Een makkelijk 1e kind, moeilijke 2e?

Je weet het nooit. 🤷🏼‍♀️ Denk niet dat je het van te voren vast kan stellen.

Vrienden van ons hebben twee makkelijke 🙄

Ik denk niet dat het zo makkelijk vast te stellen is alleen bij is klopt het wel. De eerste sliep vroeg door, was heel makkelijk, kon zichzelf al heel vroeg heel goed bezighouden, luisterde goed. Maar die tweede .... Tot 1,5 jaar niet doorslapen, overal opklimmen, alles open trekken en willen ontdekken en dingen bedenken zoals het schap van het vleesbeleg likken precies waar er een witte vlek zit. Hoe? Geen idee maar de eerste vertrouw ik meer dan die 2e, die heeft nog zo veel sturing en kaders nodig en verzint altijd nieuwe dingen

Eerste was een dochter, supermakkelijk. Tweede een zoon. Eerste 2,5 maand waren heftig met krampen en clusteren, maar daarna is hij nóg makkelijker geworden dan de eerste.

Ik heb zelf het idee dat het meer de instelling van de ouders is en dat het te maken heeft met hoe je het hebt ervaren om voor de eerste keer moeder/vader te worden. Ik vond de eerste keer moeder worden een grote shock en enorm heftig en zwaar. Daardoor had ik vast alle doemscenarios klaarliggen voor toen de tweede kwam. Ik denk dat ik daardoor de tweede als een stuk makkelijker ERVAAR terwijl hij theoretisch gezien zich precies hetzelfde gedraagd als de eerste.

Je weet het niet van tevoren. Kennissen van ons hebben 3 hele makkelijke meiden. Ik ben blij voor hen, want door een chronische ziekte heeft moeders daar niet eindeloos energie en kracht, dus voor hun komt het extra goed uit. Onze zoon kende geen driftbuien (wel soort huilen in paniek), onze dochter kan wel degelijk driftig worden, maar zelfs dan blijft ze bereikbaar en is het dus snel opgelost. Ik ben benieuwd wat nr 3 gaat doen 😉

Collega van me dacht na haar 1e dat het niet makkelijker kon, maar het kon toch 😄. Vaak ben je zelf ook makkelijker bij een tweede, dat scheelt ook.

Hier was dat wel zo. De 1e was echt een heeeel makkelijk kind. De 2e was echt een groot drama. Het 1e jaar was echt VRESELIJK! Ik heb heel vaak gedacht waar zijn wij in vredesnaam aan begonnen. Ik vond de overstap van 1 naar 2 kinderen ook echt veel zwaarder als van 0 naar 1. Onze 2e was een huilbaby, ze sliep niet. Wat ik nu vooral zwaar vind aan 2 kids is dat geruzie. Echt de heledag door. Maar ook dit zal vast per kind verschillen haha. Ondertussen zijn ze 6 en 3 jaar. Met 1 kind is het leven zoveel makkelijker. We hebben nu 3 kids, jongste is 4 maanden. Was niet helemaal gepland, maar ik vond de overstap van 2 naar 3 kinderen makkelijker. De 3e gaat echt mee in de chaos. Ondanks dat ik echt super moe ben zou ik ze echt niet kunnen missen hoor. Maar ik ben echt blij als ze iets groter zijn 🙈

Onze eerste was (achteraf gezien) een makkelijke baby, helaas wel koemelk allergie, waardoor hij veel huilde in het begin. Was best onzeker over het moederschap. Ons 2e kindje kwam 13 maanden later, en jeeetje wat een makkelijke baby. Maar misschien lag dat ook wel aan t feit dat ik nu niet onzeker was haha. Go with the flow?

Ik heb 2 vriendinnen beide hebben 2 kindjes. Bij beide eerste kind niet makkelijk en slechte slaper (nog steeds) . Tweede kind groot verschil; stuk makkelijker! Ik heb zelf een makkelijk kindje (ze slaapt tevens goed door) en toch geen tweede kind wens 😊 Ik denk dat als je tweede kind wens er echt is, je er hoe dan ook wel voor gaat-ook als je eerste kind heel moeilijk is. Tenzij er gezondheidsrisico's zijn. Leestip; De Tweede https://www.bol.com/nl/p/de-tweede/9300000042077790?referrer=socialshare_pdp_androidapp

Onze eerste dochter was echt ontzettend makkelijk: sliep met 6 weken door, eten en drinken ging altijd goed, altijd vrolijk, alleen huilen als er wat was. Met onze tweede dochter mogen we ook niet klagen, maar toch vond ik de eerste maanden een stuk pittiger: tot 8 maanden 1-2 nachtvoedingen gehad, veel zeuren/huilen, periodes van slecht drinken, heeft bij de osteopaat gelopen en is behandeld aan een te korte tongriem. Inmiddels is ze ruim 10 maanden en een heel ander kind. Slaapt goed, eet en drinkt goed, is vrolijk. We merken gewoon aan haar dat ze veel minder frustratie heeft nu ze kan kruipen, staan en begint te lopen. We zeggen wel eens dat ze gewoon niet gemaakt was om baby te zijn, ze wilde veel meer dan ze kon. Ze is veel ondernemender dan haar grote zus, dus dat zien we terug in haar pittigere karakter. Kortom, ik vond de tweede best even pittig, maar ik denk meer omdat we zo verwend waren met een hele makkelijke eerste. De tweede is eigenlijk een hele gemiddelde baby 😅

Ik hoop dat het hier andersom wordt en nummer 2 dus makkelijk 🤣

Hier was nummer 1 makkelijk en vreesden idd voor nu een pittige 2e. Echter niets is minder waar voor ons..nummer 2 lijkt soms nog makkelijker 🤭

Bij ons is het andersom, de eerste pittig en de 2e heel erg relaxt en makkelijk *klopt even af*

Ja precies dat geruzie 😬. Hier was de tweede ook relatief makkelijk. Zeker de eerste weken en wolk van een baby. Maar vanaf 1 jaar kunnen ze overal aan en bij en op 🤭. Nu is 1,5 jaar en wil ze alles wat haar broer heeft (5,5jaar) en ze grist het zo uit zijn handen. Hele pittige dame die zich de kaas niet van haar brood laat eten. Maar ook andersom kan grote broer ook ineens haar speelgoed claimen. Maar dat is natuurlijk zo eigen aan broers en zussen hè. Maar ja chaos dus… en altijd wel ergens gejengel. Maar kan ze voor geen goud meer missen mijn 2 (b)engeltjes. Dus als je gesteld bent op rust zou ik er nog even over nadenken maar als je houdt van leven in de brouwerij dan go go go

Je kan het nooit zeker zeggen natuurlijk. Onze eerste was heel makkelijk en die tweede doet alles wat de eerste nooit gedaan heeft 🤣 De eerste was onder de indruk van het woordje nee, de tweede kijkt je aan en lacht je uit en gaat gewoon verder. De eerste liep rustig mee, de tweede gaat naar links als wij naar rechts gaan. Maar ondanks dat zou ik ze beide zeker niet willen missen.

Is hier wel waar. 2 totaal tegenovergestelde kinderen. 1e was een super makkelijke baby. is heel braaf en rustig, altijd geweest ook. . 2e is behoorlijk pittig. Sowieso als baby was het een DRAMA! Vreselijk.. de eerste 8 maanden was het echt afzien. Slecht slapen, alleen maar huilen en krijsen. Nu gaat het hartstikke goed, en ze is het grappigste ooit. maar het is wel echt het tegenovergestelde van onze eerste. Heel pittig en driftig 🤪

En ik ben het er absoluut niet mee eens dat het mee werkt hoe je er als ouder in staat. Dat dacht ik namelijk wel altijd toen wij onze 1e hadden. Die was dus zo makkelijk, dat ik indd dacht dat je eigen houding daar invloed op had. Nou bij onze 2e was ik nog veel makkelijker en relaxter en dat was 1 groot drama! Dus nee , daar ben ik het zeker niet (meer) mee eens.

Hier met 4 (zoon) en 2 (dochter) ook veel uitdagen en afpakken van elkaar. Maar ze kunnen ook af en toe heel lief samen spelen of als je ze elkaar ziet helpen [smelt]... Echt leuk km ook die interactie te zien!

Ik was zelf zo’n moeilijk 2e kindje! 🤣 dus hier klopte het wel Mijn eerste was mega pittig, dus ben benieuwd bij onze 2e. Ik grap wel eens dat ik door mijn eerste nu elk ander kind makkelijk aankan. Want man o man, heb 2 jaar als een zombie geleefd.