Bestaat de ideale baan MET baby?

Een PhD-project. Moet je wel een afgeronde master hebben... Maar dat is niet echt een makkelijke baan om aan te komen. Wel heel goed te combineren met kleine kindjes.

Ik werk sinds na mn verlof in de tuin, een heel makkelijk team en baas. Niet mn ideale baan, maar het is gezellig en ze zijn flexibel en meedenkend

Is dit ook niet totaal afhankelijk van hoe/waar je je PhD haalt? En met het % promovendi met psychische problemen lijkt het me ook niet voor iedereen een aanrader om met kinderen te combineren 😬 @TS: los van de sector / afspraken / cao ligt het ook aan de individuele werkgever ben ik bang. Zoals je zegt: jij hebt ook gewoon recht op ouderschapsverlof en calamiteitenverlof maar je krijgt het niet. Je kan het nog zo mooi afspreken, het gaat om de uitvoering.

Hm een baan brengt natuurlijk altijd verantwoordelijkheden met zich mee, maar ik denk dat banen waarin je direct met afspraken/mensen werkt en met een hoge werkdruk wel moeilijker zijn. Ondanks dat denk ik dat banen die sowieso beter passen afhangen van de flexibiliteit van de werkgever/werkplek, ik werk als psycholoog maar kreeg bij de ene werkgever veel meer ruimte om zelf mijn agenda in te delen dan bij de ander en daarbij ook meer vertrouwen dat ik dit naar behoren deed, dus netjes communiceren met clienten als ik onverhoopt iets moest verzetten of uren op een ander moment inhalen als ik aan het eind van de dag mijn zoontje eerder op moest halen. Dus iets waar het gaat om de uren per week ipv de beschikbaarheid op de dag zelf? 🤷‍♀️ Ik denk aan projectmatige/freelance/zzp functies, maar die bieden omgekeerd ook minder zekerheid.

En daarna? Als gepromoveerde ga je na je phd niet opeens in een groentezaak werken toch? Lijkt een overbrugging voor drie jaar en daarna moet je alsnog aan de bak.

Hoe zit het met de werkgever van je partner? Lijkt me ook niet dat dit altijd op jouw schouders terecht moet komen.

Ik heb een flexibele baan (horeca) en ervaar ook veel stress met opvang regelen, avonden moeten werken en ook niet zomaar voor de kids thuis kunnen blijven. Mocht er iets echt met de kinderen zijn op de opvang kan ik eventueel wel ophalen en iets anders regelen maar ook zij gaan echt niet zomaar akkoord met dat ik dan thuis blijf. Ik zou graag alleen overdag willen werken en op vaste dagen, dan weet ik tenminste waar ik aan toe ben en heb ik ook geen stress of iemand wel op m'n kinderen kan passen of niet

Ik heb "mazzel"... M'n baan is absoluut niet leuk of boeiend, maar mag/kan veel thuis werken en m'n werkgever is heel flexibel als 1 van m'n meiden (of beide) ziek is. Zolang m'n werk maar afkomt en goed gedaan wordt is management tevreden. Wil wel omscholen naar iets wat (veel) meer bij me past, maar blijf hier hangen tot de jongste in ieder geval naar school gaat dus nog even 2 jaar minimaal wachten 😅

Qua soort functie zou je met administratief werk misschien flexibeler zijn, maar dat hangt inderdaad ook heel erg van de werkgever af. Je moet het treffen denk ik. Vaak kan je dat werk iig wel vanuit huis doen. Verder heb ik een collega gehad die 6 uur per dag werkte, 4 dagen in de week, om zo kindjes te kunnen brengen en halen naar school. Wellicht is zoiets bespreekbaar? Een andere collega die kindjes heeft en drie dagen werkt die werkt als een kindje ziek is uurtjes in de avonden als haar man weer thuis is. Onze werkgever is daar gelukkig heel relaxt in, zolang het werk maar gedaan wordt :)

Ik werk in de thuiszorg als huishoudelijke hulp. Niet echt leuk werk, maar heeel goed te combineren met kinderen. Ik kan aangeven op welke dag(delen) ik beschikbaar ben, kan mijn clienten (als het een keer niet uitkomt) verzetten & ze doen niet moeilijk als ik 10 min later kom / 10 min eerder wegga (vanwege de opvang oid) Ook qua ziekmelden enzo doen ze niet moeilijk (al doe ik dit haast nooit). Dan wordt je vervangen, of je kan het later verzetten in de week. Maar of ik dit nou jarenlang wil doen, nee🤣

Dat weet ik ook nog niet. Maar voor nu is het ideaal combineren. Je kunt eventueel een post-doc gaan doen. Dan behoud je je flexibiliteit grotendeels.

Dat ligt denk ik heel erg aan het onderwerp. In de biologie met celwerk is het enorm lastig bijvoorbeeld. En het is vrij competitief, waardoor je na je verlof misschien opnieuw kan beginnen omdat je project al gepubliceerd is door iemand anders. Over het algemeen ken ik geen PhD student die minder dan 60 uur per week werkt. Maarja als postdoc heb je wel de flexibiliteit en vaak iets minder uren.

Administratief werk kan indd heel flexibel zijn! Ik heb als financieel medewerker gewerkt bij een bedrijf wat totaaaal niet flexibel was.. 🙄 Nu werk ik bij een bedrijf als projectadministrateur die juist mega flexibel zijn! Thuiswerken, eventueel maar een paar uur per dag werken, ziek is ziek, als je weg moet moet je weg. Zolang het in overleg gaat en je werk afkomt is alles prima. Het ligt dus echt vooral aan je werkgever, niet zozeer de funtie 😊

Is denk ik ook afhankelijk per project en afdeling. Die competitie is soms idd echt naar in deze wereld. Maar voor mij werkt het goed en hoor vaak om me heen dat veel vrouwen tijdens hun PhD aan kinderen beginnen. Maar goed... Is niet voor iedereen weggelegd en geen garantie voor de lange termijn.

Ik denk dat het heel verschillend is per bedrijf/werkgever. En dat er niet in één bepaalde sector de heilige graal qua flexibiliteit is. Ook in je werk als doktersassistent zullen er bij de ene praktijk begripvollere werkgevers zijn en bij de andere praktijk minder begripvol. Je geeft aan dat je werkgever niet akkoord gaat met het opnemen van je ouderschapsverlof, maar ouderschapsverlof is een wettelijk recht. Het mag je dus niet geweigerd worden. In het geval van zwaarwegend bedrijfsbelang kan het zijn dat je werkgever je vraagt om het ouderschapsverlof ánders/op andere momenten in te roosteren. Maar hij kan jou een wettelijk recht niet ontzeggen. Hier zou ik dus toch nog eens over rond de tafel gaan met hem, om te kijken hoe jullie een planning maken die voor jullie beide haalbaar is.

Ik denk dat het t beste werkt om een plek ergens te hebben waar men elkaar vertrouwt (en dus ook fijner met elkaar omgaan), waarbij je doet wat je moet doen, en dat het niet zoveel uitmaakt wanneer je dat doet.. Dit kan natuurlijk niet in elke functie, maar in best wel verschillende functies kan dit denk ik prima, afhankelijk welke cultuur en normen en waarden een bedrijf heeft.

Ja die bestaat...althans voor mij. Ik werk bij mijn zoon in zijn zaak.Ten eerste ontzettend gezellig,ten tweede.nooit geen stress.

De ideale baan is er niet denk ik. Misschien iets voor jezelf beginnen en dan vanuit huis zodat je het zelf kan inplannen. Ik werk voornamelijk vanuit huis dankzij corona en dat geeft mij wel wat bewegingsruimte. Vind je je werk nog leuk? Heb je een partner?

Ik heb een hele flexibele kantoorbaan. Zeker met corona en thuiswerken is het ideaal: ik zie wel wanneer iedereen 's ochtends wakker en aangekleed is en ontbeten heeft. Vanaf half 8 kunnen de kinderen naar de opvang, als ik weer thuis ben klap ik m'n laptop open en ben ik aan het werk. De ene dag is dat om 8 uur, de andere pas om 9. Ik kan ook savonds of in het weekend werken als ik uren moet inhalen. Het helpt enorm dat veel collega's en mijn teamleider zelf ook kleine kinderen hebben dus er is veel begrip voor elkaar

Ik werk ook als doktersassistente (en ook 3 dagen). M'n man werkt fulltime en soms ook op zaterdag. Op de dagen dat we beide werken, hebben we een vaste oppas. Ik begrijp je gevoel! Wij werken ook met een klein team, wat betekent dat we voor elkaar waarnemen. Is er iemand ziek of wil iemand vrij? Dan worden deze uren/dagen door de anderen opgevangen. Vervolgens haalt deze collega haar uren weer in door voor een ander waar te nemen. Bijna al mijn collega's hebben kinderen, dus we begrijpen van elkaar dat flexibel zijn er niet altijd in zit. Vooral niet last-minute.. Maar we komen er altijd uit! Heb je opvang voor je zoontje op de dagen dat je werkt, kunnen die helpen? Of familie/vrienden/partner/buren die je in (nood)gevallen kunt vragen?