1,5 en 3 jarige uitvaart oma

Wij hebben onze dochter van destijds 2.5 niet meegenomen naar de begrafenis van mijn oma. Ik was 36 weken in verwachting van mijn tweeling en best wel heel verdrietig. We hebben haar gewoon naar de gastouder gebracht. Er zijn een hoop emoties die een kind nog niet begrijpt ,maar zeer zeker wel voelt. Kunnen ze heel erg van slag door raken.

Wat zou oma gewenst hebben? Als ze de dienst ‘verstoren’ had oma dat erg gevonden? Misschien is dat iets om over na te denken 😊 Toen mijn oma overleed wat er een baby’tje van een half jaar mee. Hij huilde steeds, maar ach het was super fijn dat hij erbij was, want oma had niet anders gewild

Onlangs hebben wij de crematie van mijn schoonvader gehad. Onze dochter was nog geen twee. Ik had haar er graag bij willen hebben. Mijn schoonmoeder niet. Ze was er dan ook niet bij omdat mijn man voor de volle 100% zijn gedachten bij het afscheid van zijn vader wou hebben. Achteraf had hij spijt dat onze dochter er niet was. Het voelde alsof ze er niet bij hoorde terwijl ze wel genoemd werd in de toespraak. Ik lees dat jullie uitvaart wel langer gaat duren dan een crematie gezien jullie dienst er anders uit gaat zien. Ik denk dat je na moet denken welke rol jij wil hebben in het afscheid. Wil je er zijn voor jezelf en je eigen manier van afscheid of wil je er zijn ter ondersteuning en hoe sta je er in als je even uit de dienst moet stappen voor je kinderen. Doe vooral wat voor jou en je man goed voelt. Laat je niet leiden door wat anderen er van zouden vinden. Mijn schoonmoeder is van de generatie: "onder de twee tel je niet mee." Terwijl onze dochter vraagt naar opa en of opa nog ziek is en in het ziekenhuis ligt. Haar afscheid is niet compleet geweest althans zo voelt het voor mij.

Ik zou ze meenemen. Zeker de 3 jarige. Het kan ook heel fijn zijn om er een kindje bij te hebben lopen. Hier een neefje en nichtje die het dus echt geweldig vonden dat ze mee mochten naar de begrafenis van oude oma🤣 Het meisje kwam echt de zaal binnenrennen en huppelen en riep heel hard: jaa, we gaan oma begraven! En als jullie zelf denken dat het goed is, zou ik me sws niet teveel aantrekken van de mening van een ander

Is het de oma (grootmoeder) van de kinderen of de overgrootmoeder van de kinderen? En hoe was de band tussen hen? Ik kan me voorstellen dat dat verschil maakt in je afweging. Bij oma van de kinderen zou ik ze wel meenemen. Bij overgrootmoeder en een lange dienst/dag en geen nauwe band, zou ik de kinderen wellicht niet meenemen.

Gecondoleerd. Wat de persoon hieronder zegt sluit ik mij bij aan. De persoon die dienst geeft zou ik er van te voren ook even over informeren. Die houden er vaak op een mooie manier rekening mee mochten ze toch even van zich laten horen tijdens de dienst.

Wij hebben het niet gedaan. De kinderen snappen er niks van. En je hebt zelf helemaal geen tijd om afscheid te nemen. Ook konden mijn kinderen nog geen 10 minuten stil zitten.

Mm. Lastig, je kunt het nooit helemaal goed doen. Ik zou de 1.5 jarige wegbrengen en de 3 jarige meenemen. Zo heb je in je eentje genoeg capaciteit om met dit kind de dienst te beleven of weg te lopen zonder dat dit storend is. En die van 1.5 kan er nog niet over praten maar ziet wel van alles. En de kids gaan elkaar ook versterken. Met je peuter kun je als die alleen is beter connecten en dit samen meemaken, met 2 ben je waarschijnlijk teveel aan het managen. Voor je man lijkt me dit misschien ook fijner, zodat de oudste meer kans heeft om het een beetje te beseffen maar ook rustig opgevangen kan worden.

Het is de moeder van mijn vriend. Hij gaat ook aan het begin kaarsjes aansteken met de klein kids. Het zijn er meerdere en onze kids zijn echt de jongste

Ik heb een paar weken geleden ook een uitvaart gehad. Ook de oma van mijn man. De jongste van bijna 2 heb ik niet meegenomen. Puur omdat ik het vervelend zou vinden als rouwende mensen zich zouden storen aan overlast oid. Ligt er ook aan hoe je kids zijn. Die van mij is erg druk en kan niet langer dan 3 minuten stil zitten. Dus uit respect voor de andere nabestaanden heb ik hem thuisgelaten. Mijn oudste van 6 wel meegenomen, dat ging wel prima.. alleen tegen het einde van de dienst was het geduld een beetje op.

Wij hebben er bij het overlijden van mijn opa voor gekozen om mijn nichtjes (toen 1,5 en 4,5) erbij te laten zijn. Zij hadden een goede band met hem, en hij wilde graag iedereen erbij hebben op zijn uitvaart (euthanasie dus van tevoren besproken). De meiden zaten gewoon lekker voor ons op de grond op de eerste rij. Ze kregen allebei een bellenblaas, en mochten tijdens de dienst bellen blazen naar opa in de lucht, zo waren ze een beetje bezig en wij hoorden later dat iedereen dat heel mooi had gevonden. Ook hebben we met de (achter)kleinkinderen kaarsjes aangestoken rond de kist, en bloemen op de kist gelegd, zo was er steeds een kleine onderbreking waardoor het stilzitten minder lang duurde. Ze hebben het keurig volgehouden, en ik denk dat het goed is geweest om ze op deze manier te betrekken bij het afscheid. Het is een heel persoonlijk iets, maar in ons geval is het goed bevallen zo. Gecondoleerd en Veel sterkte, het is hoe dan ook een moeilijke tijd ❤️

Als je vriend ze er graag bij heeft en oma het wellicht ook gewoon zo gewild heeft zou ik ze mee nemen. Zeker als er iemand stand by staat om ze evt op te halen als het niet gaat. Maar doe vooral wat voor jullie goed voelt denk ik. Vond de bellenblaas tip hier onder een hele mooie btw!

Ik zou de jongste niet meenemen, maar de oudste wel. Mijn opa is onlangs overleden en toen is m'n oudste van 3 (+4 maanden) mee geweest, de jongste van 9 maanden niet. M'n zoontje had een goede band met oude opa en was ook erg verdrietig. M'n opa zou ook gewild hebben dat hij erbij was. De begrafenis was voor hem ook echt belangrijk als afsluiting. Hij weet nu dat opa begraven is, heeft het er ook nog weleens over, maar niet traumatisch ofzo. In de kerk zat ie natuurlijk niet continu stil (kinderen staken elkaar ook aan😅), zelf stoorde ik me er niet aan (andere naasten ook niet) en ik heb zoiets van je moet ze ook een beetje laten. Hij wilde bijvoorbeeld bij me komen staan toen ik een toespraak deed, prima wat mij betreft. Had ie echt gaan gillen ofzo dan had ie wel naar buiten gegaan. Denk dat het goed is om je eigen verwachtingen bij te stellen, anderen weten ook dat een kind van 3 niet continu stil kan zijn en af en toe iets te hard een vraag door de kerk roept. Maakt de situatie ook weer wat luchtiger. En van tevoren uitleggen aan je kind wat er ongeveer gaat gebeuren en wat er verwacht wordt/gebruikelijk is. Sterkte!

Aangezien het hun oma is zou ik het wel doen. Bij iemand die verder af staat niet.

Oh ik lees nu dat het om de moeder van je vriend gaat, dan zou ik de jongste ook meenemen en dan iemand stand-by hebben als het echt niet gaat.

Ja, ik denk ook dat een beetje ‘raar’ zou staan later dat dan ons zoontje zegt dat hij er wel bij was en ons dochtertje niet mss

Ja ik vind de bellenblaas tip van eeneneen ook een goede! Legde het meteen voor aan mijn vriend, dat moet ik dan wel reguleren bij ons dochtertje want ze kan dat ding nog niet recht houden waarschijnlijk.

Ik neem aan dat je dan tijdens het bellenblazen er wel echt bij zat? En vond de kerk dat goed?

Wij tapen de bellenblaas zomers altijd ergens aan vast (stoelpoot, parasol etc.), dan kan ie niet omvallen. Wellicht dat tape niet zo handig is, maar een tie-wrap ofzo?

Ja mss een beetje verwarrend trouwens, het is dus de oma van onze kinderen en de moeder van mijn vriend