Aanhoudende vermoeidheid na abortus

Heb je je ijzer al laten checken?

Nee nog niet, daar ga ik morgen gelijk voor bellen Indd!

Jouw symptomen herken ik van mijn miskramen en zwangerschappen. Ik ben erg gevoelig voor veranderingen in de hormonen; het zuigt energie. Het kan zijn dat je hormonaal disbalans hebt op dit moment. Of ijzer door veel bloedverlies. Of eventjes een pauze inlassen van werk en alles om voor jezelf alles op een rijtje te krijgen of er ook verdrietig over te mogen zijn. Heb je ook moeite met slapen? Spierkracht vermindering, haaruitval of doffer worden, onzuivere huid of de andere symptomen die erbij passen? Ik had alle kwaaltjes en bij mij is hormonaal disbalans vastgesteld met PMS-klachten. Het verschilt per zwangerschapsduur af hoe lang je klachten kunt ervaren als het gaat om hormonaal disbalans. Advies: - Extra vitamine D3 slikken, ferrofumaraat en wel echt de gezonde keuzes maken in voeding, omdat wanneer je kiest voor suiker en zout je blijft schommelen in hormonale klachten en vermoeidheid. - Pak die rust, dat mag ook. Het doet fysiek iets met je, maar mentaal ook. Ongeacht de weloverwogen keuze. En dat mag ook. - pak echt die 8-9 uur slaap. Dat heb je nodig. Je lichaam herstelt. - praat er met iemand over die je vertrouwt en wat prettig voelt. - bij langdurige klachten aan de bel trekken bij een professional; huisarts of jouw verloskundige/gynaecoloog die jou heeft begeleid. Het is niet heel gek dat je dit ervaart. Heel veel succes!

Lieve TS, Er speelt zoveel mee. Het ontzwangeren, de ingreep zelf, je hebt daarna nog een infectie gehad, en als ik zo vrij mag zijn gok ik ook nog een stuk rouw en andere mentale overpeinzingen. Neem je tijd. Zorg goed voor je lijf, neem rust voor je hoofd.

Nou, zeker, al deze dingen kosten enorm veel energie en kunnen voor enorme vermoeidheid zorgen. Onderschat ook zeker het mentale/emotionele stukje niet (zeker gegeven je eerdere topics).

Bedankt voor deze reactie! Ik heb echt vreselijke moeite met slapen, spierkracht vermindering geen idee voel me wel “zwak” deze weken, onzuivere huid ben ik heel gevoelig voor dus dies aanwezig en dat haaruitval niet normaal…

🩷🩷

🩷🩷

Je bent een kind verloren, waarvan ik gezien je allereerste topic denk twijfel of je het niet stiekem toch heel graag had willen houden. Dan ga je een fase van rouw in. Dat duurt heel lang. Mogelijk zelfs je hele leven. Omdat er steeds weer momenten zijn dat je er een herinnering aan hebt. Als het bekend is dat je een kind hebt verloren, dan krijg je extra verlof. Maar nu het niet (zo) bekend is zal er minder/geen rekening worden gehouden met je verdriet. Dat maakt het extra zwaar. Daarnaast is je werk confronterend want 'over zoveel tijd had je ook zo'n hummel kunnen hebben'. Lichamelijk heb je er een heftige nasleep van gehad. Dat heeft je extra uitgeput. Als ik je klachten zo lees vraag ik me af of je er niet ook nog een depressie bij hebt/krijgt. Ik zou een verwijzing naar een POH van de huisarts of een psycholoog vragen om je te begeleiden in deze moeilijke fase.

Werk was op de hoogte, maar rekening houden met kennen ze helaas niet… Confronterend is het zeker, daarom kreeg ik van de huisarts nog extra dagen om thuis te zijn. Het is me wel aangeraden hulp te zoeken als ik er zo mee blijf zitten. Maar waar zoek je hulp? Ik zie mezelf niet met een psycholoog kletsen, ondat het alsnog altijd op jezelf neerkomt.. Angst voor een depressie is wel aanwezig..

POH ggz van de huisarts dan? Deze ervaring bespreken en met tips/steun van daaruit aan een stabiele toekomst werken?

Update: Ik zit momenteel al 2 daagjes thuis en mag nog zeker een aantal dagen thuisblijven van de huisarts. De huisarts was geschrokken hoe ziek ik eruit zou zien en heeft gelijk bloed afgenomen en getest. Uit die testen kwam niks bijzonders, alles was goed. Ik heb een doorverwijzing gekregen naar een psycholoog, omdat ze (zowel de huisarts en mijn vriend) zich zorgen maken om mijn mentale gezondheid momenteel… Sporten mag nog niet, werken is niet het beste. Ik mag enkel wat wandelen qua extra beweging en kreeg het advies eens leuke dingen te gaan doen. Ik hoopte dat zo’n anderhalve maand na de abortus alles wel weer oké zou worden, maar helaas.. Dacht laat het hier eventjes weten xoxo