Bedrogen maar het weer willen proberen, herkenning, ervaring en verhalen

Paar jaar geleden meegemaakt. Samen in therapie geweest en door corona veeeel tijd samen gehad. Dat is echt onze redding geweest en nu zijn we inmiddels een huis, huwelijk en baby rijker. Als je allebei echt wilt, dan kan het. Naast spijt van zijn kant, heeft het denk ik ook geholpen dat ik wel inzag waarom het fout was gegaan. Niet dat dat het goed praat, maar na de eerste boosheid en het verdriet, was er bij mij ook ruimte voor begrip en daardoor vergeving. Na 4 jaar kan ik soms nog weleens kort denken ‘met wie app je?’ bijvoorbeeld, maar dat gevoel kan ik ook wel weer weg relativeren. Het is gewoon duidelijk dat hij van mij houdt. En we hebben dus door corona heel veel tijd samen doorgebracht. Veel gewandeld, veel in huis gezeten samen, nieuwe dingen gedaan. Dat heeft enorm geholpen. Dus dat advies wil ik je wel meegeven, als je daarvoor open staat. Maak echt tijd voor elkaar en ga veel samen wandelen, nieuwe hobby’s ontdekken, samen eten. Is natuurlijk wel lastiger met kinderen, maar wel belangrijk :) Zo heb ik ontdekt dat ik geen betere assistent in de keuken kan hebben bij het bakken, dan mijn vriend. Het is zo fijn om samen met hem taarten te versieren of cupcakes te maken of… En hij vindt bakken niet per se heel leuk, maar wel mij ondersteunen 😃 Overigens zelfde situatie als bij jullie: veel gebeurt, lang (en vooral op jonge leeftijd) samen en hij is geen prater. Praat sinds die periode wel meer. Kan ook beter aangeven dát er iets schort, al vindt hij het soms lastig te benoemen wat dan. Maar dat gaat steeds beter.

Ik zit momenteel in dezelfde situatie. Mijn man is 3 weken geleden vreemd gegaan en we hebben besloten te gaan kijken of het nog te redden valt. Volgende week afspraak bij een relatietherapeut. Ik merk dat ik vooral erg wantrouwend ben en dat herken ik niet van mezelf. Dus geen idee hoe dat gaat lopen en of het vertrouwen nog terug komt. Mijn man en ik zijn 11 jaar samen en hebben nu een zoontje van 8 maanden. Dus wil ook niet alles weggooien door een misstap. Maar heel vervelend dat jij dit ook meemaakt!

Als een man vreemd gaat is het eigenlijk al klaar. ✔️ Je bent elkaar dan al verloren.

Ik heb dit meegemaakt! Ook wij hadden een hoop meegemaakt, man is geen prater, … Wij zijn nog altijd samen en hebben ondertussen een zoontje. Het is pittig, je relatie proberen te redden. En bij mij is het vertrouwen nog steeds geen 100% terug (bedrog is nu 4jaar geleden). Maar als je het allebei wil en je er allebei keihard voor werkt dan kan het echt wel lukken!

Ik heb je een vriendschapsverzoek gestuurd. Ik weet hoe moeilijk het is 🤍

Je wilt niet alles weggooien, maar je man had er geen probleem mee… jullie verdienen allemaal zoveel beter 😢

Geen ervaring met vreemdgaan, wel ervaring met andere vertrouwens kwesties binnen een huwelijk. Hier scheelde het veel omdat hij zelf zijn fout opbiechtte. Dat pleit in zijn voordeel hier. Verder is het belangrijk dat je samen uitzoekt wat de oorzaak of reden kan zijn waardoor hij zover is gekomen.

Ik was precies jij, ik heb altijd gezegd dat ik meteen zou kappen maar heb je het zelf meegemaakt?

Ik heb het niet mee gemaakt maar ben wel 17 jaar getrouwd. Hoe waren al die jaren bij jullie. Als je fijne en goede jaren in liefde gehad heb dan ben ik ervan overtuigd dat je het vertrouwen weer terug kan krijgen en je het samen weer heel goed kan hebben… En je man wil er 100% voor gaan en jij wil ook dat alles goed komt. Geef het een kans en geef het ook tijd…..!

Wauw, super dapper dat je het wilt proberen! Het zullen echt zwarte dagen/maanden/jaren zijn voor je, omdat je gevoel echt de overhand zal nemen, wat absoluut mag, maar ook heeel pittig kan zijn. Bij je man is dat ook gebeurd, zoals je al zegt.. Geen prater en nu dit. Het is echt lastig om nu weer verbinding met elkaar te krijgen, omdat je allebei een pijn hebt, waar je erkenning voor wilt. Ik vind het heel mooi dat je het wel ziet bij je man, ondanks dat je gevoel misschien wat heeel anders zegt. Je kàn vertrouwen weer opbouwen, het duurt lang en jij zal je gevoel van verdriet, schaamte of walging of wat dan ook aan hem kwijt moeten kunnen, zonder dat hij zich verdedigt. Super dat de relatietherapeut staat, die zal je er vast bij helpen! Hoe groot de problemen ook zijn, in de kern willen we ons allemaal gezien, gekend en gehoord voelen. Voor jezelf kun je je afvragen wat precies is dat jij wilt dat hij van jou ziet en waarin je het gevoel hebt dat hij jou niet ziet. Hij zal daar voor zichzelf ook achter moeten komen. Ik vind het in ieder geval super dapper wat je doet. Het aangaan gaat je echt ontzettend veel nieuwe inzichten brengen in jezelf, je relatie, je gezin. Pittige inzichten, een rollercoaster aan gevoelens, maar uiteindelijk kennis die erg waardevol is. Een groot gemis voor mensen die meteen de relatie afschrijven in zo’n situatie. Ik ben nog niet zo lang samen met mijn man, ken dit niet. Zijn er wel veel mee bezig, omdat we het veel om ons heen zien. Zelf heb ik er veel in meegemaakt/gezien. Ik vind het vervelend voor je dat je dit mee moet maken!

Ja ik heb het zelf meegemaakt en ik ben de dag dat ik het te weten ben gekomen weggaan en nooit meer terug gekeken. Nooit spijt gehad ook, ik vind dat ik beter verdien dan een man die mij bedriegt, er zijn genoeg mannen die wel loyaal zijn. Ik vind het zo respectloos als een man je bedriegt en voor mij is er geen weg terug dan sorry

Wat ontzettend rot voor je ♥️ En tegelijk ook mooi dat jullie eraan willen proberen te werken. Ik heb met m’n eerste liefde een vertrouwensbreuk meegemaakt die voor mij toen heel zwart-wit voelde en die ik inmiddels veel grijzer zie. Relatietherapie (bij iemand waar jullie allebei een goed gevoel bij hebben) lijkt me een hele mooie stap. Ruimte maken om te begrijpen hoe dit heeft kunnen gebeuren en heeeel veel ruimte voor jou om weer in kleine stappen vertrouwen op te bouwen. Een tip die mij heel erg heeft geholpen is dat vergeven niet in 1x hoeft. Je mag ook elke dag opnieuw bedenken of je iemand die dag vergeeft. Dat gaf mij destijds heel veel lucht. Sterkte!

Zo zwart-wit is het niet. Zei ik ook altijd, vreemdgaan betekent einde oefening. Totdat ik dit meemaakte. Mijn man heeft het de dag erna huilend opgebiegd omdat hij zoveel spijt had. Hij ligt heel erg met zichzelf in de knoop en dat is absoluut geen excuus, maar het feit dat hij meteen naar de huisarts is geweest om zijn verhaal te doen en nu bij een psycholoog loopt, geeft mij wel het gevoel dat hij eraan wilt werken

Lastig.... Toen mijn man het opbiechten 1 malig geloofde ik hem niet eens. Was ook niet echt bewijs , tijden en de dag wat die aangaf vond ik vreemd en klopte niet helemaal. Ruzies gehad. 3 weken later kwam ik er achter dat ik zwanger was. En heb het op een laagpitje kunnen zetten. Totdat ik 9 weken later een kronkel in mijn hoofd kreeg en de persoon benaderd had en die ook toe gaf. Hup direct het huis uit! Met al zijn spullen.... 1000 belletjes , appjes, huilende spraakmemos waren verschrikkelijk hoor. Na een week kwam het gemis vanuit mij en 'wil het niet alleen doen' veel gepraat, huisarts geweest , familie de waarheid verteld... het is het proberen waard dacht ik. Nu ben ik bijna 36 weken zwanger en als er iets gebeurd komt alles omhoog. Als die te laat reageer, niet oppakt etc. Slaat het wantrouwen direct toe. En gooi het hem wekelijks voor zijn voeten. Of dagelijks als er een situatie toe doet. Vertrouwen is -0. Hij zeg nog vaak uit zich zelf dat het hem zo spijt dat ik het niet verdiend heb. Maar met de hormonen, energie 0.0 , voel mezelf geneens een mens laat staan sexy... merk ik dat ik meer afstand neem en meer ga walgen van hem.... Het idee dat ik hem heb moeten delen, 🤢😬 Het heeft dus echt rijd nodig... weet alleen zelf niet meer of ik het nog kan of wil.... Wens je heel veel sterkte en succes ❤️

Ik heb het ook meegemaakt. Een van de moeilijkste maar uiteindelijk ook meest leerzame periodes uit ons leven. Laat je niet gek maken door iedereen die zegt dit nooit te zullen pikken etc. Zo stond ik er voorheen ook in maar uiteindelijk is het niet zo zwart wit als je denkt vóórdat het je overkomt. Geloof het of niet, het kan jullie ook veel brengen… niet dat dat het goed maakt natuurlijk. En natuurlijk verdien je het niet, maar dat betekent niet dat vergeven niet mogelijk is. Ik denk dat het belangrijkste is na zo’n gebeurtenis dat je partner bereid is om er alles aan te doen om het te herstellen. Zolang je ziet en voelt dat hij 1000% zijn best doet is de kans ook een stuk groter dat jullie er weer bovenop komen, maar de tijd zal het leren. Zelf kun je nu ook nog niet inschatten hoe je er over een jaar in staat maar geef het tijd, trek je niks aan van andere meningen en probeer niet eeuwig wrok te blijven koesteren. Veel praten, en hopelijk kunnen jullie ergens gaandeweg elkaar weer enigszins gaan begrijpen en terug vinden. Het begin is er in ieder geval. Mensen zeggen altijd dat het de makkelijke keuze is om te blijven na vreemdgaan maar naar mijn mening is het een veel makkelijkere keuze om dan te vertrekken dan door het hele traject van herstel enz te gaan. Heel veel succes, liefde en kracht gewenst en als je eens wilt praten kun je me altijd een berichtje sturen!

Dank je wel voor jullie lieve berichten, inmiddels slaapt hij wel weer thuis maar het is moeilijk. Ik voel liefde maar dat is op dit moment niet genoeg.. De hele week heb ik me sterk, zelfstandig en vastbesloten gevoeld maar vandaag komt pas alles eruit. Hoeveel pijn hij me heeft gedaan, mijn zelfwaarde!

Ik heb het met mijn huidige partner niet meegemaakt daarvoor wel. Ik zeg altijd wel het is makkelijker om er mee te stoppen dan proberen samen verder te gaan. De keuze is aan jezelf en weet dat wat je ook kiest als jij erachter staat het voor jouw de juiste is wat een ander er ook van mag vinden ❤️

Ja, dat kan bijna ook niet anders. Sterkte toegewenst….hoop zo voor jullie dat jullie er samen sterker uitkomen.

Ik denk dat het voor mij wel klaar zou zijn. Ik weet dat het niet zo zwart-wit is (vooral als je samen wat hebt opgebouwd, kinderen hebt etc.). Maar ik denk dat ik nooit ‘the bigger person’ zou kunnen zijn in zo een situatie. Ik zou nooit meer kunnen doen alsof het niet is gebeurd, ik zou mijn partner nooit meer kunnen vertrouwen, en ik zou het ook gwn bij elk ding in zijn gezicht gooien etc. Natuurlijk is dit hoe ik NU denk. Ik heb geen idee (hopelijk nooit) hoe ik zou reageren als het me overkomt, maar ik denk dat ik niet echt zo een vergevingsgezind persoon ben ofzo 😅

Daarbij wil ik ook nog zeggen dat het jouw leven is en dat je vooral moet doen wat goed voelt voor jou en jouw gezin. ❤️ heel veel sterkte