Angst voor tweede na zware tijd postpartum

Misschien niet helemaal wat je zoekt maar bij mij ging het na de eerste mis en de tweede keer helaas weer…. Had het deze keer totaal niet aan zien komen want ik dacht dat het de eerste keer kwam door omstandigheden die er de 2e keer helemaal niet waren. Maar ik ging heeeeeel hard en mega diep….. Het enige “voordeel” deze keer was dat ik het super snel herkende en niet afdeed als iets dat wel goed zou komen en misschien wel erbij hoort. Dus zo snel ik voelde dat het mis ging alle hulp weer opgestart en keihard gewerkt. Hierdoor was ik er deze keer veel sneller uit. Moet wel eerlijk zeggen dat ik sowieso altijd heel graag 2 kinderen zou willen en me nu dus ook echt niet voor kan stellen dat ik ooit nog voor een derde zou gaan, dus ook met het idee dat die onweerswolk weer terugkomt…. Maar vraag je me nu een jaar later, was het het waard? In mijn geval zeker!

Wat naar voor je! hoe kan het toch he! Ik zag het bij mij ook totaaaal niet aankomen. Hormonen gingen zoooo slecht! Ook een angststoornis? Ik had niks en toen na de bevalling ineens boem! Maar honderd procent het is het waard, maar doodeng om te weten dat het waarschijnlijk weer gaat gebeuren.

Wat naar, je hebt helaas niet voor het kiezen he.... Bij de eerste het mentaal ook heel zwaar gehad, postnatale depressie en tegen burnout aan. Pas bij 8/9 maanden begon ik er echt van te genieten. Toen ze ruim 1 was nog een emdr traject gevolgd omdat er nog steeds een hoop onrust zat en dat hiep enorm, als ze heftig huilde bevroor ik gewoon (ze was een huilbaby de eerste maanden). Nu alweer 3 maanden geleden bevallen van de tweede en nergens last van. Ja het is soms pittig een baby en peuter maar mentaal zoals bij de eerste gelukkig totaal niet. Maar zoals te lezen is verschilt het zo per persoon en hormonen zijn onvoorspelbaar. Ik was ook bang voor herhaling, ik had voor de kraamperiode een kraamplan opgesteld met daarin signalen als het niet goed zou gaan en welke stappen ik dan kon ondernemen, dit gaf ook rust en meer vertrouwen. Misschien ook een idee? En elke dag even een moment om bij elkaar in te checken hoe het gaat. Voorspellen kan niemand maar laat de angst je niet van je wens afhouden ❤️

Wat een lief bericht! Dankjewel! Dat is ook echt zo jammer als dit me ervan af zou houden. Hormonen zijn zo naar, maar ze gaan ook weer voorbij. Misschien moet ik het zo zien. Het is nu ook helemaal goedgekomen.

Hi, ik zit een beetje in hetzelfde schuitje. Ik heb ook een hele zware postpartum depressie en angststoornis gekregen na de eerste, die overging door medicijnen gelukkig. Ik ben mu zwanger van de 2e en er is besloten met de poppoli, dat zodra ik me ook maar even weer minder ga voelen na de bevalling ik weer aan dezelfde medicatie ga.. Het geeft me rust dat ik weet dat dat goed geholpen heeft en dat ik daar meteen mee mag starten.. Is zoiets ook een optie voor jou? Sowieso begeleidt de poppoli nu heel goed en ook na de bevalling komen ze bij me thuis om te kijken hoe het gaat enz.. Het komt vast goed! Veel succes met je keuze!

Bij mij was het een depressie beide keren. Zag de kinderen echt als een soort blok aan m’n been. Kan het me nu niet meer voorstellen maar toen wel. Ik liep in het ziekenhuis ivm een geplande keizersnede en de verloskundige en gynaecoloog hielden me tijdens de zwangerschap wel extra in de gaten. 1 van de triggers de eerste keer was de bevalling die mis ging en eindigde in een spoedkeizersnede dus er was nu heel veel focus op een bevalling die wel goed zou gaan maar uiteindelijk dus toch die depressie. Maar net wat je zei het is de eerste keer ook goedgekomen! Erover praten van tevoren is ook heel belangrijk en ik had veel vriendinnen die ik al snel op de hoogte had gebracht en die dan eens een uurtje ofzo langskwamen want een hele dag alleen zag ik tegenop. Dus zeker hulp vragen.

Dag lieve mama! Ik begrijp je zorgen, en ik herken het van de tijd postpartum bij ons eerste kindje(wel milder als ik het zo lees). Wij hebben de 2e postpartum tijd goed voorbereid (maaltijden invriezen, meal train, hulp in huishouden, familie die helpt oppassen op oudste, overzicht / schema maken, signaleringsplan, etc). Hierdoor hebben wij een hele fijne tijd gehad. Ik heb me gesteund gevoeld en wist hoe te handelen als het minder goed zou gaan. Ons 2e kindje is nu 16 weken en ben onwijs blij met m en hoe het is(ondanks dat we echt tegenslagen hebben gehad). Wil je meer contact of tips, dan help ik je graag. Succes!

Wat fijn dat je goed geholpen wordt! Ik zit nog aan de medicatie (die wel mag tijdens zwangerschap gelukkig) dus wellicht helpt dat ook wel met de postpartum tijd. Hopelijk. Succes met alles! Vond je het ook zo spannend?

Wat fijn dat het zo goed gaat nu! Fijn om te horen ook! 💕 ik heb een geweldig netwerk om mij heen van lieve familie en vriendinnen dus met de steun zal het wel goedkomen gelukkig ♥️ was bij de eerste ook, nooit zonder steun gezeten gelukkig, dat helpt zo he.

Oh ik snap je helemaal! Ik heb een postnatale depressie gehad bij de tweede. Het was zo’n zwarte periode, verschrikkelijk. Ik ben na 1,5 jaar zwanger geraakt van de derde, toen is uit voorzorg de pop poli ook alvast opgestart en werd er heel goed op mij gelet. Na deze bevalling heb ik gelukkig nergens last van gehad (terwijl kindje meerdere weken opgenomen is geweest en heel erg ziek was). In mijn geval heeft de eerdere depressie dus geen invloed gehad op de volgende post partum periode. Jk hoop dit voor jou uiteraard ook, nogmaals zo’n periode doormaken lijkt mij enorm zwaar.

Verschrikkelijk hè! Ik geen depressie maar een angststoornis. En ik was zo zo bang en dat wil ik echt nooit meer. Maar goed ♥️ ze zijn het zooooo waard.

En wat super fijn dat bij de derde het niet was! ♥️