Babytijd overleven

Ik herken dit deels. Niet iedereen vindt de babytijd leuk en dat mag ook. Onze zoon is inmiddels bijna 11 maanden oud en we zijn elke dag blij dat ie weer wat groter wordt haha. Niet dat het nu minder energie vergt maar toch. Wij beginnen nu eigenlijk net pas weer wat vaker het huis uit te gaan. Dutjes gaan redelijk, maar gevoelsmatig ben ik er de halve ag mee bezig.kan niet wachten tot ie kan lopen en we naar de dierentuin kunnen i.p.v. het eeuwige rondje hier door de buurt! Maar...rond 4 maanden vonden wij ook het heftigst. Allebei werken, slaapregressie, klein wereldje, weinig ritme... wat dat betreft werd het vanaf 6 maanden echt wel leuker bij ons.

Ik herken je verhaal heel erg, behalve dat ik de zwangerschap totaal niet miste. Heb je opvang of iemand die af en toe kan oppassen? Ik vond (en vind) het heel fijn om af en toe wat voor mezelf te doen.

Herkenbaar van de oudste. Vond het zo pittig. En vond dat tegelijkertijd erg lullig tegenover mijn zoontje. Snapte ook niet dat mensen voor 2 of 3 kinderen gaan. Maar het wordt beter. Echt waar! Wij stonden om die reden ook lang niet open voor een tweede. Maar inmiddels is onze tweede 10 maanden oud. En het is zo'n andere relaxte baby. Het kan dus ook anders. En echt het wordt makkelijker

Voor mij herkenbaar. Ik vond de babytijd ook zwaar en niet leuk. Ook veel geworstel met slaapjes en reflux en heel-veel-huidcontact. Bij ons werd het na 7 maanden beter. En het werd nog makkelijker toen ze begon te kruipen. Ik heb zelf ook veel genoten van de zwangerschap en ernaar terugverlangd. Maar ik moet zeggen dat het nu bij de tweede héél anders is. Toch ietsje minder speciaal. 😊 Je eerste zwangerschap heeft toch een speciaal plekje in je hart/herinnering ❤️

Niet iedereen vindt de babytijd leuk. En een huilbaby is sowieso zwaar, ook als je iemand bent die de babytijd van nature wel leuk zou vinden is een huilbaby een snelle manier om het niet meer leuk te vinden. Als je kindje toch niet slaapt, zou ik wel gewoon lekker naar buiten gaan. En ik zou wel aanraden proberen erachter te komen waarom hij niet slaapt want het hoort niet zo veel moeite te kosten. En tot slot, het wordt beter.

Ik herken je gevoel zeker. Ik vond het eerste jaar ook erg pittig, het kostte mij veel energie. We hadden niet eens een hele slechte slaper, dit waren vooral fases (alleen de 4 maanden slaapregressie was erg pittig). We hebben wel een zoon met een sterk karakter en die snel ontevreden is, dit had hij als baby ook al. Ik vind het nu veel leuker nu hij ouder is (bijna 2) en hij meer kan en begrijpt. Ik kan nu ook beter omgaan met zijn karakter en ben rustiger en geduldiger. Mijn ervaring is dat het echt makkelijker wordt

Bedankt voor je reactie! Vanwaar werd het vanaf 6 maanden leuker?

Bedankt voor je reactie! Ik kijk zelf ook echt meer uit naar die leeftijd zodat je kan communiceren. Fijn om te weten dat het beter wordt <3

Ja iedere dag denk ik waarom hebben mensen in hemelsnaam meerdere kinderen? Hoe doe je dat?! Terwijl ik altijd riep dat ik er een stuk of 4 zou willen. Door deze pittige ervaring ben ik bang dat ik het er bij eentje houd.

Ik denk dat ik de zwangerschap ook een beetje romantiseer puur omdat ik het nu zo pittig vindt met die kleine. Ik heb geen opvang of oppas maar wel een hele betrokken partner gelukkig.

Laat je door deze pittige tijd niet tegenhouden. Jullie hebben pech gehad dat hij last had van reflux. Onze eerste is ook zo’n slechte slaper maar hebben nu nog een dochtertje erbij van 4,5 maand. Ze schelen 15 maanden en de eerste weken waren een beetje pittig maar vond de eerste echt veel heftiger. Nu geniet ik zo intens van hun. Onze dochter is wel een stuk makkelijker. Alleen nu een beetje lastig met slapen maar dat komt vast helemaal goed 🥰

Hier ook een vergelijkbare slechte slaper gehad. Was meestal langer bezig met hem in slaap krijgen dan het dutje duurde. Enorm pittig al had ik wel het geluk dat hij onderweg wel sliep en ik dus vaak 1 dutje per dag tijdens een wandeling deed, daar laadde ik dan echt even van op. Het wordt beter! Van tevoren wist ik eigenlijk al dat die Newborn/kleine baby fase niet mijn ding zou zijn en ik had gelijk, het werd leuk toen ik wat meer interactie had. Vanaf 8 maanden vond ik het écht leuk worden, dat kwam ook omdat hij toen snachts beter ging slapen en ik dus wat meer tot rust kwam. Vanaf 6 maanden werden de dutjes overdag langer en ook dat gaf wat ademruimte. Hij is nu 11 maanden en hoewel het nog steeds pittig en uitdagend kan zijn en hij zeker niet altijd makkelijk slaapt is het nu wel echt vaker leuk dan niet leuk. Hij is zo vrolijk en krijgt echt een persoonlijkheid. Die uitzichtloosheid rond de 4 maanden kan ik me al bijna niet meer herinneren. Al voelt het nu misschien niet zo, het wordt echt beter en leuker!

Jullie weten echt niet hoeveel deze reacties voor mij betekenen. Herkenning zorgt voor een soort rust. Ontzettend bedankt 🤍

Same here! Elke dag een herhaling van de vorige dag. De eentonigheid breekt op. Fijn om te lezen dat het beter gaat worden, dat geeft hoop

Snap ik. Ik vond de babytijd ook zwaar. Het geeft me weinig voldoening en ik vind t saai. Mijn kinderen zijn nu bijna 3 en ruim 4.5 en ben blij dat de babytijd voorgoed achter ons ligt. Sommige vrouwen vinden baby's fantastisch en anderen hebben er minder mee en dat is helemaal prima.

Echt hè! En iedereen die zegt: geniet ervan! 😅 Hoe oud is die van jou nu?

Bijna 4 maanden. Kan het 'geniet ervan' niet meer aanhoren..

Ooh ja. Daar snap ik nog steeds niks van. Hoezo genieten 😅. Je voelt wel intens veel liefde. Maar genieten deed ik niet echt

Jaaa heel pittig maar het wordt idd beter. Ik weet nog dat ik heel bang was om de deur uit te gaan ivm het slapen. Onder lichte druk van mijn moeder ging ik toch naar het winkelcentrum dichtbij en wat bleek? Ze bleef wat langer wakker en keek haar ogen uit (ik had de maxicosi op de kinderwagen). Daarna viel ze lekker in slaap en dit heeft maanden fijn voor ons gewerkt. Misschien werkt het voor jullie niet maar mijn tip is durf iets te proberen want een uitje is ook goed voor mama al is het maar even naar de Kruidvat samen oid! Succes

De eerste maanden, man wat heb ik daar de dagen afgeteld. Elke dag was er weer een. Wij hadden ook een meisje die heel slecht sliep en echt veel huilde. Genieten wat was dat. Baal er nu nog steeds ontzettend van dat ik de eerste maanden er totaal niet van genoten heb. Nu is ze bijna 11 maanden en jeetje wat een ondeugend, blij ei zeg! Slaapt 11 uur nachts en overdag is slapen geen drama meer en steeds minder nodig. Speelt zelfstandig en is gewoon echt een heerlijk kind. Kan me nu amper de eerste maanden herinneren. Maar toen ik er middenin zat kon ik elke dag wel janken