De dag 'doorkomen' met je kindje

Hi lieverd, voel je niet schuldig. Iedereen heeft zulke dagen. Probeer samen dingen te doen, hoe ouder ze gaat worden, hoe makkelijker het gaat worden. Echt waar! Wat ik altijd fijn vind, is als ik zo'n zware dag had met onze dochter, dat papa haar overnam als hij thuis was. En dan iets voor jezelf gaan doen. Je bent niet alleen ❤️

Helemaal niet raar hoor, het is ook pittige op sommige momenten! Heb je een bos in de buurt? Wij hebben 2 honden, dus een deel van onze dag is gevuld met wandelingen in het bos in de draag zak of in de buurt met de wagen. Onze zoon is 7,5 maand en begint nu te tijgeren en doet dat heel graag. Dus hij vermaakt zich inmiddels 15 minuut jes wel alleen. Huishouden doen we ook “samen”. Hij vindt het prachtig om vanuit de kinderstoel te kijken hoe ik stofzuig. Keuken opruimen ook met hem in de stoel erbij en dan lekker zingen samen. Qua dutjes…onze zoon heeft ook een handje van 30 minuten dutjes. Dat vind ik in de ochtend en namiddag geen ramp, maar als hij in de middag na 30 min wakker wordt, neem ik hem bij me en verleng ik toch echt tot 1 uur en 15 min of 1,5 uur. Ik zorg wel dat hij overdag niet meer dan 2,5-3 uur slaapt in totaal. Maar zo op mij slapen vindt hij heerlijk en ik doe dan ook altijd nog even mijn ogen dicht ;-) We zitten dan in een grote stoel in zijn kamer. Ik ben 5 dagen alleen met onze zoon thuis, als mijn man er de hele dag is op zijn vrije dagen, ga ik ook echt weleens lekker 2 uur alleen met de honden de heide op, een kopje koffie in de stad drinken. Heb je gewoon nodig. Maar goed, naar buiten gaan werkt hier meestal wel. Ook voor mezelf heerlijk. Voeding mee en gaan. Verder: bij een vriendin langsgaan? Naar de kinderboerderij?

Oh en eind vd middag in bad of samen douchen; lekker als ze eigenlijk al wat te moe is om beneden te zijn, maar het nog geen bedtijd is. Even ontspannen in het water. Niet te lang, 15 minuutjes. Ben je met aankleden, afdrogen, insmeren etc toch gauw totaal 40 min verder ;-)

Heel herkenbaar 😆 ik tel de uren af tot mijn man thuis komt uit het werk.... En OWee als hij belt dat hij later thuis is... 😱

Ja hoor, zeker herkenbaar. En ik denk echt voor heel veel ouders. Mn zoontje is ook 8 maanden en ik vind het een rot leeftijd met de combi van flessen en vast voedsel en ook nog 3 dutjes, daardoor heb je zoveel ‘vaste’ momenten waarop je iets moet zegmaar. Ik probeer af en toe even bewust van hem te genieten, als ik naar hem kijk terwijl hij speelt of als ik hem lekker slaperig in m’n armen heb. Want tegelijk is het ook een mega leuke leeftijd: niet klein maar niet groot, lekker kruipen en ontdekken, elke dag iets beter kunnen optrekken, etc. Dat bewust zijn ervan helpt wel. En ook af en toe even het kind lekker naar opa en oma sturen en gewoon alleen thuis zijn haha, daar laad je ook goed van op.

Ja heel herkenbaar, die leeftijd vond ik in dat opzicht het zwaarste. Vanaf 1 jaar werd het weer makkelijker vond ik, als ze zelf iets meer kunnen. En daarna vond ik het heftig toen ze niet meer overdag sliep. Dan is het vaak van 07:00 tot 19:00 aan een stuk. En zeker als ze 's nachts wakker worden.

Heel herkenbaar hoe je het beschrijft en ik denk voor meer ouders hoor. Ik moet wel zeggen dat het gevoel bij mij ook komt door een depressie. Ik beschreef het ook altijd als de dag doorkomen en de uren tellen tot ze in bed liggen. Mijn man maakte zich hier wel zorgen om, omdat dit elke dag mijn gevoel was. Af en toe zo’n dag is natuurlijk heel logisch, maar als het altijd je gevoel is kan het zijn dat er meer aan de hand is. Misschien helpt het je om nog wat meer sociale activiteiten te ondernemen? Iets met andere moeders en kindjes of even een bakje thee doen aan het eind van de dag bij iemand? Dat helpt mij vaak goed om weer wat zin te krijgen in de rest van de dag. En de tijd tussen eten en bed is echt lastig bij bepaalde leeftijden hoor. En zeker met slaapgebrek en geen rust voor jezelf is het gewoon zwaar en dat mag je zo zeker voelen! Ik hoop dat als je wat meer rust gaat krijgen je ook meer plezier krijgt in de dag😘

Geen tips maar mijn kind is 2 jaar en ik heb dit nog steeds. Ben altijd blij als het bedtijd is

Hier sliep ze bijna nooit 😬 ik heb tot ze 2 jaar was altijd de uren afgeteld tot mijn man weer thuis kwam van werk. Eigenlijk pas met 2 jaar vind ik het he-le-maal leuk om alleen met haar te zijn. Samen dingen doen, cakejes bakken, in de tuin spelen, kleien, naar de speeltuin, naar de winkel. Dat kon tot ze 2 jaar was allemaal nog niet. Het wordt trouwens ook al veel beter als ze aan 1 dut genoeg hebben. Succes, eerste jaar is echt gewoon heel zwaar. Hoe leuk het ook is en hoeveel je ook van je kindje houdt en hoe graag je ook samen bent en hoe lief je kindje ook is. Het wordt gewoon steeds leuker, vind ik. Zeker achteraf kan ik nu gewoon zeggen: ja, het eerste jaar was echt gewoon zwaar. (Toen ik er middenin zat durfde ik dat niet te zeggen) Elke dag is er weer één!

Heel logisch! Denk andersom: wat wil jij in een week doen waar je haar mee mee kan nemen? Boodschappen doen, shoppen, wandelen, naar de bieb, ergens koffie drinken... Waar word jij blij van en hoe kun je haar daarin passen? Dat gaat veel vaker dan je denkt. Dan krijg jij daar energie van, en die kun je mooi gebruiken om vervolgens even geduld voor te hebben bij haar. En dan ontdek je ineens dat je even een momentje geniet! En verder is de draagzak je beste vriend! Komt goed, het is een fase en die gaat echt voorbij. En dat gevoel komt ook op momenten weer terug; zie het als signaal hoe belangrijk me time is! Niks mis mee.

Heel herkenbaar inderdaad, die vaste momenten. En omdat ze zo kort slaapt elke keer is ze ook weer snel moe, waardoor lang van huis gaan er niet echt in zit. Ze slaapt niet in de kinderwagen namelijk. 🙈 Gelukkig heb ik een leuke buurvrouw met kinderen in dezelfde leeftijd, daar koffie drinken is echt heerlijk op zo'n dag. Mijn dochter is qua motorische ontwikkeling ook nog helemaal niet zo ver. Die rolt nog niet eens.. laat staan tijgeren, kruipen of optrekken. Ze ligt vooral nog, dus ze heeft me ook echt nodig om speelgoed te pakken o.i.d.

Dank voor alle reacties. Heel fijn! 🥰

O zo herkenbaar! Mijn dochter was in die fase ook nog es snel gefrustreerd, omdat ze in die net-niet kruip fase zat. Dus kon haar ook geen seconde alleen laten. Super vermoeiend. En dan sliep ze ook nog eens niet door. Sommige dagen waren echt puur overleven. Ik was altijd dolblij als mijn vriend weer thuis was. Of als oma even een oppas dagje wou. Dan had ik even een paar uurtjes voor mezelf. Soms een hele dag. Enige advies wat ik voor je heb is: maak het voor jezelf zo makkelijk mogelijk. Als je weer een moeilijke dag hebt, laat het huishouden dan voor wat het is. Ga lekker op tijd naar bed. En weet dat dit ook weer een fase is die voorbij gaat. Mijn dochter is nu 1,5 jaar en merk dat ik nu pas echt geniet. Ik vind deze fase waar ze kunnen lopen en beginnen te praten zoveel leuker, maar net nog klein genoeg om af en toe baby te zijn en lekker te knuffelen.

Ik herken ieder woord. Ik heb het wel minder als mijn man thuis is. Dan kan ik afentoe ook even “uit”. Even een was ophangen of op m’n gemak iets anders doen. Maar idd, de dagen alleen zijn heel pittig. Soms voel ik me er best schuldig over dat ik uitkijk naar de avond 😥

Herkenbaar, ik ging vaak op bezoek bij mijn ouders op zo'n dag. Beetje afleiding maakte de dag beter behapbaar.

Oh ja heel herkenbaar, zoon is nu 1 en sinds de zomervakantie gaat het beter, ik laat het wat meer los en betrek hem bij alles wat ik wil doen ( wasmachine/ droger, was opvouwen, boodschappen ) en ik doe alles op het gemak hierdoor vliegt de tijd. Ook ga ik áltijd op pad met hem, zo is het voor beiden een fijne dag! Ik herken ieder woord en het is goed dat je het uitspreekt want het mag er zijn, moeder zijn is echt niet altijd leuk hoor!

Heel herkenbaar! Geen tips helaas, maar je bent er zeker niet 'raar' ofzo in. Denk dat heel veel mama's dit zo ervaren en het is juist goed dat je er open over bent!

Haha oh dat trek ik ook zooo slecht!! 😂

Heel herkenbaar hoor. Hier niet zo en ze is bijna 3. Maar mijn mama dagen vreten zoveel energie en moet ook zeggen sinds ze niet meer slaapt overdag duurt het ook echt lang de dag.

Vanaf een maand of 10 ging ik geregeld met hem naar Monkey town (bijv 1,5 uur in de ochtend). Wandeling naar het dorp, boodschappen doen enz. Naar de kinderboerderij. In die periode ging ik s'ochtends ook vaak babyzwemmen. Koffiedrinken bij vriendinnen met kindjes.