Bewust 1 kind = zielig of niet?

Ik vind dat eigenlijk niet zielig. Je kan playdates inplannen met andere zodat je kindje dat sociale contact krijgt. Ze kan spelen met nichtjes en neefjes.. Ik heb zelf ook een verschrikkelijke zwangerschap gehad en gezworen het nooit meer te doen. Toch zwanger geraakt. Het slijt na jaren en je gedachte kan veranderen. Maar het hoeft niet. Je kindje heeft geluk met een mama en papa zoals jij en je vriend. Voel je niet schuldig.

Wat heftig! Wij zitten met dezelfde vraag. Mijn partner is ziek waardoor heel veel van de zorg op mij komt en ik denk dat voor ons als ouders één kindje meer dan genoeg is. Ik vind het voor ons kindje dan wel erg sneu dat hij alleen is. Ik hoop op neefjes/ nichtjes waarmee hij een goede band kan opbouwen.

Mijn vriend en ik wilden geen kinderen. Tot ik opeens zwanger bleek te zijn, nu hebben we een zoontje van een halfjaar. Ik heb een goede zwangerschap gehad. Wel een hel van een bevalling en de eerste twee maanden waren met hem vreselijk. Ik denk ook niet dat we een tweede willen. Ik vind het offer (zwanger zijn, bevallen, lichaam dat veranderd enz) te groot. Maar merk dat als ik dit uit spreek heel veel mensen dit ook vreemd vinden. Vragen als; en wat als er iets met jullie gebeur? Of; moet die dan altijd alleen spelen? Worden vaak gesteld. Ik denk daar anders over. Mijn vriend en ik hebben allebei een zusje waar we weinig contact mee hebben. Ook vroeger waren mijn zusje en ik te verschillend. Dus je hoeft er niet altijd wat aan te hebben!

Het is pas zielig als je je kind de kans niet geeft om sociale contacten op te doen vind ik 🙂 Maar dat vind ik ook van kindjes die wel broertjes en zusjes hebben. Die moeten ook de mogelijkheid krijgen om andere contacten op te doen. Voor het hebben van “maar” 1 kindje valt vanalles te zeggen. Zowel positieve dingen als negatieve. Maar dat is voor het hebben van meerdere kindjes hetzelfde denk ik. Ruzies, jaloezie, aandacht verdelen. En ja, misschien is het wel zo dat kindjes met broertjes/zusjes wat sneller leren op sociaal gebied met andere kindjes. Maar je kunt als ouder ook best goed sturen en monitoren op dat gebied als je er eentje hebt. Waarom zou je voor een tweede gaan als je weet dat je er niet gelukkig van wordt of het je situatie niet ten goede komt? Dan verandert een tweede ook de hele dynamiek in het gezin en beïnvloedt die wellicht op een negatieve wijze, waardoor je het hele doel van een tweede kindje niet meer bereikt. Dat zou je toch ook niet moeten willen? Blije ouders, blije kindjes (hoeveel dan ook).

Jouw ervaringen zijn niet mals, dus het zou pas echt zielig zijn als jij dat ook maar deels over zou moeten doen. Je kunt nog kijken naar draagmoederschap. Wij hebben een bevriend stel waar ik dit voor over zou hebben als ze geen kinderen zouden kunnen krijgen. Misschien kennen jullie ook wel zo iemand die dat jullie en jullie kindje zo zou gunnen? Maar mocht je het bij één kind laten, dan is het misschien soms jammer maar wel de beste keuze voor jullie. Jullie dochter zal het wel begrijpen als ze oud genoeg is om te horen wat de reden is.

Ik zit zelf ook in dubio. M'n zwangerschap ging goed maar bevalling was een hel. Ik riep direct ik wil dit nooit meer. Nu 3 maanden verder twijfel ik. Is het voor ons dochtertje leuk om een broertje of zusje te hebben of zijn vriendjes vriendinnetjes straks voldoende? Ze heeft maar 1 leeftijdsgenootje in de familie en dat is haar nichtje in Noorwegen. Niet om de hoek dus.Mijn man heeft niet zo'n goed contact met zn broer en mijn band met m'n broer en zus is ook niet altijd goed. Dus wat zegt het verder. Eén kindje heeft ook voordelen en dit is wat we van tevoren hadden besloten; 1 kind. Allemaal vragen die ik mezelf stel. We zullen komend jaar beslissen wegens m'n leeftijd kunnen we niet te lang wachten. Ik kan me voorstellen dat het voor jou nog lastiger is want wat jij hebt ervaren is verschrikkelijk en dat gun je niemand. Is het iets wat je nu al moet beslissen, geef het de tijd? Wanneer ben je bevallen?

Een reactie van een enig kind hier. Vroeger wel eens om een broertje of zusje gevraagd, want dat zag er zo leuk uit bij anderen. Maar ik heb me echt nooit eenzaam gevoeld. Altijd speelafspraakjes gehad en gezelligheid om me heen. Vond het later ook juist leuk, toen anderen steeds ruzie hadden met hun broers en zussen. Volgens mij is een liefdevolle opvoeding belangrijker dan per se een ander kindje in huis om mee op te groeien. (En dan is het juist belangrijk te kiezen voor wat voor jullie samen goed voelt)! Veel geluk in je gezinnetje van 3 😘

Ik enig kind. Heb mezelf nooit zielig gevonden, heb het ook nooit gemist. Mensen stelde deze vraag ook in meerdere fases van mijn leven maar mijn antwoord bleef altijd hetzelfde. Ik heb het nooit erg gevonden, was er wel een broer/zus was dat ook prima. Voordelen: je hoeft thuis nooit te delen🤪 Het enige gemis tot nu toe...mijn moeder is een aantal jaren plotseling overleden. Alles goed kunnen regelen met mijn vader. Maar toen kwam meteen het besef: wat als er iets met mijn vader gebeurd. Dan komt alles op mij neer, en: dan ben ik helemaal “alleen”. Maar dit vind ik persoonlijk totaal geen reden om te overwegen of je hiervoor meer kinderen zou moeten willen/krijgen. Wat wel belangrijk is....hoeveel kinderen je ook hebt of graag zou willen hebben: geef ze alle liefde die hebt! Dat is wat telt!

Heftige zwangerschap inderdaad. Ik heb zelf een makkelijke zwangerschap en bevalling gehad. Echter wil ik ook nooit meer zwanger worden. Ik geef dit kindje liever de volle aandacht dan 2 de helft.

Ikzelf twijfel ook over die vraag. Nee mijn zwangerschap en bevalling waren niet helemaal fijn maar als dit wel zo was geweest weet ik nog steeds niet of dat we ooit nog een tweede kindje zouden willen. Het geld groeit niet op onze rug, we willen gewoon lekker blijven leven, 2x met vakantie kunnen, ons meisje voldoende kunnen geven, sparen voor haar toekomst etc.. En daarbij komt het feit dat ons huisje 70m3 is dus waar laat ik alles haha.. Tuurlijk, vroeger woonde ze met misschien wel 10 man in zo'n ruimte maar moet je dat willen? Wie weet komt er ooit nog 2e maar kans is groter van niet. Ben zelf ook als enig kind op gegroeid en af en toe mistte ik zeker een broertje of zusje, maar mocht altijd vriendjes en vriendinnetjes meenemen zo ook op vakantie en heb nou niet echt het gevoel dat ik iets te kort ben gekomen 👍 . Iedereen moet doen waar die zich goed bij voeld 💕

Ik ben zelf enigkind en ik moet zeggen dat ik dat persoonlijk nooit prettig heb gevonden en ook nu, op 'latere' leeftijd mis ik een broer of zus enorm. Echter ben ik van mening dat opvoeding etc. hier heeeel veeeel invloed op heeft. Ik vind het trouwens absoluut niet zielig als je, al dan niet bewust, kiest voor één kindje. Vanuit mijn eigen situatie bekeken wil ik dan ook meegeven er open over te praten met je kind, mochten er ooit vragen over komen! Vervelend dat je je zwangerschap en bevalling op die manier mee hebt moeten maken en je je er nu rot over voelt. 🍀

Broertjes en zusjes kunnen niet altijd goed met elkaar overweg. Ik heb ze, maar had vroeger helemaal geen band met ze. Dat is pas op volwassen leeftijd gekomen en ook niet eens met allemaal. Niks ten nadele van ze, maar die band heb ik inmiddels ook met goede vriendinnen van vroeger.

Ik vind er allereerst echt niks zieligs aan. Ik was 6 jaar enig kind en miste echt niets hoor. Toen mijn zusje kwam was ik wel helemaal in de wolken, maar er zijn ook genoeg kindjes die het verschrikkelijk vinden t eerste jaar😂 Zolang je twijfelt, zeker niet doen. Het is pas zielig als je strakjes met een tweede stiekem verlangt naar hoe makkelijk het was met 1 kindje, of hoe je leven eruit zou zien met slechts 1 kind.

Zou je door je eigen ervaring een tweede kind willen(zo ja, waarom?) of beslissen jullie dit later als de eerste is geboren?

Wat heftig!! En ik weet niet of er überhaupt kans is op een herhaling... Enig kind zijn is niet zielig. Maar even heel hard: wel een broertje/zusje maar geen moeder meer, is nog veel erger..... Mocht je anders beslissen, ik weet wel dat er in het ziekenhuis afspraken gemaakt kunnen worden om bijv in te leiden of een geplande keizersnede en daarna sowieso naar de IC te gaan, uit voorzorg. Zodat ze je goed in de gaten houden.

Ik ben zelf enigkind. Wat je niet heb kan je ook niet missen en zo denk ik er eigenlijk nog steeds over. Je hebt hele gezinnen met broers en zussen die elkaar niet meer spreken, of uit elkaar zijn gegroeid.

Alsof ik het zelf geschreven heb... Alleen is het bij mijn moeder 4 maanden geleden.

Voor nu zijn we blij met één gezond kindje. Grote kans dat er geen tweede komt, vooral omdat ik het dus niet zielig zou vinden als een kindje alleen opgroeit. Maar zeg nooit nooit, misschien denken we er straks anders over.

'Wat je niet hebt kun je niet missen' is een mooie uitspraak. Ik ben zonder vader opgegroeid en die zin zei ik al m'n hele leven als mensen vroegen of ik geen vader miste. Hou je het zelf ook bij 1 kind omdat je zelf enigkind bent?

Ik ben zelf enigkind en mijn moeder ook. Ik vind/vond het heerlijk. Ik heb me altijd in mijn eentje kunnen vermaken, vaak bij vriendjes/vriendinnetjes over de vloer en als ik behoefte had om alleen te spelen was ik ook echt alleen. Ik heb nooit om een broetje/zusje gevraagd en heb dit ook nooit gemist. Als ik zie wat voor band vader met zijn broer heeft en mijn man met zijn broer.. dan kun je voor mijn gevoel beter goede vrienden hebben. Want die hebben dus echt niks aan elkaar. Ik roep zelf dus ook heel hard: ik hoef er maar één.