Benieuwd naar ervaringen verloskundige

Ik heb ook maar ervaring met 1 voldragen zwangerschap en 1 verloskundigenpraktijk, maar die heb ik eigenlijk nooit gebeld buiten eenmalig met 28 weken toen ik minder leven voelde en eenmalig gemaild over strippen toen mijn geplande inleiding niet door kon gaan ivm personeelstekort in het ziekenhuis, toen ook met de vraag of ze eventueel tijd hadden tussendoor. Bij mijn eerdere zwangerschap heb ik gebeld met bloedverlies, dat een miskraam bleek te zijn. Buiten die momenten heb ik enkel de afspraken gehad. Ik vind hier op het forum vaak dat mensen heel snel de verloskundige bellen. Bandenpijn, buikpijnen, trekkend gevoel, misselijkheid, het hoort er m.i. allemaal een beetje bij. Alleen bij extreme klachten zou ik dus bellen. Maar goed, ik ben iemand die zich niet zo snel heel druk maakt, dat scheelt misschien per persoon. Ik lees dus niks geks in je verhaal eigenlijk. En wat betreft de paracetamol: als het voor jou pijnlijk genoeg was om ervoor te bellen, snap ik het advies wel. Maar, je kunt natuurlijk beter een keer te veel dan te weinig bellen. Maar ze hebben het nou eenmaal heel druk en doen wat ze kunnen. Maar dat ze voor niet-spoed niet altijd tijd kunnen maken, dat snap ik wel. En ik vind het juist goed dat ze dat aangeven.

Maar hoe vaak bel je dan? Ik heb een heel aantal zwangerschappen voldragen maar heb echt zelden tot nooit tussen controles door gebeld. Zij kunnen ook niet zoveel doen dan een beetje geruststellen of een extra controle inplannen. En als je pijn hebt maar geen paracetamol wilt innemen, waarom bel je dan? Wat verwacht je van een verloskundige?

Hoe vaak bel je dan? Wat verwacht je zelf van de verloskundige? Tijdens mijn eerste keer zwangerschap heb ik alleen gebeld toen ik dacht dat de bevalling begonnen was. En was toen eigenlijk al aan de "late" kant. Voor de rest 1x een mail gestuurd of ze tips hadden ivm positieve coronatest.

Ik zou niet goed weten wat ze anders zouden moeten doen... Heb mn verloskundige nog nooit gebeld behalve toen de bevalling begon. Ze zijn ook daadwerkelijk druk dus kunnen niet iedereen met elk pijntje zien en ze kunnen er ook weinig aan veranderen...

Ik denk inderdaad ook dat je te veel verwachtingen hebt van de verloskundige en te weinig vertrouwen in je eigen lichaam Als er echt iets is, dan wordt je uiteraard wel geholpen maar ze kunnen geen wonderen verrichten bij elke kleine klacht

Ik ben heel tevreden met mijn verloskundige praktijk. Ik heb bij de zwangerschap van mijn zoontje eigenlijk alleen met minder leven voelen gebeld. Toen was ze langs gekomen tijdens haar ronde om het bij mij thuis te checken. Zelf besprak ik mijn lichamelijke klachten eigenlijk alleen bij de afspraken. En kreeg ik meer de indruk toen mijn misselijkheid heel heftig was ik er wel eerder over aan de bel had mogen trekken. Zelf neem ik ook gewoon een paracetamol als ik last heb van pijn, binnen en buiten mijn zwangerschap. Ik weet natuurlijk niet precies waarover je belt. Maar het klinkt wel dat ze je gewoon geholpen hebben toen je belden, en het lijkt mij ook normaal als er geen spoed is en er geen tijd is dat je misschien niet gelijk aan de buurt bent. Ik zou zelf alleen dus meer uit je controles halen aan vragen voor lichamelijke klachten ipv bellen. Ik weet alleen niet om wat voor klachten het gaat. Want als er bloedverlies of minder leven is snap ik dat je meteen belt. Als je heel erg lang last van buikkrampen hebt ook, snap ik alleen dat je dan niet als eerste aan de buurt bent. Voor medicatie heb ik ook weleens vanuit een controle een recept gehad voor bij de apotheek, tegen obstipatie. Zelf kwam dat bij mij dus vooral bij de controles naar boven en voel ik mij vanuit mijzelf sws al snel bezwaard om te bellen. Al geven ze bij mij dus wel aan dat ik altijd mag bellen met vragen.

Mijn vkpraktijk is echt geweldig. Ik kn ze appen als het niet dringend is, maar toch op dezelfde dag graag antwoord wil omdat ik mij zorgen maak. Als ik geen zorgen heb, mail ik zelf liever, antwoorden ze ook pas wanneer ze tijd hebben om achter een pc te zitten en mailtjes af te handelen. In nood bel ik. Ik heb tijdens mijn voldragen zwangerschap, ma en miskraam nooit het gevoel gehad tot last te zijn of wat dan ook. Maar ik ben heel eerlijk dat ik ook niet contact opnam bij lichamelijke pijnen, want dat vind ik nou eenmaal bij een zwangerschap horen. Dat kon ik ook wel tijdens een afspraak bespreken. Maar ik voel jouw lijf niet en voor jou is het dringend genoeg om te bellen, dus goed dat je dat gedaan hebt. Lijkt mij alleen maar duidelijk dat ze je gerust stellen dat je deze keer kan langs komen en dat je pcm mag nemen. En dat het dus niet altijd kan, want spoed gaat voor. Ik houd van duidelijkheid dus zou zo’n bericht alleen maar fijn vinden. Verloskundigen hebben het suuuuuperdruk en zijn vaak onderbezet. Extra personeel is ook moeilijk te vinden. Dus dat je soms wat langer moet wachten op een afspraak bij niet-spoed-gevallen is normaal.

Ik had bij mij eerste zwangerschap ook geen fijne praktijk. Zo waren ze vrij ongevoelig en moest ik een drugstest doen terwijl mijn vriendin die tegelijkertijd zwanger was met het zelfde drugsverleden, wat ze eerlijk had aangegeven net als ik dat niet hoefde te doen. Wanneer ik belde werd ik vaak weggewuifd. Toen mijn zoontje een afbuigende groeicurve had en ik daar emotioneel over was kreeg ik naar mijn hoofd dat ik dat soort dingen zelf in de hand had. Er is mij 1000x gevraagd of ik nog rookte terwijl ik vrijwel direct gestopt was.Toen ik was bevallen had ik over productie en op advies van hun ging ik een uur later per keer kolven ipv iedere 3 uur werd dit 4 uur. Ik kreeg een borstontsteking en nam contact op, kreeg ik “je moet ook niet zomaar minder gaan kolven” ummm??? Nu ben ik heel terug houdend naar de nieuwe praktijk waar ik zit, wil ze vooral niet tot last zijn. Ik mail wanneer ik een vraag heb en zij vinden soms dat ik voor dat soort vragen echt moet bellen. Heel ander contact. Ze nemen de tijd voor mij, snappen mij en ik merk ook dat ze luisteren naar andere dingen die ik ze vertel. Hele kleine dingen. Ik voel me echt gehoord en gezien. Mocht er hierna nog een kindje komen dan is dit de praktijk waar ik terug kom, zitten zij dan vol en moet ik ergens anders dan zal ik vertrekken wanneer het niet goed voelt. Het is zo een belangrijk periode uit je leven, je moet je echt veilig en gehoord voelen. Het is niet niks en geen duidelijk antwoord op je vragen terwijl je geen idee heb met wat er precies speelt geeft onnodige stress. Een goede verloskundige zal deze zorgen ten alle tijden weg willen nemen. Voel je je niet op je plek? Geen match? Dat kan he, dan raad ik je aan om een andere praktijk te zoeken! Dit mag gewoon ☺️

Klinkt alsof de praktijk niet bij je past eigenlijk.. Ik denk dat je je wel moet beseffen dat ook in hun vak de werkdruk erg hoog is, dus des te beter jij jezelf voorbereid des te prettiger en efficiënter t zal lopen.. Maar je mag natuurlijk alles verwachten en niks is raar

Ahh wat vervelend dat je je zo voelt. Zelf had ik een hele fijne vk. Maar op je vraag wie bel je, je kunt in sommige gevallen ook bij je huisarts terecht. Ik heb daar een keer tijdens mijn zwangerschap urine laten testen en toen zei ze zelfs als je zwanger bent mag je gewoon altijd binnen komen lopen, bij twijfel echt altijd doen. Je vk kan natuurlijk ook een bevalling hebben. Dus ik denk dat ze gewoon heel realistisch de verwachtingen duidelijk wilde maken. Bij ons waren 3 VK en mocht ook appen.. want je weet zelf natuurlijk niet altijd goed of iets spoed is of niet.. maar ze gingen daar erg goed mee om..

Ja nou dat was dus de reden dat ik dit topic opende. Want ik dacht zelf al dat ik misschien te veel verwacht. Ik heb nu 3 dagen last van extreme onderbuik pijnen. Om de paar minuten, dan heel sterk en dan neemt het wat af. Lopen doet ook zeer. Ik ben nu 24 weken en tot nu toe echt een droom zwangerschap gehad. Ik dacht dat je met dit soort klachten je vk belt, maar wellicht heb ik het mis. En inderdaad, ze heeft me wel geholpen. Ik dacht dat het niet verstandig was om paracetamol te nemen. Ik ben wel een beetje een control freak in die zin dat ik echt alles google en daar zag ik dat je dit beter kunt over slaan als de pijn te dragen is😂 als ik de pijn kan dragen sla ik dus over en neem ik geen paracetamol. Maar als ik jullie zo hoor nemen jullie dit gewoon als er pijnen zijn. Al en al ben ik dan toch blij dat ze me geholpen hebben. Ik kan ik de toekomst ook direct de huisarts bellen.

Hey, Ik vind het niet heel gek dat als jij je ongerust voelt over een bepaalde pijn je even belt. Het advies wat ze je vervolgens geven vind ik echter geen slecht advies. Alhoewel er ongetwijfeld soms signalen gemist zullen worden kan de VK echt heel goed aan de telefoon inschatten wat de situatie is en aan de hand daarvan passend advies geven. Ik ben nu bijna 32 weken zwanger en ik heb mijn VK twee keer gebeld. - 1x rond 26 weken omdat ik minder leven voelde. Toen mocht ik aan het einde van die middag komen om even het hartje te luisteren. Ze gaven toen ook zelf aan dat ik bij twijfel altijd mag bellen en als er een plekje is ik even naar het hartje mag komen luisteren tussen mijn vaste afspraken in (al moet dat natuurlijk niet dagelijks worden haha). Hier heb ik nooit meer gebruik van gemaakt daarna. - De andere keer was nadat ik plots veel waterig vocht was verloren. Ik had verder geen klachten dus was niet mega bezorgd maar er zat een heel weekend tussen en wist niet wat het was. Uiteindelijk is de VK voor de zekerheid even langs geweest en ik blijk inderdaad gewoon mega incontinent te zijn geworden 🙈😂. Maar het was met name de VK zelf die er enorm gerustgesteld op was dat ze het toch even had gecheckt. Dus bellen mag altijd maar vertrouw op hun advies. En voel je je toch niet serieus genomen en heb je het gevoel dat er iets spoed is, bel dan de huisarts of huisartsenpost ❤️

Nou, eerlijk gezegd lijkt dit me wel een goede reden om de vk te bellen! Ik had dat ook gedaan. Het lijkt me geen pijntje dat 'erbij hoort', zeker omdat je zegt extreme pijn. Of kon ze uitleggen waar die pijn dan vandaan komt? Daarnaast vind ik dat je altijd de verloskundige moet kunnen bellen als je bezorgd bent! Bij mijn vkpraktijk kon dat ook zeker en werd er altijd geduldig gereageerd.

Ze kon het niet helemaal plaatsen. Voor de zekerheid blaasontsteking gecheckt bij de huisarts, dat was het niet. En bandenpijn paste het ook niet helemaal bij. Misschien dat ik te veel doe. En dat kan wel kloppen vanwege mijn werk. Mijn eigen theorie was dat het hoofdje van mijn zoontje wat laag zit naar beneden. Dat heeft ze wel bevestigd. Wellicht dat dat het is geweest. Sinds gisteravond zijn de pijnen niet meer zo frequent en vele malen minder sterk gelukkig. Was wel even schrikken. Ik dacht ook aan oefenweeen. Maar ik weet dus niet of dit al mogelijk is bij 24 weken en of deze zo een pijn horen te doen. Bedankt voor je berichtje. Ook fijn om te lezen dat het af en toe wel verantwoord kan zijn om te bellen.

Wat vervelend dat je jenzo voelt. Moet wel zeggen dat ik me dan afvraag hoe erg die 'extreme onderbuik pijnen' zijn als je zelf paracetamol niet nodig vind. Dan denk ik persoonlijk dat de pijn ook meevalt. Toen ik krioelende van de pijn over de grond rolde was ik blij met moefineprik! (was toen niet meer zwanger). Maar als je de pijnen niet vertrouwd zou ik als vk niet kan helpen naar huisarts gaan. Een kennis van mij werd steeds weggestuurd met hevige pijn door vk en huisarts omdat het een zwangerschapkwal was. Bleek blindedarmontsteking die daardoor te laat is ontdekt. Met vk kan je het ook open bespreken wat jou verwachtingen zijn en wat die van hen. Weet je waar je aan toe bent.

Eerst even: als je pijn zo erg is dat je de vk belt zou ik 100% zeker wel paracetamol nemen. Paracetamol is vrijwel nooit schadelijk, en mag sowieso met zwangerschap. Ik zou daarin ook gewoon naar je vk luisteren. Ik vind de reactie van je verloskundige wel een beetje gek en persoonlijk zou ik denk ik bij je eerstvolgende afspraak nog even erop terug komen. Even uitleggen: ‘hé ik wilde nog wat vragen. Vorige keer kreeg ik een beetje en gek gevoel toen ik belde, alsof het overbodig of niet de bedoeling was. Klopt dat gevoel, en willen jullie even uitleggen wat nou de ‘regels’ zijn van wanneer ik wel of niet mag bellen?’ In mijn ervaring zijn dat soort gesprekken eigenlijk altijd wel goed om nog even te voeren.

Ik zou gewoon zelf heel duidelijk aangeven wat je van ze verwacht. Zelf te lang met misselijkheid klachten rondgelopen, wel echt een paar keer gebeld en telkens werd ik gerustgesteld of verwezen naar huisarts voor medicatie. Totdat het echt niet meer ging en ik ook zei dat dit niet langer kon. Uiteindelijk diagnose HG en ziekenhuis opname. Verloskundige heeft heel attent na gebeld. Is voor hun ook lastig inschatten. Dus toch proberen duidelijk aan te geven wat je verwachting is, maar is wel lastig soms

Hoe vaak bel je dan? Bij mijn praktijk moedigden ze me altijd aan om te bellen. Heb het zelf 2x gedaan tijdens mijn zwangerschap en toen vriendelijk en goed geholpen. En kreeg zelfs een keer op mijn kop toen ik rond de 41 weken me enorm zorgen had gemaakt en dagenlang niet lekker had gevoeld dat ik niet gebeld had.

Het is je 1e zwangerschap dan heb je gewoon nog niet zo veel ervaring. Logisch dat je dan wat vaker belt. Deze buikpijn is echt een goede reden om te bellen. En als het blijft aanhouden met de paracetamol kun je gerust weer bellen. En je kunt het benoemen als je weer op controle bent dat je je niet zo serieus genomen voelde. Mocht je je nog steeds niet prettig voelen dan zou ik je aanraden een andere praktijk te zoeken. Mijn zusje is verloskundige en die heeft het niet zo op mensen die (om 22.30u of later) bellen mag ik dit of dat eten, terwijl je dat antwoord prima online kunt vinden...

Je belt om hevige pijnen maar zit nog niet ver genoeg in je pijn? VK adviseerd paracetamol maar jij gaat Googlen en leest daar wat anders. Allemaal tegenstrijdigheden lees ik in je verhaal/reacties. Dus wat wil je dan precies horen van je VK?