Als je de mogelijkheid hebt om thuisblijfmama te worden

Wat wil jij als je echt in je hart kijkt?

Als wij het financieel helemaal aan zouden kunnen... dan nog zou ik het niet willen. Ik werk 20 uurtjes en vind dit heerlijk. Het contact met andere mensen vind ik zoveel waard, het maakt mij gelukkig. Het scheelt dat mijn man ploegendienst werkt en ik onregelmatig, hierdoor zijn wij vaak gewoon overdag thuis bij de kinderen.

Zoals romykc zegt wat zegt je hart diep van binnen wat wil je zelf? Ik ben thuisblijfmama en ik vind het heerlijk maar ik hou er ook van om thuis te zijn lekker om te ruimen met ons kindje bezig te zijn en lekker te koken maar als je niet houd van thuis zitten maakt het wat lastiger, wel ga ik gewoon elke dag na het winkelcentrum met de wandelwagen als het niet regent met de kleine en in het weekend lekker na opa en oma mijn man werkt 6/7 dagen in de week

Als mama zijnde die momenteel ook niet lekker gaat op werk en bijna tegen een burn out aan zit, ja. Als wij nu de middelen hadden zou ik het doen. Rust in m’n hoofd, eens het huishouden echt goed doen, bijtanken, er zijn voor m’n dochter, m’n man ontlasten… Zeker. Straks ook wat meer tijd met baby 2… Maar… Niet voor onbepaalde tijd, haha! Ik ben ook het type ‘niet zeuren maar gaan’ en wil graag m’n eigen boontjes doppen (m’n eigen geld uitgeven). Toch denk ik wel dat een tussenjaar bijvoorbeeld voor veel ouders met jonge kinderen fijn zou zijn. Er wordt tegenwoordig een hoop van je verwacht, zeker als moeder. Werken alsof geen kinderen hebt en opvoeden alsof je niet werkt. Dat volhouden vind ik persoonlijk echt pittig. De compromis, een dag minder gaan werken? Terwijl de kids wel naar kdv/school gaan zodat jij een dagje/ochtendje echt voor jezelf hebt?

Ja!

Als je het echt wilt en het kan waarom zou je het niet doen? Tegenwoordig “moeten” we haast wel werken gezien de dure tijd maar ik zou het liefst 24/7 thuis blijven net als mijn moeder vroeger. Die werkte wat savonds en ging halve dagen werken toen wij naar school gingen. Doe wat je gelukkig maakt

Nee, wij hebben beide een stapje teruggedaan met werk sinds we kinderen hebben. 1 thuis en 1 volledig aan het werk lijkt ons helemaal niets. Ik denk dat dat gevoel van afhankelijkheid erg vervelend gaat worden op een gegeven moment

Wat zou jij zelf willen? Als ik jou zo lees denk ik dat het goed is om even aan jezelf te denken en te werken. Misschien is dat een stapje terugdoen qua werk maar is dat de oplossing? Thuis sta je namelijk ook altijd aan. Je hebt meer tijd voor je kindjes maar krijg je daar ook meer energie van? Wat houdt je bezig op je werk? Ik zou eerder denken aan een maatschappelijk werker dan je contract op te zeggen. Of een tijdje ziektewet. Terugkomen op jouw vraag. Ik zou geen thuisblijfmoeder kunnen zijn. Ik ben een leukere moeder als ik ook mijn eigen ding en contacten heb. Mijn zoontje vind het heerlijk op de opvang (2 dagen), 2 dagen ben ik thuis en 1 dag mijn man. Ook financieel zou het voor ons niet haalbaar zijn.

Nee. En ik ben aan het herstellen van een burn out. Ik denk dat ik wel veranderingen zou gaan aanbrengen. Misschien ander werk, ander ritme, andere hoeveelheden werken. Gewoon om te zorgen dat ik gelukkiger word. Ik zou wel de zelfstandigheid willen houden, voor mij persoonlijk hangt dat echt samen met werken/een eigen inkomen/pensioen opbouwen, etc. Maar! Iedereen maakt hier andere keuzes in en voor iedereen werkt iets anders, dus trek je vooral niet teveel aan van andere meningen.

Je moet vooral doen waar jij je goed bij voelt. En bevalt het niet? Je kan altijd weer terug. Ik moet wel blijven werken, maar kies er bewust voor om meer uren te werken dan financieel per se nodig. Puur omdat ik dit zelf nodig heb. Ik ben geen thuisblijfmama - na 10weken verlof stond ik al te springen om weer te mogen werken

Ik zou zelf nooit thuisblijfmoeder willen zijn, ook niet als het financieel zou kunnen. Ik wil me absoluut niet afhankelijk voelen van mijn vriend, maar gewoon mijn eigen geld verdienen en zélf beslissen waar ik dat aan uitgeef zonder discussies over waarom ik een jurk heb gekocht en of dat nou wel nodig was. Verder denk ik ook zéker aan later. Wat als we uit elkaar gaan? Wat als hij vroeg overlijd? Dan red ik het dus financieel niet, want zelf bouw je geen pensioen op als je niet werkt en een nabestaandenpensioen stelt ook niks voor. Nee, laat mij maar lekker werken. Wel iets minder misschien, vier dagen denk ik nu aan. Als ik er zodanig doorheen zou zitten met de werk en privé combi en tegen een burnout aanhik zou ik persoonlijk een afspraak met de bedrijfsarts maken om de situatie door te nemen. Misschien dat kortdurend ziekgemeld zijn een lange periode van burnout kan voorkomen.

Nee ik ga straks 16 u werken om het weekend en iedere dinsdag avond . Ik werk in een verpleeghuis en ik hou van m’n werk.. Maar stel ik zou een paar miljoen winnen dan zou ik het misschien wel doen gewoon heerlijk gevoel ieder weekend vrij zijn maar dan zou ik wel in dat zelfde huis vrijwilligers werk blijven doen of bijv wandel vrijwilliger en helpen met maaltijden geven .

Is moeilijk bepalen voor een ander. En inderdaad: wat zegt je hart? Ik zelf zou het niet willen/kunnen... lijkt me dat je wereld ineens zo klein wordt. Ik zou dan denk ik eerder kijken of ik op het werk bijvoorbeeld een stapje terug kan doen of wellicht een andere (lichtere) functie zou kunnen invullen en wellicht minder uren. Of wordt je misschien gelukkig van ander werk?

Ik lees dat het je nu niet goed lukt om je leuke baan met kinderen te combineren. Je oplossing is: stoppen met werken. Heb je ook goed gekeken naar andere oplossingen? Is je baas te veeleisend? Ben je zelf te veeleisend? Hebben je man en jij de taken eerlijk verdeeld? Kunnen jullie een groter deel van het huishouden uitbesteden? Waarom vindt je man het fijn als jij stopt met werken🤔? Waarom lukt het hem wél om het te combineren? (Als dat zo is). Heb je genoeg tijd voor jezelf? Uit je laatste zin lees ik dat je fulltime met je kinderen zijn leuker vindt dan werken. Als dat echt zo is; helemaal prima, of misschien goed om dat voor een half jaar te proberen om te kijken wat het met je doet. Aan de andere kant; als je inderdaad niet het type bent om thuis te zitten, loont het misschien om de hele situatie onder de loep te nemen en voor jezelf op te komen en te zorgen dat je je energie terug krijgt.

Ik ben thuisblijf moeder en heb er geen spijt van. Mijn man en ik vinden het allebij fijner op deze manier en financieel kunnen we het aan. (Wel maar net tegenwoordig met de hoge prijzen🙃) Ik ben heel blij dat ik het eerste jaar bij mijn zoontje heb kunnen zijn (en nu nog steeds). Ben nu zwanger van de tweede en hoop dat ik in ieder geval nog thuis kan blijven tot zij 1 is. En dan zien we wel verder.

Nee, ik krijg eerlijk gezegd al de jeuk van het woord : thuisblijfmama 😂😂

Nee. Wij hebben de mogelijkheid dat een van ons thuisblijft, maar hebben allebei een stapje terug gedaan ipv 1 van beiden helemaal werken en de ander niet. Zou het niet anders willen. Ik zou eens samen met je man gaan zitten en kijken of jullie de taken misschien anders moeten verdelen. Of kijken wat er in jouw werk anders kan om het beter vol te houden. Als je echt thuis wil blijven, kan dat natuurlijk. Maar het klinkt alsof je het meer als een oplossing voor bepaalde problemen ziet dan dat het een intrinsieke wens is.

Ik zou het denk ik niet kunnen, bang dat thuis met de kinderen voelt als sleur en dat wil ik niet denken over mijn kinderen. Ik ben de verdiener in huis dus als het kon zou ik wel graag minder willen werken. Is dat een optie ? Parttime werken?een beetje best of both lijkt dat me. Ik ga m'n mannetje echt missen als ik straks weer fulltime werk

Ik zou het zelf niet willen maar het gaat inderdaad om wat jij wilt. Een tussenjaar wat al eerder geopperd is kan ook een oplossing zijn maar ik betwijfel of je burn-out klachten weg zullen gaan met fulltime thuis zijn met kinderen. Ik zou dan ook eerder kijken naar minder werken maar wel met opvang zodat je wat rust kan pakken. Als je zelf wel graag fulltime thuis wilt zijn met de kinderen moet je dat vooral doen maar dat kan alleen jij beslissen. Ik zou er zelf denk ik ongelukkig van worden maar iedereen is daar anders in.

Ik zou het in ieder wel goed voor je zelf regelen als het voor een langere periode is. Je weet nooit wat er in de toekomst gebeurd en je hebt toch een gat in je CV, bouwt minder pensioen op etc.