Aangezichtsverlamming: ziekte van Bell

Wat vervelend! 😔 Een vriendin van mij heeft dit ook gehad; de prednison kuur hielp niet bij haar maar na de bevalling is het wel helemaal weg gegaan gelukkig!

Oh gelukkig! Had ze ook zo’n last van dat oog die niet meer sluit? Het doet echt zeer bij mij

En weet jij of zij extra controle bij gynaecoloog heeft gehad? Ik lees dat op internet maar ze willen t bij mijn verloskundige praktijk niet doen.. ik maak me best zorgen over de prednison en de bsby

Hi, allereerst beterschap! 🙏 Ik zelf heb er geen ervaring mee maar dit meisje heeft het ook gehad, Rodanya. Zij deed volgens mij vorig jaar mee met Temptation Island en daarna is ze ook gaan vloggen. Af en toe kijk ik haar vlogs en in deze vertelde ze over haar aangezichtsverlamming tijdens haar zwangerschap: https://youtu.be/7n1WZyBQ_Y0

Lief, dankjewel! Ga gelijk kijken

Hoi Gianna, Misschien heb je iets aan mijn ervaring; ik heb dit afgelopen januari ook gehad, toen ik ongeveer 20 weken zwanger was. De aangezichtsverlamming ontstond heel random/ uit het niets aan de linkerkant van mijn gezicht. Ik kreeg ook Prednison voorgeschreven (voor 10 dagen) en moest een tijdje wekelijks op controle komen (in het ziekenhuis en later de huisarts) om te kijken of er al verbetering was. Daarnaast kreeg ik een oogzalf en oogpleisters voor mijn oog dat niet meer dicht ging. Er werd me verteld in het ziekenhuis dat er binnen 3 maanden verbetering moest zijn, om uit te sluiten dat er geen permanente beschadigingen waren aan mijn zenuwen. Mijn verloskundige was hier wel bekend mee en vertelde me dat er in die periode meer vrouwen waren die hier last van hadden. Ook zij hielden mij toen goed in de gaten. De situatie maakte me nogal onzeker, vooral door het feit dat dit zomaar was ontstaan! Het lukte me niet eens om fatsoenlijk te eten/ te drinken; het liep zo weer uit mijn mond 😅.. Ook kon ik tijdelijk niet werken omdat ik gewoon niet goed kon zien door het uitgedroogde oog. Ik stond elke dag voor de spiegel om te kijken of ik mijn oog gesloten kon houden en of ik weer kon lachen. Het was dus geen fijne periode. Ik vond dat er ook niet veel informatie hierover was te vinden op internet. Gelukkig is Prednison een nogal zwaar middel.. Ik zag na afloop van de kuur dus al resultaat! Het nadeel hiervan was echter dat ik heel erg ziek werd van de Prednison 😐, maar dat terzijde. We zijn nu een aantal maanden verder en hoewel de progressie langzaam was, ziet mijn gezicht er weer uit zoals voorheen en voelt mijn gezicht weer vanouds :) Ik wens je veel beterschap toe en hopelijk herstel jij ook spoedig!!

Dit klinkt als iets wat mijn moeder heeft gehad. Niet tijdens de zwangerschap dan. Ik was zelf toen een jaar of 6. Ze werd op een ochtend wakker met een halve gezichtsverlamming. Ze kon haar oog niet meer sluiten of normaal glimlachen. Ik weet niet meer wat voor diagnose ze gekregen heeft, maar als het wel hetzelfde is, kan ik je misschien wel geruststellen. Ze is er gewoon van genezen. Als je het weet en goed kijkt, kun je de resten van de verlamming nog zien bij de mondhoeken. Maar voor mij is het verschil verwaarloosbaar.

Ja, ze had idd veel last van haar oog ook. En ze werd medisch dus alle controles verliepen bij de gyneacoloog en niet meer bij de verloskundige. Prednison kon geen kwaad voor de baby zeiden ze tegen haar, maar ik snap dat je je er zorgen om maakt. Het is niet niks!

Wat fijn om jouw verhaal te lezen! Ik ben inderdaad ook echt geschrokken en heb net als jij dat het eten en drinken zo uit m’n mond loopt. Ik maak me (onbewust) toch zorgen. Niet om m’n uiterlijk zozeer maar wel dat t uit t niets ontstaat en ineens zo erg is binnen paar uur. Daarnaast maak ik me zorgen om de baby en zijn gezondheid. Is jouw kindje gezond geboren en heb je extra controles gehad hierdoor? En was dit bij de verloskundige of gynaecoloog? Heel erg bedankt voor het delen van jouw ervaring! Goed om te horen dat het goed gekomen is! Liefs

Wat fijn om te horen! Bedankt dat je hebt gereageerd!

Ja, precies! Rot middel is het eigenlijk hè en helemaal in de zwangerschap. Werd zij medisch hierdoor of een andere reden? Morgen ga ik naar verloskundige toe dus ben benieuwd wat die verder zegt..

Oh ik lees nu dat je ook nog zwanger bent! 😊

Hi Gianna, Ik heb ook de ziekte van Bell gehad tijdens mijn zwangerschap, in week 36. Je schrikt je kapot en het maakt je angstig, maar mijn verloskundige had wel direct het vermoeden van deze aandoening. Uiteindelijk idd vastgesteld in het ziekenhuis door de neuroloog. Met oogzalf, oogdruppels en een prednisonkuur naar huis gegaan. Ik snap je angst voor de prednison volkomen, ik heb het ook meerdere keren nagevraagd overal. Ik kreeg als antwoord dat ze het liever niet geven, maar als het nodig is, een korte stootkuur van 10 dagen niet schadelijk is voor de baby. En 4 weken terug ben ik bevallen van een (tot nu toe in ieder geval) kerngezonde dochter. Bij mij was het niet heel ernstig, mijn oog ging met wat moeite wel nog wat dicht, maar mn mondhoek hing, eten en drinken liep eruit en knipperen ging niet meer. Maar na de prednisonkuur was het al een heel stuk beter. Daarna is het langzaam aan weg getrokken. Wel heb ik na mijn bevalling nog een soort terugslag/reactie gehad, waardoor het weer licht terugkwam. Dit trekt nu langzaam weg, zonder prednison. Ik heb geen extra controles gehad en werd ook niet medisch. Wel ben ik nog een keer op nacontrole geweest bij de huisarts. Hopelijk heb je iets aan mijn ervaring, want er is inderdaad heel weinig over te vinden. Sterkte en veel succes met de laatste loodjes!

Ja om deze reden werd ze medisch idd