Hoi allemaal,
Onze kleine meid is nu ondertussen 10 maanden geworden. Ze doet het supergoed, maar toch maken wij als ouders (vooral mama) zich een beetje zorgen.
Ze is met inleiden eruit gehaald, vanwege mijn placenta niet werkte. Hier kwamen ze pas laat achter en ze was bij de geboorte ook erg klein en licht qua gewicht. Ze heeft in het begin wel eens een verkoudheidje gehad, maar daar bleef het ook even bij. In december werd het erger en erger en bleek ze het RS-virus te hebben. Hierbij had ze wat zuurstof tekort in haar bloed, maar volgens hun was het met een neusspraytje te verhelpen en was er geen opname nodig. Dit ging wel even goed, maar van haar verkoudheid kwam ze maar niet af wat we ook deden. In februari kwam haar eerste dubbele oorontsteking, hiervoor heeft ze antibiotica gekregen wat opzich wel hielp, behalve dat ze er mee bleef zitten langer dan normaal. Sinds half april is ze in totaal al 16x ziek geweest. Buikgriep, zesde ziekte, luchtwegproblemen, paar keer tegen uitdroging aan gezeten, hele hoge koorts tot te lage temperaturen. Ze heeft zelfs toen een drankje gekregen tegen de misselijkheid en zelfs daar bleef ze nog mee overgeven tot keelproblemen aan toe.
Huisarts had haar naar de kinderarts verwezen vanwege het vele ziek zijn en omdat ze zo benauwd was. Kinderarts wilde echter geen gehoor geven. Het was het ene moment omdat ze naar kdv ging 1x in de week, dan weer de schuld van haar broers, dan van het weer, eigenlijk overal was wel een excuus voor. Begrijpelijk natuurlijk dat ze op kdv wat sneller op kunnen lopen en ze hun imuumsysteem moeten opbouwen, maar ondertussen weet ze niet beter meer dan dat ze verkouden, benauwd en ziek is. Ze slaapt ook nog altijd niet door, omdat haar luchtwegen haar in de weg zitten. Het ene moment kan ze goed met de pot mee eten en zodra ze weer ziek is is het eerst met pijn en moeite flesjes binnen krijgen (soms maar 20 ml op een dag) en moeten we van voor af aan alles weer opnieuw opbouwen.
Persoonlijk vind ik dit geen ritme voor zn kleintje en lijkt me voor het kleine lichaampje ook niet bepaald gezond dat ze steeds zo ziek is. Nu hebben we het wel eindelijk voor elkaar dat ze een bloedonderzoek heeft gekregen voor afweersysteem te checken en ze mag eindelijk naar de kno arts. Maar ben echt bang dat we iets over het hoofd zien. Klinkt raar, maar mn moeder instinct heeft nog nooit zo hard geschreeuwd dat er iets niet klopt.
Sorry voor het hele lange verhaal haha, maar is er iemand die dit herkend toevallig? We hebben dit namelijk met de andere 2 kinderen nog nooit zo meegemaakt en de kleine maakt echt niks anders mee als dat we met hun hebben gedaan.
Groetjes een bezorgde mama.