Chronische bekkenklachten en opnieuw zwanger

Jep ik. Ben weer opnieuw zwanger geworden toen mijn zoontje 1 jaar was, nu is hij geboren 1 jaar en 5 maanden en ben ik bijna 27 weken zwanger. Ik kon al heel vroeg niks meer zelf, zit al sinds 12 weken 100% ziek gemeld thuis, daarna heb ik een soort hernia gekregen in mn onderste wervel (die staat scheef door de instabiliteit en het zitten waardoor ik zenuwpijn heb) en mag ik voornamelijk alleen maar liggen of lopen. Vorige week is een rolstoel binnen gekomen voor mij zodat ik toch nog de deur uit kan. Rondje lopen kan niet voor mij en ik zit continu binnen met mijn zoontje

Hoi, ik heb bij de eerste zwangerschap behoorlijke bekkenklachten gehad. Na de zwangerschap ging het de eerste weken super, waardoor ik veel te hard van stapel ging. Toen werd de pijn steeds erger waarna ik uiteindelijk bijna helemaal op bed belandde. Na veel omwegen bij een sportarts terecht gekomen die liet zien dat ik eigenlijk geen bekkeninstabiliteit meer had, maar gewoon al mn spieren op had gegeten door het vele liggen. Ben toen volle bak gaan revalideren en kon uiteindelijk voor een tweede zwangerschap gaan. Die verliep ongeveer hetzelfde, maar het herstel ging vele malen sneller. Daarna een hele poos getwijfeld omdat ik echt wel mn beperkingen had (kan mn fysieke werk nog maar 8 uur per week doen en verder heb ik ander werk gekregen). Ik was wel echt van de pijn af. Maar, met heel veel voorbereiding bij de fysio heb ik de stap toch nog een keer gemaakt: ik ben nu in verwachting van de 3e🥰 Ik heb nu al vrij vroeg klachten van mn bekken, met 9 weken voor het eerst een dag last maar dat ging wel weer snel over, en nu met 12 weken wel wat meer last al, maar nog prima te doen. Ik hoop dat je er wat aan hebt! Mijn tip is vooral: zoek een goede (bekken)fysio die je vertrouwt en zorgt dat je goed verzekerd bent voor je begint 😉

Geen chronische bekkenklachten maar wel veel pijn. Ik heb tot 2 jaar na de bevalling nog pijn gehad. Over het algemeen is het erg maar soms nog wel last. Mijn zoontje is nu 2.5 jaar en ik ben 5 weken zwanger. Toen ik nog pijn had wou ik ook niet zwanger worden. Oa hierdoor is het leeftijdsverschil groot maar ik ben blij met m’n keuze omdat ik bang was voor wat er zou gebeuren met m’n bekken. Ik heb ook veel geprobeerd qua bekken klachten maar ben uiteindelijk bij een praktijk terecht gekomen die alleen bekken behandelen (pelvicum). Zij wist gelijk wat er aan de hand was en dit was een nieuwe diagnose die anderen niet konden stellen (binnenbeenspieren die gekoppeld zijn met bekken non stop onbewust aanspannen). Klein half jaar behandeling en ben nu over het algemeen pijnvrij. Soms nog wel last. Ik denk dat je al heel veel geprobeerd hebt maar zet het er toch voor de zekerheid even bij.

Jij had toch wel a casa nostra al gedaan? Had dat dan toch niet het gewenste effect?😢

Hey, het heeft zeker wel effect gehad (ik had jou toen een voicememo gestuurd toch), en de klachten zijn er echt aanzienlijk minder door geworden, maar ik heb nog steeds elke dag klachten helaas.

Pfff jeetje, wat een ellendig verhaal. ☹️ natuurlijk niet wat ik graag wilde lezen maar helaas wel de realiteit. Een vriendin van me heeft hetzelfde als jij overgehouden aan de bevalling en loopt nu een half jaar bij een sportarts. Die kan ze je zeker aanbevelen! Heel veel sterkte❤️

Hoihoi, zeggen specialisten dat jouw bekkenbodem niet sterk genoeg is? Of vertellen ze dat het in principe niet zo veel pijn meer zou moetem geven? In dat laatste geval zou ik echt eens kijken op brein-medicijn.nl. Ik heb ook 7 jaar klachten gehad, en dit heeft het voor mij opgelost. Succes!

Hey! Daar heb ik idd ook wel eens over gelezen, maar die zitten helemaal in Groningen of Schiedam (woon zelf in Tilburg) dus die optie is niet heel realistisch. ☹️ Je diagnose klinkt wel heel logisch. Ik denk dat mijn probleem ook bij overspanning ligt. Ik ben deze week begonnen met chiropractie. Als dat niet helpt, ga ik maar eens een sportarts benaderen. Bedankt voor je reactie!

Hey, ze zeggen juist dat ik ze overspan. Ik ga eens kijken. Dank je wel!

Ja sorry... ik heb er geen spijt van hoor en ben dolgelukkig dat ik zwanger mag zijn. Zodra ik mn kleintje in mn armen heb is dat ook allemaal weer goed, maar t is gewoon pittig. Ik had het zelf ook niet gedacht dat het zo zwaar zou zijn. Ergens ben ik wel blij dat het zo snel achter elkaar is, mn zoontje weet nu niet echt beter waarom we nu alleen maar binnen zitten en hij veel alleen moet doen. Chiropractor en fysio helpen me wel, maar hou er gewoon rekening mee dat je echt veel moet rusten en dat je partner vrijwel alles op zich moet nemen na werk (dat is hier iig wel zo) Dat je nu zo'n klachten nog hebt betekent niet dat je nooit meer voor een baby kunt gaan, het is wat je zelf wilt. Je zou ook af kunnen wachten tot je zoontje naar de basisschool of dergelijke gaat, zodat je meer rust hebt en hij zelfstandiger is

Is je stuitje wel eens gecontroleerd? Door een bekkenfysio die op de website van Cecil Røst staat? Dat gaf mij super veel verlichting! En zou het misschien ook nog kunnen dat je zenuwen inmiddels zo veel pijn doorgeven dat het meer daar in zit? Ik slik daarvoor inmiddels antidepressiva, dat kan ook een pijnstillende working hebben

Hoi! Ik heb ook meer dan 1,5 jaar met dagelijkse pijn gelopen, revalidatietraject gedaan enzo. Het advies van mijn fysio was toen: geef je lichaam wat meer tijd en wacht met een 2e tot de eerste naar school gaat. Dat was even flink slikken, maar nu ik eenmaal op dat punt ben gekomen ben ik mezelf super dankbaar. Ik heb het traject gewoon voortgezet in de jaren daarna en kwam met veel inzet tot het punt dat ik niet 100% klachtenvrij was, maar absoluut 70% van de tijd niet gehinderd werd door mijn bekken. Dat was een lange weg waarop ik me heel vaak ook verdrietig heb gevoeld en bang was dat het nooit mogelijk zou zijn. Inmiddels is mijn dochter net 4 geworden en ben ik 24 weken zwanger. Tot mijn grote verbazing gaat het nu nog steeds aardig goed. Alles wat ik in die jaren geleerd heb, helpt mij nu om preventief aan mijn bekken te blijven werken. En het helpt bovendien ook enorm als je lijf niet meer de hele tijd aan het tillen, dragen en verschonen is. Mijn advies is dan ook: je hoeft het antwoord niet nu al te weten. Het heeft geen haast. Probeer toe te werken naar een situatie waarin je er wél genoeg vertrouwen in hebt. Het is ook een kwestie van de juiste 'mix' aan remedies vinden voor je klachten. Dat kost ook tijd helaas. Maar het komt vast goed! ❤️

Een oud topic dat ik ooit heb geopend maar ik vroeg me af of er toevallig nog meer ervaringen zijn. Mijn zoon is inmiddels 2 jaar en 3 maanden. Een zwangerschap heb ik tot nu nog niet aangedurft. Maar de enige reden dat ik het niet durf, zijn nog steeds die klote bekken.. Het is de afgelopen 8 maanden nog wel wat verbeterd, maar ik ben nog steeds niet pijnvrij. Ik vind het gewoon zo lastig, omdat we súper graag voor een tweede willen gaan, maar ik ben gewoon zo bang dat ik straks weer helemaal opnieuw moet beginnen met herstellen (en dus weer zo 3 jaar verder ben). Een eeuwige strijd tussen gaan voor een tweede of het zekere voor het onzekere voor m'n lijf nemen maar (voorlopig) leven met een onvervulde kinderwens. ☹️

Wat ontzettend balen zeg! En heel herkenbaar...

Hoe gaat het nu met jou?

Echt de goede kant op gelukkig. Kantelprogramma heeft veel goeds gedaan. Maar ik ben er nog lang niet. Ik gun onze dochter een broertje of zusje, maar ik gun haar ook een fitte moeder. Die afweging is gewoon zó lastig

Ik heb exact hetzelfde. De meeste dagen gaan eigenlijk heel goed. Op slechte dagen gaat het heel slecht, maar die zijn in een maand op 1 hand te tellen. Op de dagen dat het goed gaat, ben ik heel enthousiast en wil ik super graag voor een tweede gaan. Op slechte dagen zie ik het niet voor me hoe ik voor twee kinderen moet zorgen.

Even mijn ervaring... Ik heb na de 2e bekkenklachten gehad die ook echt bleven, zeker voor mijn menstruatie... Nu een nieuwe zwangerschap en deze keer bijna geen last, zo gek ;-) Slaap wel met een zijslaapkussen, sinds deze zwangerschap. En mocht je in het midden van het land wonen, daar zit echt een keigoede therapeut met jaren ervaring.

Zijn die dagen rondom je menstruatie? Ja hier wel hetzelfde hoor, maar ik kan nog niet zelf voor onze dochter zorgen, dus geen idee hoe die 2e erbij moet😅

Juuup en vaak rondom m'n ovulatie ook. Alles ertussen gaat het eigenlijk best goed. Oh shit. ☹️ jouw dochter is iets jonger dan mijn zoon, toch? Hopelijk wordt het bij jou dan ook nog een stuk beter.. tot ongeveer 1,5 jaar kon ik het ook niet een volledige dag. Nu is het zwaar en ben ik aan het einde van de dag lichamelijk helemaal op, maar het lukt wel. Ik loop er nu vooral tegenaan dat ik weinig mee kan spelen als we ergens naartoe gaan, zoals een indoor speelpark.