Burn-out en medicatie overwegen? (Mirtazipine)

Mag ik vragen waarom ze je mirtazapine aanbieden in plaats van iets om beter op te slapen? Je benoemt dat dat je enige klachten zijn, dan is een anti-depressiva niet het eerste middel. Of schrijven ze het voor als voorzorg?

Nog een aanvulling. De bijwerkingen van mirtazapine, de vermoeidheid, houdt vaak aangesproken gedurende de dag. Ik weet niet of je dat fijn vindt met een dochter. Verder kan je natuurlijk altijd even lezen over slaaphygiene.

Mirtazapine is eerste keus bij langdurige slaapproblemen omdat je slaap kwaliteit goed blijft en geen verslavingseffect optreed. Bij slaapmedicatie treed in 3 dagen verslavingseffecf op en kom je veel minder in diepe slaap. Je rust dus niet echt uit.

Mirtazapine kan heel goed werken om beter te slapen. Of dat ook voor jou geld kom je maar op een manier achter en staat Los van de ervaringen hier op het forum. Je krijgt wel een lage dosis bij slaapproblemen, een dosis die lager is als de dosis die je krijgt hij een depressie. Misschien stelt je dat wat gerust

Ik heb ook een tijdje slaapmedicatie gehad toen ik door mijn burnout veel wakker lag. Nu zwanger dus ben ermee gestopt, maar het heeft mij heel erg geholpen. Vooral omdat ik ging opzien tegen de nachten, 'wat als ik weer de hele nacht wakker lig', daar wordt je slaapkwaliteit ook niet echt beter van 😅 Na een tijdje ben ik al overgegaan op een lagere dosering en uiteindelijk eerst naar om de dag afgebouwd. Daardoor was de overgang naar helemaal stoppen voor mij goed te doen, al helemaal in combinatie met mijn kinderwens. Ik kreeg een lage dosering quetiapine, dat is eigenlijk een anti psychoticum. Het hielp mij om minder te piekeren, ik viel er heel makkelijk mee in slaap en als ik 's nachts wakker was bleef mijn hoofd ook rustiger. Ik heb verder eigenlijk geen bijwerkingen ervaren!

Vannacht heb ik maar 2 uurtjes geslapen en ik ben helemaal soort van gaan hallucineren van de vermoeidheid, paniekaanvallen gehad en mijn benen konden niet stoppen met bewegen. Ik ben helemaal gecrasht, ik kan niet meer. Het slaapgebrek zorgt ervoor dat ik echt opbreek. Ik heb alles verder al geprobeerd, dus vroeg naar bed, ademhalingsoefeningen, meditatie, ik drink al weken geen alcohol, you name it. Nu is het weekend en moet ik nog 2 dagen wachten terwijl ik niet meer kan… Ik gebruikte valdispert nacht sterk en dacht eventjes dat dit werkte, want sommige nachten sliep ik wel, maar dit doet nu niks meer.

Hoihoi, werkzaam in de GGZ hier. Wat pittig allemaal en dikke knuffel voor jou. Als ik jouw verhaal zo lees lijkt het eerder op trauma gerelateerde klachten (mogelijk icm burn out). Worden de trauma klachten ook behandeld? Bijvoorbeeld middels EMDR? Vaak helpt dat al bij slaap verbeteren. Daarbij zijn er ook alternatieve medicijnen als het puur enkel om het slapen gaat wat geen antidepressiva is. Hopelijk heb je goede hulpverleners om je heen

Amen

Mijn vriend neemt het al een hele tijd. Een half tabletje van de laagste dosering, net genoeg om in slaap te kunnen vallen. Mijn ervaring is positief. Hij kwam in zo’n cirkel van niet slapen, slechter functioneren, nog minder slapen, nog slechter functioneren. Hij had/heeft dus ook de angst om niet in slaap te kunnen vallen en daardoor dus een slechte nacht en dag te hebben. Heel ons gezin draait een stuk beter sinds hij ook gewoon slaapt want behalve dat hij niet sliep hielt hij mij dus ook wakker….. Ik heb ook niet het idee dat hij overdag anders is sinds de mirtazipine, alleen was hij altijd een ochtend mens en nu moet hij echt even opstarten maar heel de dag daar is hij gewoon actief.

Ik heb EMDR gehad in het ziekenhuis, een week nadat we zijn ontslagen in het ziekenhuis. Na 1 sessie zei ik dat het goed was en had ik ook geen nachtmerries meer, maar ik heb helemaal geen tijd gehad om het een plekje te geven. Ik moest gelijk door. Ze had bij de geboorte ook nog eens een te kort tongriempje, dat was een dag voordat ze ziek werd gelaserd dus daar hadden we ook stress om, de borstvoeding lukt niet dus ik heb 3 maanden fulltime gekolfd terwijl alles in m’n lichaam zei STOP! Ik kon niet meer en ben toen overgegaan op kunstvoeding, dus daar zit ook verdriet, daarnaast is het leven met een peuter en een baby sowieso al zwaar, maar alles haalt me nu in. Ik heb verder geen traumatische beelden meer of iets dergelijks, maar vooral door het moeten doorgaan terwijl ik al maanden geleden riep: “ik kan niet meer” en weer begonnen met werken na 3 maanden (ik werk maar 2 dagen dus dat voelde ook als een bevrijding). De eerste burn-out van 5 jaar geleden was werkgerelateerd, maar daar had ik precies dezelfde klachten bij. Alleen heb ik nu een enorme stress reactie bij m’n kinderen, dus zodra de baby huilt ben ik helemaal gestrest, krijg ik paniekgevoelens. Dat wordt door het niet slapen erger. Ik weet niet of de timing rijp is om nu weer aan EMDR te beginnen, aangezien dat ook wel zwaar en heftig is en ik kan nu echt niks. Bij mijn eerste burn-out kreeg ik quetiapine, maar ik vond de bijwerkingen zo naar. Ik wil eerst iets milders proberen. Ik voelde me echt een zombie en kon echt niks, en voelde ook helemaal niks. Ik kan dat icm 2 kinderen nu echt niet aan, toen had ik nog geen kinderen toen ik quetiapine nam

Ja ik herken die angst. Ik zit in een soort vicieuze cirkel waar ik gewoon niet uitkom.

Kan ik voor dit probleem trouwens de huisartsenpost bellen, zodat ik vandaag nog slaapmedicatie krijg? Of moet ik het weekend afwachten en maandag m’n eigen huisarts bellen? Dit is geen spoed denk ik 😓

Hier ervaring en een heel vergelijkbaar verhaal! 5 jaar geleden een burnout met extreme slapeloosheid gehad werkgerelateerd, allerlei pammetjes geslikt waar ik nog naarder van werd. Voelde me echt depri van die medicatie. Vorig jaar augustus mama geworden van onze tweede dochter die een slechte start heeft gehad (ernstige reflux waarvoor we in het ziekenhuis hebben gelopen en zeer slecht slapende baby) waardoor ik zelf ook weer mis ging met mn slapeloosheid. Ik slik nu mirtazapine (in combi met quetiapine) al 6 maanden en het helpt mij zó goed. Slapen ging direct veel beter en snel kwam ik uit die negatieve spiraal. Ik voel niks van de medicatie alleen meer eetlust. Je mag mij altijd een berichtje sturen. Sterkte ermee!

Dank je wel voor je bericht! Fijn om te lezen dat het jou zo geholpen heeft! Ik bel maandag meteen de huisarts en ga het dan toch proberen met mirtazapine. De pammetjes werken bij mij ook niet, ik krijg daar juist zeer heftige angstklachten van. Ik kan niet tegen controle verlies, dus als ik voel dat ik een soort van “dronken” ben raak ik helemaal in paniek.

Als jij helemaal niet slaapt en daardoor hallucineert dan mag jij gewoon de spoed bellen. Doe maar gewoon, ze vertellen je vanzelf wel of ze al iets voor je kunnen betekenen of dat je moet wachten tot maandag. Maar ik zou bellen ❤️ sterkte

Zeker doen! De gevolgen van niet slapen zijn zoveel heftiger als de angst voor medicatie. De eerste 3 dagen voelde ik me een beetje “gek” van mirtazapine, maar dat was na 3 dagen weg. Je hersenen moeten even wennen aan de stof. Ik kon gewoon functioneren hoor en voor mijn baby zorgen. Oh, en wat jij hebt nu in het weekeind, heb ik ook gehad. Ik heb gewoon de spoed gebeld en kreeg temazepam voor 2 nachten overbrugging. Op maandag startte ik toen met de mirtazapine!

Huisartsenpost gebeld, maar ze kunnen helaas niks doen. Ze mogen geen zware medicatie voorschrijven. Helaas dan toch maar even het weekend overbruggen

Voor de mamas die medicatie slikken, geven jullie nog borstvoeding?

Ik heb zelf een hele slechte ervaring met mirtazapine, ik werd er depressief van terwijl ik het niet kreeg voor depressie maar voor fikse overspanning/angstklachten. Maar iedereen reageert anders op een AD, ik heb daarna escitalopram gekregen en dat ik gebruik ik nu (6 jaar later) nog steeds (lage dosering van 10 mg). Ik sta zelf juist heel positief tegenover mijn medicatie en heb mijn eigen leven weer terug gekregen (zo voelt het) Wens je alle wijsheid en sterkte❤️

Wat rot dat ze niks voor je wilden doen, hoe is het nu met je)