Angst en jaloezie

Herkenbaar.. In mijn geval zijn m'n zwager en schoonzus ook in verwachting, toen ze dat bekend maakten moest ik ook even slikken. Ook vanwege bepaalde omstandigheden daaromheen dat iedereen had gehoopt dat ze nog even zouden wachten met een kindje erbij. Het is een heel normaal gevoel wat je hebt en ik zou het ook niet weg proberen te stoppen, dat maakt het gevoel alleen maar sterker. Wat je wel zou kunnen proberen is de situatie te accepteren zoals hij is, veranderen kun je het niet en het is vervelend als jij je zo blijft voelen. Ik denk nu gewoon "oh wat leuk, een klein baby'tje om straks weer te kunnen knuffelen". Jullie tijd komt vast nog wel, en dan denk je daar helemaal niet meer aan (denk ik) 😊.

Ik herken het ook wel.. alleen dan met mijn beste vriendin. We wisten van elkaar dat we gestopt waren met de pil en zij was vrij snel zwanger. Ik was eerder gestopt met de pil en inmiddels een jaar bezig. Toen ze na 3 maanden gelijk zwanger was. Was dit even slikken. Je wilt blij zijn maar tegelijkertijd is het extra confronterend dat het bij jezelf niet lukt. Hoelang zijn jullie al bezig?

Zo herkenbaar! Wij hebben 2 miskramen gehad. Mijn vriend z'n nicht heeft 4 kinderen en altijd geblowd en gedronken. En wij leven zo gezond als het maar kan... maar ook voor jou komt het goed hoor!

Ik begrijp hoe naar het voelt. Helaas is zwanger worden toch meer een kwestie van mazzel hebben dan het verdienen door er goed over na te denken en een stabiele situatie te creëren. Dat is soms moeilijk te accepteren. Als je langer bezig bent lijkt het bij iedereen zo'n beetje paf poef te lukken. Al is dat natuurlijk niet per se zo. Verder wat betreft je schoonfamilie: als je zwanger bent, is het voor je partner en jou, niet voor de familie. Dus wat ze vinden en zeggen maakt eigenlijk niet uit. Verder is je schoonzus ook voor zichzelf zwanger, dus geeft het niet dat jouw gevoel hierover een beetje jaloersig is. Probeer het gewoon niet op haar af te reageren. Zeg gewoon 'gefeliciteerd' en 'leuk voor jullie'. Heel veel meer hoeft niet.

Heel begrijpelijk hoor! Hier heeft het ook 2 jaar geduurt.. probeer richting je schoonzus blij te zijn en feliciteer haar gewoon. Meer hoeft inderdaad niet. Schoonfam zou ik me proberen niet druk om te maken. Moeilijk natuurlijk want de praktijk zou bij mij ook anders zijn denk ik. Maar heel eerlijk he, wat voor type iemand ben je als je niet eerlijk tegen iemand je zorgen kan uitspreken over een zwangerschap, terwijl het wel naar anderen gedaan wordt?! Vind het bijzonder en zou er daarom maar proberen boven te staan. En verder heel veel sterkte en succes want het kan soms zo ontzettend 'klote' allemaal zijn en voelen. Maar wie weet!;)

Herkenbaar. Die gevoelens zijn heel normaal en mogen er zijn. Geeft alleen maar aan hoe welkom een kindje bij jullie is. Heel veel sterkte. Ik gun het jullie van harte.

Heel normaal gevoel, hoor. Bij ons duurde het 22 maanden tot de test positief was. En (in maand 12 tot 22) misgunde ik het iedereen die korter bezig was dan wij. Ie-der-een. Als het bij ons bijna twee jaar moest duren, dan voelde het oneerlijk als het bij iemand anders "gelijk raak" was. (Als iemand langer bezig was dan snapte ik het maar al te goed en dan gunde ik al het geluk van de wereld.) Als ik jouw verhaal zo lees denk ik wel dat jullie op lange termijn gaan "winnen". Een baby is een zegen, maar je moet wel een ijzersterke relatie met je partner en een stabiele basis hebben wil je voor altijd bij elkaar blijven. En het klinkt niet echt dat je schoonbroer en zijn vriendin die stabiele basis hebben, dus ze zullen misschien nog wel wat stress gaan ervaren. Terwijl als het bij jullie zover is, dan zijn jullie er helemaal klaar voor!

Dank jullie wel voor jullie lieve reacties! Dit heeft me enorm geholpen💕💕