(Beste) vriendin zegt vriendschap op in kraamweek

Phoe,good riddance lijkt me. Maar het kan zeker even zeer doen, vooral in de kraamperiode!

Jeetje, zij heeft wel hele bijzondere verwachtingen van wat er bij een vriendschap hoort op dit moment. Zou jaloezie een rol kunnen spelen, nu zij zelf single is en ziet hoe gelukkig jullie als gezin zijn met een kleintje? Ik zou het even laten rusten, zeker nu je nog zo hormonaal bent en hier zeker je verlof niet door laten verpesten. Zij is echt degene met onrealistische verwachtingen als je het mij vraagt.

Ik snap heel goed dat je dit niet begrijpt; je vriendin heeft overduidelijk issues met zichzelf. Ik heb zelf ook een vriendin die totaal niet lekker in haar vel zit en daardoor ook een beetje gek gaat claimen; is steeds maar de hele tijd ‘teleurgesteld’ dat anderen niet 24/7 voor haar klaar staan 🙄 snap dat het pijn kan doen, maar dit is geen eerlijke verstandhouding in mijn ogen. Zeker als je een paar dagen in het ziekenhuis moest verblijven met je baby zou de focus totaaaal niet moeten liggen bij de behoeftes van je vriendin!

Zo iemand moet je alleen maar uitzwaaien en verder niks 👋🏻 wat een ‘vriendin’ zeg…

Wat moeilijk voor je! Zeker in al zo'n emotionele tijd... Naar mijn mening, voelt het alsof ze haar eigen belangrijker vindt.. als (echte) vriendin had je begrepen dat jij even geen energie had en het je niet persoonlijk aangetrokken of je buitengesloten gevoelt. Lijkt voor mij dat ze met haar eigen dingen zit wat nu getriggert wordt door deze situatie. Jij doet iig niks fout! Jammer dat ze het zo direct opgeeft. Proberen uit je hoofd te zetten. Geniet lekker van je gezinnetje 🤎 Gefeliciteerd met de kleine! Luister naar je eigen en laat gevoelens van anderen lekker liggen deze tijd. (Tip van iemand met een familie die erg boos waren dat ze de baby niet mochten vast houden 🙄)

Was absurd. Lijkt me een verstandig besluit de vriendschap op een lager pitje te zette (ook al is dit niet jou besluit), want jij verdient betere vrienden. Tijdens zwangerschap en daarna staan kind en partner op 1. Vriendschappen zijn ook grandioos belangrijk voor mij maar volgens mij weten goede vrienden ook wanneer het even tijd is pas op de plaats te geven (bijvoorbeeld omdat ze net een kindje heeft gekregen!). Sommige dingen zijn niet te begrijpen. Is niet jou schuld, blijkbaar heeft zij andere dingen nodig in haar leven. Ook typisch dat ze vriendschap ziet als iets dat je aan en op kan zeggen.

Zo'n jaloerse egoïst wil je toch ook niet als vriendin. Dikke doei. Je verdient beter

Also je zulke vrienden hebt, heb je geen vijanden meer nodig. Mijn hemel, ik zal zulke acties nooit kunnen begrijpen. Je bent nu op je kwetsbaarst en zij komt er even met haar egoïstische kijk overheen. Verschrikkelijk. Probeer je op je mooie gezin te focussen; zij verdient het niet dat je erom treurt. Al is het wel begrijpelijk natuurlijk. Succes ermee ❤️

Helaas zijn sommige mensen alleen met zichzelf bezig en missen enige vorm van empathie. Het doet misschien nu wel pijn om een vriendschap te verliezen, maar soms is het beter zo. Negativiteit en egoisme kan je beter weren, want gaat straks alleen maar frustratie en energie kosten. Je verdient betere vriendinnen! ❤️

Daar ben je mooi klaar mee in je kraamweek. Alsof je niets belangrijkers aan je hoofd hebt. Wat een absurde opmerkingen ook. Ik vind het al heel wat dat je haar vlak na de geboorte hebt gebeld. Mijn vriendinnen kregen gewoon een berichtje via WhatsApp hoor. Het klinkt voor mij een beetje als een dame met forse persoonlijkheidsproblematiek. Ze wil graag alle aandacht naar zich toetrekken, en jij moet je vooral aanpassen aan haar wensen (eisen) Was dit eerder ook het geval? Het zal misschien niet makkelijk zijn, maar probeer het los te laten en je te focussen op mensen die echt voor je klaarstaan.

Heb zelf ook gedacht aan jaloezie misschien.. Zij wilt inderdaad op een onrealistische plek staan.

Klopt.. ik denk ook niet dat ik hier overheen kan komen om ooit weer contact te krijgen. Vergeven zal ik haar wel maar alleen voor mezelf.

Dank je voor de felicitatie! Ja de focus is nu echt op mijn gezinnetje. Maar het maakt het genieten soms lastiger. En dank je voor de tip ook! Zal nooit begrijpen dat mensen daar boos om kunnen worden 🤣..

Nou ik gebruik de term opzeggen. Omdat ze zo een lange app al voor de tweede keer stuurt haha. Ja ik heb geen behoefte aan contact meer.. maar om te accepteren dat dit het dan was, is echt heel vreemd

Allereerst van harte gefeliciteerd met jullie zoontje! Ik lees het verhaalt met mega veel verbazing. Vriendin reageert duidelijk op dit moment alleen vanuit haar schade en emotie ipv zich te verplaatsen in jou als kraamvrouw. Voor nu is het zeker verstandig en beter om het contact even op 0 te zetten inderdaad. Verder begrijp ik dat dit soort dingen jou kraamweek echt wel kunnen overschaduwen. Goed daarom ook dat je erover deelt! Je doet het goed en laat ze maar even in haar sop gaar koken...!

Wat vreselijk asociaal van haar! Al zou ze dit zo ervaren dan doe je dit toch niet in de kraamweek, die wordt nu deels door haar verpest. Persoonlijk zou ik (als je überhaupt wil regeren) dicht bij je gevoel blijven en zeggen wat dit met jou doet. Ik kan mij voorstellen dat je verdrietig en gekwetst bent.

Jaloezie en afgunst zijn een naar iets...... Het enigste wat ik hier lees is ikke ikke ikke...... (vanuit jou vriendin). Als ze zo graag een gezin wil moet ze lekker zelf een kerel zoeken en niet verwachten dat ze in jou gezin kan meedraaien en de boel kan bepalen want dat is wat ik lees. Onze vrienden hebben een baby dinsdag gekregen. Wij hebben ze geappt met felicitaties. Hun belden wanneer het uitkwam. Wij hebben gezegd bel ons maar wanneer je weer puf hebt voor ons na alle familie visite en tot die tijd geniet van elkaar en laat niet over je grenzen gaan. Precies dat deden hun bij ons ook na de eerste en wij belden ze na 7 weken dat ze welkom waren en dat was helemaal prima. Jullie zijn ouders geworden niet zij. Jullie zijn belangrijk. Niet zij. Is ze nu helemaal knettergek om om 23.00 nog langs te willen komen iedereen wakker te houden terwijl je wil rusten. En dan ook nog te zeggen dat ze gekwetst is? Ze is geen opa of oma. Wie denkt ze dat ze is. Onze eerste visite kwam nadat Onze zoon 5 dagen in het ziekenhuis had gelegen en wij daarna 2 weken thuis waren. En dat waren de opa en oma. Waarna de eerste mensen hem pas na maanden vast hielden als ik dat wou. Omdat mijn kind geen pop is die van hand naar hand gaat bij wie dan ook. Een vriendin heeft begrip. Geduld en bewaard de rust. Zorgt dat je geniet en gaat je grenzen niet over. Zorgt zelfs dat jij voor jezelf opkomt en gunt je alle goeds. Dit wat jij beschrijft is een egoïstisch persoon. Gericht op zichzelf die alleen zichzelf belangrijk vind en denkt dat ze de koningin zelf is die op haar wenken bediend word en die knippert met de vingers waarna jij in de houding schiet en aan haar wensen voldoet. Nu is dit wat overdreven misschien maar je snapt vast het idee. Ik ben gewoon boos voor jou. Hoe haalt ze het in der kop. En jij hebt nog begrip ook. Echt niet nodig. Dikke onzin. Heb geen begrip. Voel geen schuld. Jij kwam voor jezelf op zoals hoort bij dit soort mensen. Omdat dit nu de tweede keer iets is zou ik lekker sturen dank je wel dat je me weer ruimte en lucht geeft en tijd voor nieuwe leuke mensen in mijn leven die niet alleen aan zichzelf denken. Daarna op de Block en door. Lekker die tijd en energie die je aan haar kwijt zou zijn gewoon in je huwelijk en nieuwe gezin steken. Zij is het niet waard.

Wat ontzettend naar voor jou... Buiten dat ik haar gevoel totaal niet begrijp (ze is zelf toch ook moeder?), is het eigenlijk gewoon gemeen van haar om jou hiermee op te zadelen in deze periode waarin jij op je roze wolk zou moeten kunnen zitten. Ik kan me niet half voorstellen hoe lastig dit voor jou is, maar hoop dat je een manier kunt vinden om niet zo met die ""vriendin"" bezog te zijn en lekker te genieten van je eigen gezinnetje. Je mag nu best op jezelf focussen zijn en niet zoveel rekening houden met anderen.

Vrouwen zijn soms verschrikkelijk.. Ik had ook een vriendin. Ze was samen met haar partner en hadden een kindje, zwanger worden lukte bij hun alleen medisch. Hun opvoeding was zo anders dan de onze. Bij ons begon de onvrede al in het kraambed. Mijn dochtertje huilde zo veel de bv lukte niet. Bij alles wat ik haar vertelde had ze maar over dat ik door moest gaan met de bv, en maar zeuren.. k kon er echt niet tegen. Maar ik ben iemand die conflicten vermijd dus zei er niets van. Ons kindje had kma alleen veel mensen geloofden t niet, waaronder zij dus.. zo heftig als je vriendinnen je niet geloven. En nog hield ik vast aan onze vriendschap. Tot ze besloot dat we te verschillend waren en anders tegen t leven keken.. heftig maar waar. Deed toen pijn, nu ben ik blij dat ik haar kwijt ben.

Van harte gefeliciteerd met jullie zoon! Hoe gaat het met jou (even los van je verhaal) en hem? 💙 Klinkt nogal als een schreeuw om aandacht. Ik zou haar een berichtje terug sturen dat als ze niet normaal kan doen ze maar moet ophoepelen, dan krabbelt ze waarschijnlijk nog wel terug want het klinkt alsof ze het alleen maar voor de aandacht doet. Als jij duidelijk grenzen stelt en laat zien dat jij daar niet in meegaat, dan stelt ze zich misschien wel anders op. En zo niet dan weet je dat ook weer, maar voor mij zou dat geen echte vriendschap zijn. Klinkt misschien hard, maar je hebt nu belangrijkere dingen aan je hoofd en je moet je in deze periode niet druk maken om dit soort zaken. Probeer niet de "discussie" aan te gaan, want dan zit het jou misschien alleen maar dwars. Lekker loslaten en door.