Als eerste van de vriendengroep een baby

Hoi! Ik ben zelf niet de eerste maar heb wel ervaring met vrienden die als een van de eersten ouders werden. Daarin zag ik echt grote verschillen. Één vriendin heeft echt heel veel contacten laten verwateren zodra de baby er was. Ik heb daar zelf heel veel in moeten stoppen om de vriendschap te onderhouden. Maar als ik met haar ben gaat het wel veel over kinderen. Ik heb ook het gevoel dat haar identiteit echt “moeder” is geworden. Een andere vriendin probeert echt haar eigen ding te blijven doen. En natuurlijk is dat lastiger vanwege de baby maar ik zie echt dat zij leuke dingen doen met vrienden belangrijk vindt. Als we dan samen zijn is het ook echt als voorheen en hebben we het over vanalles en nog wat. Zij geniet daar juist ook echt even van, dan is ze even geen moeder. Ik ben nu zelf zwanger (28 weken) maar spreek echt super veel met vrienden af (binnen de Corona regels ofcourse) en wil het dan ook even over andere dingen hebben dan de baby/zwanger zijn. Vindt dat nu al heerlijk. Ik ben ook gewoon iemand die graag borrelt en kletst met vrienden. Heb met mijn vriend afgesproken dat we dit ook echt vol blijven houden als de baby er is. Ik ben dan ook van mening dat je er zelf bij bent. En tuurlijk zal afspreken wat lastiger worden en zal dat de eerste maanden ook minder zijn omdat je leven even op de kop staat. Maar ik wil mezelf niet verliezen in het moederschap. Ik vind andere dingen in het leven ook suuuper leuk, waaronder mijn lieve vrienden!

Ik heb verschillende vriendengroepen en de meeste vrienden hadden wel al kinderen. In mijn vriendinnengroep van vroeger was ik de eerste. Ik maakte mij van tevoren geen zorgen, maar heb wel een aantal dingen geleerd/ervaren. De vriendschap kan veranderen, maar dit hoeft niet per se slecht te zijn. Ja, vrienden zonder kinderen begrijpen sommige dingen niet en kunnen zich niet verplaatsen. Dat kan soms verdrietig zijn, maar ik vind dat je het ze ook niet kwalijk kan nemen. Daarbij is het vooral hoe jij ermee omgaat. Je kunt je kind niet veranderen, maar je hebt wel de keuze hoe jij je leven invult. Kies jij ervoor om zoveel mogelijk met je kind te zijn, of maak je ook graag (regelmatig) tijd voor je vrienden vrij? Uiteindelijk vind ik dat een vriendschap een investering van beide kanten is en pas als het zo ver is (kindje geboren), ga je zien of de vriendschap zo goed is dat dit nog mogelijk is. Je weet niet hoe het gaat straks als je net moeder bent, of als je kind een paar maanden of jaar oud is. Ik het begin is het mega intens en life changing, maar ook dat wordt het nieuwe normaal. Dan heb jij zelf ook de keuze hoe de dagen en tijd wordt ingevuld. Bij mij wordt dat in ieder geval absoluut niet door ons kind bepaald. Hiermee wil ik niet zeggen dat je je kind verwaarloost of dat ik de behoefte van mijn kind niet ken, maar wel dat ik ook een plan kan hebben en mijn kind dat af en toe ook moet volgen (met heus in je achterhoofd dat je kind moet eten, slapen, niet overprikkeld raakt etc.). En wij hebben toevallig ook mazzel dat we een makkelijk kind hebben en dat wij goed weten wanneer hij waar wel/niet kan slapen en door hiermee rekening te houden, hebben wij leuke dagen, die echt niet alleen maar gevuld zijn met activiteiten die ons kind leuk vindt. Zo sport ik elke week 2 x ('s avonds doordeweeks en zaterdagochtend) en ben dan anderhalf a 2 uur weg van huis. En soms plak ik daar omheen nog een bezoek aan een vriendin, massage, ga ik even lekker uitgebreid boodschappen doen, of gewoon nog even wandelen. Mijn man werkt (meer dan) fulltime en voor Corona zat hij wekelijks wel 1 a 2 nachten in het buitenland. Dat soort dingen kan prima, zo lang je maar blijft praten. Met je partner, maar ook je vrienden. Dat is denk ik belangrijk. Wat ik wil zeggen is: maak je geen zorgen. Je krijgt een kind en dat is echt het meest bijzondere wat je nu kan ervaren en je moet vooral genieten van alles wat komen gaat. Echte vriendschappen kunnen dit prima aan en jij zal ook misschien zelf wel behoefte krijgen om je eigen tijd te hebben. En praat erover met vrienden als het echt aan de orde is. Zij hebben natuurlijk ook geen idee wat er in jouw hoofd omgaat. En dat weet jij nu zelf ook nog niet.

He! Ik kreeg ook als eerste in onze omgeving een kind. De meeste mensen in onze vriendengroep hebben eigenlijk helemaal geen kinderwens geloof ik. En het is heel wisselend, de ene vind het fantastisch, en zie ik nu juist meer, en sommige vinden het maar niks en daar groeien we nu een beetje uit elkaar. Dus de verhoudingen veranderen wel een beetje. Maar ik heb er geen last van, mijn leven is drastisch veranderd en de vrienden die vinden dat ik ook nog zin 'moet' hebben in feestjes, laat opblijven en veel bier drinken gaan maar lekker hun gang. Ik heb genoeg vrienden die mijn zoon het einde vinden en zich graag aanpassen aan mijn energieniveau en de dutjes van mijn zoon. Dus mijn advies; laat lekker gaan, de tijd zal leren hoe de verhoudingen veranderen. Het zal in iedergeval niet precies het zelfde blijven!

Ik en mijn man zijn ook de 1e die en getrouwd zijn en kinderen kregen, en dat zijn we nog steeds, (zoon van 3 jaar en een zoontje van een half jaar) en we wonen nu ook nog in een ander dorp. Wij merken wel dat we minder contact hebben met de groep, we zijn met een groep van 10 en alleen met 2 meiden heb ik echt nog veel contact. De rest snapt niet dat je zomaar even ergens heen kan of iets dergelijks, of savonds met z'n tweeën langs komt. (Buiten corona om) ik heb me erbij neergelegd, we hebben wel contact in de groepsapp, maar zeg nooit wat over de kinderen omdat ze dat toch niet interessant vinden. Ook merken we doordat ze ongeveer 20 minuten moet rijden, dat dat blijkbaar te ver is, en ik ga niet constant naar hun, dat is sowieso soms lastig, omdat bij mij de slaapjes van m'n kinderen heilig zijn. En ze zitten nog erg in de 'ik ga uit en drink heel veel alcohol' fase. Dat moeten ze zelf weten maar heb ik geen belang bij, omdat ik vind dat je altijd weg moet kunnen mocht er wat zijn met de kinderen. Mijn vrienden vinden dat raar. Dus om m'n verhaal samen te vatten 😅 wij hebben een stuk minder contact met de vrienden, op m'n 2 vriendinnen na dan. En ik heb er geen moeite mee. Ze gaan het wel snappen als ze zelf kinderen krijgen, denk ik dan maar. 🤣

Ik heb twee vriendengroepen; in de ene groep had iedereen al baby’s en in de andere groep was ik de eerste. Ik merkte toen ik nog geen kindje had dat ik het erg jammer vond dat het lastiger afspreken was met de babygroep. Een vriendin zag ik toen wel nog heel vaak en ik vond de middagen met haar baby echt heerlijk! Ik vond het fijn om haar te helpen, samen op de bank thee te drinken en te kletsen en om te spelen met de baby. Nu ik ook een kindje heb, zie ik deze groep juist veel meer. Lekker samen aanrommelen, spelen met de kindjes en ervaringen uitwisselen. De andere vriendengroep zonder baby’s ben ik wel echt minder gaan zien.. we hebben nog wel contact, maar het is wel anders. Onze levens verschillen nu zo erg. Ik heb drie vriendinnen uit die groep ‘gekozen’ waarin ik echt wil investeren. De rest lijkt een beetje te verwateren; je hebt als kersverse mama ook gewoon minder tijd en energie.. Misschien komen die vriendschappen later weer terug, maar misschien ook niet. Ik denk dat hetzelfde gebeurt als zij kindjes gaan krijgen; dan zien we elkaar plotseling weer veel meer haha. Van die drie vriendinnen in wie ik wel echt investeer is er trouwens een die dol is op baby’s en die het dus heerlijk vind om langs te komen en mee te helpen en ondertussen hardop dagdroomt over ‘wat als zij straks ook (hopelijk) zo’n wondertje heeft’ . Dat is super gezellig! Er gaat waarschijnlijk wel wat veranderen voor je in die vriendengroep, maar het komt echt wel goed! Je zal gewoon een nieuwe manier vinden. Overigens kan ik je wel echt aanraden om op zoek te gaan naar andere (aanstaande) mama’s met jonge baby’s. Het is heel fijn om ervaringen uit te wisselen, althans dat vond ik dan. Ik heb twee meiden ontmoet tijdens de zwangerschapscursus en ik spreek ze echt met regelmaat. Ook al was de cursus online, ik heb wel een op een met hen afgesproken. Dat was tijdens de zwangerschap fijn, maar nu met de baby’s ook! Lang verhaal, sorry (:

Dankjulliewel! Dit helpt! Denk ook dat ik vooral ergens controle over probeer te krijgen waarvan ik nog helemaal niet weet hoe het gaat zijn. Blijven praten is een goede en ook wel echt best blijven doen er ruimte voor te maken, tot op de hoogte dat dat gaat.

Hier niet de 1e van de vriendengroep. Maar kijkend naar hoe onze vriendengroep +- 7 jaar terug was en hoe die nu is, ja het verandert. Dat gaat gaandeweg en is op een gegeven moment ook ok, anderen blijven een leven lang aan je zij, sommigen waar je het nooit van had verwacht blijkt ook andere prioriteiten te hebben. Hierbij spreek ik over mijn eigen ervaring natuurlijk. Aan de andere kant leer je zelf ook prioriteiten stellen en wie echt belangrijk voor je zijn. Als het echt hele goede vrienden zijn begrijpen ze dat een kleine verandering met zich mee brengt, maar dit een hechte vriendschap echt niet in de weg hoeft te staan. En als ze hier wel moeilijk over gaan doen weet je ook direct hoe het zit 🤷‍♀️.

Dankjewel! Heb het geluk dat ik twee goede vriendinnen van buiten mn vriendengroep heb die allebei net een baby hebben. Merk nu ook echt al dat dat contact intensiveert en dat het fijn is om alles te bespreken.

Wij hebben 2 vriendengroepen, en bij beide zijn we de eerste met een kindje op komst. Ik denk soms ook 'zou iedereen wel weten hoe het bijv gaat met kraamvisite etc..?' , maar door corona is dat nu toch anders natuurlijk. Een deel is wel echt geïnteresseerd en laten wekelijks wel iets van zich horen en anderen laten niets weten. Ik was eergisteren uitgerekend maar nog niets geen actie, ben benieuwd wat straks de reacties zijn van iedereen en hoe iedereen 'zich gedraagt' om het zo maar te zeggen 😊

Haha ja dat laatste van de kraamvisite dacht ik ook al over. Bang dat ze uit enthousiasme de hele dag rond willen hangen hier. Maar maar even kijken hoe dat gaat in juli en eventueel grenzen aangeven. Veel succes met de laatste loodjes! Ben inderdaad benieuwd hoe het gaat lopen.

Kraamvisite was bij sommige van mijn vrienden zonder baby’s wel een beetje een probleem. Een vriendin belde me zelfs twee uur na de bevalling en wilde meteen langskomen. Ik was echt in totale paniek 😂😂 Heb mijn zusje er toen op afgestuurd en later hebben we er allemaal om kunnen lachen ;)