Aandacht krijgen van vreemde mensen sinds baby

Ik ben 4 weken geleden bevallen en liep laatst met onze zoon door de winkel. Vooral oude dames vinden zo'n kleine baby prachtig en kwamen even een praatje maken. Normaal gebeurde dit nooit 😅. Mijn introverte zelf vind het minder leuk dat iedereen even wilt praten. Vind het ook minder leuk dat vreemde mensen mijn kind willen aanraken 🥲

Ik ben er absoluut geen fan van, laat ons lekker met rust! Natuurlijk bedoeld iedereen het leuk/lief/aardig maar er wordt wel een sociaal wenselijke reactie van mij verwacht waar ik niet op ingesteld ben. Vaak ga ik er alsnog aardig in mee maar ben af en toe wel echt klaar met mensen die boven op je gaan staan om half die draagzak in te kruipen. Altijd ook dezelfde 3 vragen en anekdotes over hun (klein)kinderen. Er op uit gaan met een jonge baby vergt al genoeg energie en planning zonder de onderbrekingen 😅

Ja altijd haha 😜

Jeetje, ik schrik echt wel van de negatieve reacties hier hoor... In deze nogal egoïstische en individualistisch wordende wereld/samenleving, vind ik het juist hartstikke leuk dat er nog mensen zijn die spontaan een praatje maken! Kom op meiden, niet zo zuur hoor!

Haha leuk hè als je om zulke dingen lekker met elkaar kan lachen. Ach en laten we eerlijk wezen als mijn man met zijn dochter loopt of zijn zoon van 5 maanden loopt dan smelt ik ook meteen 😏

Oh ik vind het heerlijk🥰 in de winkel dat mn zoontje (1,5) in het wagentje zit en naar iedereen zwaait waar hij aandacht van krijgt en lekker aan het kletsen is😁 Vanmorgen de grote kinderen maar school gebracht, m'n zoontje loopt dan gewoon los mee en dan krijgt hij op straat ook zoveel aandacht! Genieten doe ik er van

Jaa hier ook! Echt heel erg. Vooral omdat hij naar vrouwen altijd lacht. Ik vind het gezellig 😊 Ons zoontje vind het ook super leuk, ik geniet ervan!

Ik had een keer een wild vreemde die over mijn kinderwagen bog terwijl er corona was en die vrouw rook erg naar rook en dat vond ik niet zo fijn dus draaide ik mijn wagen zo dat ze het niet meer kon doen zegt ze dat ze best even mocht kijken. Kijken prima Aanraken niet. Mijn zoontje was 3 a 4 maand nu is hij bijna 2 en geen last meer van. Ben benieuwd hoe dat bij leven en welzijn bij de 2e gaat.

Jammer dat je het meteen 'zuur' vind als iemand (ik o.a.) aangeeft niet altijd zin te hebben in een gesprek te moeten onderhouden met wildvreemden. Daarbij blijf ik altijd aardig maar ik zit er niet op interactie te wachten. Heb al vaak gehad dat mensen proberen mijn kind aan te raken, heel dicht er boven gaan hangen, bovenop mij gaan staan (vooral als ik haar in de draagzak heb) en dan ook verwachten dat ik blijf staan tot ze klaar zijn met hun vragen. Dus bij elke spontaan gesprek ben ik wel op de hoede dat er geen grenzen over gegaan worden en dan kijken ze je alsnog aan alsof jij de aso bent omdat ze je kind niet mogen aaien. Nog maar te spreken over iedereen die nu stikverkouden op pad gaat maar dat jonge babietje toch zooooo schattig vind en per se moet zien. Dus ja, laat mij lekker doorlopen, voor mij hoeft het niet.

Waarom voel jij je aangesproken door mijn berichtje? Een praatje is in mijn optiek iets anders dan je kindje aanraken etc...

Haha dat heb ik ook regelmatig! Wat een ‘rust’ met 1 kind op pad, bijna saai ;)

Die mensen komen niet om een praatje te maken met de ouders, maar voor de kindjes die er bij zijn 😅 Vind dat altijd heel ongemakkelijk vooral omdat ons zoontje niet terug praat natuurlijk en ze dan wel allemaal vragen stellen waarvan ze verwachten dat ik die beantwoord geloof ik terwijl ze een gesprek willen met mijn zoontje…niet helemaal mijn ding. 🙈 Maja hij vindt het leuk en meestal zijn het oudere mensen die dan weer helemaal vrolijk na zo’n praatje

Iedereen is anders en vindt iets anders, dat is nou juist het mooie aan de samenleving! En het lijkt mijn vooral belangrijk dat je dicht bij jezelf blijft. Dat zou ik echt niet ‘zuur’ noemen.

Ja helemaal leuk. Al is het hier wel altijd op gepaste afstand geweest en geen gesprekken van een half uur ofzo. En mijn dochter doet er vooral aan mee zelf of start het contact doordat ze naar iedereen zit te lachen of zwaaien. In de rij bij de kassa ook. En als dan de kassamedewerkster gedag tegen haar zegt ze ze haaaaai met een handkus 😂

Als vreemde mensen naar mijn zoontje kijkt zeg ik ga maar zwaaien en dat doet hij gelukkig ook nog zo schattig

Haha ik heb ook zo'n sociaal ongemakkelijk kind😆 ze praat echt niet zomaar terug. Nu we een baby erbij hebben zien ze de oudste niet altijd meer staan, wat ze helemaal niet erg vindt. Een praatje vind ik wel gezellig hoor maar ik ben zelf wat introvert dus het kost me soms ook moeite.

Ik vind het meestal gezellig. Altijd leuk om te horen dat mijn kindjes mooi haar, lieve lach, een ondeugend snoetje of iets anders liefs/positiefs te horen, toch? Zeker met oudere mensen maak ik dan (als het uitkomt qua tijd) een praatje. Denk dan altijd aan mijn eigen grootouders en dat zij op momenten ook erg eenzaam waren. Als mijn gesprekje (over hoe leuk en lief mijn kindjes zijn 😉) een beetje helpt, is dat voor mij een kleine moeite.

Ja haha! Soms wel leuk maar zit er soms ook niet op te wachten. Ligt een beetje aan de dag die je hebt denk ik. En sommige mensen willen vooral even vertellen dat ze zelf net een kleinkind hebben gekregen en gaan dan tot in detail dingen delen 😂😂