel fijn om te lezen dat andere ouders hetzelfde ervaren. Wij horen namelijk al zo lang (ze doet het sinds dat ze 9 maanden is) dat ze dit nog nooit hebben gezien. En dat is heel vervelend om te horen. Zijn er misschien ouders die ervaring hebben met kinderen op een wat oudere leeftijd en zelfstimulatie-aanvallen? Ik hoor het graag!

Onze dochter doet dit ook! Wat fijn om dit bericht te lezen! Hier begon het vanaf 4 maanden, ze deed het in het begin de héle dag door. Ze strekt haar benen en duwt haar truitje of knuffeltje tegen haar gezicht en begint dan te jammeren. Wij dachten eerst aan krampen of obstipatie dus naar de huisarts geweest. De huisarts vond niets bijzonders en wij kregen het advies om peer en pruimhapjes te geven. Haar ontlasting kwam inderdaad weer op gang maar de ‘vreemde’ bewegingen bleven. Ze is nu een half jaar en doet het alleen nog voordat ze gaat slapen. Ergens wel handig, want dan zien wij direct dat het tijd is voor een slaapje ;) Maar het zit me nog steeds niet lekker. In die twee maanden heb ik veel gespeurd naar wat het kon zijn, filmpjes laten zien aan het consultatiebureau, maar zij wisten ook niet wat het was. Uiteindelijk ben ik zelfstimulatie tegen gekomen en dit herken ik enorm bij haar! Alleen valt er helaas enorm weinig over te vinden en had ik heel lang het gevoel dat mijn dochter bijna de enige was die dit deed. Daarom ben ik ook heel blij met wat herkenning!

Sorry ik lees alle reacties nu pas! Wat fijn dat ik in elk geval wat mensen heb kunnen helpen met een stuk herkenning. Ik ben uiteindelijk verder gaan zoeken dan de medische wereld omdat ik er zelf vooral mee struggel dat mijn dochter niet zichzelf is en toch vaak hele dagen aanvallen heeft. Voor mijn gevoel belemmert dit haar echt in haar ontwikkeling. Via via kwam ik in contact met een energetisch therapeut. Wij zijn daar op een maandag geweest en 2 dagen later had ze voor t eerst in maanden een hele dag Zonder aanvallen. Ik was zoo blij! Het ging 2 weken heel goed en daarna is het wat terug gevallen. We gaan nu iedere week naar deze therapeut, Helaas niet altijd met resultaat maar we blijven het proberen.

Ik hoorde van een andere ouder op de opvang dat haar dochter van bijna 4 doet 'zwemmen'. Gezien ze wat ouder is hebben ze haar gevraagd om dit alleen thuis te doen in haar slaapkamer. En dit gaat tot nu toe prima.

Mijn dochter van bijna 1(aankomende week 🎉) doet dit sinds een week ook. Echter rijdt zij echt tegen je aan. Zoals een hondje zeg maar. Ze lijkt geen pijn te hebben, of het met een bepaalde reden te doen als aan het einde van een drukke dag. Ze doet het ook alleen thuis zonder geluiden. Na wat googlen vond ik dezelfde pagina als jij.

Blijft gek he, hoe het opeens kan ontstaan. Wel fijn dat ze het in elk geval alleen thuis doet!

Ik durf t bijna niet te zeggen maar we hebben eind november 2 weken geen aanvallen gehad en toen weer een paar weken wel. En nu als sinds de maandag voor kerst geen enkele aanval meer 🥳 happy mama hier!

Eindelijk kom ik deze topic tegen! Ik ben echt ten einde raad.. mijn dochter doet dit al zittend, het liefst met een knuffel in de handen voor haar gezicht. Je komt zoveel tegen zoals autisme ed.. ze is 1,3 jaar. Hoe loopt het nu met jullie kindjes? Hebben jullie tips om hier als ouder mee om te gaan? Want ik erger mij hier enorm aan.. voelt een beetje machteloos..

Dus dit heeft ze! Mijn dochter doet het ook af en toe al een paar maanden maar ik wist dus niet wat het was. Zij gaat dan ook op haar zij liggen met haar benen gekruist naar boven toe en dan alsof ze perst. Ze zweet zo erg daardoor. Ik zorgde er altijd voor dat ze uit die positie ging want dan hield ze op. Bedankt voor de topic!! Wat een verheldering dat het geen kwaad kan. Had idd ook al op internet gezocht en bij de cb gevraagt maar die wisten het ook niet. Moet zeggen dat ze het nu bijna niet meer doet.

Ik heb vandaag geprobeerd om echt met haar mee te spelen, en moe proberen maken. En dit werkt precies ook..

Hier is het gelukkig niet meer teruggekomen dus ik hoop dat dat ook iedereen goede moed geeft dat het echt vanzelf over gaat. Het machteloos gevoel waar je over praat herken ik heel goed, uiteindelijk heeft het mij heel erg geholpen om er met een psycholoog over te praten. Het is en blijft gewoon moeilijk om je kind niet 'eruit' te kunnen halen, daarmee bedoel ik uit de zelfstimulatie aanval. Hopelijk gaat het snel over❤

Bedankt voor je reactie! Sinds ons kleintje loopt (17maand nu) doet ze dit nog amper. Wel wanneer ze heel ongemakkelijk loopt van tandjes pijn. Dan probeert ze zich van haar pijn af te sluiten op die manier.. maar dit valt niet vaak meer voor. Sinds kort heb ik er ook vertrouwen in dat het wel volledig over gaat. 🙂

Ik weet niet ik je nog kijkt op dit forum maar mijn dochter is 4 en doet dit ook al geruime tijd. Hebben jullie iets gevonden wat werkt? Of stopte het toch vanzelf?

Jammer genoeg krijg ik geen melding wanneer iemand reageert dus vaak zie ik t bij toeval 😊 De kinderarts bij het consultatiebureau zei toen in het begin tegen mij dat het ook vanzelf zou over gaan, gelukkig was dat bij ons ook zo. Inmiddels ben ik in verwachting van ons 2e kindje en hoop ik zo dat deze geen aanvallen gaat hebben.

Hoi dames. Ik lees jullie verhaal en moet toch echt even reageren vanuit mijn werk. Ik werk als ergotherapeut in de gehandicaptenzorg en zelfstimulatie zien we heel veel bij onze cliënten, die groeien er echter natuurlijk niet over heen. Is inderdaad helemaal niks mis mee en een vorm van gedrag waarmee de prikkel behoefte die onvervuld is voor zichzelf opgevuld wordt. Super mooi dat ze dit doen eigenlijk. Als ze echter zich rood slaan of steeds blauwe plekken krijgen dan is het misschien raad om eens naar een SI therapeut te gaan. Die is een fysio of ergo met de specialisatie in sensorische integratie therapie. Zij gaan dan op zoek naar welke prikkels de juiste zijn en hoe je die dus kunt geven (denk aan een zware deken of een discolamp) zodat ze genoeg stimulatie van buiten krijgen. Of ga er eens over lezen misschien helpt het jullie! In ieder geval geen zorgen over maken.

Bedankt allebei! De huisarts vond het ook nog niet nodig omdat ze er meestal wel overheen groeien maar ga hier zeker even iets over lezen☺️

Je hebt ons alleszins al geholpen met jouw professionele uitleg! We hebben hier veel aan en gaan inderdaad eens een speelgoed proberen met veel lichtjes.. ik merk dat ze dit eigenlijk amper heeft.

Hallo allemaal, Ik wil graag wat bevindingen delen, misschien helpt het jullie of anderen in de toekomst. Maar allereerst bedankt! Dankzij de vele berichten kregen wij een beter beeld van het gedrag van onze dochter. Ook voelde het voor het eerst wat minder 'vreemd', omdat niemand het leek te kennen. Ook het consultatiebureau niet, maar zij zochten contact met een neuroloog. Hij/zij verklaarde dat onze dochter aan zelfstimulatie deed om haar prikkels te verwerken. Ondertussen is onze dochter 1 geworden. De aanvallen zijn behoorlijk afgenomen nu ze meer kan bewegen en ondernemen. Maar ondertussen is ons ook iets opgevallen . De zelfstimulatieaanvallen zijn nu vooral zichtbaar wanneer onze dochter iets wil. Bijv. Spelen, drinken, eten of vermoeidheid... Vaak zien we rond etenstijd dit gedrag, ondanks dat ze eten voor haar neus heeft. Maar zodra we haar drinken aanbieden stopt het gedrag direct en is ze daarna weer open voor nieuwe hapjes eten. Hetzelfde in andere situaties. Keer op keer toont zij met zelfstimulatie aan dat ze niet tevreden is. Zodra wij weten wat er scheelt, houdt het gedrag ook direct op. Meestal is een blik op de klok voldoende om te weten wat ze wil. (etenstijd? tussendoortje? slapen?) Onze dochter huilt ook bijna niet. Nu denken wij dat zij ipv huilt op deze manier haar onvrede kenbaar maakt. Nu wij weten dat zelfstimulatie bij haar een signaal is, voelt het ook veel minder frustrerend om je kind zo te zien. We kunnen er eindelijk iets mee en het beter uitleggen aan opvang/oppas. Ik hoop dat dit voor veel van jullie iets kan betekenen!