Discussies met partner

Het gaat over een baby’tje van 11 weken. Houd haar lekker zoveel mogelijk bij je en geef haar alleen af als je dit zelf wil. Jouw dochter heeft er niets aan om van hand tot hand te gaan. Sommige kindjes worden er onrustig, paniekerig of verdrietig door. Anderen gaan er juist heel goed op. Je moet doen wat voor jullie dochter het beste is. En dat jouw man trots is, kan nog steeds als zij bij jullie in de arm ligt:) Die momenten dat je haar wat losser gaat laten komen vanzelf en dan is je kindje ook een stukje weerbaarder. Wat ik altijd afsprak met mijn man is dat op momenten dat het rustiger is, gewoon een bezoekje aan (schoon)familie. Dat we hem/haar dan door anderen vast lieten houden. Dan heb je veel meer grip op de situatie. Zelf herken ik me compleet in wat je zegt. Ik had geen gezellig feestje als ik onze kindjes met een haviksoog in de gaten zat te houden. En dat heeft niets met vertrouwen te maken, maar zo ben ik nou eenmaal.

Niet alles hoeft op haar manier te gaan als ze hierin geen water bij de wijn doet. Dan doet ze dat op andere fronten natuurlijk weer wel, dat is wel zo gezond lijkt me inderdaad. Het is duidelijk dat veel mama’s hierin een andere mening hebben lees ik. Wat mij betreft heb je beiden evenveel te zeggen over je kind, zeker, mijn partner hier ook. Sterker nog: qua opvoeding vertrouwen we hier meestal op zijn ‘instinct’ over wat er goed zou zijn. Daarnaast zou hij dus ook net zo goed iets kunnen weigeren/ vetoën als hij zich er echt niet prettig bij zou voelen. Hier thuis wegen wij samen dat als de een ergens echt ongelukkig van wordt, iets wat de ander wel leuk had gevonden, dat we het dan alsnog niet doen omdat het ongeluk van de ene partner zwaarder weegt dan het tijdelijke pleziertje van de ander. Dus voor ons heeft dat niets te maken met alles perse op de manier van de moeder doen oid. En dan staat dat ook nog los van het feit dat ik een beetje gratie krijg om wat irrationeel te zijn in mijn grenzen omdat die nog voornamelijk zijn ingegeven door hormonen zo kort na de bevalling. 😅 je hier bewust van zijn is denk ik wel heel belangrijk, want uiteindelijk weten we denk ik allemaal dat zo’n kleintje het over het algemeen inderdaad best aan kan.

Precies dit. Heel mooi verwoord!

Een baby aan een ander geven doe je niet voor de baby, maar voor het plezier van die ander. Een baby wil alleen bij papa en mama zijn, meer heeft die niet nodig. Ik zou zeggen vertrouw op je gevoel en verleg je grens iets bij mensen die echt belangrijk voor jullie zijn en voor wie jullie kindje ook belangrijk is en de rest zoekt maar een pop om te knuffelen 😉

Daarbij heb jij nog hormonen in je lichaam en daar mogen mensen ook begrip en respect voor hebben.

Lastig want 11 week is nog wel jong. Echter toen onze eerste geboren was liet ik mijn man zoveel mogelijk keuzes maken omdat ik soms nogal in mijn hormoon en mama-bubbel zat. Hij kon er wat beter op toezien. Zo ook nu, ik wil het liefst niet teveel gekke dingen doen (ver weg voor visite, laat op de dag naar visite,etc.) Mijn man kan me dan heerlijk terug in de realiteit trekken (momenteel weer vol hormonaal). Wij hebben een goed gesprek gehad hoe ons droom gezin er uit ziet. Wat vinden we belangrijk en wat zouden we in de ideale situatie doen. Hij kan mij hier soms even aan herinneren als ik onredelijk ben. Maar het belangrijkste en waar hij ook erg dankbaar voor is is dat ik hem de ruimte geef om echt papa te zijn. Hij is ook vader en zijn wil is dus net zo belangrijk en nu zelfs even belangrijker omdat hij realistisch is. Een baby dragen vind ik altijd een heel gemene opmerking want dat zou betekenen dat mannen niks te zeggen hebben omdat zij dat nooit kunnen ervaren. Wees lief voor elkaar en luister goed. Maak duidelijke prioriteiten en kom naar elkaar toe. Beiden zijn jullie onwijs trots op de kleine dus wat jullie ook samen bedenken het is altijd het juiste.

Nee zeker niet dat alles op mijn manier hoeft hoor! Ik vraag juist altijd aan hem hoe hij het voor zich ziet of dat hij ergens ideeën over heeft. Ik denk dat hij dingen soms niet helemaal beseft of er echt goed over nadenkt. Hij gaf dr ook uit handen toen ze 35w en 3d was in het ziekenhuis bijvoorbeeld. Ik snap dat ik last heb van mijn hormonen. Ik probeer zoveel mogelijk vanuit haar ook te kijken. Zij heeft nog niks aan zo’n verjaardag. Het is op die verjaardag altijd mega druk en een uurtje blijven is voor hem geen optie, dus voor mij is het al een concessie om daarheen te gaan en haar mee te nemen.

Nou precies! Herkenbaar hier. Ik ben het helemaal met je eens hoor. Rustig aan, komt goed wanneer ze wat ouder zijn denk ik 😁