Bang om alleen thuis te zijn

Ik denk echt dat het nog je hormonen zijn. Je baby is nog zo pril. Komt echt wel weer goed, maar heeft even tijd nodig.

Lieverd je baby is 8 daagjes.... Dit komt vanzelf weer. Maar het niet te zwaar. Ga lekker een kop thee nemen en slapen je hebt dat nodig ❤️

Ik snap dat best hoor. Je bent gewoon nog niet hersteld, dus ergens is er dan “paniek” omdat er iets voor kan komen wat jij nog niet kan. Zoals tillen. Je bent nog maar zo kort geleden bevallen. Ook hormonen zullen hierin wel een rol spelen. Ik herken het zelf een beetje van in de zwangerschap. Door hg kon/kan ik zelf niet voor mijn zoontje van bijna 3 zorgen. Als hij dan thuisgebracht werd door mijn ouders na een dag oppassen schoot ik in paniek omdat mijn man “pas” een kwartier later thuis zou komen. Een kwartier met en stuiterbal om mij een zonder dat ik de energie/kracht had om in te grijpen vond ik doodeng. Beetje vergelijkbaar denk ik. Hopelijk gaat je herstel voorspoedig en neemt daarmee dat gevoel ook af.

Och heel herkenbaar! Je baby is pas 8 dagen en jij bent pas 8 dagen een moeder van 2 kinderen. Ik had mij er ook niet prettig bijgevoeld. Uiteindelijk komt het altijd wel goed, maar je moet er met de tijd vertrouwen in krijgen. Juist goed dat je veel op hem leunt, maak er gebruik van zolang het kan. Je bent een kraamvrouw en je mag uberhaupt niet eens zoveel doen nog

Onze jongste is net 2 (jaar!) en ik heb dit nog steeds met periodes als hij weer slecht slaapt bijvoorbeeld. Ben lief voor jezelf alsjeblieft. ♡

Je kleintje is pas 8 daagjes. Heel logisch dat het nog spannend is in je eentje. En je bent ook nog lang niet hersteld he! Dat vertrouwen moet groeien, wat waarschijnlijk ook vanzelf gebeurd als je lichaam ook verder herstelt. Bespreek het gewoon met je partner. Ga er vanuit dat hier alleen begrip voor getoond kan worden.

Kraamtranen! Je jongste is nog zo klein! Maar ik vind dat je partner wel snel weer aan het werk gaat, stel er gebeurt wel iets.

Super normaal jouw gevoelens! Neem deze onzekerheden niet te serieus en til er niet te zwaar aan. De eerste keer zal spannend zijn, maar je gaat het redden. 2e keer ook en daarna wordt het al snel routine. Je bent een mama en dus een supervrouw!

Vind het vooral heel lief hoe je denkt ❤️

Dankjulliewel voor de lieve reacties. Doet me goed en ik denk dat het inderdaad ook een combinatie is van vertrouwen dat moet groeien, m’n lijf die moet herstellen en kraamtranen/hormonen.. als ik nog lang met deze gevoelens blijf zitten ga ik ze zeker bespreekbaar maken. Heb vanmorgen bijna de hele ochtend geslapen, en voel me vandaag emotioneel gezien alweer een stuk beter. Fijn om te lezen hoe vrouwen elkaar kunnen steunen 🩷

Hey, ik had dit ook hoor! Zelfs toen mijn vriend na 3,5 week ging werken heb ik heel hard gehuild omdat ik t zo moeilijk vond. Komt uiteindelijk echt goed. Je moet gewoon wennen, je hormonen spelen nog volop. Wees lief voor jezelf 😊

Is het niet fijn om het sowieso te bespreken? Wellicht wil hij dan zijn vaderschapsverlof inzetten

Ja dat zou ik ook spannend vinden op dag 8. Ik denk dat vele dames hier er van een afstand naar kijken en denken pfoe dag 8 na keizersnee, 2 kindjes, wat een uitdaging. Misschien fijn om famile of een vriendin uit te nodigen als 'oppas kraambezoek'? Beetje hulp tijdens het spitsuur mag best. Na een week of 6 zal je het veel beter aandurven allemaal. Je zit nu gewoon met de kwetsbaarheid van jezelf en je newborn, maar wel moeten zorgen voor de 100%.

Snap je heel goed! Mijn zoontje is nu 14 dagen oud en heb tweemaal ‘s avonds hulp gehad om mijn zoontje van 2,5 in bed te stoppen. Mede omdat ik de strijd ook niet aan wil gaan en in de kraamperiode ook niet teveel wil tillen en mn zoontje 100x terug wil brengen en een baby wil voeden tegelijkertijd. Volgende week of die week erop ga ik het hier wel proberen en dan zie ik wel hoe t gaat. Mijn motto is dat soms de baby even zal moeten wachten en soms mijn andere zoontje.

Ik ga het inderdaad wel bespreken. Helaas zal vaderschapsverlof opnemen niet lukken want hij werkt voor zichzelf en is al drie weken vrij. Hij wil volgende week beginnen met twee dagen werken, en dan zo langzaam opbouwend kijkend naar wat lukt. Maar moet wel langzaam aan weer beginnen. Hij zal er vast begrip voor hebben en samen willen kijken naar de beste oplossing. Moet alleen nog even het juiste moment zoeken.. want het is veel rennen vliegen 😅

Ja ik ga inderdaad mijn moeder en schoonmoeder meer om hulp vragen als hij aan het werk is. Moet wel denk ik.. of een vriendin inderdaad. Al is het voor de eerste periode. Bedankt voor de tips 🙏

Je bent 8 dagen geleden opereert...ik vind het best heftig dat hij je al alleen heeft gelaten. Ik kon zelf na 8 dagen nog vrij weinig. Ik had zelfs nog kraamzorg. Ik vind het niet kunnen maargoed. Je mag niet tillen , geen autorijden, stel dat er wat gebeurt ( huis in brand) ben je weerloos. Nu is dat een heel donker scenario maar toch. Ik vind het echt niet normaal dat hij al weg is. Dan had hij op z'n minst even een vervanger in kunnen schakelen. Dat snel werken vind ik ook heftig. Vraag en regel hulp!en laat je lichaam herstellen.

Ah op die manier, dan is het lastig om lang vrij te zijn inderdaad! Ik denk dat mensen in je omgeving vast met alle liefde je willen helpen, succes!! En nog gefeliciteerd natuurlijk