Hoi hoi! Hier ADD. Ik merk het dat ik soms heel hypergefocust kan zijn en soms totaal geen concentratie heb. Daarnaast merk ik dat bij focus mijn werktempo vele malen hoger ligt dan bij bijv. Collegas. Ook ben ik regelmatig midden in een activiteit/ actie afgeleid en kom ik er veel later pas achter dan ik dus afgeleid ben en iets nog moet afmaken..

Hier flinke ADD. 0 concentratie, behalve als iets op het laatste moment echt moet dan kan ik er uren mee bezig zijn. Ik kan geen ritme in mijn dag maken Mijn dochtertje kan ik een redelijk ritme geven, maar dat kost me veel energie.

Dat herken ik in die zin, dat ik dat dus nergens aan begin. Ik maak nu een soort van planning voor de dag en dat gaat, maar als de kleine niet meewerkt dan ben ik daar zo van slag van. Mijn therapeut denkt dat ik aangeleerd gedrag heb om met mijn ADD om te gaan. Vandaar dat ik dan zoooo moe kan zijn. Herken je dat ?

De hyperfocus herken ik ook. Dan gaat alles heel snel in mijn hoofd, alles lukt en gaat goed en lekker snel. Maar ik denk dan soms aam zoveel dingen, dat ik mezelf een beetje gek maak en dus doodmoe. Ik dacht altijd dat ik me wel goed kon concentreren maar ik begin nu te twijfelen..

Heel vergeetachtig. Met het ene bezig zijn, even snel iets anders tussendoor doen, waardoor ik vergeten ben dat ik met het ene was begonnen. ELKE keer weer sleutels kwijt, boodschappen in de auto laten staan, het huishouden waar ik absoluut geen structuur in krijg. En mijn hyperfocus ligt dus volledig bij mijn kind. Waardoor de wereld eromheen totale chaos is. 😶 Maar beter dan andersom denk ik dan maar? 😅

Hoi hoi, hier een mama waarbij ADD geconstateerd is op 10 jarige leeftijd. Ik heb tot de middelbare school ritalin geslikt.. alleen vond het zo vervelend dat thuis of op school als ik ook maar even niet geconcentreerd was, er gevraagd werd: heb je je pilletje wel geslikt? Dus daar kapte ik mee, in de zin van ik ben meer als dat pilletje haha. Het is wel met de tijd minder erg geworden, ik heb echt wel regelmaat in me leven en kan ik niet slapen als ik bepaalde dingen niet heb gedaan.. zoals keuken op ruimen flesjes afwassen vaatwasser aan, doekjes over de oppervlaktes. Ik merk wel nog steeds dat ik echt wel problemen heb om me soms te concentreren, stel ik ben aan de telefoon met iemand en mijn dochter begint te schreeuwen of heel erg lawaai te maken kom ik niet meer uit mijn woorden of ga ik ineens hele rare zinnen zeggen .. omdat ik dan doorpraat maar me gedachte/hoofd is bij het geluid.. Dat merk ik dus wel heel erg sinds ik mama ben, ik ben denk ik ook meer gevoelig voor als iets niet gaat zoals ik had gedacht.. of als mijn dochter haar dagje niet heeft en heel de dag (miept) zo noemen wij dat hier haha. Dat ik daar eigenlijk niet zo goed tegen kan.. niet vanuit mijn hart maar hoofd.. omdat ik natuurlijk nog steeds dingen in huis moet doen of als ik thuis werk.. Dus chaos eigenlijk.. word ik geen fijner persoon van! Maar ik kan het handelen hoor haha het is niet zo dat ik haar dan weg breng of iets maar als ik merk dat ik echt het even niet aan kan loop ik heel eventjes 2 minuutjes weg van alle chaos, kom ik tot rust en kan ik er weer tegenaan! Dat is me tot nu toe opgemerkt sinds ik mama ben😘

Ik moet nog officieel gediagnosticeerd worden, maar de praktijkondersteuner GGZ bij de huisarts is er van overtuigd dat ik ADD heb. Ze ging het helemaal uitleggen en tekeningetjes maken om het uit te leggen en voorbeelden noemen en ALLES klopte, het was ongelooflijk, alle puzzelstukjes vielen op z'n plek (ik weet dit nu pas een maandje). Ze zei: hoog intelligente mensen (haar woorden) weten dat hun gedrag ongewenst is (te laat komen, dingen vergeten, niet kunnen plannen, het overzicht met kunnen zien, etc.) dus daar heb ik dan onbewust allemaal trucjes voor bedacht. Maar, zegt de POH GGZ, elke keer dat je zijn trucje toepast, kost dat energie. Gevolg: ik zit sinds februari al volledig in de ziektewet, het was teveel. En nu: ik vergat laatst een luier om te doen bij mijn dochter van 2 😭 dat zegt al heel veel denk ik. De POH GGZ zegt dat Ritalin bij 50% van de mensen met ADD werkt en dat het occasioneel genomen kan worden. Bijvoorbeeld als je de keuken wil schoonmaken. Want als ik nu de keuken wil schoonmaken: oh, het kastdeurtje zit een beetje los, even een schroevendraaier pakken, oh, alle schroevendraaiers liggen door elkaar, even mooi ordenen, oh, hier is het erg stoffig, even de stofzuiger pakken, ohja, Dyson, k wilde ook nog een luchtzuiveraar, even googelen welke ik wil, oh, heb ik wel genoeg geld, even al m'n financiën in kaart brengen. Nouja, lang verhaal kort: als ik de keuken wil opruimen is dat lastig. Net als tijd inschatten, ADDers schijnen geen besef van tijd te hebben. En inderdaad, ik denk dat ik wel een laminaatvloertje in 2 uurtjes kan leggen terwijl ik er eigenlijk 2 dagen over doe. Voor mij was het fijn dat het "mij" verklaart, naar ik werd er ook heel verdrietig van, want alles waar ik zo ontzettend veel moeite voor moet doen (planningen en schema's maken etc. etc) gaat bij andere mensen dus gewoon normaal. Bij hen kost het geen moeite. ADDers schijnen ook in beelden te denken en hoogsensitief te zijn. Dat hoogsensitieve helpt mij ergens enorm bij mijn kindje, want ik weet altijd precies wat ze wil. Wat haar dwarszit. Hoe ik haar kan helpen. Maar het is natuurlijk ook lastig, want als komt 10x harder binnen, alle geluiden etc. Ik keek nadat de POH GGZ had gezegd dat ik ADD heb op internet en letterlijk alles op die lijstjes kan ik afvinken. Dus daar zou je ook naar kunnen kijken.

Ik heb sinds een jaar of 3 de diagnose ADD, medicatie gebruikt dat hielp goed voor rust in mijn hoofd, maar te veel bijwerkingen dus ik ben weer moeten stoppen helaas. Mijn add is wel een van de redenen dat ik er voor gekozen heb om thuisblijf mama te zijn omdat het mij anders niet lukt om zonder hulp alle ballen hoog te houden. Het krijgen van een kindje heeft mij wel zeker in positieve zin geholpen. Ik moet zorgen voor rust en regelmaat en dat geeft ook rust voor mijzelf. Maar soms is het echt een puinhoop hier en als de kleine niet wil slapen ben ik meteen van slag en chaotisch maja dat hoort denk ik ook wel een beetje bij het moederschap ☺️

Nou als ik dit allemaal lees vraag ik mij af of ik mezelf ook zou moeten aanmelden bij de huisarts 😅 Ik zeg eigenlijk al jaren dat ik een vermoeden heb, maar mijn familie verklaart mij voor gek🙈

Hi! Hoog functionerende ADDer hier. Al sinds mijn tienerjaren de diagnose en meerdere rand diagnoses gehad, OCD, depressie etc, slik dexamfetamine. Ik ben moeder van een dochter van 7 maanden. Vooral tijdens de zwangerschap erg alert op signalen dat het mis ging. Als moeder merk ik dat het enerzijds zorgt voor meer ritme (goed) maar dat het op moeilijke momenten wel erg heftig en zwaar is en ik hiervoor veel op mijn partner leun. Voor mij betekend het overigens dat ik het redelijk onder controle heb met systemen, planningen maar dat ik ook volledig uit de bocht kan vliegen en gaan hyperfocussen of bijna een soort mani ontwikkel. Ik kan ook volledig wegzakken en dagen "niks" doen. Ik merk dat de zorg voor een kindje er voor zorgt dat ik door moet en sneller uit mijn fases word getrokken, de baseline is verplaatst. Als dat logisch klinkt.

Dit klinkt heel erg bekend, ik ben niet echt gediagnosticeerd met add, omdat ze me vorig jaar pas getest hebben en na jaren therapie en zelf reflectie heb ik blijkbaar al veel trucjes geleerd om met m’n valkuilen om te gaan. Ik slikte medicatie voor m’n depressies en daarmee ben ik gestopt in m’n zwangerschap. Nu zie ik na de bevalling toch wel steeds meer trekjes bij mezelf van add. Ik merk dat het goed is dat ik voor m’n zoontje door ga en inderdaad er uit moet en m’n rust moet pakken en dus iets gezonder lijk te leven, aan de andere kant nekt het slaap tekort me soms en het continue bezig zijn en verantwoordelijk voelen. Ik probeer al 8 maanden een balans te vinden en te kijken wat voor mij het beste werkt en wat ik nodig heb en lijk er wel steeds beter mee onder kunnen gaan. Maar dat kan ook komen, omdat het nu een lichte periode is! 🤷🏼‍♀️

Hier ook ADD, gediagnosticeerd in m'n puberjaren. Na een tijdje Ritalin, Concerta etc geslikt te hebben, heb ik ervoor gekozen helemaal van de medicatie af te gaan en het op eigen kracht te doen. Ik kreeg ontzettend veel bijwerkingen van de medicatie en het voelde gewoon niet goed. Ik heb m'n ADD nu best goed onder controle, mede door kleine trucjes zoals het belang van een opgeruimd huis (chaos in huis is chaos in m'n hoofd), alle afspraken direct in m'n agenda (telefoon) zetten, eigen geheugen niet vertrouwen etc.. Maar het blijft een uitdaging, vooral met een kind. Ik merk wel dat ik alles voor mijn dochtertje direct aanpak en niks uitstel qua afspraken maken etc. Maar als het op mezelf aankomt, ben ik dus nóg passiever geworden dan voorheen. Ik ben huismoeder dus heb naast het huishouden en mijn dochter niet veel andere taken, maar ik loop soms wel echt over waardoor ik het overzicht verlies en dingen een chaos worden. Vooral icm het slaaptekort. Mijn concentratie is ook echt op leveltje goudvis. Heb veel moeite met luisteren als iemand iets aan het vertellen is. Maar dat komt ook omdat ik altijd mijn dochtertje in de gaten moet houden en ik dus echt geen 2 dingen tegelijk kan. Verjaardagen, visite etc heb ik daarna dus altijd het idee dat ik 0 echte gesprekken heb gevoerd 🤷‍♀️ Ik vind het wel pittig hoor!

Dit klinkt ook echt bekend! Ik ben niet officieel gediagnosticeerd. Ik heb mezelf ook allemaal trucjes aangeleerd en ken mezelf goed. Vroeger kwam ik gerust anderhalf uur te laat en dat had ik gelukkig terug gebracht naar soms 5 minuutjes, sinds m’n zoontje er is ben ik weer gerust een uur te laat, omdat de klok soms sneller lijkt te lopen dan wat voor mijn gevoel zou moeten. En ik heb altijd gedacht dat andere mensen gewoon veel beter waren, ik begin al niet aan de la opruimen, omdat ik dan weet dat de hele kast opgeruimd moet, de vloer schoon, de spullen allemaal op een andere plek moeten liggen, omdat dat dan logischer is en aan het eind van de dag heb ik overal een beetje van gedaan en is het juist een dikke tering zooi. Niemand begreep dat ik het dan maar niet deed. Nu weet ik dat het geen luiheid is, maar dat ik mezelf soms gewoon even rust moet gunnen en ruimte. En ik pak nu alles stuk voor stuk op, als ik bezig ben met het opruimen van de was, dan moet ik dat eerst afmaken voor ik met iets anders verder ga! Door het hoogsensitieve deel doe ik veel dingen op gevoel wat voor mij heel logisch is, maar voor veel mensen blijkbaar niet. Ik vind ook dat veel informatie die wordt gegeven niet logisch is, omdat het is mijn hoofd iets is wat niet uitgelegd hoeft te worden, dat vind ik wel lastig. Ik vind het lastig dat andere mensen niet altijd begrijpen dat het ook anders kan werken dan wat normaal is in de maatschappij.

HAHAH wat jij beschrijft is echt precies mijn leven 😂 Ik dwaal ook altijd zo erg af met simpele klusjes doen. En idd, tijd. Maar ook ruimte. Ik loop standaard de verkeerde kant op uit een winkel, of het kamertje van de huisarts waar ik al 100x ben geweest. Heel gênant 🥲

Fijn om zo toch wat meer herkenning te lezen, dat had ik eigenlijk nooit verwacht. Ik ben altijd, onbewust, bang geweest dat ik lui en dom ben en nu hoor ik gewoon dat ik niet de enige ben die last heeft van bepaalde dingen en dat het dus geen onwil is!

Lees herkenbare reacties! Vanaf het moment dat ik een positieve zwangerschapstest in handen had ben ik gestopt met concerta. Dat was pittig, vooral icm de vermoeidheid van het eerste trimester. Tegelijkertijd was ik ook blij want had er een haat-liefde verhouding mee en wilde eigenlijk wel stoppen maar lukte me eerder niet. Alle symptomen kwamen wel weer hard terug na het stoppen. Nu ik moeder ben (zoontje is inmiddels 7 maanden) ben ik extra bewust bezig met alles dat me nog niet goed lukt want je loopt er keihard tegenaan. Enkele voorbeelden; op tijd komen met een baby is echt nog veeeel moeilijker dan dat je alleen was en haasten en 'tijd inhalen' gaat niet meer zo makkelijk. Heb ik een (belangrijke) afspraak, dan moet ik echt heel veel extra tijd rekenen. Financiën een zooi? Kan niet meer want je hebt de verantwoordelijkheid over een kind. Je moet het goede voorbeeld geven. Een voordeel dat ik merk: vaak wanneer ik een paar uurtjes heb om te werken, wérk ik ook echt ipv te lummelen. Bijvoorbeeld savonds. Juist omdat je tijd zo kostbaar is komt er al snel extra druk op die als add 'er goed te gebruiken is. Hierbij een greep uit mijn ervaringen ;)

Op mijn 16de de diagnose gekregen. Ik heb extreem vrel last van vermoeidheid en ben gewoon nooit uitgerust. Heb echt een slaapprobleem. Kan in de nacht nooit slapen en overdag alleen maar wel. Nu met de zwangerschap is het nog erger en wil ik echt de hele dag door alleen maar slapen.. verder ook de diagnose ocd gekregen, ik probeer daar meer mn rust in te vinden en los te laten, maar ook vermoeiend. Ik heb een tijdje medicatie ingenomen maar mn bloeddruk werd heel laag (80/40), toen ermee gestopt.

Hier ook geen diagnose en pas heel laat een sterk vermoeden hiervan gekregen + ik scoor enorm hoog op erg veel indicatoren. Waar ik last van had of heb: Niet kunnen focussen. Studeren ging daarom enorm slecht. Ik was niet van slechte wil en spendeerde uren aan studeren en was echt niks aan het doen. Wat staten naar m'n boek, dingen lezen zonder dat we boodschap binnenkomt. Een boek lezen deed en doe ik echt nooit, daar kan ik mijn hoofd niet bij houden en moet vaak even 3 pagina's terug en opnieuw beginnen. Het nieuws luisteren op de radio of tv is moeilijk, evenals naar instructies luisteren. Als ik iemand de weg vraag dan hoor ik de eerste 2 dingen en laatste 2 dingen. Dus loop ik 2 straten verder en vraag ik het nog eens aan iemand anders tot ik op de bestemming ben 🤦🏻‍♀️lang leve Google maps. Ik vergeet veel dingen zoals afspraken, dingen meenemen zoals lunch, paraplu... Ik kan niet opruimen want geraak zodanig in de ban van de spullen die ik vind dat ik echt een puinhoop maak. Wat ik heb geleerd om hiermee om te gaan: - nieuws lezen ipv luisteren - dingen noteren terwijl ik naar iemand luister die instructies geeft - nota's nemen in de les, fluo gebruiken.... Actief bezig zijn met een doel (mooie nota's maken) om de focus erbij te kunnen houden. Horen wat iemand zegt op zich was geen goed genoeg doel voor mij - als ik iets bij had bij vrienden dat ik de koelkast stond en in niet mocht vergeten, dan zette ik mijn schoenen bijvoorbeeld aan de koelkast. Als ik vertrok dan vond ik mijn schoenen niet in de hal en trof ze aan in de keuken. Wat gek? Ohja die kaas moet mee. - idem met zakken die ik de avond voordien klaarmaak om mee te nemen. Die vergeet ik gewoon. Dus bind ik ze vast aan mijn handtas En de ultieme tip: zoek de juiste job! Ik heb echt een job dat echt hand in hand gaat met mijn hyperfocus. Zo erg dat iemand echt voor m'n neus kan staan terwijl ik werk, mijn brein registreert dat er iemand is maar verder niet dat hij iets van me wil. En dathou ik echt de hele dag vol als het moet. Ik doe m'n werk verschrikkelijk graag. Zo'n hyperfocus is natuurlijk ook wel vermoeiend als dat een heel week dag in dag uit is, dus heb gelukkig ook wel veel afwisseling. Maar ik merk dat als ik geen concrete to do's heb, ik veel tijd kan verliezen met 'ronddwalen' in mijn mailbox, van venster naar venster klikken en niet iets productief zijn. Gelukkig compenseert mijn hyperfocus ruimschoots voor deze verloren tijd :) er zijn taken die werden overgenomen tijdens m'n zwangerschap en ze doen dan echt een paar dagen over iets dat ik op een paar uur doe 🤷🏻‍♀️

Wat voor werk doe je dan? En de rest? Wat doen jullie voor werk? Ik merk dat mijn werk vaak teveel van mij vraagt, maar voel me over het algemeen niet goed genoeg voor ander werk ofzo. Maar ik zou graag wel wat meer willen verdienen 😋 en werk doen wat bij me past…

Hier ook ADD! Vind het moederschap ik combinatie hiermee best wel uitdagend. Tijdens zwangerschap en borstvoeding natuurlijk geen methylfenidaat slikken, dat is al best pittig. En dan als je moeder bent zijn alle taken executief functioneren en plannen, iets waar je als ADD'er al 1-0 in achter staat. Nu ben ik weer zwanger, dus weer geen medicijnen. Ik zit ook in de ziektewet, en dat heeft ook wel deels hiermee te maken. Dingen die ik moeilijk vind/vaak vergeet: - elke keer de airbag aan/uit zetten als ik m'n zoontje meeneem in de auto - vaak genoeg bedenken dat hij een schone luier nodig heeft - de hele dag door schoonmaken en opruimen - concentratie hebben om nog iets anders te gaan doen - tegelijk me heel verveeld te voelen 🙈