Daten als alleenstaande ouder, onzeker

Waar zitten zijn twijfels? Is dat in welke rol hij zou moeten spelen bij je kindje, of hij een vrouw met kindje wil of iets heel anders. Heb je dit met hem besproken?

Als ik naar mezelf kijk, toen ik weer ging daten met mannen waren er ook veel met kinderen en ik wilde dit ook niet omdat het dit lastig maakt, maar toen ik iemand tegen kwam die ik echt leuk vond heb ik het wel een kans gegeven, ik denk dat je vooral je gevoel moet volgen en als je onderbuik gevoel zegt dat het niet goed voor jou en je kindje is je ermee moet kappen, en zolang je merkt dat het alleen angst is er lekker van genieten😊

Ja vooral dat eerste. Dus daar praten we nu voorzichtig over, wat ik verwacht en hij verwacht. Daarin zitten we gelukkig wel op één lijn… en hij weet ook niet hoe het is, hij heeft dit nooit eerder gedaan, een vrouw daten met kind. Dus daarin is die ook wat onervaren, en “twijfelachtig”

Wat fijn dat dat zijn twijfels zijn. Snap van beide kanten dat je onzeker kunt zijn, want je wilt elkaar leren kennen maar niemand kwetsen. Bij een vriendin van me pakte het door die wederzijdse openheid erg goed uit!

Zou er een beetje luchtig mee omgaan, hij moet misschien je kindje een keertje ontmoeten (ijsje eten of warme chocomel drinken ergens) en verder kijken waar het toe leidt. Uiteindelijk is bij jou misschien de vraag "is dit wel wat" belangrijker omdat je potentieel een man in het leven toelaat van je kind. Mijn man leerde mij kennen toen mijn oudste kind 4 jaar was, wij hebben toen besproken dat als mijn kind hem echt niet leuk vond dat het feest dan niet zou doorgaan.

Ik zou juist blij zijn met deze uiting van hem: hij neemt jullie serieus, weet z'n gevoel ook serieus te nemen EN communiceert dit met jou. Het is ook nogal niet wat om zowel ja tegen een partner als tegen een kind te zeggen. Je wilt geen loze beloftes doen. Klinkt als n prachtige basis om vanaf te gaan bouwen toch?!

Ja zo dacht ik er ook over, na een aantal maanden ergens in de buitenlucht iets luchtigs doen… dan ziet hij misschien hoe leuk het kan zijn, of dat het helemaal niks is voor hem dat kan natuurlijk ook hahaha

Ja dat is zeker waar! Ik snap hem ook zeker :) het is niet niks

Ik heb een aantal jaar geleden een relatie gehad met een kindloze 29-jarige, terwijl ik toen een dochter van 5 had. Hij heeft ook even getwijfeld/nagedacht of die een vrouw met een kind zag zitten. Hij besloot het toch een kans te geven, verwachtte van hem ook geen vader rol. Uiteindelijk was die fantastisch met en voor mijn dochter. Uiteindelijk werkte onze relatie helaas niet, maar wij zijn nog steeds goede vrienden en mijn dochter ziet hem nog steeds graag. Inmiddels een baby zonder partner (regenbooggezin) en sinds mijn zwangerschap aan het date met een leuke man wat alleen nog niet officieel is. Tuurlijk zijn er genoeg mannen die er niet op zitten te wachten. Een kind maakt het toch ingewikkelder, je kan bijv niet zomaar voor de liefde verhuizen naar een andere woonplaats. Je bent ook gewoon minder flexibel in afspraken enz.

Dank voor je reactie, dit had ik even nodig te lezen…. Er zijn idd genoeg mannen die het wel willen en dan zullen er heus ook wel twijfels zijn. ☺️

Ik zou er niet onzeker van worden, want ik snap de reactie wel heel goed. Hij vindt jou leuk en het lijkt me juist heel gezond en serieus dat een man het niet meteen helemaal geweldig vindt dat daar een kind van een ander bij hoort. Het klinkt wel alsof hij dit heel rustig wil aanpakken en wil kijken hoe het hem bevalt. En dat is logisch, want hij kan natuurlijk ook niet weten hoe dit voor hem is. Het is niet zijn kind en hij krijgt het er wel bij als hij voor jou kiest inclusief alle minder leuke dingen die daar ook bij horen.. Ik zou het op zijn beloop laten en er niet alle aandacht op vestigen. Focus je op jullie twee en kijk of dat echt bij elkaar past. Als dat zo is, komt er na een lange tijd vanzelf een moment dat hij ook jouw kind ontmoet en dan ben ik ervan overtuigd dat het zal lopen zoals het zou moeten lopen.

Ja klopt, ik begrijp helemaal wat je schrijft en heb je zeker gelijk in! Ik probeer het nu ook los te laten , te focussen op mijzelf evengoed en te zien waar het eindigt. Dankjewel voor je reactie

Ik snap je onzekerheid. Het is ook niet niks daten terwijl je alleenstaande moeder bent. Echter snap ik zijn reactie ook heel erg goed. Het is ook niet niks om te daten met een alleenstaande moeder terwijl je geen kinderen hebt en dus ook geen flauw idee waar je aan gaat beginnen. Ik vind het wel heel positief dat hij het uitspreekt. Het kan natuurlijk nog altijd twee kanten op gaan, maar hij is er eerlijk over, dat zou ik wel koesteren. Je hebt er genoeg die doen alsof en dan of opeens weg zijn of niet goed omgaan met de situatie.

Ja dat laatste is ook zeker waar haha🙈heb het ook naar hem uitgesproken inderdaad dat ik me gerespecteerd voel door hem en zijn twijfels of gevoel er ook zeker mogen zijn, ongeacht of dit voor mij een teleurstelling gaat zijn :)

Toen ik 29 was begon ik zelf te daten met een man die al een zoon had uit een eerdere relatie. (Ondertussen zijn we een paar jaar samen en hebben we samen ook een zoontje.) Hij vertelde mij dit op de eerste date. Ik ging hem heel snel heel leuk vinden, maar moest ook echt even wennen aan het idee dat hij al een zoon had en nadenken voor mezelf hoe ik daarin stond. Dus ik herken je verhaal vanaf de andere kant zegmaar haha. Lijkt me dus, gezien mijn eigen ervaringen, heel normaal dat hij hier even aan moet wennen en moet bedenken hoe hij hierin staat. En goed dat hij dit eerlijk aangeeft. Snap dat je het wat spannend vindt, maar ik zou het even rustig afwachten.

Ik zou het fijn vinden dat hij eerlijk is! Een man die er meteen enorm enthousiast over is zou mij dan weer afschrikken. Zou ook denken dat hij liegt, lijkt me haast onmogelijk hier echt blij om te worden als je iemand leert kennen? Leer elkaar beter kennen en kijk of het echt wat wordt. Lijkt me in elk geval een fijne, eerlijke man 😊

Mijn huidige partner heb ik in de kroeg leren kennen en initieel was ons contact totaal niet serieus, gewoon fun, maar dat groeide tot meer uit. Achteraf zei hij dat als we elkaar bijv via een dating app hadden leren kennen, hij was afgehaakt omdat ik al een kind had 🙈 Inmiddels zijn we 5 jaar verder en hebben we samen nog een kindje mogen krijgen. Ik ga niet liegen: het contact tussen hem en mijn oudste is niet altijd makkelijk en gaat ook niet vanzelf. Hij doet zijn best en gaat ervoor en zij ook. De moeilijkheid zit er voor hem vooral in dat ze al een vader heeft en hij daarom die vaderrol niet wil overnemen, maar toch een rol als ouder moet invullen, zeker nu mijn oudste sinds een half jaar volledig bij ons woont. Het is dus nog steeds zoeken en leren, maar hij staat rotsvast achter haar, komt voor haar op en zorgt voor haar en dat is wat voor mij het belangrijkst is.

Wat een lieve omschrijving, fijn je reactie te lezen. Mooi hoe dat is ontstaan! En geloof ook zeker dat liefde alles overwint

Ik kan niet genoeg van deze verhalen lezen! Heerlijk haha zo fijn om te lezen dat er mensen zijn die dit hebben ervaren

Hoe is het nu??