Bekkenklachten

Oh interessante vraag. Hier enorm veel bekkenklachten gehad al vanaf week 14 van de zwangerschap bij de bekkenfysio gelopen. Nu zo’n 8,5 maand na de bevalling, maar nog ontzettend veel klachten. Loop nu bij fysio nummer 3 en eindelijk wat vooruitgang. Ik ben er regelmatig bang voor dat wij hierdoor nooit voor een tweede zullen gaan proberen, omdat de aanslag op mijn lijf zó groot gaat zijn dat het mijn kwaliteit van leven dermate beïnvloedt dat ik er doodongelukkig van zou worden 😟. Maar misschien zijn er positieve verhalen die weer hoop geven.

Há ik zat hier van de week ook aan te denken! Hier ook enorm last van bekkeninstabiliteit, sinds 12 weken zwangerschap kon ik al niet meer werken en nu 5 maanden na de bevalling kan ik eindelijk 2 ochtenden boventallig aan😅. Maar we weten dat we heel graag meerdere kinderen willen. Ik heb hier van de bekkenfysio (ook fysio nummer 3 en de eerste bij wie er nu een lichte vooruitgang is) wel te horen gekregen dat mijn pijn bijna over zal gaan, als ik er voor blijf werken. En misschien soms extra moet corrigeren als ik iets te veel heb gedaan. Dikke prima als dat het eind resultaat zou zijn. Maar heb voor mijzelf nu wel dat ik hoop dat we het over 1.5 a 2 jaar tijd weer kunnen proberen🤭 Als ik genoeg ben aangesterkt en weer normaal kan leven, en ik raak dan zwanger dan zei de fysio dat ik gelijk de oefeningen moet doen welke ik nu heb geleerd. En misschien nog even extra langs kom bij haar voor een controle, dan zou het sowieso niet zo heftig worden als nu. Dus dat hoop ik dan maar🤗

Toen ik 30 weken zwanger was van mijn 2e meisje begonnen de bekkenklachten. Bij de eerste nooit gehad. De laatste 2 weken van mn zwangerschap kon ik geen 100 meter meer lopen door de pijn. Hiervoor gelijk vanaf 30 weken fysio. Dit hielp om de dagelijkse dingen zoals douchen door te komen. Wonder boven wonder was direct na mijn bevalling alle pijn weg………. Achteraf geven ze aan dat de instabiliteit mede kwam door vroege indaling van een groot kindje. Wel nog 3x fysio voor gehad maar mijn meisje is nu een maand oud en heb echt geen pijn meer. Wel af en toe een zeurderig gevoel. Het is dat wij echt geen kinderen meer willen anders had ik dat best aangedurfd met mijn lijf.

Ja hier ook last vanaf 16 weken, na de geboorte minder. Maar sinds ik weer aan het werk ben is het echt weer ellende. Nu deels ziek gemeld in de hoop dat ik wat meer kan herstellen. Ben ook bij de bekkentherapeut onder behandeling. Dit is m’n 2e. En nu bij de ergotherapeut ook onder behandeling. Ik zit ook te denken om naar een osteopaat te gaan. Wij wilden eigenlijk rond december voor de 2e gaan. Maar die wens zal ik denk ik helaas uit moeten stellen..

Ja rot is dat he… gister avond had ik ook die angst. Van moeten we wel ooit voor een 2e gaan? Terwijl dat zoo onze wens is. Maar op dit moment kan ik niet eens zonder pijn voor m’n kleine zorgen.. en ook geen hele dagen werken..

Oh wat fijn dat na de bevalling alle pijn weg was!! Dat was bij mij ook, alleen sinds ik weer begon met werken na een paar weken kwam de pijn weer..

Ik heb ook forse bekkenklachten gehad en ook nog wat nadien. Ik heb wel echt bij een bekkenfysio gezeten met dryneedle en al doen jullie dit ook? Vraagje voor jullie

Ik krijg dry needling en elektrotherapie! Sinds ik dit krijg,kan ik nu gewoon een stukje lopen zonder te willen huilen en kan ik mn baby weer aardig tillen zonder dat mn man eind van de dag mij moet begeleiden onder de douch/naar bed brengen🤭

Oh wat vreselijk naar zeg! Knuffel voor jou! Maar gelukkig al veel vooruitgang. Het wordt beter ik had een collega die na 3 jaar weer kon zwanger raken. Wel lag ze er meteen weer uit. En meteen weer onder behandeling.

Ik heb bij nr. 1 vanaf week 12 bekkenklachten ontwikkeld, met week 22 zat ik in de ziektewet. 13 weken na de bevalling kon ik weer korfballen en 6 maanden na de geboorte van ons zoontje mocht ik zwanger worden van nr. 2. Bekkenklachten bij een eerste zeggen dus niet zoveel bij een 2e zwangerschap

Ik ben 14 maanden na de 1e weer zwanger geworden. Had toen nog “wat” klachtjes. De wens was te groot en ik dacht daar dealen we later wel mee. Dat was een ramp. Verergering vanaf 8wk. Met 20wk stoppen met werken en niet meer voor de oudste kunnen zorgen. Na de geboorte van de tweede herstelde ik maar niet. Uiteindelijk bij spine and joint terecht gekomen, revalidatiecentrum voor rug en bekkenklachten. 2u rijden met de taxi daarheen. Ging toen eindelijk wat vooruit maar duurde nog jaren voordat ik weer een beetje ok ging. Toen werd ik weer zwanger. Een cadeautje. Super spannend. Had in de tussentijd veel geleerd. Mijn spieren enorm versterkt en dat allemaal toegepast. Ben heel goed de zwangerschap doorgekomen en ben absoluut nog niet klachtenvrij maar het gaat echt al een stuk beter en blijf herstellen. Ik zou adviseren voor je voor een tweede gaat: maak jezelf zo sterk mogelijk. Vooral buikspieren. Zoek een goede bekkenfysio en werkt dit niet voldoende laat je doorverwijzen. Bespreek van te voren met je partner en netwerk hoe je dit gaat doen, extra hulp kunt krijgen etc. En neem jezelf en je klachten serieus.

Ahh nee…. Dat duurt voor mij gelukkig nog even….

Ja wij willen ook echt graag meerder kinderen en had ook zo gehoopt om wat sneller achter elkaar kinderen te mogen krijgen. ( je weet natuurlijk nooit hoe het loopt) maar onze wens was om rond december weer te stoppen met de pil. Maar die wens zal ik naast me neer moeten leggen helaas..

Mijn klachten waren na de eerste zwangerschap na n maand of 2 eindelijk aan het minder en 5 maanden na de bevalling was ik al weer zwanger klachten waren nog niet helemaal weg toen. Nu ben ik 28+5 deze zwangerschap al vroeg veel last van mijn bekken maar nu al ff niet te doen. Mijn fysio is met zwangerschapsverlof en ze hebben geen vervanging dus twijfel nog om naar n andere te gaan. Enige wat ze momenteel kunnen is losmasseren Zeker met mijn hele drukke dochter van 11,5 maand is het gewoon heel zwaar

Ja wij hebben de wens ook zeker. Maar het is zó lastig. Ik weet nog dat ik in de zwangerschap zo vaak lag te huilen van de pijn en echt niet meer wist waar ik het zoeken moest. En als ik nu kijk hoeveel klachten ik 8,5 maand later nog heb, weet ik zeker dat er geen tweede komt zolang onze dochter nog veel getild moet worden. Aan het eind van mijn vrije dag thuis ben ik helemaal gesloopt en veel pijn, als ik dit zou moeten combineren met een zwangerschap weet ik zeker dat dat niet lukt. Dus voorlopig doen we even niks met onze wens en zien we wel hoe het leven loopt. Maar ik acht de kans aanwezig dat er dus nooit een tweede komt, hoewel ik ook niet weet of we dat uiteindelijk aankunnen, omdat de wens zo sterk is. Ik vind het ook heel moeilijk dat anderen de ernst niet zien. Ze kunnen zich totaal niet voorstellen hoeveel pijn ik heb gehad en nog steeds heb. Dat maakt het soms erg lastig voor mezelf ook.

Ik ben 4,5 jaar geleden bevallen en heb daarna heel lang nog bekkenklachten ervaren. Met de kennis van nu zou ik veel eerder aan de bel trekken bij fysio/huisarts enz. Na 2 jaar durfde ik het weer aan, ondanks dat de pijn nooit helemaal over is gegaan. Dat werd een miskraam maar voelde al wel dat de bekkenpijn tijdens die zwangerschap weer terug kwam. Nog eens een jaar later ben ik weer zwanger geworden. Ik ben nu 37 weken en merkte al veel sneller en meer klachten dan tijdens mijn eerste zwangerschap. Ik ben dan fysiek ook erg beperkt en blij dat mijn dochter al op school zit en ik dus genoeg tijd heb om te rusten. Ik ben wel blijven werken tot 34 weken, wat meer thuis en heb geen fysiek zware baan. Ik zal blij zijn als alles straks achter de rug is en ik weer kan gaan werken aan mijn herstel. De tip die ik kreeg van de fysio was om je buik en rugspieren goed te trainen alvorens je weer zwanger wordt, zodat deze je bekkenklachten (deels) kan opvangen.

Ik had bij mijn eerste bekkenklachten en na mijn bevalling was het weg, na ongeveer 9 maanden kreeg ik weer klachten en 3 maanden later was ik zwanger van de 2de. Mijn bekken klachten werden zoveel erger. Ik ben met 10 weken moeten stoppen met werken. Ben na mijn bevalling een reveleladatie traject gaan volgen om te leren om gaan met de klachten. Ik werk als kapster en nu is gebleken dat ik dit beroep niet meer kan uit oefenen door mijn klachten. Nu ik niet meer in een kapsalon werk is het allemaal goed te doen. Maar het was heel zwaar, met vooral schuld gevoelens na mijn kids omdat ik niet veel kon.

Ja vooral dat vind ik soms lastig. Heb zo vaak het idee dat ik niet begrepen wordt. Alsof mensen denken dat ik me aanstel. Vooral door m’n leidinggevende.. gelukkig wordt ik wel gesteund door familie en vriendinnen. Dinsdag ga ik ook eens naar een osteopaat misschien kan zij iets betekenen. We zullen zien hoe het afloopt..

Waar heb jij dat revalidatietraject gevolgd? Je bent gestopt met werken in de kapsalon, maar werk je nu helemaal niet meer of werk je nu ergens anders? Ja dat schuldgevoel naar de kleine.. pff.. gelukkig is ze heel vrolijk, doe ik m’n best en weet ik zeker dat ze nu nog niks te kort komt. Maar het is en blijft wel rot..

Ik had in de 1e zwangerschap al vanaf 13 weken beginnende bekkenklachten en de laatste 3 maanden was ik volledig huisgehouden. Na de bevalling ben ik 1,5 jaar bezig geweest met weer pijnloos de dag door kunnen komen. Nu 2,5 jaar na de bevalling en de klachten spelen soms op, maar niet meer elke dag zoals voorheen. Mijn fysio raadde me sterk aan om pas aan een tweede beginnen als de oudste op school zit. Dat is dan ook het plan. Ik ben pas net weer aan het werk en wil eerst weer even een tijd de balans in deze situatie zien te vinden qua pijn 😊