Ziekenhuis opname newborn

Volg je gevoel. Ik zou het ook niet kunnen. Lekker in de familiekamer naast het ziekenhuis gaan.

Geen ervaring mee maar dit moet inderdaad vreselijk moeilijk zijn! Ik zou zelf graag bij hem blijven, maar als het zo sterk wordt afgeraden… lastig! Enige wat ik kan bedenken is om een nachtje zijn slaapzak/pyjama bij jou in bed te leggen snachts zodat jouw geur eraan komt. Sterkte! Hopelijk levert de observatie wel iets op!

Hoihoi, ik heb hier geen ervaring mee. Maar ik wil jullie wel veel sterkte wensen! Hoe moeilijk het ook is.. ik zou toch echt even je tijd pakken om uit te rusten. Ik ben heel veel ouders tegengekomen die ook echt aan het einde van hun latijn waren, tijdens mijn werk op de kinderpoli. Het is voorjullie ook heel belangrijk om je rust te pakken, zodat je straks weer fit bent als je kindje thuiskomt. Zo ver ik weet houden babys hier geen trauma aan over , en is het voor de kleintjes ook fijn als ze straks goed geholpen kunnen worden! ❤️✨ Probeer het voor deze daagjes even los te laten het komt vast allemaal goed!!

Geen ervaring met deze situatie, maar: je moet zelf ook nog een heeeel stuk langer mee dan deze 5 weken, en dat zal af en toe ook nog best heel zwaar worden. Als je nu al aangeeft helemaal aan het eind van je Latijn te zijn, dan is zelf opladen misschien geen overbodige luxe en dan is dit misschien zelfs wel het prettigste moment voor jullie: je weet immers dat je kleintje in goede handen is. En ik schat zomaar in dat ze het advies niet voor niets geven in het zh: ze hebben daar echt wel ervaring met dit soort situaties. Maar als het niet fijn voelt, misschien dat jullie dan in ieder geval om en om zoveel mogelijk kunnen uitrusten?

Toen mijn dochter 6 weken was werd ze opgenomen met reflux, van de blaas naar de nieren. Ze had koorts en een urineweginfectie en huilde daardoor ook (veel) meer dan andere baby's, met name na de voeding. Ze heeft een kleine week in het ziekenhuis gelegen en kwam als een 'baby in een droomritme' terug! Ik heb die nachten thuis geslapen. Ben elke dag geweest van de eerste ochtendvoeding tot de laatste voeding 's avonds. De nachtvoeding deden de verpleegkundigen. Het was hartverscheurend om 's avonds weg te rijden bij het ziekenhuis met de gedachten aan je hele kleine meisje in dat grote ziekenhuis maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik de slopende dagen in het ziekenhuis heb volgehouden. Aan mijn dochter merk ik helemaal niks meer. Ze is nu 5 en ze logeert maar al te graag en slaapt sinds dien als een roosje! Maak je geen zorgen, als je er overdag gewoon kunt zijn, dan heeft je zoon hier echt geen last van :) mijn zoontje heeft nooit in het ziekenhuis gelegen en ik merk echt geen verschil tussen beide kinderen :)

Volg je gevoel. Als jij niet 5 dagen weg wilt blijven, dan moet je dat niet doen. Kunnen ze je goed uitleggen waarom het niet wenselijk is dat jullie blijven? En heb je goed duidelijk wat ze in die 3-5 dagen gaan doen? Is dit actief onderzoeken? Of is het in het ziekenhuis huilen totdat het stopt (dit gebeurde in het verleden nog wel eens). Dat laatste is vanzelfspreken wel schadelijk.

Onze dochter kwam de dag na haar geboorte in het ziekenhuis ivm een hersenbloeding. Wij lagen eerst een paar kamers verderop, na 2 dagen werden we geplaatst in het Ronald McDonald huis (omdat het ruim een uur rijden van huis was). Ik snap echt heel goed dat je niet bij hem vandaan wilt zijn, ik vond de 500m van afdeling naar RMH al vreselijk veel. Maar wij hadden daardoor wel rust en de energie om toen ze eenmaal naar huis mocht weer voor haar kunnen zorgen. Ik kreeg elke avond als we weggingen een speciaal doekje mee die ik dan snachts in mn bh/shirt moest dragen, waar mijn geur aan ging zitten. Dat legde ik de volgende ochtend bij haar hoofdje in bed, zodat ze me kon ruiken. Doe waar jij je goed bij voelt! Succes ❤️

Ik zou voor de familiekamer gaan. Waarom wordt dat afgeraden?

Dankjewel voor je reactie ❤️

Het dringende advies is om op te laden en te ontspannen. Volgens de artsen doen we dat het beste in onze eigen omgeving. Ook als voordeel voor de observatie, ze geven aan dat beter te kunnen als er ook momenten zijn dat wij niet aanwezig zijn. Ze doen de eerste 24-48 uur alleen observeren en monitoren om te zien of er bepaalde patronen zijn en waar/hoe hij reageert. Daarna wordt er een behandelplan samen met ons opgesteld.

Hoe moeilijk ook volg het advies, uiteindelijk gaat het erom dat jullie en vooral de kleine goed geholpen kunnen worden. Heel veel sterkte

Onze dochter is om dezelfde reden opgenomen geweest toen ze 5 maanden oud was. Wij waren gesloopt na 5 maanden. Maar ik kon haar niet achterlaten. Dus ik ben tegen hun advies in gebleven.

Dit klopt, als jullie zelf ook onrustig zijn door de situatie, neemt de baby dit over. Wij hebben het advies ook gehad, de opname is niet door gegaan omdat de afdeling vol lag met rs patiënten. (Ook wij wonen 18km van ziekenhuis ). Wij hebben uiteindelijk onze van bijna 7 weken oude zoon naar opa en oma gebracht. Zelf even uit de stressvolle situatie, echt even opladen. Gelukkig begon de medicatie te werken en was opname daarna gelukkig overbodig. Ze geven het advies echt niet zomaar. Snap dat het heel lastig is!

Onze lag 3 weken in het ziekenhuis ivm prematuur geboren. Mij is ook echt aangeraden om thuis te slapen. Jah dat deed pijn in mijn hart. Maar mijn zoon had nog wel een moeder nodig. Ik was zo verzwakt door de zwangerschapsvergiftiging dat ik out ging op de couveuse afdeling. Ik moest toen aan mezelf denken. En beste keus die ik ooit heb gemaakt om na de artsen te luisteren. Ook al lig je in een familiekamer je lichaam komt niet tot rust. Mijn advies volg de raad op van de artsen.

Wij hebben na de geboorte de eerste 4 nachten zonder onze zoon geslapen. (Niet helemaal hetzelfde dus). Maar op advies verpleegkundigen niet bij hem zelf op neonatologie. Gewoon om zelf goed te kunnen rusten en slapen omdat er thuis nog wel veel meer gebroken nachten gingen komen zodra hij thuis was. Ze zeggen dit echt niet om jullie te pesten maar juist om jullie te helpen straks thuis weer opgeladen verder te kunnen met je kindje samen.

Voor de hechting lijkt het me het beste als er in ieder geval één ouder bij hem blijft. Misschien kunnen jullie afwisselen zodat 2 nachten kunnen bijslapen/uitrusten

Ik snap je gevoel en je angst helemaal. Maar het is denk ik wel beter om de rust te nemen, dan ben jij er overdag helemaal voor je zoon en kan je alle informatie beter opslaan. Wat wij hebben gedaan en ook als tip kregen van het ziekenhuis is om met spuugdoekjes te slapen, en deze dan bij je zoon in bed te leggen als hij in het ziekenhuis is. Dan ruikt hij jullie vertrouwde geur wel! Daarnaast kan je misschien de eerste 1/2 nachten thuis slapen en kijken hoe jij je dan voelt om als nog daar te slapen! Voor zo ver ik weet kan het absoluut geen schade voor kindjes, alle kindjes die op de nicu liggen slapen ook zonder ouders! En onze zoon is nog steeds erg aanhankelijk aan ons beide. In dit geval is het echt zo, dat je ook goed op jezelf moet letten. Want als jullie zoon weer thuis komt moet je daar wel weer fit genoeg voor zijn!

Hoi! Ik heb dit nu twee keer meegemaakt bij ons zoontje, ook voor het overmatige huilen. De week voor kerst (9 dagen totaal) en de week na oud&nieuw (6 dagen totaal) is hij opgenomen geweest. Wij wonen ook zo’n 20 kilometer bij het ZH vandaan, maar konden er met zo’n 20 minuten zijn. Beide keren hebben we de eerste nachten echt thuis geslapen. Het is heel vervelend, maar zo goed om te doen. Ik kon het huilen niet meer horen (ik ga hiervoor behandeld worden) en hiermee kon ik het huilen enigszins uit m’n systeem halen. Het zorgpersoneel legde het uit als: hiermee/hierdoor wordt de cirkel van onrust doorbroken en kunnen wij beter kijken waar het huilen vandaan komt. Doordat -met name ik- zo geflipt en gestresst raakte van het huilen, had dat zijn uitwerking op hem. Ik zou elke dag wel overdag naar je kindje toe gaan, zodat je niet vervreemd raakt. Maar om op te laden is het ‘s nachts thuis slapen èn door kunnen slapen heel fijn. Het waren ook hele fijne verpleegkundigen waardoor ik ons kindje ook met een gerust hart achter kon laten. Plus, ze houden jullie als ouders ook erg goed in de gaten. Als ze zien dat het niet gaat, gaat de kleine ook niet mee naar huis. Dit doen ze niet om te pesten, maar om ervoor te zorgen dat jullie de zorg weer aankunnen. Want, ze hebben jullie kindje ook niet voor de lol opgenomen.

Ik kan me goed voorstellen dat je het een moeilijk idee vindt om jullie baby’tje daar te laten. Als je je er echt niet goed bij voelt zou ik het niet doen. Maar tegelijkertijd zoals andere dames ook zeiden: het is ook belangrijk om zelf bij te kunnen komen. Een tussenoplossing zou misschien een nachtnanny kunnen zijn. Dan zou je bijvoorbeeld kunnen overwegen om wel in het ziekenhuis te blijven slapen. Maar dan bijvoorbeeld thuis 1 of 2 nachtjes in de week een nachtnanny laten komen. Zij zorgt dan voor jullie baby in de nacht zodat jullie kunnen slapen. Veel sterkte en heb vertrouwen in je eigen gevoel!

Ik zou dit zelf absoluut niet kunnen ookal is dit hun advies, no way dat ik ooit mijn dochter alleen laat bij mensen die ze niet kent. Is het een optie dat de ene nacht jij bij hem blijft en de andere nacht je partner? Zo kunnen jullie je rust pakken, maar is er toch altijd iemand van jullie bij hem. Veel succes met de keuze en de onderzoeken.