Angst voor trouwen?

Hmm, niet echt. Een kind krijgen met elkaar is in mijn ogen de grootste commitment die je kan aangaan. Een huwelijk kan je ongedaan maken en is - voor mij dan - gewoon een formaliteit en papier. Een kind is er voor altijd en zal je altijd verbinden aan elkaar, ook al ben je niet meer samen. Kan je benoemen wat je net angstig maakt?

Herkenbaar hoor, alleen woonde ik nog thuis. Waren wel al 8 jaar samen, maar toch sloeg de twijfel toe. Het voelt ineens zo definitief ofzo, en er was geen weg meer terug ofzo 😆 ik zei dus tegen mezelf dat ik altijd weer kon scheiden, zodat ik zelf daarin de keuze nog had. Maar in jullie geval lijkt me een kind samen aan een grotere stap, dus ben je sowieso aan elkaar verbonden voor de rest van je leven😜 Toch is angst voor het trouwen best normaal, als je googelt op 'koudwatervrees' of eens navraagt bij vrienden/bekenden of je de enige bent die deze angst kent .. Ik denk het namelijk niet😉

Ik heb werkelijk geen idee. Want precies zoals jij zegt inprinciepe zijn we al verbonden, alleen dat papiertje niet. Wij willen graag trouwen om het romantische principe van de dag dat je samen hebt bijvoorbeeld. Het enige wat ik weet als ik mezelf afvraag of ik wel met hem wil blijven dat het zo wie zo ja is. We houden veel van elkaar. Ergens heb ik wel een angst voor stel je gaat ooit uit elkaar.. maarja we hebben al een dochter, een koophuis enzovoort.. dusja een "hoop gedoe" zal het toch al worden. Al ga je er natuurlijk nooit vanuit dat je gaat scheiden 😅. Ik zit nu ook in een depressie misschien dat dat mee speelt? Maarja gelukkig heb ik nog wel dat ik van dingen kan genieten en van mijn gezin kan genieten. Misschien toch het stukje "het komt dichtbij?". Wie zal het zeggen..

Dan denk ik puur de ‘gezonde’ twijfels! Ik ervaarde ze niet toen we trouwden, maar hier was het binnen buiten en klaar. Verder niets. Jij hecht er meer waarde aan en hebt er duidelijk ook al vaker over nagedacht. Dat kan ook zeker een verschil maken. Anyhow: komt wel goed. Ik denk dat meer mensen dat hebben. Denk dat je ook wel snel aan het idee bent gewend eens het zover is. :P

Dit is heel herkenbaar. Ik wilde altijd super graag trouwen met mijn man (toen vriend) en toen de vraag kwam was ik zo ontzettend blij. Daarna kwamen er zo ontzettend veel twijfels. Heel bizar. Afgelopen 14 juli getrouwd en heb nergens spijt van. Ik denk dat die spanning ergens normaal is. Nu ben ik ontzettend blij dat we getrouwd zijn. Was de mooiste dag die ik me kon bedenken.