Buitengesloten

Hoeveel last heeft je kind hier zelf van? Als andere ouders hun kinderen hier niet op aan willen spreken kun je weinig doen. Alleen je eigen kind zeggen: trek je eigen plan. Verzin dan zelf iets leuks om te doen. Waarschijnlijk komen ze vanzelf terug. Buitensluiten is alleen leuk als je ziet dat het iemand raakt.

Wat vervelend. Even wat vragen: Vragen ze alle kindjes mee behalve jou zoon/dochter? Of gaan ze wat anders doen en gaat je kind zelf niet mee? Heeft jou kindje wel eens gevraagd of hij/zij ook mee mag doen als de andere weg gaan?

Het buurkind vraagt steeds hetzelfde kindje mee en de rest (die van mij en evt 1-2 anderen) blijft dan achter. Meestal gaan ze dan naar een andere plek of blokkeren de toegang tot hun speelplek.

Ik heb mijn kind de laatste weken regelmatig huilend binnen zien komen. Dus ja, het raakt wel.

Als ik het goed begrijp trekken ze zich met twee terug en blijven er twee/drie over. Het is heel vervelend dat het jouw kind zo enorm raakt maar ik denk dat het ook heel normaal is. Ik spreek zelf ook met sommige mensen liever af dan met andere mensen. Denk niet dat het realistisch is om van kinderen te verwachten dat ze in hun vrije tijd wel met iedereen willen spelen. Zo lang je dochter niet als enigste overblijft zou ik vooral je dochter hierin aanmoedigen om lekker te spelen met wie zij dat graag wilt.

Ik zou zeld niet zo snel bij de ouders op de stoep staan. Het zijn ook kindjes, laat je kindje lekker spelen met de andere kinderen. Misschien willen die 2 niet meer met jouw en de andere kindjes spelen. En dat is opzich prima, dan kan jou kindje ook wellicht nieuwe vriendschappen sluiten toch.. Qls ouders kan je er verder ook weinig aan doen

Oke, vervelend. Misschien kun he wat met mijn tip dan.

Ik denk dat je het beste je kind ermee om kan leren gaan, de omgeving en situatie veranderen gaat je niet lukken. Er is vaak één kind te veel in de groep en dat zie je overal terug. Kinderen kunnen nou eenmaal wat ongevoelig zijn hiervoor. Mijn kinderen hebben altijd geleerd zichzelf te vermaken, zijn er andere kinderen die willen spelen leuk maar eigenlijk liever niet, ze spelen nu liever alleen 😅

Ik denk dat dit heel normaal is bij kinderen. Zolang jouw kind niet als enige buiten gesloten wordt zou ik me er niet teveel mee bemoeien. De ouders van andere kinderen kunnen hier ook weinig mee. Ik zou eerder je kind leren hoe hiermee om te gaan (negeren en leuk met de andere spelen)

Dan kan ze/hij toch met de andere kindjes spelen? Is dus niet zo dat iedereen weg gaat en zij niet. Dat ze een speelplek blokkeren is natuurlijk niet oké. Daar mag je als kind en anders als ouder best wat van zeggen ook als de eigen ouders dit niet doen. Misschien kan je helpen om te verzinnen wat hij/zij met de andere kindjes kan doen. Ze kunnen ook meteen al zonder die andere gaan spelen.

Je kan het niet voor je kind oplossen. Wat je wel kan doen is luisteren en helpen een oplossing te bedenken (niet in de mond leggen, zelf laten denken). Pas zodra je merkt dat het pestgedrag is, dus structureel buitensluiten, opzoeken en treiteren, zou ik overleggen met de andere ouders. Het makkelijkst zou zijn dat je kind met die andere kindjes gaat spelen en minder aan gaat trekken van het flauw gedrag.

Er zijn 3 kinderen van 8 en 2 kinderen van 5 jaar. Mijn dochter blijft of alleen of met de kleintjes over. Het gebeurt ook regelmatig dat zij eerst met het buurmeisje aan het spelen is, en zodra het andere kind dan komt 'trekt' hij het buurmeisje bij mijn kind weg.

Dit gebeurt nu eenmaal bij kinderen. Ik zou daar niet teveel tussen gaan zitten. Zo gaan dingen nu eenmaal, ook als ze ouder worden. Dus leer haar ermee om te gaan ipv naar de ouders te gaan. Je kunt moeilijk dwingen om ‘verplicht’ met anderen te laten spelen.

Ik weet niet of je er iets aan kunt doen, ik vind eigenlijk zelf niet dat je er iets aan moet doen. Het betreffende kind heeft duidelijk voorkeur voor het ene buurmeisje en dat mag toch? Zolang het buurmeisje ook mee wil spelen is dat helemaal prima. Het is idd jammer voor jouw kind dat ze net in een spel zit en er besluiten er 2 wat anders te gaan doen. Maar ik zou eerder mn kind wapenen om om te gaan met teleurstellingen en het niet als afwijzing te zien dan die kinderen afdwingen samen te spelen. En ook zou ik zelf zeker niet voor zoiets bij een ouder op de stoep staan.

Lastig. Heeft je kindje dit in andere situaties ook, bijvoorbeeld op school of sport oid? Je hebt ook laagdrempeligr weerbaarheidstrainingen voor kinderen. Bij ons zit bijvoorbeeld het volgende: https://moonszicht.nl/ponypower/?v=796834e7a283. Mogelijk is er ook zoiets bij jullie in de buurt. De 'oplossing' ligt bij hoe je kindje hier mee omgaan. Vervelende kinderen, pesters, of stomme collega's kan je niet veranderen. Maar maakt het niet leuker. Ik ben zelf veel gepest in mijn jeugd.

Nee, het is een echte allemansvriend. Speelt zowel met jongens als met meisjes, die komen hier ook regelmatig. Natuurlijk loopt het met de een beter dan met de ander, maar eigenlijk nooit problemen.

Bedankt voor alle reacties. Ik ga eens kijken hoe ik mijn kind anders met de situatie om kan laten gaan. Mijn eigen pestverleden en het feit dat mijn ouders nooit voor me opkwamen maakt misschien ook dat ik er zwaarder aan til en wel wil laten zien dat ik haar steun.

Ik kan me best heel goed voorstellen dat het vervelend is om te zien. Ik vind het wel een verschil maken nu ik lees dat er maar drie oudere kinderen zijn en ze dus overblijft met de “kleintjes”. Dat voelt als groter kind niet leuk… De tips om je kind weerbaarder te maken vind ik erg goed. Toch snap ik dat het aan je knaagt. Zijn er nog meer kinderen in de buurt van haar/zijn eigen leeftijd? Dan zou ze/hij misschien nieuwe vrienden kunnen maken waar ze wél blij van wordt.😊

Lastige situatie om als ouder iets aan te doen. Als kind gingen wij altijd op vakantie met vrienden van mijn ouders en hun kinderen. Ik was als meisje net iets jonger als twee andere meisjes. Één van die twee deed een beetje hetzelfde als wat bij jou kind gebeurd. Ik bleef vervolgens over met de jongens. Die waren even oud en jonger. Geen ramp op zich maar voelde mij op dat moment wel een beetje buiten gesloten. Maar tegelijkertijd gebeurde er twee dingen; - Ik had bijv met de jongens een toffe hut gebouwd. Die was verboden voor meisjes, behalve voor mij - Het andere oudere meisje kwam op een gegeven moment stiekem naar onze caravan met de vraag of ik wou tekenen want ze vond dat andere meisje een beetje vervelend worden Dat deed mij als kind in zien dat dit soort acties zich vanzelf tegen iemand keren. Ik zou er dus als ouder niet tussen gaan zitten. Wel zou ik met jou kind erover hebben, hoe voelt hij/zij zich hieronder? Kan je je kind helpen om het positief in te zien?

Wel lastig hoor. Wil dat andere meisje dan ook graag alleen spelen met dat jongetje of beslist dat jongetje voor haar dat ze mee gaat? Nogal een wezenlijk verschil. Als die 2 graag samen willen zijn, dan zou ik mn kind adviseren eens verder te kijken voor andere kinderen. Je kan niet afdwingen dat er in een groepje gespeeld wordt en niet verbieden dat die 2 naar elkaar toe trekken. Volgens mij is de les voor je kind dat ze het niet op zichzelf moet betrekken (iig als die 2 naar elkaar toetrekken). Jij klikt ook beter met de 1 dan met de ander. Als jongetje dominant is en het andere kind wegtrekt terwijl die niet wil, dan ligt de situatie anders en zou ik eens horen wat haar ouders zeggen.