Dingen die je niet begrijpt, met discussie - deel 7

Welke vorm van sociale ontwikkeling neem je ze daarmee af volgens jou?

Hoe je met een caissière omgaat bijv. , de dynamiek in een supermarkt (meestal is dit ook een kind zijn/haar eerste baantje), meestal word je in een supermarkt ook door “vreemden” aangesproken omdat iemand ergens niet bij kan of gewoon uit vriendelijkheid, En dit is dan ff een supermarkt maar het is over het algemeen wel goed om te zien hoe je met personeel om moet gaan

Interactie met mensen en onverwachte gebeurtenissen op straat, concept van wachten, sociaal gewenst gedrag, uit digitale/thuis bubbel.

Oh zo ja, ik zie dat breder dan alleen in fysieke winkels komen, maar dan snap ik je punt en ben ik het zeker met je eens.

Zeker waar, alleen voor mij is dat breder dan alleen naar de winkel gaan. Daarom sloeg ik erop aan.

Ik vind de combi persoonlijk top 😅 Wij bestellen onze grote boodschappen, maar gaan wekelijks nog wel eens naar de winkel voor kleine dingen en dan gaan ze wél mee. Ik bestel hun kleren online, maar ze gaan wel eens mee als wij een kledingwinkel doen en dan passen ze zelf soms wel eens 1 ding. Geen gesleep met grote boodschappen met kinderen en geen pashok-drama's en tóch de sociale ontwikkeling die erbij hoort 😬

Basisschoolkinderen die toetsen moeten maken en cijfers krijgen. Vanaf groep 7/8 snap ik het nog enigszins, maar alles daaronder, onbegrijpelijk. En nog onbegrijpelijker vind ik hoe belangrijk school en ouders die toetsmomenten maken. Zo veel kinderen die er stress van krijgen en faalangst ontwikkelen. En wat zegt het nou? Als docent weet je toch het niveau van het kind? Daar heb je toch geen momentopname voor nodig mag ik hopen. Kinderen in die leeftijd zijn nog volop in ontwikkeling. Laat ze dat lekker in hun eigen tempo zonder druk doen aub.

👌🏻

Aan de andere kant is een inschatting van het niveau van een kind nooit objectief.. En daarnaast is het toch ook goed om door middel van uniforme toetsen in de gaten te houden op welke gebieden een kind eventueel meer aandacht nodog heeft? Of gaat het meer om de cijfers en zou een beoordeling zoals onvoldoende/voldoende beter zijn?

Het ligt er ook wel erg aan hoe de leerkrachten op school erin staan. Mijn dochter zit in groep 6 en krijgt nu voor het eerst echte cijfers voor thuisgeleerde topotoetsen. Bij een onvoldoende krijgen ze nog een herkansing. De jaren hiervoor en met andere toetsen krijgen ze voornamelijk een cijfer voor hun inzet, niet zozeer het resultaat. Bij de cito's wordt standaard gezegd dat het wel een belangrijke toets is, maar dat je niet beter kan doen dan je best + het is maar een momentopname. En als je je best doet, is elke score goed want iedereen is anders. De scores worden mee naar huis genomen en mogen ook pas thuis bekeken worden zodat er niet vergeleken kan worden. Overigens heb ik een vergadering van het bestuur bijgewoond, zij willen ook af van het huidige, vrij stricte leerlingvolgsysteem. Maar dat is niet 1,2,3 gedaan. Daar gaan echt wat jaren overheen.

ik begrijp niet dat er tegenwoordig nog mensen zijn die heel veel kinderen hebben en dan zeggen: kinderen hebben alleen liefde nodig.

Wat stellen jullie dan voor om de kinderen te evalueren? Wat als kinderen duidelijk enkele voelen niet halen? Hoe ga je dit duidelijk maken aan ouders zonder testen?

Maar zouden we niet af moeten van het 'ieder kind moet doel x halen' denken? Natuurlijk wil je een bepaalde basis hebben, alleen zou je niet uiteindelijk vooral ieder kind willen zien groeien naar zijn/haar kunnen. Dat wil misschien voor het ene kind zeggen dat als ze een stuk onder het gemiddelde scoren, ze het super goed gedaan hebben! Het past bij wat zij kunnen en ze hebben dan ontzettend goede stappen gemaakt. Tegelijkertijd kan gemiddeld scoren voor een ander kind betekenen dat het onderpresteert. Ik denk dat die scores dus ook een vertekend beeld kunnen geven omdat je dan kijkt naar het kind tov andere kinderen ipv een kind tov wat hij/zij zou kunnen. Ergens heb ik het idee dat het al wel meer gebeurt hoor, maar uiteindelijk vinden we een 6 nog steeds oke, een 8 of 9 goed en een 4 niet zo goed. Als iemand met niet zn best doen een 7 halen terwijl het een 9 had kunnen halen, vind ik het veel knapper (en dat een kind meer voortgang maakt) als een kind met heel veel leren en oefenen een 5 haalt.

Waarom denk je dat er toetsen nodig zijn om in de gaten te houden op welke gebieden een kind mogelijk extra aandacht nodig heeft? De inschatting van de leerkracht kan natuurlijk nooit helemaal objectief zijn, maar het lijkt mij, dat ook zonder toetsen er genoeg informatie is om die inschatting professioneel te onderbouwen.

ik hen echt geen idee of dit klopt, maar het lijkt me als leraar heel moeilijk om een precieze inschatting te doen van elk kind als ze vaak 25-30 leerlingen in de klas hebben. + dat de inschatting echt objectief is, zet er 2 leraren bij en de ene zegt misschien iets heel anders dan de andere. en qua toetsen ben ik het ook wel eens dat het een momentopname is: heeft een kind even zijn dag niet of is snel afgeleidt oid, dan kan de test alweer veel slechter uitvallen. en zeker die cito toets op waar ze altijd baseerde naar welke school het advies was vind ik wel slecht.

Ik kan nog best begrijpen dat je als school een volg toets afneemt, omdat het iets kan zeggen over de kwaliteit van het onderwijs in het algemeen. Maar dan heeft het mijn voorkeur dat dit niet gecommuniceerd wordt naar de kinderen als toets en ook de uitslagen niet met de kinderen gedeeld wordt. Want ook al wordt gezegd je best is goed genoeg, voelt een onvoldoende toch nooit als goed genoeg? Het lijkt mij daarnaast ook heel waardevol om kinderen te laten leren vanuit intrinsieke motivatie. Beoordelingen op de prestaties bevordert naar mijn idee vooral de excentrieke motivatie.

Lange leve Den Haag! Denk je dat leerkrachten het leuk vinden om al die toetsen of te nemen en te analyseren, plannen te maken etc? Helaas is er in het ‘gewone’ onderwijs veel dat moet wat niet perse het beste is voor de leerlingen of leerkracht

Absoluut mee eens dat dit groot en deels de schuld is van de politiek. Maar mijn ervaring is dat het per school erg kan verschillen of er met toetsen en cijfers gestrooid wordt, of dat een school alleen de verplichte toetsen afneemt.

Oeps extrinsieke motivatie bedoel ik

Ik vind het wel een sympathieke gedachte. Ik ben alleen ook bang dat er ouders zijn die niet willen/kunnen vertrouwen op de inschatting van een leraar. Als je soms al hoort hoe moeilijk er wordt gedaan over ouders over het schooladvies etc