Eenzaam en overspannen

Wat ontzettend lastig voor jou! Gaat het goed met hem? Dit klinkt namelijk niet als gezond gedrag. Mijn man heeft ook wel een zo'n weekend en dan ga ik juist extra leuke dingen ondernemen met de kinderen en hem vooral geen aandacht schenken zodat ik niet wordt mee getrokken in zijn negatieve spiraal.

Het gaat niet goed met hem.. maar ik weet niet meer wanneer het wel goed met hem gaat. Eigenlijk gaat het al een hele tijd zo.. en nu ik zwanger ben ben ik veel gevoeliger en word hij ook kwaad om mijn emoties (als die niet vrolijk/blij is) Ik probeer alles draaiende te houden terwijl hij in bed ligt.. maar ik neem het Hem onderhand kwalijk. Hij zou bijvoorbeeld de wielen van de kinderwagen schoonmaken, wat ik nu maar zelf ga doen.. laatst zou hij alles stofzuigen (na een kleine verbouwing.. het was ontzettend stoffig en heel vies) nadat ik zei dat ik het wilde gaan doen. Hij zei “ik doe dit morgen (vrije dag), beloofd” /. Toen ik thuis kwam had hij niet gestofzuigd en kon ik het zelf doen na een werkdag terwijl ik onze dochter achter een filmpje heb gezet en daarna moest ik nog koken.. hij kwam midden in de nacht thuis van een borrel

Hey, dit klinkt echt als een lambal van een vent, sorry dat ik het zeg! Wat voegt hij precies aan jullie huishouden en familie toe? Ik hoor voornamelijk dat je alles alleen doet. Ik lees dat hij een gamer is en verslavingsgevoelig, dit gedrag klinkt ook precies als het gedrag van een verslaafde. Ik zou hem eens goed de wacht aanzetten, hij kan veranderen en leuk met jullie dochter dingen gaan doen en met jou goed omgaan of hij kan vertrekken. Zeker ook die nachten verdwijnen en later thuiskomen/het afreageren op jou en het geld uitgeven doet mij denken aan een verslaving. Ik gok dat je het zelf ook wel zal herkennen, het is zwaar ongezond gedrag dat jou, je dochter en jullie toekomstig kindje schaad.

Dat klopt.. En alle alarm bellen gaan ook af.. ik schaam me.. De dag na ons trouwen vond ik coke.. dat is een heel traject geweest maar (hopelijk) verleden tijd (ik blijf altijd twijfelen).. maar het lijkt niet beter te worden.. is het niet het een dan is het wel een andere “verslaving” waarin hij zichzelf kan verliezen.. ik zie gewoon niet meer of ik overdrijf.. omdat hij heel goed is in de rollen omdraaien.. ik word allang niet kwaad meer omdat het als olie op het vuur werkt.. ik denk dat ik meer en meer in mezelf kruip. En om je vraag te beantwoorden.. niks.. hij voegt helemaal niks toe:. Maar ons kind is dol op hem.. ondanks dat ze hem maximaal een uur per dag ziet

Ik denk ook absoluut niet dat je overdrijft. Je vent moet op zijn minst een normaal dag/nachtritme aanhouden, anders kan je geen gezin met hem onderhouden. Dan is alles echt minder stressvol alleen. Heel veel sterkte en moed gewenst. Je verdient een mooier leven (met wellicht in de toekomst een heel andere man). Of heel misschien kan deze man veranderen, maar dan moet hij wel echt een paar flinke schoppen onder zn kont krijgen…

Beste LMS, ik denk dat je man een probleem heeft met een verslaving en psychische problemen. Jullie moeten samen hulp gaan zoeken wil je hier samen uit gaan komen. Hoe hij je behandeld is niet goed en liefdevol. Jij en en jullie gezin verdienen beter.

Gebruikt hij ook drugs? Om half 8 thuis komen in de ochtend deed ik ook met gemak toen ik nog wel eens drugs gebruikte... Ik zou persoonlijk ook erg hard op afknappen op dit gedrag ja... Oh, ik lees net dat hij aan de coke zat/zit... Half 8 thuiskomen lijkt mij wel dat hij daar nog steeds aan zit... En dat op de verjaardag van z'n kind :( Ik ben bang dat een man met een verslaving niet zomaar een probleem is dat makkelijk opgelost is... Pftt... Ik ken er meerdere die daar eigenlijk niet meer goed uitkomen.. De meeste vrouwen die ik ken zijn uiteindelijk weggegaan, maar hebben hoe dan ook, ook in de omgangsregeling te maken met een verslaafde loser... Heel erg moeilijk 😔

Dit is echt niks waar jij je om moet schamen, hij zou zich rot moeten schamen! Helaas hoort dat gedeelte dan weer niet bij verslavingsgedrag.. hij kan alleen zichzelf gaan helpen en het is aan jou om je grenzen te gaan stellen en die te bewaken. Iemand die aan de drugs zit of een andere verslaving zal het altijd om proberen te draaien, maar het is echt gevaarlijk en schadelijk gedrag, ook voor je kindjes. Hopelijk lukt het jou om hieruit te komen, want dat verdienen jullie. Je zult helaas alleen wel echt iets aan de situatie moeten gaan veranderen om daar te komen.

Ik weet het.. ik ben continu op mn hoede en aan het controleren.. ik moet zeggen dat ik de laatste tijd/jaar niks meer vind.. maar hij zou t ook slimmer kunnen verstoppen.. ik begin lichamelijk te merken dat het me opbreekt.. er is zoveel te doen in/om huis en het lukt me niet om van de bank af te komen.. hij ligt te slapen natuurlijk.. Ik heb er heel lang over gedaan niet alles met de mantel der liefde toe te dekken.. maar het “goede gedrag” is nu zo sporadisch dat de liefde die er is/was geen tijd meer heeft om te voorschijn te komen

Ik heb het met je te doen. Je relatie klinkt niet als gezond en aan je partner haal je bijna alleen maar negativiteit. Luister naar je intuïtie.

Je overdrijft zeker niet, dit is geen gezond gedrag. Ik dacht net zoals de dames hierboven onmiddelijk aan verslaving. Sommige zaken zouden bv. ook op depressie kunnen wijzen…alleszins zit er echt wel iets niet goed… Ik lees dat je zegt dat hij de rollen goed kan omdraaien waardoor je aan jezelf gaat twijfelen - je kan eens op google zoeken naar “gas lighting” misschien is dat herkenbaar. Ik wens je veel sterkte en moed!

Bedankt dat je dat zegt. Ik schaam me dat ik (nog) bij hem ben.. ik schaam me dat ik dit allemaal van hem “accepteer” en ik schaam me ook dat ik weer zwanger van hem ben.. zelfs al wilde de egoïst in mij dolgraag dit kindje (van dezelfde vader).. en daar schaam ik me misschien nog wel het meest voor.. naast wat de buitenwereld wel niet van me moet denken

Lieve LMS, kies alsjeblieft voor jezelf en wees niet zo hard voor jezelf. Je overdrijft absoluut niet, deze man zoals je hem beschrijft voegt niets toe aan je gezinsleven en die boosheid komt daar nog bovenop. Verder doet het er niet toe wat de buitenwereld ergens over zou denken, dit is jouw leven en dat van je kindjes. Het is heel naar voor je man als hij psychische problemen heeft, maar als hij daar geen stappen voor onderneemt om te verbeteren hoef jij hem niet tot in de eeuwigheid te steunen.

Ik begrijp niet zo goed waarom je een tweede keer zwanger vent van die kerel als je hem eigen verafschuwt en je ongelukkig bent... bijzondere situaties vind ik dit altijd waar je in enige zin ook zelf aan hebt bijgedragen. Hopelijk kun je het gesprek aangaan en dingen ophelderen zodat je beide weer gelukkig kunt zijn..

Ja.. ik begrijp precies wat je bedoelt. Dit heb ik ook. Een half jaar geleden zag de situatie er wel ietsje anders uit moet ik zeggen.. maar nu we voor de zoveelste keer terug bij af zijn en ik vrij hormonaal ben verafschuw ik hem

Niet doen. Zoiets gebeurt niet zo ineens, is helaas mijn persoonlijke ervaring, maar sluipt er over de jaren heen langzaam in. Zoiets heet gaslighting. Zoek maar eens op. Mijn ex-man had me op een gegeven moment zo ver dat ik overdag door het huis sloop om hem maar niet wakker te maken, zodat hij kon slapen. 's nachts kon ik niet slapen, want hij moest zo nodig zijn games streamen (met luidruchtig commentaar). Maar ik moest me niet zo aanstellen. Dat ik overdag ook moest werken en hij werkeloos thuis zat, was geen argument volgens hem. Je noemt jezelf egoïstisch vanwege je zwangerschap, dat ben je niet. Je snakt naar liefde. Ik weet dat je sterker bent dan dat je nu vermoed. Dat je dit nu van je afschrijft omdat je vermoed dat het niet ok is wat er gebeurt, is een eerste stap. Die is het moeilijkst. Goed gedaan!

Eerlijk gezegd krijg ik al een afkeer van iemand wanneer ik lees dat degene standaard tot 14 uur op bed ligt.. Heerlijk om een x uit te slapen en wanneer je niet kan werken oid dan heb ik alle begrip maar verder?! Kom met je luie gat van dat bed af en ga iets doen!!! Iets nuttigs of iets leuks met je kind.. kan mik het schelen wat maar in bed liggen tot halverwege de dag....😳🙈 Maar goed,buiten dat om; mijn gevoel zegt, run meid! En heel hard ook! Begrijp je afkeer! Volgens mij ben je beter af zonder dan met hem. Maar dat is dan ook echt mijn gevoel.

Ik was allang weg geweest

Hmm uit je verhaal lijkt het alsof er een aantal dingen gaande zijn. Verslaving, mogelijke depressie, en geen betrokkenheid vanuit zijn kant, maar ook onzekerheid en het niet meer weten wat nou "realistisch" is vanuit jouw kant. Dat kan idd komen door gaslighting en emotionele manipulatie. Ten eerste vind ik niet dat je overdrijft en dat er zeker wat moet gebeuren. Maar ten tweede maakt het helemaal niet uit wat wij op het forum vinden, want jouw gevoel zegt al dat dit niet ok is voor jou, en dat moet je volgen. Ik zou ten eerste opschrijven voor jezelf wat je graag wilt in een relatie en wat je absoluut niet wilt, zodat je dat helder hebt. Dan zou ik met hem een gesprek aangaan en aangeven dat dit niet zo langer kan. Het is aan hem om dan aan te geven of hij gaat veranderen of niet en zoja hoe (plan van aanpak en hoe houdt hij zich eraan). Maar als er dan niks verandert of hij is niet geinteresseerd, zou ik ook besluiten om weg te gaan. Want als mama niet gelukkig is, zijn de kinderen dat ook niet. En je kan het allemaal hardstikke goed alleen, want dat doe je nu al. Ten slotte, lieve mama, heeft het geen zin om in te zitten over gedane zaken. Je bent al zwanger dus dat je beter had na moeten denken destijds is loos commentaar van anderen en van jezelf. Wees niet zo streng voor jezelf en laat het verleden in het verleden. Nu is het focussen op nu en op de toekomst, en kies daarin vooral voor jezelf. Veel sterkte 🍀

Het is min of meer alsof je mijn vader beschrijft. Ik kan dus denk ik uit het perspectief van je kindje(s) misschien iets betekenen. Mijn ouders zijn nooit uit elkaar gegaan, zijn nog samen maar er is geen liefde. We konden nooit voor 15:00 uur op pad als we een dagje weggingen. Met veel ruzie kreeg mijn moeder mijn vader om 13:00 de deur uit voor speciale dingen. Sta je dan om 14:00 in de Efteling. Heel de autorit ruzie. Ik wist niet beter. Daarna vroeg naar huis want papa had geen zin meer. Wij mochten in de auto niks eten want daar had hij een hekel aan. Maar hij rookte als een schoorsteen in de auto. Op vakantie mochten we geen geluid maken voor 14:00 want papa sliep. Papa was er nooit voor musicals, optredens, ouderavonden, zeg het maar. maar wij hielden van hem, we wisten niet beter. S avonds had papa gedronken en hij had een kwaaie dronk. wij zaten dan boven de trap te luisteren of het wel goed ging. Toen ik een puber werd, kwam ik erachter dat niks normaal was en ik heb nog altijd veel verdriet om het leven wat mijn moeder leidt en heeft geleden toen wij klein waren. Ik weet niet hoe ik dat kan verwerken. De band met mijn vader is erg moeilijk. Ik had gewild dat ze uit elkaar zijn gegaan toen we klein waren zodat mijn moeder een mooi leven had kunnen opbouwen.