Apart slapen in de ‘tropenjaren’

Ja wij slapen apart! Ik doe de nachten met baby en partner gaat er in de ochtend vroeg uit voor de oudste. En als we terrornachten hebben wisselen we het af. Maar is maar voor een paar maanden, straks weer lekker samen!

Jep! Reden is heel simpel, wij functioneren beter als we nachtrust hebben. En waarom zou je in vredesnaam elke x met zn 2en wakker zijn snachts. Af en toe gaat de kleine logeren en dan slapen we weer lekker samen.

Ja, bij ons in huis slapen we op dit moment ongeveer 50% vd tijd samen. Onze dochter is net twee geworden en niet bepaalt een schone slaapster. Dit heeft ervoor gezorgd dat we beide behoorlijk op ons tandvlees lopen en zo behouden we nog enigszins onze sanity.

ehm telt in een groot bed met een kind ertussen ook als apart slapen.. zo voelt het wel een beetje voorheen lagen we altijd fijn tegen elkaar aan, nu is dat ver te zoeken een van ons slaapt sporadisch wel eens op de bank maar niet structureel

Ik lig met baby op mijn deel van het bed i.v.m. borstvoeding. Man op zijn deel. Soms ligt man bij de peuter als de nachten voor peuter even moeilijk zijn (vaak alleen bij ziekte). Verder ga ik vaak met de baby ook vaak eerder naar boven of ik blijf met baby langer boven. Voelt ook best als apart slapen. We weten dat het tijdelijk is en het komt allemaal wel weer.

Ik sliep eerder vaak op de bank als ik er heel vroeg uit moest voor werk. Niet vanwege onze zoon of iets, maar omdat mijn man snurkt en praat in zijn slaap en ik ben een slechte slaper en kwam dan soms maar aan 2uur slaap per nacht. Nu slapen wij al weken apart tijdens mijn zwangerschap, omdat ik uren wakker lag door de misselijkheid en ik nog meer frustratie had omdat zijn gesnurk mij nog meer wakker hield op momenten dat ik eindelijk in slaap viel..Mijn man slaapt ook rustiger, omdat ik hem niet elke 5 minuten een stomp geef 🤪 Het is op dit moment beter voor onze gezondheid en het korte lontje is ook weer langer geworden 😜

Sinds de zwangerschap ben ik een zeer lichte slaper, dus ik schiet regelmatig wakker snachts en dan stoor ik mij aan zijn lichte gesnurk. Onlangs door een fietsval een barstje in de schouder, dus nu word ik hier ook wakker van en dan besloten om in de zetel te slapen. Betere nachtrust voor beiden haha nu ik hem niet meer schop en/of wegsla haha Voor de gezelligheid kruipen we soms wel vroeger samen in bed, en dan net voor het slapengaan ga ik naar de zetel.

Wij slapen ook al een tijdje apart, ik ga er veel uit wegens zwangerschapsklachten en anders heeft mijn man ook slechte nachten. Nu al besproken om dit na de geboorte ook te doen zodat we allebei zoveel mogelijk slaap kunnen pakken.

Mijn man snurkt verschrikkelijk. Ik kan dan echt niet slapen. En mijn jongens hebben veel behoefte aan geborgenheid. Dus hij slaapt bij de jongste zoon op de kamer. De oudste komt er vaak bij ergens in de nacht of vroege ochtend. En ik lig met de tweeling op onze kamer en geef de nachtvoedingen. Zo heeft iedereen de meeste slaap.

Yes wij slapen apart. Ik doe de nachten. En als het een zware nacht is komt hij echt wel helpen. Hij maakt de kleine klaar en geeft hem zn fles voor hij zelf naar werk gaat. Dan hem ik nog even een uur zonder baby in bed. Dit is tijdelijk mag ik hopen..

Jahoor, al voor de zwangerschap sliepen we apart als m'n man daar behoefte aan had. Ik slaap liever samen maar hij slaapt onrustig als er iemand naast 'm ligt en dan is hij de volgende dag chagrijnig. Was even moeilijk maar inmiddels kan ik er goed mee leven. Hij wordt er ook een leuker mens van dus dat maakt het weer makkelijker. We hebben afgesproken dat ik de nachten ga doen als de baby er is omdat ik graag laat naar bed ga en toch uit mezelf al om de paar uur wakker wordt. Hij staat graag vroeg op (en ik slaap graag uit), dus hij kan het dan 's morgens weer van me overnemen. Hij blij, ik blij. 😄

Ja hier is het niet eens bewust maar het is er ingeslopen. Onze jongste is wel een beetje een zorgenkindje, ernstige reflux, KMA en bizarre krampen nog steeds.. ik slaap/zit daardoor vaak nog op de bank met haar en onze oudste (3 jaar) wordt ook vaak nog wakker in de nacht en heeft dan wat liefde nodig. Mijn man gaat tegenwoordig gewoon al naast haar slapen als hij naar bed gaat in haar 1 persoonsbedje omdat hij het toch wel erg gezellig vind en hij er niet meer uit hoeft in de nacht 🤣

haha, die wilde ik ook posten. Hier een tweejarige die altijd rond uur of 22 krijsend wakker wordt en dan tussen ons in slaapt. Voelt ook als appart slapen. Mis het knuffelen of gewoon hand op rug wel. Maar voor nu werkt dit. Er lastig on voldoende energie te hebben dit te doorbreken Er is altijd wat. Wakker door hevig hoesten, nachtmerries van ziekenhuis opname, zelf net week slecht geslapen en nu lig ik wakker met een warm meisje met koorts naast me . Ach ja, het is ook web schat en fijn haar bij ons te hebben. Kunt cast nog wel een tijd dat we dit gaan missen

Zeker. Snurken, vermoeidheid, kind soms onrustig. Afgelopen week had ik griep en was het ook fijn apart te slapen. Houdt het overdag wat gezelliger als we allemaal aan onze rust komen !

Wij starten meestal samen maar halverwege de nacht kruip ik bij onze dochter in het vloerbed. Daarnaast ook tijdens zwangerschap ivm beknelde zenuw/slecht slapen etcetera veelal apart geslapen. Partner ging in 1e jaar van onze dochter ook met regelmaat 1x per week bij een vriend slapen. Die functioneert nu eenmaal beste met 8 uur slaap en ook vele malen beter voor zijn weerstand. En we weten dat we a.s. jaren met nu een newborn op komst miss nog vaak apart slapen door de tropenjaren inderdaad. In ons huishouden is op dit moment slaap gewoon belangrijkste hoe dan ook.

Hier slapen wij een gedeelte van de week apart omdat mijn vriend ivm werk alleen in het weekend thuis is. Hoe gezellig ik het samen slapen ook vind, alleen in bed slaap ik toch het beste en word ik veel uitgeruster wakker.

Ja, we zijn nog aan het ontdekken wat handig is. Mijn man krijgt migraine na weinig/slechte nachtrust. Dus ik doe de nachten (nu met twee moet hij soms wel eruit voor de oudste) en slaapt hij op de babykamer, baby ligt in de cosleeper bij mij. Voor nu op een matras op de grond. Dat is ook niet bevorderlijk voor je rug. Maar om daar een bed neer te zetten voelt ook een beetje dubbel.

Wij slapen al twee jaar apart omdat we anders allebei niet slapen. Het begon tijdens de zwangerschap, ik werd wakker van echt alles en dat werkte niet. De baby kwam in een co sleeper en ik gaf borstvoeding, hij kon toen niets doen maar werd wel steeds wakker en daarom sliepen we nog steeds apart. Nu nog steeds trouwens, ik vind nachtrust zo belangrijk. Anders kom je de dag niet door.

Het eerste half jaar hebben we regelmatig apart geslapen om de ander te kunnen laten rusten. Daarna alleen als ons zoontje ziek is en dus onrustig voor meerdere dagen. Ik ben nu zwanger van nummer 2, verwacht ongeveer hetzelfde.

Snap jullie individuele redenen allemaal heel goed, maar schrik er ergens wel van om bij niemand terug te zien dat ze nog echt samen slapen? Ik moet er echt niet aan denken om zonder mijn vriend te slapen om eerlijk te zijn