Bevallingsverhaal, wens 2e, bang voor ruggenprik

Hoi! Ik heb bij beide bevallingen een ruggenprik gekregen. Bij mijn dochter is hij de eerste keer verkeerd gezet, de tweede keer zat hij wel goed. Het gebied rondom de plek waar de prik gezet werd, werd eerst goed verdoofd. Is dat bij jou ook gedaan? Ik moest daarna voorovergebogen zitten. Een verloskundige begeleidde mij helemaal door de prik heen en gaf meerdere keren aan dat ik rustig moest doorademen. Dit vond ik heel fijn en geruststellend. Mijn bevalling werd ook ingeleid met weeenopwekkers en ik was blij toen de ruggenprik erin zat! Bij mijn tweede bevalling had ik ook niet vorderende ontsluiting. 30 uur na het spontaan breken van mijn vliezen heb ik een keizersnede gekregen, ik kwam niet verder dan 6 cm ontsluiting. De ruggenprik is toen in een keer goed gezet. Maar ook weer een fijne ervaring met een verloskundige die mij er doorheen geloodst heeft en met mij mee ademde. (En mijn man ernaast haha) Super vervelend dat je het zo ervaren hebt… Heb je nog een na gesprek gehad? Of misschien zou je nog een gesprek kunnen aanvragen met de gynaecoloog? Ik heb dus niet dezelfde ervaring als jij, maar ik hoop dat ik je toch wat goede moed kan geven.

Jullie hebben het nu over verschillende soorten ruggenprikken. Bij die voor een keizersnede (spinale ruggenprik) wordt een veel dunnere naald gebruikt, waardoor een verdoving vooraf meestal niet nodig is. En als die gebruikt wordt, voorkomt het niet de pijnscheut die TS ervan heeft. Dit komt inderdaad door het aantikken/prikkelen van een zenuw. Dit gebeurt vooral als iemand net niet helemaal symmetrisch zit of een van nature een wat scheve rug heeft, maar het kan altijd gebeuren. Meestal gebeurt het trouwens helemaal niet, dus hoeft een volgende ook zeker niet weer te gebeuren!

Hier allergisch voor de ruggenprik dus algehele narcose gehad helaas maar er is mij wel verteld dat een 2e keizersnede het liefst voorkomen word ivm dunne huid en weefsel en een natuurlijke bevalling bij de 2e wel echt belangrijk zou zijn .. dus dat hou ik in gedachten want gehele narcose is ook geen pretje en tevaak narcose ook gevaarlijk

Ik herken het verhaal van de ruggenprik wel, mijn zoontje is nu 6 maanden maar ik twijfel ook of ik ooit nog een 2e wil vanwege de ruggenprik bij mijn spoedkeizersnede. Het voelde voor mij alsof er asfalt in mijn rug werd gespoten, zelfs mijn weeënstorm ervoor deed 10x minder pijn🙈 Ik wil dat gevoel nooit meer voelen, dus ik snap jou echt volledig! Ook het niets kunnen doen de eerste paar dagen heeft mij psychisch ook echt een knauw gegeven. Geen idee of hier ooit een 2e komt, ik wilde vroeger altijd 2 kindjes maar na mijn bevalling toch echt heel erg gaan twijfelen of ik dat nog eens mee wil maken😕

Heel fijn omdat ik wist dat ik bij de 2e een KS zou krijgen. Alles goed voorbereid een droom kraamtijd gehad met de jongste. Niet uitgeput van eerst natuurlijk bevallen maar gewoon uitgerust KS en toen week prut en daarna geweldig. Maar hoezo heb je 6 weken de kleine niet getild? Na 2-3 weken zorgde ik echt volle dagen voor de oudste want man werkte gewoon. En je mag gewoon een baby tillen. Alleen de trap op/af deed man tot 5 weken geloof ik.

Wat fijn dat het bij jou niet zo gevoeld heeft. Ik had een ontzettend lief mens die me er foor heen probeerde te slepen maar lukte niet. Ik was denk ook gewoon op, had 2 nachten amper geslapen en dan de hele dag die opwekkers en weeën, misschien had dat er mee te maken

Ah ja wat erg he. Zo naar die prik, als ik er over nadenk voel ik 'm gewoon weer

M'n vent was erg streng op het advies van 6 weken niet tillen of bukken. Ook wonen wij op de middelste woonlaag dus veel trappen lopen. Kleine sliep zoveel mogelijk in de box maar de box was heel laag en moest je dus echt wel flink voorover hangen/bukken. Ik had t geluk daarin dat m'n man thuis kon werken. Achteraf gezien had ik miss meer kinnen proberen te doen. Maar kreeg na een tijdje ook weer ineens bloedverlies toen ik iets meer probeerde te doen dus was eigelijk als de dood dat het niet goed zo herstellen als ik te snel dingen zou doen

Dat je weer wat meer bloedverlies krijgt als je meer doet na een keizersnede is echt normaal en niks om je zorgen over te maken. Ik heb net de tweede keizersnede erop zitten en omdat deze gepland was, heb ik het idee dat ik sneller en beter herstel. Eerste was spoed en hetzelfde verhaal ongeveer als bij jou. Maar nu was ik na 2 weken echt weer goed op de been. Nu 5 weken later heb ik nog af en toe een beetje pijn, maar eigenlijk kan ik alles weer. De spoedkeizersnede heb ik echt als veel heftiger ervaren omdat ik, net als jij, helemaal op was van langdurig proberen te bevallen en daar bovenop dan nog een zware operatie en een pasgeboren baby. De tweede keizersnede kan dus heel anders zijn dan de eerste. Ik vond het wel doodeng en alsnog een nare ervaring, maar dat zou ik met elk soort bevalling hebben denk ik. Ik wilde gewoon niet bevallen 🙈 Qua ruggenprik heb ik niet echt pijn gevoeld. Wel een heel naar drukkend/uitstralend gevoel. Het was tot ongeveer een week erna nog gevoelig. Nu nergens last meer van gelukkig.

Klinkt als een heftige bevalling! En pittig dat het toch in een keizersnede eindigde, je hebt dubbel hard moeten werken. Ik heb beide ruggenprikken niet als vervelend ervaren, het kán echt meevallen. Als je het gevoel hebt dat de ervaring traumatisch voor je was, kun je overwegen daarbij hulp te zoeken? Ik was natuurlijk niet bij je kraamtijd, maar het hechten aan je kindje zit niet perse in het tillen van/naar/uit de box, verschoontafel enzo. Je hebt je kindje vast heel veel vastgehouden/ge(fles)voed? Logisch en verstandig dat je het tilwerk aan anderen hebt overgelaten, dat zegt verder niets over jouw als moeder!

De ruggenprik heb ik weinig van gevoel ik had ook een spoedkeizersnede en ging met persweeën naar de ok. Tussendoor moesten ze die zetten ja misschien was ik wel zo gesloopt dat ik dat niet door had. Maar goed pijn is wel heftig. Al denk ik niet dat dat elke keer zo hoeft te zijn ze kunnen misschien net een zenuw geraakt hebben. De tijd na de keizersnede het herstel vond ik ook niet leuk. Omdat je als moeder met je kind bezig wil zijn en niet met je mezelf je eigen herstel. Na 1 week kon ik redelijk alles wel weer zelfstandig op zwaar tillen na. Voor een tweede heb ik mijn angsten aan de verloskundige uitgelegd en die heeft meteen een gesprek geadviseerd met een gynaecoloog daar ben ik met 16 weken geweest mijn verhaal gedaan dat luchte al zoveel op. Misschien had je tijdens de ruggenprik iemand die nog moest leren? Kan je aangeven dat je dat absoluut niet wil. Ik zou het inidergeval aankaarten. Ik ga zelf trouwens wel het liefst voor een natuurlijke bevalling mocht het een keizersnede willen dan heb ik met de gynaecoloog al heel wat besproken dit lucht veel op!

Mocht het een keizersnede worden dan heb ik al mijn "wensen" voor zover dat kan besproken net als bij een natuurlijke bevalling. Het alleen al over na denken en er over praten luchte bij mij veel op. Ik heb ook wel echt verdriet gehad van het feit dat ik haar niet meteen naar de operatie kon zien. En haar geen luier kon verschonen of in bad kon doen vandaar mijn keuze nu voor een vaginale bevalling. En anders weet ik inidergeval wat er te wachten staat en dan kan ik daar eventueel wensen aan toevoegen..

Wat een vervelende ervaring heb je gehad :( hopelijk lukt het je om het enigszins een beetje een plekje te geven zodat je je wens kunt vervullen 🍀 Hoor wel dat een 2e ks vaak wat prettiger is, mijn zus heeft 2 x een ks gehad, eerste spoed en 2e gepland en dat vond ze fijn. Mn andere nicht beide gepland. Ook tevreden. Ik heb geen ervaring met keizersnede, wel met een vervelende ruggenprik ervaring. Bij mij is die niet gelukt ivm bloed in de katheter. Ze hebben hem 2 x gespoeld en de 3e keer heeft anesthesist gezegd dat hij het niet weer wilde proberen, omdat hij bang was voor eventuele gevolgen door het verkeerd zetten vd prik. Ik heb na mijn bevalling (wel natuurlijk) ontzettend veel last gehad, ik gok 2 a 3 weken van de plek waar de ruggenprik hebben geprobeerd te zetten. Het voelde constant alsof het blauw/beurs was. Ik had dus al met al ook geen fijne ervaring en de anesthesist en gynaecoloog hebben ook overleg gehad ivm mijn tweede zwangerschap/bevalling, ik ben bijna 29 weken. En conclusie is dat ik geen ruggenprik kan krijgen omdat het bij mij niet werkt. Al met al echt een rot ervaring. Ik weet nu dus al, want bij de eerste ben ik ingeleid (weeenstorm) en dat ik bij nr 2 ook word ingeleid, ik buiten remifentanil niks anders kan gebruiken en dat vond ik dus ook helemaal niks. Dus zie er enorm tegen op. Maar de prik zal ik dus zeker niet weer vragen.

Hier bij de eerste een spoedkeizersnede op 29weken , ruggenprik niet gevoeld , ging super goed. Bij de tweede mocht ik gewoon vaginaal bevallen maar werd het littekenweefsel gewoon goed in het oog gehouden. Ook hier een ruggenprik gekregen en ook hier weer totaal geen last van gehad. Vriendin van mij had bij de eerste bevalling ook echt problemen met de ruggenprik zeker 6keer moeten prikken voor hij er in zat. Bij de tweede is ook zij gewoon vaginaal bevallen. 🍀

Ga bevallen als een baas volgen en ga voor de vbac als dat blijkt te zijn wat je graag wilt. Los eerst je angsten en traumas op.. Je moet niks. Elke geboorte is anders. Je kunt alles. 🤍

Zou je niet eens een afspraak kunnen krijgen met iemand van de anesthesie om je ervaring te bespreken? En wat de kans is dat je het een eventueel volgende keer weer zo zou voelen? Ik heb veel ruggenprikken gezet ziet worden in mijn leven, maar nog nooit dat iemand er zo'n pijn van had. Wat zei de anesthesist er destijds van toen dat gebeurde? Wist hij/zij zelf waarom het zo pijnlijk voor jou was? Wat super vervelend voor je dat je daardoor zelfs terughoudend bent in je wens voor een 2e. Verder wat betreft je baby tillen en keizersnede herstel: je mag het gewicht van je baby tillen. Diep bukken enzo is wel minder handig. Maar gewoon normaal tillen moet gewoon kunnen. Zeker als het anders in de weg van de binding komt te staan. Dat is absoluut niet de bedoeling (hoe lief jouw vriend en familie dit waarschijnlijk ook bedoeld hebben).

Hallo, Ik krijg volgende week een inleiding maar nu ben ik wel wat zenuwachtig voor een eventuele ruggenprik. Dit omdat ik een rug operatie heb gehad, weten ze van te voren niet of een ruggenprik wel of niet lukt. Zijn er meer mensen die deze ervaring hebben, en is het toch wel of niet gelukt? Het was een hernia operatie die ik heb gehad..

Wat vervelend dat je dit zo ervaren hebt... :(

Ik heb er zelf niks van gemerkt, ik had heel veel pijn van mijn weeën en dat overschreeuwde dat. Ik was heel blij dat ze hem zetten

Wat erg dat je dit zo hebt moeten ervaren. Ik heb zelf totaal niets gevoeld van mijn ruggenprik en was er juist heel blij mee toen dit eindelijk was gezet. Ik denk dat het verstandig is dat je een cursus gaat volgen wat je angsten misschien kan wegnemen? En op het moment dat je zwanger bent dit aankaarten bij de verloskundige zodat ze je hier ook mee kunnen helpen. Heel veel succes in ieder geval💕