Angsten nieuwe zwangerschap na medisch afbreken

Wat ongelooflijk naar en heftig. Heel veel sterkte met het verwerken van dat verlies. Ik heb hier geen ervaring mee maar wil je wel even een hart onder de riem steken. En het lijkt mij niet meer dan logisch dat je hier bang door bent geworden. Het is nu eenmaal je grootste angst tijdens een zwangerschap die waarheid is geworden. Als je er zo mee blijft zitten zou je natuurlijk ook kunnen overwegen om met de praktijkondersteuner van de huisarts te gaan praten. Verder wens ik jullie alle kracht en sterkte toe en hoop ik van harte met je mee op een bij een volgende zwangerschap 🙏🏽

Zelf geen ervaring mee maar heb wel een vriendin die een soortgelijk traject gehad heeft. Ze heeft ook de zwangerschap afgebroken owv een trisomie afwijking rond de 15 a 16w. Het ontgaat me even juist de welke. Vond dat heel confronterend want ze was op dat moment 3w verder dan ik. Dus kan me niet voorstellen hoe zwaar zo'n beslissing wel niet moet zijn. Ik denk dat je gevoelens wel normaal zijn. Die schuldgevoelens moeten verschrikkelijk zijn. Maar ik geloof wel echt dat je beslist hebt in functie van je kindje en dat maakt jou een TOPmama! Ik zou het misschien wel aangeven bij je vk dat je je zo voelt. Ze zullen vast begripvol zijn en misschien kunnen ze je wel wat handvaten aanreiken. Het is goed dat je het bespreekbaar maakt. Ik heb daar in elk geval enorm veel bewondering voor