1,5 en 3 jarige uitvaart oma

Ja wij zaten toen bij ze, en bij de jongste hield mijn zus zelf het flesje vast en dan mocht mijn nichtje het stokje erin komen dippen, dat ging eigenlijk heel goed! Wij hadden van tevoren bij degene die de uitvaart leidde aangegeven dat er kleine kindjes meekwamen en wat we van plan waren, en dat werd echt heel fijn opgepakt, er is toen echt supermooi met ons meegedacht! Zij hebben vaak meer ervaring met uitvaarten met kindjes erbij, dus zij kwamen bij ons ook echt nog met fijne ideeën.

Vooral als je een achterwacht hebt die ze wel op kan halen als het niet gaat, zou ik ze gewoon meenemen. Als het geen succes is, kunnen ze worden opgehaald. Maar ze horen er ook gewoon bij, dus als ze het wel goed volhouden is het misschien ook juist wel heel fijn als ze er wel bij zijn.

Dit is inderdaad zeker wat anders. Ik heb begrafenis van een tante van mij meegemaakt. Zij was jong en haar kleinkinderen ook. Maar het was zo onwijs mooi dat ze er waren. Ze speelden mooi op de grond, naast de kist. De hele dienst enorm genoten. Kinderen gaan elkaar wel aansteken in gedrag meestal. Maar dat is vaak best wel even te corrigeren.

Wat zou je schoonmoeder gewild hebben? Mijne zou ze erbij willen hebben dus dat zou ik dan doen (Inderdaad als het een overgrootoma zou zijn zou ik ze thuislaten, maar hun eigen oma is denk ik voor het gevoel beter om ze erbij te hebben)

Mijn kinderen zijn al bij meerdere begrafenissen geweest. Van 3mnd tot 3jaar. Ging prima! Snacks werkte bij ons het beste. Zeker nu het om hun oma gaat zou ik ze echt wel meenemen en ik snap ook heel goed dat je man ze graag erbij wil hebben.

Ik zou het zeker doen, dood en leven horen erbij, en volwassenen hebben er vaak meer moeite mee dan kinderen. Juist het weglaten begrijpen ze vaak niet en dit is okk een kennismaking met een belangrijk ritueel van afscheid toch? Helemaal als jullie er zelf zo in staan, je vriend als eerste want hij heeft ook wat te verwerken en dat doe je echt het beste samen (en dat is echt niet ten nadele v d kinderen) :-) Ik zie geen obstakels (behalve weg moeten lopen enzo). Was zelf ook op hele jonge leeftijd bij meerdere begrafenissen van nabije familie, en blij dat ik er was. Zelfs in de kisten gekeken en hoewel dat bij één overledene wat eng was en ik daar als kind wel eens van droomde, toch toen en nog steeds blij dat ik ook dat heb gezien ter afscheid..

Bovendien kunnen kinderen niet alleen storen, maar dingen ook juist heel luchtig en grappig maken tussendoor ☺️

Beetje anders situatie maar ik heb mijn destijds 6 maanden oude baby meegenomen naar de uitvaart van mijn moeder. Dit wilde ze heel erg graag dus dit hadden we vooraf afgesproken. Onze kleine heeft bijna de hele dienst geslapen en werd einde dienst wakker. Jou kindjes zijn natuurlijk wel iets ouder. Wat wij hadden gedaan is schoonfamilie vragen om evt bij te springen als ze zou gaan huilen en de zaal zou verlaten evt. terug komen in gezamenlijke kring om met gezin afscheid te nemen. Veel sterkte

Iedereen bedankt voor de reacties! We gaan ze idd meenemen!

Ik zou mijn kinderen van 3 jaar en 8 maanden zeker meenemen naar de begrafenis van mijn oma. Ik heb een grote familie en mijn opa en oma zijn heel trots op hoe groot hun nageslacht is. De chaos van kleine kinderen die huilen of niet helemaal hun mond houden wordt vooral gewaardeerd en niet als vervelend ervaren. Mijn familie zou het juist verdrietig vinden als ik ze niet meeneem. Maar wellicht is dat bij jullie anders.

Sterkte. Klinkt als een goed plan, met optie dat andere stand by staan als ze even naar buiten moeten. Onze dochter was met 3 ook bij uitvaart van mijn oma. Was wel leider en informeel. Eventueel kan je de kinderen de kerkdie st laten overslaan als iemand dan op ze kan passen. Ik vond fijn dat onze dochter erbij was (net als de andere achter kleinkinderen). Was voor haar ook goed, de stapjes die erbij horen. Dat oma in de kist lag en dat pappa en mamma en de andere verdrietig waren.

Ik ben als kleintje naar verschillende begrafenissen geweest. Erg fijn, had een beter begrip van de dood en dat je er niet meer bent. Ook de opbaring gezien. Was geen probleem. Wel eens een hele ongelukkige opmerking gemaakt toen de kist met wijwater besprenkeld werd. "Mama, wat goed dat ze dat met een wc-borstel doen omdat oma op de wc is doodgegaan." Maar goed, ik had in elk geval de lachers op m'n hand. Zelf alleen ooit m'n zes weken oude baby meegenomen (gelukkig sindsdien niemand overleden), maar bij een naaste zou ik zeker m'n kinderen meenemen. Ik zeg dus: gewoon doen!

Heb je de mogelijkheid om ze een deel aan te laten sluiten? Dus bijvoorbeeld het ‘losse’ samenzijn wel, maar het ‘formele’ gedeelte niet? Of andersom?

Ik heb dan dus wel weer mijn twee weken oude baby meegenomen want ver weg en borstvoeding. Dus dat verschilt denk ik per kind 😉 Mijn oma, en ook mijn ooms en tantes hadden graag gewild dat kleinkinderen mee kwamen ondanks de rommel, gehuil en drukte, juist gezellig en leven, dat hoort erbij. Ik heb er zelf voor gekozen mijn peuter thuis te laten omdat ik ruimte wou om te rouwen en mijn man zijn enkelband gescheurd had en dus niet voor onze peuter kon zorgen. Mijn advies is: overleg met de directe familie wat zij fijn vinden en neem dat mee in je beslissing.