Contact met vriendin verloopt heel stroef

Ik vind zulke mensen heel egoïstisch. Jij kan er toch niks aan doen dat zij geen kinderen krijgen?!🤷🏻‍♀️ Vriendinnen zijn er zowel in goede als slechte tijden voor elkaar en dit is je meest gelukkige moment . Naar mijn mening moet je het er op een gegeven moment gewoon bij laten als je denkt dat jij zelf genoeg hebt gedaan om het contact wel te behouden. Alles moet wederzijds zijn

Herkenbaar, had ook een vriendin waarvoor ik ineens niet meer bestond, omdat ik zwanger was. Ik snap best goed dat het pijnlijk kan zijn als je zelf jaren bezig bent en het een ander dan wel lukt. Maar dat je het er niet over kunt hebben vind ik te ver gaan. En als het haar straks wel lukt mag je zeker wel blij voor haar zijn.

Misschien een idee haar er juist meer bij betrekken, met de kleine dingen (soort van haar als "lievelings" tante voor jou kleine te laten zijn) en dus juist nadrukkelijk naar haar mening vragen van welke zij zou kopen bijv met buggys of wat zij in huis zou halen als extra voor de baby etc, tevens zou ik zelf mij meer verdiepen in natuurlijke middelen die de zwangerschappen ken stimuleren bij mensen die er moeite mee hebben en haar dan die info geven, zovan je laat extra zien dat je oprecht met haar situatie meeleeft maar tegelijk dat jullie beide ook van jou zwangerschap kunnen genieten. Tip voor je vriendin : Hijama behandeling ik ken veel vrouwen die jaren sommige zelfs 10 jaar deden om zwanger te raken tot ze een specifieke Hijama behandeling uitvoerde (hoeveel sessies is bij iedereen verschillend de 1 heeft maar 1 behandeling nodig terwijl een ander 5 nodig heeft) en je hebt ook van die natuurlijke kruiden dat in combinatie zijn vele vrouwen binnen no time zwanger geraakt. Misschien als je daar iets over gaat lezen en dat aan haar vertelt dat zij dat wat meer positiever is en dan jullie band nog hechter wordt dan daarvoor 😊 Succes🤗

Ik blijf het vreemd vinden, ik lees het zo vaak hier. Ik snap dat het ontzettend stom, vervelend, confronterend etc is. En dat het ook superveel pijn doet, maar jij kan er toch helemaal niks aan doen. Dus jij mag gewoon niet over je leven praten bij haar?! 🤔 Misschien heeft ze tijd nodig, anders zou ik haar even laten voor wat het is en lekker gaan genieten van je zwangerschap en alles wat er op je afkomt. Je hebt helemaal geen tijd voor die onzin. ♡

Ik ben het helemaal met je eens!

Ik had gedacht prima dan hoor je ook niks meer van mij en zoek je het maar lekker uit! Als zei zwanger is en komt bij jouw hetzelfde doen. Wat een jaloers kreng. Ondanks moeite kunnje wel normaal doen alsof jij vraagt hey ik wil sneller zwanger zijn dan jij ieder lichaam is andsrs.

Ik had het laten gaan. Ik snap best dat het heel moeilijk voor haar is maar als je niet over je zwangerschap mag praten omdat het haar dan pijn zou doen. Vind ik een beetje te ver gaan. Is ook niet leuk voor jou. Ze zou het ook niet leuk vinden als jij dat met haar deed.

Wat naar dat het zo loopt, maar ik vind de oordelen over hoe egoïstisch zij wel niet is wel erg kort door de bocht. Natuurlijk zou je erover moeten kunnen praten, maar ik kan me best goed voorstellen dat het lastig is voor haar. Misschien is zij nu gewoon niet de juiste persoon om het over de zwangerschap te hebben. Als iemands moeder net overleden is, is die persoon ook niet de juiste persoon om aan te vertellen wat voor leuke dingen jij wel niet allemaal met je moeder doet. Ik zou haar voor nu dus gewoon even laten en je energie en tijd steken in mensen met wie je wel erover kan praten. En het ligt er natuurlijk ook aan hoe dierbaar zij voor jou is.

Ik maak het nu ook mee.. ik laat het even voor wat het is en zie het na mijn bevalling wel weer. Het is natuurlijk niet leuk en doet pijn. Maar ik kan mij ook verplaatsen in haar schoenen (in dit geval is de kinderwens niet meer mogelijk). Er zijn ook andere vriendinnen met wie ik er wel over kan praten. Doet ze na de bevalling nog steeds moeilijk, dan houdt t op natuurlijk.

Ik was ooit die vriendin die al jaren probeerde zwanger te worden en al meerdere miskramen had gehad. Vond het ook heel lastig om te worden geconfronteerd met zwangere vrouwen. Was gewoon jaloers en boos op eigen lichaam. Zodra de kinderen er waren wad dat voorbij, want toen kon ik van de kinderen genieten en mijn eigen verdriet even opzij zetten. Dus ik snap het van haar kant wel, al vind ik het wat te ver gaan om te zeggen dat je het helemaal niet over je zwangerschap mag hebben. Misschien met haar praten dat je snapt dat het pijn doet, maar dat het jou pijn doet dat je helemaal niet over jouw baby mag praten. Misschien kunnen jullie een compromis vinden.

Er staan hier echt reacties… wauw prijs jezelf gelukkig dat het allemaal blijkbaar goed is gegaan zoals je wilde. Maar een onvervulde kinderwens stom of vervelend noemen?! Waar is het inlevingsvermogen. Dit gaat om een wens die zo groot is. Daar continu met je neus worden opgedrukt is alsof je continu met je grootste gemis en angst (kinderloos blijven) wordt geconfronteerd. Veel vrouwen zijn gewoon jaloers en inderdaad boos op het eigen lichaam. Ik ben het er mee eens dat ze dan ook zeker blij voor jou mag zijn. Want het staat deels ook los van elkaar. Maar blijf vooral in gesprek en geef aan wat jij moeilijk vindt. Zij mag dat ook doen. Ik hoop voor je dat je een middenweg kan vinden met je vriendin topic starter.

Ik bedoelde het absoluut niet gemeen. Ik kan me heel goed inleven. Ik snap zeker dat die wens zo groot. Maar niemand kan daar wat aan doen en om dan maar van je vriendin te verwachten dat zij haar leven niet bespreekt met jou terwijl je haar vriendin bent? Hoe dan? Ik snap het als ze het niet continu daar over wil hebben, helemaal mee eens. Maar helemaal niet? Ik weet dat ik dit niet kan vergelijken met elkaar. Maar ik ben 6 maanden geleden na mijn 4e keizersnede gesteriliseerd omdat nog vaker zwanger worden te riskant is. Terwijl wij graag nog meer kinderen zouden krijgen. Nogmaals het is niet te vergelijken met elkaar. Maar je wil niet weten hoeveel last ik er van heb gehad en nu nog. Sommige dagen lig ik alleen maar te huilen. De keuze word voor je gemaakt en je kan er niks aan doen. Dat is verschrikkelijk! Nogmaals ik vergelijk mijn situatie niet met vrouwen die heel erg moeite hebben met kinderen krijgen. Ik wilde alleen maar zeggen dat ik weet hoeveel pijn het doet als je zelf niks aan de situatie kan veranderen

Precies dit. Het is ontzettend pijnlijk en ik ben ervan overtuigd dat zij daarbij steun en begrip van de anderen krijgt. Erover hebben, is erbij betrekken omdat je diegene graag in t leven van je kindje wil hebben.. als dat dan al helemaal niet meer kan..?? Tja...

Geef aan dat je er moeite mee hebt hoe het nu gaat. Misschien is zij zich daar helemaal niet van bewust, omdat ze zo op gaat in haar eigen verdriet. Dan is het aan haar of en wat ze daarmee doet. Je vriendschap kan (tijdelijk) over zijn, maar kan hierdoor ook een nieuwe laag krijgen omdat je elkaar kunt steunen in mooie én zware tijden.

Inderdaad, ik vind het ook nare reacties, erg uitgesproken. Vanuit het perpectief van de vriendin gezien vind ik het verschrikkelijk om te lezen dat haar onvervulde kinderwens zoveel pijn doet dat ze het niet kan opbrengen om in contact te zijn zoals voorheen. Ik kan me voorstellen dat ze wel blij is voor TS maar ook voor zichzelf moet kiezen als de confronatie nu niet gaat... @TS: Ik zou de vragen die je hier stelt aan haar voorleggen! Succes en ik hoop dat jullie eruit komen

Ik zit helaas in dezelfde situatie alleen dan met mijn zus. Inmiddels is bekend dat zij nooit kinderen gaat krijgen. Morgen ben ik 27 weken zwanger en ze wilt er niets over horen. Foto's in de groepsapp met mijn ouders en zussen worden niet gewaardeerd en het liefst ziet ze mij helemaal niet omdat ik een baby buik heb. Haar meer betrekken werkt averechts. Geen oplossing voor jou, maar ik weet hoe vervelend het voelt.

Wat een verschrikkelijke nare situatie voor jou zeg. En wat verschrikkelijk ook voor je zus. Ik hoop dat je ondanks dit toch kan genieten van je zwangerschap ♥️

Inderdaad. Voor iedereen die snel zwanger is geworden en alles soepeltjes verloopt: prijs jezelf gelukkig. Heb zelf aan de andere kant gestaan waarbij het niet vanzelf ging. Gelukkig geen vriendin dichtbij gehad die ondertussen zwanger was geraakt anders had ik precies in dezelfde shit gezeten als je vriendin.. Allereerst wil ik je uitnodigen het niet persoonlijk te nemen. Je hebt niets fout gedaan en je vriendin ook niet. Egoïsme heeft er geen F mee te maken. Je vriendin heeft pijn en dat uit zich op deze manier. Ik draai de vraag om: heb je door dat jij je vriendin misschien veel meer pijn doet door het over je zwangerschap te willen hebben met haar, dan hoeveel pijn je vriendin jou doet door afstand te nemen? Het ding met een onvervulde kinderwens is dat je dit niet zomaar even naast je neerlegt en kan cheeren voor de rest waar het wel goed bij gaat. Zo werkt het helaas gewoon niet. Betekent deze vriendschap genoeg voor je om vanuit een plaats van onvoorwaardelijke liefde te komen? Geef haar dan de ruimte en zeg haar dat je het begrijpt. Geef haar de tijd om haar eigen verdriet te verwerken en laat haar zelf maar weer contact opnemen met jou wanneer ze daar zelf klaar voor is. Want dat werkt makkelijker voor haar dan haar een ultimatum te geven wanneer ze haar verdriet verwerkt moet hebben. Misschien lukt het haar voor het einde van je zwangerschap, misschien daarna pas. En misschien niet, maar dat is dan wat het is. Op deze manier kan jij het ook loslaten en heb jij er ook minder verdriet van. Begrijp me niet verkeerd, ik snap ook het verdriet van iets niet met iemand te kunnen delen die belangrijk is in je leven, I've been there.. maar iedereen heeft zijn eigen proces en gevoelens en die mogen er ook gewoon zijn. En het is shit om genegeerd te worden, I know. Maar vind een manier om ermee te dealen zonder dat het ten koste gaat van jouw roze wolk, want het is nu gewoon het belangrijkste dat je geniet van je kleine wonder ❤️ take care!

Ik heb aan de andere kant gestaan, pas na 6 jaar, 7 behandelingen en 2 miskramen (1 na 16 weken), zijn we nu ontzettend happy en aan het genieten van ons 19 weken oude ventje 😍 In die tijd heb ik 1 vriendin verloren zodra ze wist dat wij voor IVF gingen. 1 vriendin werd na 1 maand proberen al zwanger ( nog steeds super veel contact mee), ze vond het lastig het mij te vertellen maar ik was erg happy voor haar. Mijn mind-set was positief, het zou ons ook ooit lukken Een andere vriendin tobt al een tijd met haar gezondheid en zal binnenkort haar baarmoeder moeten laten verwijderen. Zij heeft totaal geen kinderwens, dus ze zit daar niet echt mee zei ze me Ze is er altijd voor me geweest, zeker ook tijdens de moeilijke periode van verlies. Maar sinds de bevalling is ze niet 1x langs geweest om naar de kleine te kijken. Contact is ineens ook minder, appt of belt niet terug of na lang tijd. Ze geeft wel aan "uit het oog maar niet uit het hart". Toch zit ik er mee Ik denk dat iedereen wel ergens mee zit en elk persoon gaat er weer anders mee om. Misschien heeft ze een beetje tijd nodig? Of zit ze niet lekker in haar vel vanwege de hormonen en behandelingen?

Ik begrijp je vriendin volkomen. Je word continu geconfronteerd en de relatie veranderd enigszins als het alleen over kinderen gaat samen. Als ik een tip mag geven. Probeer het onderwerp lekker te mijden en praat er met anderen over die graag meepraten. Vriendinnen met kinderen, ouders en schoonouders. Sowieso zijn mensen zonder kinderen veel minder geïnteresseerd erin als ze nog geen wens hebben. "gaat alleen nog maar over de baby". Ipv de oude gesprekken. Toen ik geen kinderen of kinderwens had, begreep ik dat niet. Vond het saai. Had er niks mee.