Advies gevraagd over familie situatie

Ik heb raar contact met mijn vader. Hij heeft mij een aantal keer goed pijn gedaan. Hij toonde ook weinig interesse in mijn zwangerschap. Na de geboorte belden wij hem (zoals het hoort alle familie eerst op de hoogte gesteld) en hij vroeg niet eens wat de naam was, dat zei mijn man nog even snel voordat hij ophing. Daarna vond ik dat het balletje bij hem lag. Dus hij vroeg een week later wanneer hij langs mocht komen. Hij is even op audiëntie geweest, een uurtje… wat ongemakkelijke opmerkingen verder wist hij gelukkig weer het gat van de deur te vinden. Daarna duurde het weer een poos voordat hij contact op nam. Is het een idee voor jou om het balletje ook bij je zus te laten? Stel haar op de hoogte en je merkt vanzelf wel wanneer ze zich meld. Ik probeer altijd lief te lachen, en de goede vrede te bewaren, want ik wil mijn vader ook niet kwijt (moeder overleden), maar naar zijn pijpen dansen doe ik ook niet. Hij zijn leven, ik mijn leven. We blenden gewoon niet zo goed met elkaar.

Hier heb ik sinds de aankondiging met 13 weken (nu 32) ook geen 1 keer de vraag gehad van mijn zus hoe het gaat, en na veel twijfelen nu toch besloten dat ze pas kan komen wanneer wij er aan toe zijn en de eerste week iig niet, ze wacht maar lekker 👍🏻 ook in de zwangerschap ruzie gehad met ouders waarbij gezegd werd succes verder met je zwangerschap mja zijn toch je ouders dus die mogen wel komen maar alleen als de kraamzorg er is zodat ze zich wat beter gedragen. Zou gewoon echt doen waar jij je goed bij voelt ook al kwets je een ander daarmee en als je een excuus nodig heb gewoon je hormonen gebruiken 🤪 jezelf zo min mogelijk stress geven en kiezen voor je eigen gezin en wat jij/jullie nodig hebben.

Je weet volgens mij heel goed met wie je te maken hebt. Blijf naar je gevoel luisteren en kijk waar je grenzen en behoeften liggen. Als je denkt dat het nodig is om je zus uit te nodigen voor kraambezoek puur omdat het je zus is, dan heb je het mis. Jij bent de kapitein van je schip en jij bepaalt de koers. Jij weet wat jouw intenties zijn en die zijn goed. Als ze je woorden verdraait en jouw grenzen niet accepteert, dan is het goed om afstand te nemen. Zo min mogelijk contact en dat is inderdaad uitzoeken hoe je dat voor je ziet. Maar je bent niemand een uitleg verschuldigd. Ze kunnen je er altijd naar vragen, en dan nog mag jij helemaal zelf weten waarom je keuzes maakt en wat je daarover wilt delen. Lees eens (meer) over verborgen narcisme! Ik zeg niet dat jouw zus dit is, maar het ik herken me wel in jouw verhaal. En door er veel over te lezen, kan ik bij mezelf blijven en mijn grenzen nóg duidelijker aangeven. Voor mijzelf en mijn gezin. Ik weet met wie ik te maken heb en weet wat mijn intenties zijn. Familie of niet. Als je bewust wordt van de rust die je ervaar bij zo min mogelijk contact, dan is dat waar je recht op hebt. 🩷❤️

Zou daar nu nog geen beslissingen over maken en druk over maken. Je merkt dan wel waar je aan toe bent.

Ik zou van zo'n familie geen verwachtingen hebben en blij zijn met elke meevaller

Ik snap wat je bedoelt. Ik weet al een tijdje dat ze narcistische trekken heeft en 3 jaar geleden ook besloten de bal bij haar te laten. Sindsdien veel minder contact wat ook al veel zegt: als het niet van mij komt dan kennelijk helemaal niet. Met mij ging het veel beter. Veeeel rustiger en stabieler. Ik twijfel alleen nu omdat het zo’n officiële gelegenheid voelt maar eigenlijk is dit juist een moment dat je naar je éígen behoeftes moet luisteren. Ik zou dat elke (aanstaande) moeder zeggen. “Jij weet alleen wat goed voelt voor jou”. Dus toch ook maar ff gaan zeggen tegen mezelf haha.

Ik lees eigenlijk niks schokkends. Jullie zijn beiden gewoon verschillend en hebben andere verwachtingen en je maakt het vooral jezelf daardoor heel moeilijk. Zij heeft waarschijnlijk helemaal niet door wat er in jou omgaat en zelfs al zeg je het kan ze er weinig mee nu verwachtingen over en weer werken en die van jullie gewoon totaal niet matchen. Maak van jouw verwachting niet een verplichting voor de ander. Je kent haar lang genoeg om te weten hoe ze is dus stel je er gewoon op in en maak het zo nodig haar probleem. Hier een 8 gangen luxe kerstdiner jaren terug bereid en een familielid was altijd te laat en wist dat ik echt wilde dat iedereen op tijd was. Die kwam pas halverwege gang 4 binnenvallen. Ik had mijn grens aangegeven en we waren gewoon begonnen. Dat diegene daardoor een groot deel mistte was niet mijn probleem (en tuurlijk heb ik even getierd erover, maar het verandert niks). Verwacht ook niet dat iedereen interesse toont in een zwangerschap. Het boeit een groot gedeelte van de mensheid 0,0. Het is vooral bijzonder voor jullie zelf. Vreemden en vrienden vertonen gemiddeld sneller interesse, maar dat is een hele andere gespreksverhouding dan met het gezin waar je uitkomt. Zegt niks over dat ze het niet leuk vindt voor je of hoe ze denkt over haar neefje of nichtje, maar er is meer in het leven dan een zwangerschap of baby en als jullie normaal al een niet hechte relatie hebben zou het waarschijnlijk juist raar overkomen bij jou als ze ineens wel dat contact zoekt (dan had je waarschijnlijk een topic geopend dat het niet oprecht voelde). Linksom of rechtsom zal ze het niet kunnen winnen bij jou. Het is familie en familie heb je niet voor het kiezen. Kijk wanneer het voor jullie uitkomt dat ze langskomt, maar zou echt niet moeilijk doen over jouw verwachtingen die zij niet haalt. Wel een simpele ze komt net als ieder ander op afspraak en plan dit eind van de middag, zodat er een natuurlijk tijdslot ontstaat tot het avondeten en komt ze later dan is dat gewoon pech voor haar, want jullie etenstijd verplaatst niet dus dan houdt het op.

Zit wat in. We zijn inderdaad allebei verschillend en matchen niet in bepaalde dingen. Om even duidelijk te maken waar het voor mij in zit. Het maakt me niet uit of hij de zwangerschap wel of niet leuk vind. Ik heb een broer die heeft aangegeven niet op te willen passen wat echt prima is. Dit is mijn keus. Maar wat ik teleurstellend vind is dat hmijj zus (wederom) geen interesse lijkt te kunnen tonen in mij. Nooit een compliment geeft, nooit echt steun geeft, en dus ook nooit interesse toont tenzij het iets is waar zij zelf wat aan heeft. Ik vind dat storend in een band. Dat ze het linksom of rechtsom niet kan winnen bij mij, is niet waar. Er zijn heel veel momenten dat ik haar waardeer en blij ben met een grapje die ze maakt oid. Ik merk alleen dat er in ons contact gewoon weinig ruimte is voor “mij”. Wat ik na jaren niet meer prettig vind.

Een soortgelijke situatie heb ik met mijn zus. Ze heeft Borderline dus de band tussen ons is altijd complex geweest. Ook vanuit haar was er eigenlijk geen interesse toen ik zwanger was. Ik heb na de bevalling wel een app gestuurd met dat de kleine geboren was en een foto erbij. Ik heb het verder echt bij haar gelaten en haar verder ook niet uitgenodigd o.i.d. (als zus zijnde mag je ergens verwachten dat ze zelf ook initiatief kunnen nemen om hun neefje/nichtje te willen zien). Uiteindelijk is ze na 3 maanden voor de eerste keer langs geweest en verder niet meer. Toen mijn zoontje 1 werd is ze zijn verjaardag ook gewoon vergeten. Dat was de druppel en sindsdien heb ik geen contact meer met haar opgenomen. Snap heel goed dat de situatie lastig is maar soms kostte mensen meer energie als dat je ervan krijgt. Familie of niet, ik heb daarin voor mezelf gekozen en een grens getrokken.( Heeft heel lang geduurd hoor om het echt los te kunnen laten).

Hey, ik herken wat je schrijft van familieleden die mij in het verleden pijn hebben gedaan en op wie ik niet kan rekenen. Mijn belangrijkste advies zou zijn dat je anderen, waaronder ook je zus, niets verschuldigd bent. Het is jouw zwangerschap en jouw kind, dus jij bepaald wie wanneer langskomt. Doe vooral wat voor jou goed voelt. Je hoeft niet omdat het familie is heb eerder uit te nodigen. Ik begrijp dat je het jammer en verdrietig vindt dat je zus niet vaker informeert hoe het met jou en de zwangerschap gaat. Dat is heel begrijpelijk. Helaas kan je je zus en haar gedrag niet veranderen. Dus hoe jammer het ook is, is dit niet iets waar je invloed op hebt. Dus voor zover je dat nog niet had gedaan, probeer het los te laten. Wel heel fijn om te horen dat je van zoveel andere mensen berichtjes krijgt en je gesteund voelt ❤️ Ik wensen een hele fijne zwangerschap!

Doe waar jij je goed bij voelt en ik zou geen verwachtingen meer hebben. Ik heb ook een familie lid die nog nooit me kinderen heeft gezien.. terwijl ik me best deed dat ie ze wel kon zien maar er was elke keer wel wat dus heb ik maar een punt achter gezet.

Ik herken het gevoel. Ik heb dit richting mijn ouders. Ik kies misschien voor de makkelijke weg. Ik heb besloten om ( na heus wel te proberen) er niet meer over te hebben wat mij dwars zit met ze. Dit heeft in mijn ervaring geen effect. Ik kies zelf niet echt meer voor initiatief in contact. Sommige dingen zie ik als een "moetje" en soms kom ik eronder uit. Dit heeft natuurlijk wel als gevolg dat er nauwelijks een band is he.. dus denk er goed over na wat je wil. Rondom de kraamweek van je kind begrijpt ik ook je dilemma. Ik heb ervoor gekozen om ze wel op de hoogte te brengen en te laten komen. Vooral in het begin is het toch vaak heel normaal als je maar even komt als iemand bevallen is. Dit ook duidelijk gecommuniceerd ivm drukte etc. Voor mij was het even een paar keer uitzitten ( 3x in de eerste maand ofzo) daarna verwaterde het contact weer en ging het weer als voorheen. Niet altijd leuk dit, maar aangezien ik in mijn band met mijn ouders heb geconstateerd dat dit het is.. is het oke. Daarom.. mijn advies: maak je over de kraamweek niet te druk. Nodig haar net als de rest van je familie uit om contact op te nemen om langs te komen en maak gewoon een goede tijds afspraak. Of laat haar meekomen met een ander familielid. Kijk gewoon hoe het daarna gaat en hoe je je erbij voelt. Ik zou niks overhaasten. Bij mijn keuzes zijn jaren overheen gegaan. Succes!

Niet nu al hierom druk maken. Als je er over wil praten moet je het nu doen doen, en anders zien hoe het loopt tegen die tijd. Al vind ik je voorbeeld voor de paasbrunch wel overdreven om om zo een reden geen contact te hebben. Blijkbaar liggen haar prioriteiten ergens anders dan een paasbrunch... wat ik helemaal begrijp Leef en laten leven. Jullie moeten beide respect hebben voor de manier waarop jullie leven en en wat je wel en niet belangrijk vind

Waar anderen denken dat het misschien wel mee valt en je toch altijd of meestal teleurgesteld uitkomt/ geen verwachtingen moet hebben, vind ik dat jij alleen goed weet of een situatie/ persoon wel of niet goed voelt. Natuurlijk is het nooit verkeerd om met mensen die jou goed kennen of juist een buitenstaander naar een situatie te kijken. Maar iedereen heeft zijn eigen referentiekader en kijkt met zijn eigen bril. Jij weet hoe je je bij je zus voelt en als ik je goed begrijp dan voelt dat niet goed. Luister daarna. Wil je als je straks bent bevallen trots je kindje aan iedereen, en ook je zus, laten zien? Dan plan je toch een momentje? Misschien icm een ander familielid. Maar bedenk je welke keuzes je maakt en waarom. Wat zou je graag willen? Dat ze er voor je is en liefde geeft? Is dat wat ze kan doen? Of wil je alleen je kindje laten zien, is dan een foto ook genoeg? Wat levert het je op als je haar uitnodigt? En wat brengt het je als je het niet doet? De hele wereld kan van je verwachten dat je haar uitnodigt of in je leven betrekt, omdat het nou eenmaal je zus is. Maar dat is bullshit. Jij bepaalt hoe en met wie je je leven leidt. Wat wil je zelf? En waarom? Neem de tijd en laat het ook af en toe maar los. Liefs

Luister daar naar* En we zijn als mens snel geneigd gedrag van onze dierbaren goed te praten. Daarnaast hebben we blende vlekken en willen of kunnen we dingen soms niet goed zien/ aankijken. Nogmaals, neem de tijd om te voelen wat jij wilt. Is dat voor de ander haalbaar? Handel naar jouw behoefte ipv te schipperen naar gedrag van je omgeving (ik zeg totaal niet dat jij dat doet hoor! Dit is puur een helpende gedachte). Een hele fijne zwangerschap gewenst! Focus je lekker op jezelf en je kindje. Jij hebt je eigen gezin🧡