Een steek van jaloezie…

Mijn vriend en ik wilden altijd al twee kindjes. Inmiddels zijn onze dochters 4,5 en 15 maanden. Ik herinner me zo goed het gevoel van “check!” toen we de eerste ochtend wakker werden met ieder een kind in onze armen… Het voelde goed, compleet! De jongste wordt nu langzaamaan ook wat zelfredzamer en daar zijn we blij mee! Maar nu is mijn schoonzusje zwanger van de 3e en toch voel ik een steek van jaloezie… Ik wil geen derde kind, we zijn blij met onze meisjes en met ons viertjes. Maar toch… Zij mag nu weer de trappelende voetjes in haar buik voelen en het leven geven aan een gloednieuw mensje… En het maakt me verdrietig en een tikje jaloers omdat ik dat niet meer ga doen… Iemand herkenning?