Advies

Afleiding zoeken is het enige wat je kan doen ben ik bang. En goed onthouden dat de kans groter is dat het goed gaat dan niet. Wel vervelend, ik ken het gevoel wel. Bij mij hielpen domme youtubefilmpjes en spelletjes op mijn telefoon een beetje.

Ben je bekend met paniekaanvallen? Hoe uit het zich? Eventueel kan je je gedachtes opschrijven, dan zie je vanzelf dat ze (denk ik) irrationeel zijn. Mogelijk helpt dat jou.en anders telefonisch overleggen met je VK en/of huisarts.

Heb jij of je naasten iemand misschien een keer een miskraam meegemaakt ? Dan is het logisch dat je hier beetje bang voor bent, ik ben ook heel erg bang... Maandag voor de 3de keer een afspraak en iedere keer ben ik erg zenuwachtig. Afleiding zoeken en vooral NIET! Vervelende dingen opzoeken. Als je dat denkt, gelijk overschakelen hoe moeilijk ook... Dat alles positief is.

Bij paniekaanvallen is het ook belangrijk om je ademhaling weer tot rust te brengen, want dat zorgt er namelijk voor dat je lichaam uit die fight or flight modus komt. Laat anders iemand helpen met ademen mocht je hier in het moment echt geen controle over krijgen. Het wil nog wel eens helpen om een externe prikkel te gebruiken om je eruit te 'shocken' zoals een ijsklontje in je nek ofzo. Wat vaak ook helpt is een zogenaamde 'grounding exercise' wat je een beetje terug op aarde brengt. Noem 5 dingen die je ziet. 4 dingen die je hoort. 3 dingen die je voelt. 2 dingen die je ruikt. En 1 ding wat je proeft. Zo verplaats je de focus van de rollercoaster in je hoofd meer naar je lichaam en daarbuiten. Sws zou ik even in gesprek gaan met de huisarts. Die kan je misschien doorverwijzen naar een praktijkondersteuner(mocht dat genoeg zijn) of een psycholoog. Bij hun kun je rustig werken aan het herkennen van de aanloop naar een paniek aanval, welke stressoren er zijn, wat je eraan kan doen, etc. Ik hoop dat deze tips een beetje helpen. Het lijkt me wel belangrijk om te kijken of je toch een aanleiding kan vinden, aangezien die vaak verstopt zit. Het komt allemaal goed mama! Jij kan dit❤

Mijn ervaring is dat ik tijdens paniek aanvallen niet op mijn ademhaling moet gaan letten omdat ik dan juist nog meer ga hyperventileren. Wat bij mij helpt is afleiding zoeken. Daarnaast helpt het nog wel eens om te denken aan iets wat mij heel gelukkig maakt. Succes!

Beseffen dat deze gevoelens eigenlijk heel normaal zijn. Ontzettend veel vrouwen zijn bang, vooral in die eerste periode. Erken je gevoel dus, laat het er zijn. Besef ook dat het waarschijnlijk “irrationele angst” is die enorm door hormonen wordt versterkt. Misschien kun je het een naampje geven, bijvoorbeeld bugs bunny. Dat als je het voelt opkomen je kunt uitspreken, Bugs Bunny is er weer. En hem verwelkomen ipv niet willen voelen, vaak zit daar de oorzaak van de paniek aanval. Wees dus heel lief en mild voor jezelf.

Afleiding, hoe moeilijk ook. Vertel hardop wat je om je heen ziet en hoort. Daar ligt een blaadje, het is bruin. De boom is kaal. De zon schijnt. Ik voel de wind. Of liedje zingen. Zo "bezet" je je brein en is er minder ruimte voor de paniekaanval. Ik heb er nu al tijdje geen last meer van (🤞) en werd altijd heel chagrijnig van mensen die met me mee gingen ademen. Man, flikker op, laat me! En zodra je merkt dat je "afglijdt" richting paniek ingrijpen en jezelf afleiden. Weg gaat het niet, maar je kunt er wel beter "bij" blijven. En onthou dat het heel kut voelt, maar dat het weer overgaat! En maak het bespreekbaar. Met partner, vriendin, huisarts, verloskundige. Dat maakt het ook kleiner.

Ik zou zelf professionele hulp inschakelen. Als je echt paniekaanvallen hebt, heb je echt nodig om te leren ermee om te gaan. Ademhalingsoefeningen kunnen helpen. Emoties zijn niet rationeel en ze mogen er zijn. Stop ze juist niet weg, want dat maakt het erger. Over je angsten praten helpt ook. Daarnaast heb je ook een begripvolle omgeving nodig. Sterkte, dit is namelijk niet gemakkelijk.

Vooral geen negatieve dingen lezen. Je omringen met positiviteit. En zoals iedereen zegt afleiding zoeken is goed maar zo pak je het probleem niet aan. Dit zei mijn psycholoog mij. Luid op vertellen aan iemand die dicht bij staat wat er in je omgaat. Een conversatie starten over je gedachtes. Rustig bespreken waar je bang voor bent. Het is een moeilijke onwennige periode pril zwanger zijn. Ik hoop dat de tijd snel voorbij gaat en dat je snel het hartje mag zien kloppen ❤️

Bedankt voor al jullie goede advies! Ik ga er mee aan de slag, heel erg bedankt dames! ❤️